ik lees dat het niet gewoon om een dagje gaat in het voorgaande gesprek, maar het gaat toch over logeerpartijtjes en weekendjes weg??? Ik werk gewoon hoor.
nee ik heb het over het dagje waar ts het over had..overdag dus Ja maar ook al werk je toch is het soms niet erg om je kindje een paar uur niet te zien? Al lijkt het me heerlijk een weekendje weg maar dat is voor de toekomst nu nog niet Ik kan me meisjes ook niet missen maar een weekendje alleen met mijn vriend...oh ja hoor dat vindt ik wel wat
nou dat dagje van ts, dat zou ik ook niet doen. Niet omdat ik haar overdag niet zou kunnen missen, want als ik werk moet dat natuurlijk ook, maar dat vind ik een gezinsdingetje en dan zou 1 van ons gaan. Ik zou echt nooit een weekendje weg gaan zonder mn meisje. Ik kan dat echt niet.
Zonder alle voorgaande reacties gelezen te hebben: met dat wat hierboven staat ben ik het helemaal eens! Wij hebben ook regelmatig feestjes van vrienden en familie: de ene keer is ze wel uitgenodigd, maar ook vaak zat niet. Nou prima, het is hun feest, zij betalen en nodigen uit dus pas ik me aan. Zou nog al wat zijn dat iedereen verplicht is mijn kinderen erbij uit te nodigen......
Kijk dat kun jij vinden, maar dit is niet jouw dag maar die van je goede vrienden. Het draait dan toch gewoon even niet volledig om hoe jij het zou willen? Zou je het dan niet voor je vrienden over hebben om het voor hen maar zo te doen? Dan zou ik me als vriend namelijk afvragen wat onze vriendschap voorstelt. Het is toch geven en nemen.. Als zij het nou graag zo willen omdat ze dat dan een topdag vinden dan heb je dat toch voor je vrienden een keer over? En dan ga je toch een andere keer gezellig met je gezin bowlen. Zo denk ik er in ieder geval over, maar ik snap sowieso niet waarom een kind van 5 mee moet bowlen met allemaal volwassenen
ik kan het mij ook allemaal moeilijk voorstellen, want mijn vrienden zouden zoiets in elk geval niet vragen.
@Tulip: tja, wat is gezond en wat niet? Ik geniet erg van momenten dat wij even samen wat kunnen doen en Thirza bij de gastouder is, (opa en oma wonen EN te verweg en zijn daardoor ook te weinig vertrouwd om nu al te logeren). Maar een heel weeked doe ik ook niet, (alhoewel dat ook veel te maken heeft met het feit dat Thirza door alle problemen erg aan ons hangt nog en lange tijd zonder ons nog lastig is voor haar. Als alles hier anders was gelopen, zou ik dat misschien minder lastig vinden). Wij hebben het eerste jaar Thirza nooit weggebracht buiten de werkdagen om, door alles wat er speelde, en dat was wel slopend. Maar of dat nou kwam door het niet wegbrengen of door alle gedoe dat we hier gehad hebben, is wel lastig om te zeggen. Maar ik weet wel dat toen het wel wat beter mogelijk werd om 'r af en toe een avondje en nachtje weg te brengen bij de gastouder, ik daar erg van genoot! Overigens ook weer blij als we haar weer op konden halen dan hoor! op deze leeftijd vind ik het nog wel normaal om ze bij je te willen hebben: het verschilt per kind zo of ze je een dagje/nachtje kunnen missen of niet... Thirza zou er echt nog niet zelf om vragen hoor, wat ik hier af en toe ook lees van kids van haar leeftijd. Als ze er wel zelf om gaan vragen, (uit logeren), en je zou het dan nog niet kunnen, dat zou ik wel ongezond vinden, omdat jouw belangen dan gaan botsen met gezonde vragen van je kids. Maar dat is bij jullie voorlopig ook nog niet aan de orde, of wel?
nee, dat is idd nog niet aan de orde, ik heb het hier gister ook met 078 mama en sidmick over gehad, die hebben mijn gevoel ook niet, maar konden er iig wel met veel respect over praten (jij ook hoor, maar dus niet degene die ongezond zegt) ik heb toen ook uitgelegd dat wanneer mare zelf zou vragen mag ik bij oma logeren, dan zou ik haar meteen brengen. Dan heb ik er echt geen enkele moeite mee, het is voor mij gewoon heel moeilijk om dat te doen voor mijn eigen pleziertjes. Ik zou het liefst ook s avonds een oppas aan huis hebben, dat zou ik echt ideaal vinden, maar helaas kennen wij niemand.
wij hebben onze oppas leren kennen via marktplaats, en de oppas daarvoor ook.. maar zij is nu druk met haar werk en studie dus hebben we een nieuwe oppas gezocht..... familie hebben wij niet in de buurt wonen helaas.....
