Dan gaan ze dus toch gewoon met 18 man?? Zij willen niet eerder en jij bent gebonden. Dus ieder doet gewoon zijn ding.
Tulip: Nee snap ik ook, maar dan denk ik waarom vraagt TS het niet gewoon? Dan hoor je de reden en dan kun je nog altijd besluiten of je het wel of niet doet. Kaboutertje: Ik denk dat niemand zijn kind hier dumpt hoor. Wij regelen zeker 1 tot 2x per maand een oppas om samen iets leuks te doen, maar dat heeft toch helemaal niets te maken met je kind dumpen. Mijn oude leven hield niet op toen ik moeder werd, maar is uitgebreid. Dat ik een kindje heb, waar ik dagelijks intens van geniet, betekent voor mij niet dat wij verder geen eigen dingen meer mogen doen.
Klopt het is hun keuze, maar vind ook dat jij als genodigde het recht hebt om te gaan of niet. Dus even voor de goede orde ik kraak de nodigers niet af.
Ik versta onder dumpen, je kind wegbrengen voor je eigen plezier. Ik weet niet hoe anderen dat zien, maar hier in de regio wordt dat zo gezegd. Pluk
dat zou ik ook wel gedaan hebben idd. Ik heb ook gevraagd of het mogelijk was om het eerder te doen. kabouter, dit jaar slaan wij dus ook over. De afgelopen jaren was meisje nog wat makkelijker, maar iets wat ze niet leuk vind, doet ze nu dus ook niet. Maar ook voor mn ouders is het vervelend, zij staan er steeds tussenin. Mn moeder wil daar gerust wat van zeggen en mn vader wil de lieve vrede bewaren. Het maakt ook verder niet uit, maar was om de situatie van ts te illustreren, dat je soms tegen onbegrip stuit als je de enige met kindjes bent.
Mijn kind zet mij dus ook wel eens "aan de kant" voor zijn eigen plezier en gaat veel liever een dagje met opa en oma op stap dan met mama een wandeling te maken richting hertekamp om geitjes te voeren Ik weet ook niet hoe het bij anderen gaat maar hier hebben we "volwassen" feestjes zo weinig (hooguit 2 x per jaar) dat ik er dan geen moeite mee heb om oppas/logeeradres voor mijn kinderen te regelen.
Ons kind wil liever bij ons zijn dan bij opa en oma, dus wij worden ook nooit gedumpt. En we hebben ook geen volwassenfeestjes ( gelukkig )
Daar zit het duidelijke verschil. Ik ben nl. zo'n "ontaarde" moeder die haar kind regelmatig DUMPT bij opa en oma, een van de ooms en tantes of vrienden voor haar eigen plezier.Wel minimaal 1x per maand. En dan gaat ze ook nog 2x per week naar de creche...oeps...
OMG het kan aan mij liggen maar dit komt zoooo geitenwollensokken op mij over! Alsof een kind niet net zo veel plezier kan hebben met opa en oma. Ik vind dat ook wel zijn horizon verbreden! Altijd maar met papa en mama is hetzelfde als elke dag hagelslag op je brood. Heerlijk maar soms is pindakaas ook super lekker. Ik snap zowel ts als de andere kant wel. Ik zou ook gewoon even een gesprek erover aangaan en anders besluiten om 1 wel te laten gaan en de ander niet. Is het heel moeilijk om oppas te regelen?
Tis maar waar je gelukkig van word. Lijkt me een heeeel betrekkelijk leven waar ik me werkelijk niets bij voor kan stellen.(en dat bedoel ik niet neerbuigend) Hoe zag je leven eruit voordat je moeder werd? Wellicht dat dat nl invloed heeft.
Helemaal mee eens. En het lijkt mij verschrikkelijk om zo te leven, sorry. Hoop voor je kindje dat je hem/haar later wel iets meer gaat loslaten..
