Merah's reis op weg naar een Wonder

We dansen de samba, we dansen de samba, we dansen de samba de hele dag!!!...

Vanmiddag dus weer een echo, oa bij de verloskundige.
Onze frummel is nu 2 cm en ligt op de dag precies op groei-schema. Tijdens het maken van de echo bewoog ie!!! Echt een beetje zo'n hoela-hoep beweging. Wist niet dat dat zo vroeg al kon, maar schijnt vanaf 9 weken te kunnen (wij zijn 8+6).

Goed nieuws is dat ik van de bruine afscheiding idd niet te veel moet denken. Zolang het niet (veel) rood is en geen buikkrampen is alles OK.

Ander positief nieuws is dat wij (waarschijnlijk) geen extra verhoogde kans hebben op een kindje met down. Ik dacht namelijk dat ik mogelijk bij voorbaat al hoog-risico zou zijn omdat de zus van mijn man zwanger is geweest van een kindje met down. Er is 1% kans dat het een erfelijke variant is, maar de meeste gevallen is het gewoon pech en gerelateerd aan leeftijd.
Voorlopig ben ik dus gewoon een laag-risico zwangere!

Me is happy!

 

Vandaag de verjaardag van mn nichtje (dochtertje van mn zus). Ze werd 1.
Ik heb eigenlijk amper contact met mn zusje, maar voor gelegenheden als deze gedraag ik me zoals van me verwacht wordt, dus gaan wij er gezellig heen.
Het was ook best gezellig, moet ik toegeven.

Wel vreselijk gelogen tegen haar.
Heb haar gezegd dat de IVF is mislukt en dat we nu moeten wachten tot mijn cystes weg zijn voordat we aan de cryo's kunnen geginnen. Nu zijn mijn eierstokken inderdaad giga (beiden zo 8 bij 10 cm!!!) en ALS we de cryo's nodig zouden hebben, dan moeten we inderdaad wachten tot alles tot rust is, maar ja....... Voorlopig blijven die cryo's mooi in de vriezer (hoop ik).

Toen we naar de auto liepen zei mijn man in diepe verwondering:
'Wat kun jij liegen zeg!!!'
Ja, ik weet het, ik ben slecht.

 

Hier weer eens een berichtje van mij.
We hebben nogal veel problemen met de buren en dat breekt een beetje op. Gisteren weer politie er bij moeten halen.
Ik ben er echt zo moe van en het geeft me zoveel stress.
Gisteren stond de buurman opeens met een kettingzaag onze bomen 'te snoeien' omdat hij boos was over het feit dat iemand melding had gedaan over iets bij de politie. Hij had aangenomen dat wij dat 'weer' waren geweest en vond het tijd voor een vergeldingsactie. Zucht...

Verder gaat alles goed. Uit de urine-kweek is niets gekomen. Nu nog wachten op de cervix-kweek. Denk eerlijk gezegd dat daar ook niets uitkomt. Ik ben nu een dag gestopt met de Utrogestan-bollen en heb al nergens last meer van!
Ik denk zelf dat die dingen, samen met een schale huid de boosdoener zijn. Zal zo eens googlen of zoiets vaken voorkomt.

Voor degene die het leuk vinden: ik heb mijn echo van vorige week in mn album gezet. Beetje laat en dinsdag heb ik er alweer 1, maar toch leuk...

 

Vandaag weer een echo. 10,5 week.
Alles prima. Tenminste... kindje loopt 2 dagen voor op schema.
Dat is toch niet erg?

 

Ja, die gaan we wel laten doen.
Alleen weet ik niet of, als het allemaal niet goed is, ik eventueel een beslissing zou kunnen nemen om het weg te laten halen.
Ik denk het niet.
Maar dan weten we wel wat we ongeveer kunnen verwachten en kunnen we daar eventueel al maatregelen voor treffen.

Het schiet al op Babyhope! Kun je je buik nog een beetje kwijt?

En jullie Emesve, laten jullie de kindjes controleren?
Ik vind het toch wel een beetje spannend. Vooral ook omdat mijn schoonzus ooit zwanger is geweest van een kindje met Down...
Maar goed, we leven met de week en tot nu toe ziet alles er tip-top uit.

 

Nou, ik ben er weer hoor. Terug van weggeweest.
De afgelopen anderhalve week waren wel heftig.

Vanuit het ziekenhuis doe ik mee aan een wetenschappelijke studie. Men denkt namelijk dat mbv bloedonderzoek en dopler-echo's in het eerste trimester latere zwangerschapscomplicaties (HELLP-syndroom, zwangerschapsvergiftiging, hoge bloeddruk etc) te kunnen voorspellen. Ik ben altijd voor onderzoek, dus we deden weer mee. Je kon ook je bloed laten testen op merkers voor Down. Ik dacht dat het om nieuwe merkers ging en heb gezegd dat ik wel mee wilde doen, maar dat ik niet onnodig ongerust gemaakt wilde worden aan de hand van die uitslagen. Dit in de veronderstelling dat het dus nieuwe merkers betrof die nog in onderzoeksfase waren.
Niet goed begrepen. Er begon al iets te dagen toen ik de papieren zag bij bloedafname (1e trimester Down-screening), maar het kwartje viel nog niet. Pas toen ik in het ziekenhuisinformatiesysteem ging kijken voor mijn Hb (ik werk in hetzelfde ziekenhuis en wist dat Hb ook geprikt was) zag ik dat daar mijn PAPP-A en b-Hcg waarden in stonden: bloeduitslagen die onderdeel zijn van De Combinatietest.
De PAPP-A was erg laag, indicatief voor Down. b-Hcg niet verhoogd, maar de PAPP-A was zo laag dat het bij mij alle bellen deed afgaan.
Te meer ook omdat ik weet dat mijn man heel anders denkt over het geboren laten worden van een kindje met Down dan ik.
Stress ten top kan ik je zeggen!

De mevrouw van de studie wilde pas een nekplooimeting doen met 13 weken, maar ik dacht: als er dan nog onderzoeken moeten volgen en we moeten 2 weken op uitslagen wachtenen we moeten de verplichte 5 bedenkdagen nog in (in geval van afbreken zwangerschap), dan is het kind al zo groot dat je het bijna voelt schoppen. Bovendien kun je dan niet meer gecurrateerd worden, maar moet je 'gewoon' bevallen.
Alle scenario's gingen al door mn hoofd. Wilde mijn huwelijk niet op het spel zetten door 'baas in eigen buik' te gaan spelen. We zijn immers samen dit traject in gegaan. En als hij een opvoeding met Down echt niet aan denk te kunnen, wie ben ik om daar over te oordelen? Aan de andere kant, ik wil helemaal geen zwangerschap onderbreken. Alleen God beslist over leven en dood. Maar eventueel een kindje met Down alleen opvoeden... nee, dat zou ik ook niet kunnen. Om nog maar niet te denken aan het feit dat 50% van de kindjes met Down sterven voor de geboorte en ook nog een percentage daarna. Zou ik dat aankunnen? En dan ben ik tegen die tijd bijna 36 als we voor een 2e zouden gaan. en na 36 wordt het pas echt link...

Om een heel lang verhaal kort te maken: gisterenavond de nekplooi gehad. Vroeger dan de mevrouw van de studie wilde, maar het is MIJN zwangerschap en MIJN (sorry ons) kind, dus boeien met dat onderzoek.
De uitkomst is goed. CRL was 5,2cm en de NT 1,2mm
Dit is gewoon precies rond het gemiddelde. Hopelijk is het voldoende om de kansberekening toch positief te doen uitslaan (dus kans kleiner dan 1:200 op Down). In dat geval zijn we het samen wel eens. Dan komt er geen vervolgonderzoek en laten we het komen zoals het komt. Met of zonder handicap. Garanties heb je immers nooit. Dit begrijpt mijn man ook heel goed gelukkig.
En mocht het dan toch... Dan hopen we dat we samen sterk genoeg zijn om te roeien met de riemen die we hebben.

Vanaf vandaag (als het goed is krijg ik vandaag nog de officiele kansberekening via mail en anders telefonisch als de uitkomst toch 'hoog risico is) kan ik weer gewoon lekker zwanger zijn en keren wij weer terug tot het land van de levenden...