Het klopt wel wat je zegt: ik vond het inderdaad niet leuk om te horen dat mijn zoontjes niet welkom waren (heb ook nog een kleine van 3 maanden). Natuurlijk respecteer ik de keuze van mijn vrienden en gaan we met ons tweetjes (als we oppas kunnen regelen) of een van ons alleen (als we geen oppas hebben). Mijn vriend en ik ondernemen zo nu en dan ook samen eens wat leuks of met vrienden en daar geniet ik ook van hoor. We zijn zelfs vier jaar geleden met een stel goede vrienden op vakantie geweest zonder onze zoon en daar hebben we ontzettend van genoten . Ook al zouden heel veel mensen dit laatste nooit doen zonder hun kinderen, wat ik ook heel goed begrijp. Echter, het laatste jaar heeft alles nogal stil gelegen i.v.m. de problematische zwangerschap van onze zoon. Daarnaast hebben we de afgelopen jaren nogal wat voor onze kiezen gekregen waardoor nu meer het besef is dat ons gezin op nummer 1 staat en we gewoon veel samen willen doen. Maar goed, dat kan natuurlijk niet altijd.
Mijn vriendinnen studeren nog en denken nog lang niet aan kinderen. Ze hebben ook geen vrienden met kinderen, behalve ik. En ALLEMAAL zeggen ze bij feestjes die enigszins geschikt zijn voor kinderen (dus bij ze thuis) dat mijn jongens ook gewoon zijn uitgenodigd. Zelfs als het een diner 's avonds is. Maar bijv. ook dit weekend bij een barbecue in de middag. En bij die barbecue komen allerlei vrienden van haar die nog studeren, drinken en feesten. Maakt niet uit, ze vindt het leuk als ze er bij zijn. Ik vind dat eigenlijk niet meer dan normaal. Ik kan me wel situaties indenken waar kinderen niet echt wenselijk zijn, maar deze voorbeelden zijn daar geen van. Ik zou me wel enigszins beledigd voelen als mijn jongens expliciet niet zijn uitgenodigd voor iets waar kinderen prima bij kunnen zijn. Ik zou er denk ik wel naar vragen wat de reden precies zou zijn, maar ik zou er geen halszaak van maken. Tsja, daar heb ik dan simpelweg gewoon niet zoveel over te zeggen. Hoe stom ik het ook vind. Overigens neem ik mijn kinderen nooit mee naar de uitnodigingen van mijn vriendinnen Het is gewoon niet zo handig om ze bijv. 's avonds mee te nemen. Ik ga meestal zonder mijn man. Maar als ze wat ouder zijn, zal ik ze wel graag meenemen naar een barbecue (maar bijv. ook naar een bruiloft, en ja, ook naar bowlen overdags).
Ik ging dus ook niet. Er zijn genoeg andere gelegenheden waar ík er zelf voor kies dat mijn kinderen niet mee gaan. Dat gaat een ander niet voor mij doen.
en als dat jouw beslissing is, is het ook prima toch, maar het is wel fijn te weten dat ze welkom zijn. Er zijn best dingen geweest waar ik ons meisje niet mee naar toe genomen heb, maar de wetenschap dat ze welkom is, is voor mij heel belangrijk.
ja ik snap het wel als je een moeilijke zwschap hebt gehad...is een zwaardere lading he Maar dan is het misschien wel eens even goed om eruit te zijn met jullie tweetjes
Dus met andere woorden, alle anderen die hun kind weleens ergens anders laten spelen/slapen DUMPEN hun kind?
Hier ben ik het helemaal mee eens! Ook wel eens een keer fijn toch? En eens een keer een ander soort feest, niet dat het gelijk allemaal om de kids draait. