Tja het is moeilijk. Mijn dochter ligt ook nog in haar ledikant, zelfde reden als mikki77 ook al schreef. Dus ik zou ook zeggen: terug in haar ledikantje, waarom niet? Ik denk dat ik hier pas wacht totdat ze 3 is of zo met een groot bed. Zie totaal nog niet het nut in van een groot bed nu en aangezien er ook geen broertje/zusje op komst is, kan ze er ook nog makkelijk nog heel wat maanden in. Een haakje op de deur zou ik zelf niet doen, gaat een beetje tegen mijn gevoel in en doet me denken aan 'opsluiten'. Bij een ledikant heb ik dat idee niet zo, omdat ze gewoon in haar bed moet blijven. Veel sterkte, en denk maar bij jezelf: hetiseenfase, hetiseenfase, hetiseenfase.... Doe ik zelf ook weleens als het even niet meezit en het helpt wel een beetje dan
Je kind voelt ook aan dat je onrustig bent als je haar in bed legt. Waarom heb je haar eigenlijk naar een groot bed gedaan? Mijn zoontje ligt er nu pas een week in, met als enige reden dat het ledikant niet meer paste. Hij gaf aan als ik hem eruit ging halen dat hij klem lag. Ik denk dat je kindje nog wat te jong is om nu al over te gaan. Wat betreft dat ze bij papa en oma wel lekker gaat slapen, hebben jullie er al samen een ritueel van gemaakt. Dat jij er lekker positief bij bent als papa zijn ding doet, nu heeft ze alleen maar negatieve dingen als ze naar bed moet en jij ook. Zit er lekker bij, doe het even samen en als dat lekker gaat, meer van papa naar jou schuiven. En wat er ook gebeurt blijf rustig, ze hebben er echt een neusje voor, Succes.
Ik heb haar naar een groot bed gedaan om ze uit haar ledikantje klom. Dat vond ik doodeng (met slaapzak). Ze gaf het een paar weken geleden zelf aan dat ze in een groot bed wilde slapen toen die mogelijkheid er was tijdens een weekend weg. Ik persoonlijk denk niet echt dat het daaraan ligt. Natuurlijk wel dat ze eruit kan komen. Maar goed, ze moet toch eens over naar een groot bed... Daarnaast ligt ze ook in datzelfde bed als opa en oma oppassen en dan gaat het wel goed. Ik weet ook dondersgoed dat ze mij uitprobeert en een loopje met me neemt. En ik moet ook echt consequent blijven, hoe moeilijk ik dat ook vind. Morgenavond sta ik er alleen voor en dan moet ik het wel doen (vriend is er dan niet...). Maar lastig vind ik het wel.
Als ze zo verschrikkelijk loopt te stampvoeten en te dramen. Een natte koude washand in de nek. Heb je zo haar aandacht en kun je het haar uitleggen, dat ze weer in bed moet en dat je dit gedrag (stampvoeten en drammen) niet accepteerd. Die natte washand werkt hier perfect. Zoonlief is de boel ook aan het uittesten en wij gaan pas om het half uur kijken. Hij is al een keer in slaap gevallen in de gang voor het traphekje en een keer midden in zn kamer, omdat hij uit bed was geklommen.Terug gelegt in bed. Maar sinds we zijn vervelende gedrag negeren gaat het steeds beter. Wij zijn al 10 dagen bezig op deze manier en gisteren gaf hij zelf aan dat ie klaar was met spelen en of mama hem nog een keer wilde komen toedekken zodat ie kan slapen. Natuurlijk komt mama dan naar boven om hem nogmaals toe te dekken en hem goede nacht te wensen. Goed gedrag belonnen we. Door consequent te blijven hebben we het gedrag toch weten te veranderen.