Ligt ook wel een beetje aan je kind hoor. Ms K was een huilbaby en ik merk nu wel dat ik veel meer moeite heb om haar los te laten. Zo was mr K met de leeftijd van 1.5 jaar al lang een paar keer uit logeren geweest bij opa en oma Ms K dus nog nooit. Sterker nog 2 weken geleden is ze pas de hele dag (met broer) bij opa en oma geweest en zijn wij een dagje weg geweest (nou ja weg, we hebben auto's bekeken en zijn even alleen de stad in geweest om fruit te halen )
Maar dat is een hele andere manier van benaderen. Ik kan me deze situatie goed voorstellen! Lotte slaapt ook nooit ergens anders omdat het niet nodig is maar als het moet dan breng ik haar gewoon naar mijn ouders. Oppassen ben ik wat makkelijker in.
en aan de ouders, ik snap de opmerkingen van sidmick en 078mama heel goed. In dit geval zou ik ook 1 van de 2 of allebei niet gegaan zijn. Maar over het logeren enz. snap ik hun opmerkingen wel, maar ik heb er gewoon zoveel moeite mee. Ik ben er soms ook echt wel verdrietig over. s avonds kan ik besluiten dat we haar eens laten logeren en dan iets leuks gaan doen en de volgende ochtend wordt ik weer helemaal naar van het idee.
Maar heb je dan nooit de behoefte om iets met je man te doen want niet geschikt is voor een kindje? Een dagje sauna, een weekendje stedentrip, een weekendje weg met vrienden, een dag/weekend ongestoord shoppen, heerlijk rustig uit eten en naar de film. Dit zijn nl., zaken die wij enorm vaak deden voordat we een kind hadden. En het is niet zo dat nu we een kindje hebben wij die dingen ineens niet meer leuk vinden. Wellicht hebben wij wel makkelijk praten. De oppassen staan hier in de rij en stuk voor stuk verzorgen ze onze dochter met waanzinnig veel liefde en aandacht. Als meisje bij opa en oma s gaat ze heerlijk een dagje naar de dierentuin oid, pannenkoeken eten en krijgt de hele dacht vol aandacht. (eerlijk is eerlijk, dat krijgt ze thuis niet altijd. mama moet soms ook andere dingen doen) Bovendien vind ik het "gezond" dat een kind leert logeren, als de nood nl een keer aan de man is en het dus MOET dan is het niet zo'n drama. Met alle respect hoor, ieder zijn keus. Kan het me alleen gewoon echt niet voorstellen om 7*24 altijd met mijn kind te zijn maar dat ligt waarschijnlijk gewoon aan het leven dat we lijden.
ja op zich wel, en als ik een oppas had die hier s avonds een paar uurtjes in huis komt, zou het ook al een stuk makkelijker zijn denk, maar die hebben we niet. Dus als wij zoiets zouden doen, dan is het logeren bij opa en oma en daar heb ik gewoon veel moeite mee. Niet om opa en oma hoor, die passen ook overdag op als ik moet werken. Het ligt dus echt niet aan de mensen die oppassen, want die zijn prima in orde, ons prinsesje wordt daar op handen gedragen.
ik zou dan lekker een oppas zoeken en alleen gaan... vind dat je dat hoort te respecteren... als er wel andere kindjes waren en alleen jouwn kind niet mee mocht was het een ander verhaal... en het is toch ook wel eens fijn om zonder kind iets leuks te doen?? tenminste zo zou ik denken hoor.... wij hebben eind vd maand een bruiloft van de moeder van mijn man, en zij heeft een oppas geregeld voor al haar kleinkinderen tijdens de kerkdienst.... alleen de wat oudere kinderen mogen erbij aanwezig zijn... vanaf een jr of 7.... de kleintjes zijn dan in een zaaltje waar we later gaan feesten, met de oppas.... zijn dan 6 kleine kindjes in de leeftijd van 1 tot 5 jr aanwezig... moet eerlijk zeggen dat ik dat wel prettig vind dat ze dat hebben geregeld want je moet ze maar eens rustig zien te houden een uur lang in een kerk!
Maar waar heb je dan moeite mee? Bang haar teveel te missen of wellicht haar tekort te doen? Zou je het bv ook naar vinden als jullie een nachtje weg zijn en opa en oma in jullie huis zijn? Of is het uberhaupt het zonder je dochter zijn. Neem me mijn vragen niet kwalijk, probeer het gewoon ehm.... te begrijpen geloof ik