Hier hetzelfde probleem, nu al een aantal nachten achter elkaar dat hij pas ruim na middernacht gaat slapen. Hij wil steeds naar beneden toe en blijft gillen en roepen. Vannacht na tig x bij ons te hebben genomen en dan lopen keten terug in zijn eigen ledikantje en hem een half uur laten roepen en toen was het stil. Brengen jullie je kindjes op een vaste tijd naar bed of wanneer hij moe is. Normaal is het hier zo rond 19 uur maar dat lijkt nu niet haalbaar meer. Ik zit juist wel te denken aan een peuterbedje, zodat hij zelf eruit kan. Want in zijn ledikantje word hij echt helemaal gek op het moment en wat hier hem ook frustreert is dat hij nog niet kan praten en zich dus niet goed kan uiten wat hij wil, dat maakt het ook moeilijk. Ik vind het consequent zijn echt een van de moeilijkste dingen in de opvoeding.
Hier gaat ze op vaste tijd naar bed, tussen half acht en acht uur ligt ze erin. Ik merk wel dat ze 's middags minder wil slapen (bij soms helemaal niet, bij papa en oma wel... maar dan anderhalf, tot twee uur). En als ze 's middags minder slaapt, dan slaapt ze 's avonds sneller in... Soms hou ik haar zelfs expres op, zodat ik dan 's avonds minder gedoe heb. Erg toch? @Jubbos: same here, dat consequent zijn vind ik echt zoooo moeilijk! En ook wij willen graag een tweede kindje, maar door dit soort dingen ga ik daar wel eens aan twijfelen, heb jij dat niet?
Probeer als je haar naar bed gaat brengen duidelijk en streng te zijn. Volg het ritme van altijd maar wees een beetje afstandelijk een beetje gevoelloos noem de ik het met me zoon altijd. Dus even zakelijk naar bed brengen. Van lezen even wat praten of wat aanwijzen even wat kietelen ect en dan resolut zeggen van jij gaat zo slapen en mama gaat zo weg. Ik zij altijd ajus paraplu se afwidezine goodbye( Sorry weet dat het allemaal fout geschreven is haha) En dan een kus en dan ging ik WEG. En nu hij is tien zeggen we het nog altijd tegen elkaar. Kwam hij er uit legde ik hem gelijk terug. En dit herhaalde ik zonder wat te zeggen en soms zij ik wel eens van pas op mama woord boos gaf dus mijn grens aan en zij ook op deze leeftijd bed tijd is bed tijd. En vaak voegde ik er aan toe. Er is een tijd van komen er is een tijd van gaan, De tijd is nu gekomen dat jij moet gaan( Slapen dus) Hoop dat je wat aan mij advies hebt. En klinkt misschien gevoelloos maar als ik mijn emotisch lied merken dan wals de hij er zo over heen.
poema...ik zeg wel eens t lijkt alsof ze me ruikt. In de middag slaapt ze hier maar 1 1/2 uur dat terwijl ze bij papa dik 2 1/2 uur slaapt. Maar je zal nu echt moeten. vraag anders bij het cb advies aan? Misschien kunnen zij je een steun in de rug bieden?
@poema: ik heb diezelfde twijfels, soms die tijden met dat 'gedoe' dat ik denk: pffffff niet nog een keer Maar als je dochter sneller inslaapt als ze overdag wakker blijft, is dat toch een prima reden om haar niet meer te laten slapen overdag? @jubbos: ik breng mijn dochter nooit op vaste tijden naar bed, om 19u heeft ze er in ieder geval nog nooit ingelegen en volgens mij om 19.30 ook niet. Meestal is het hier rond 20u maar de laatste tijd veel vaker om 20.30. Ik laat haar liever later naar bed gaan zonder problemen, dan om half 8 met een hele riedel aan strijd. Dan maar wat later, helaas heb ik dan niet meer veel aan mijn avond maar het is wel een stuk gezelliger, want van een uur op en neer lopen naar boven wordt niemand vrolijk... Daarbij is mijn man standaard 4 avonden aan het werk door de weeks dus sta ik er alleen voor, dan heb ik er al helemaal geen zin in om elke avond de strijd aan te gaan.
hier is/was het zo, als ze TE moe is dat ze dan juist moeilijk gaat doen. Hier gaat ze meestal 19.15 naar bed toe, en dan gaat het prima. sochtends word ze rond 8u-half 9 wakker. Deden we ook toen ze 2 was.. ook rond 7 uur. Het kwam wel eens voor dat het na 8en werd,maar dan is ze zooo moe dat ze alleen maar boos doet en niet wilt slapen. Hier mag ze overigens zelf ook nog een verhaaltje lezen als wij gelezen hebben.word ze rustig van.
wat hier overigens ook altijd hielp.. om bv een kwartier van te voren al te zeggen dat we bijna naar bed gaan. als we dat niet doen dan is het ook drama. we zeggen 2x van Jamelie nog heel eventjes spelen,je gaat bijna naar bed toe. en dan bv nog een keer drinken geven en dan zeggen we jamelie als je drinken op is, dan gaan we lekker slapen. en dan is het prima en weet ze waar ze aan toe is. Dat "probleem" met smiddags slapen herken ik ook wel hoor. Thuis deed ze dat ook niet meer vanaf 2 jr, maar bij de oppas wel,en bij oma ook. Maakte er nooit zo probleem van
Tja, ik ga het morgen weer vol goede moed en jullie tips proberen. En proberen om er niet tegenop te zien, want ik ben er inderdaad ook van overtuigd dat ze dat voelt en daar nog meer op inspeelt. Ik heb ook het idee dat hoe later ik haar naar bed breng, des te moeier ze is en hoe meer gedoe het is... Ik hoop echt dat dit een fase is en dat het weer snel voorbij gaat.
Morgenavond sta ik er alleen voor en dan moet ik het wel doen (vriend is er dan niet...). Maar lastig vind ik het wel.[/QUOTE] Mijn advies. Traphekje kopen. Sluit je je kind niet op want ze kan alles nog zien en jij kan haar horen. Kookwekker zetten op 15min. Je kind op bed leggen. uitleggen dat ze moet gaan slapen en de rest van het ritueel. Je kookwekker zetten en ergens gaan zitten waar je alles wel hoort maar niet erg hart. Kun je ook een lekkere huilbui krijgen om dat je de meest slechte moeder aller tijden voelt. ( heb ik wel gedaan. Maar dit werkt wel) Je kind niet vaker als 3keer terug brengen. De laatste keer wel vertellen ik kom nu niet terug je moet nu echt gaan slapen. Doe dit ook echt niet. Ga weer ergens zitten waar je alles wel hoort om de situatie een beetje in de gaten te kunnen houden. Dit is een vreselijke manier maar het werkte hier ook heel goed bij mijn eigen volhouder. Hij had het binnen 5dagen door. Het voelt wel behoorlijk K.. Maar het resultaat is wat belangrijker is denk ik Sucses Janna
@poema; nee ik zie niet tegen een 2e op omdat dit echt pas van de laatste tijd is en daarvoor nooit iets van moeilijkheden gehad met mijn zoon. Hier is hij alweer een half uur aan het roepen, tot aan het in bed leggen en verhaaltje lezen ging hij heerlijk liggen totdat ik de deur uitstapte. Ik ben nog niet wezen kijken bij hem maar wel geluid gemaakt zodat hij weet dat ik er ben.
Pfft.. Wat een herkenning! Onze kleine man is momenteel ook aan het spoken. Op het kdv slaapt hij heerlijk. Soms wel 3,5 uur! We zeggen soms wel eens:'Als we maar betalen, dan slaapt hij wel.. ' Afgelopen weekend heeft hij gelogeerd bij opa en opa. Uiteraard ook heerlijk lang (uit)geslapen. En oma maar zeggen dat het zo'n heerlijk kind is en dat hij zo gemakkelijk gaat slapen.. grrr...
Wij hebben hier ook zo'n periode net achter de rug. Mijn zoontje heeft vanaf de geboorte altijd heel erg goed geslapen, nooit moeilijkheden mee gehad. Wij zijn ook altijd heel consequent geweest met slaapjes. Maar ineens was het over! Zowel overdag als in de avond deed hij erg moeilijk. Het begon met dat hij het licht in de gang aan wilde hebben omdat hij bang was, daarna riep hij nog zeker een half uur tot 1 uur, daarna kwam hij steeds zijn kamer uit. En als hij eindelijk sliep, werd hij 's nachts nog zeker 1 keer wakker en kwam eruit. Wij hebben het steeds heel consequent aangepakt door hem steeds terug te brengen en niet toegeven aan zijn spelletjes (ondertussen probeerde hij namelijk alles om ons uit ons tent te lokken). Het heeft zeker een maand of 3 geduurd en ineens was het over! Licht hoefde niet meer aan te blijven en je hoorde hem niet meer vanaf het moment dat hij op bed ging liggen. Het was hier gelukkig een fase, maar oh wat was het vermoeiend en ik begrijp je irritatie ook helemaal. Ik hoop dat alle tips je helpen en het snel over is. Sterkte.
heb precies hetzelfde gehad met mijn oudste dochter! de overgang van ledikant naar een peuterbed was voor haar te groot en ze voelde zich niet veilig in dat grote bed.... op een gegeven moment waren we er echt flauw van heb hebben we eens uitgeprobeerd of ze wel ging slapen in een campingbedje met een gewoon dik matras uit haar ledikant... die hadden we namelijk al weggedaan (hoe stom he!) en sindsdien slaapt ze weer smiddags en savonds ook.... denk dat het te vroeg voor haar was met een groot bed.... ze heeft haar slaapje nog echt nodig, zo te horen jouw kindje ook.... mijn dochter sliep smiddags ook niet meer toen en was om 16.00 heel moe en dan begint het feest ! ik zou je kindje gewoon weer in het leikantje leggen en het over een tijdje weer eens proberen... we hebben het peuterbed wel laten staan in haar kamer maar ze wil er nog steeds niet in slapen..... ik denk ook dat kinderen je frustratie bij het naar bed brengen al voelen hoor....... dat je denkt ojee blijft ze nu wel liggen? of ohhh kan ik straks weer 40x naar boven......
@mamavann: ZO HERKENBAAR! Ergens anders is ze de perfectie zelf... Gistermiddag heeft ze weer niet geslapen. En inderdaad ook echt te moe en dus een half uur gehuild. Niet in bed, maar er ging iets niet zoals ze bedacht had en dan blijft ze er echt even in. 's Avonds ging het best ok. Na klein drama met luier verschonen, haar in bed gelegd. Ze is er maar een keer uitgekomen, ik heb haar zonder iets te zeggen teruggelegd en toen is ze gaan slapen. Maar goed, ze was dan ook echt kapot van een dag zonder middagslaapje en een fikse wandeling 's middags. Dus ben benieuwd hoe dit doorzet... @janna76: traphekje hebben we ook. Doe je die dan gewoon dicht? (ze gaat dan gerust nog een verdieping hoger (we hebben twee verdiepingen op ons huis) en dan gaat ze op mijn werkkamer zitten tekenen. Bij die trap omhoog hebben we namelijk geen hekje.
@janna76: traphekje hebben we ook. Doe je die dan gewoon dicht? (ze gaat dan gerust nog een verdieping hoger (we hebben twee verdiepingen op ons huis) en dan gaat ze op mijn werkkamer zitten tekenen. Bij die trap omhoog hebben we namelijk geen hekje.[/QUOTE] Tja, hij heeft niks in zijn kamertje staan waar hij op kan klimmen om over zijn trap hek te komen. En ik zet het hekje altijd dicht. Ik ben dus ook bang dat hij alleen boven komt. Zijn slaapkamer is namelijk op de begane grond en wij slapen boven.Dit is me dus al een keer gebeurd toen we het hekje niet hadden. Kun je na gaan hoe rap ik wakker was. Staat in een keer je oudste zoon naast je bed. Bloed linke trap hebben we. Open en glad. Maar nu kan ik er wel om lachen hoor.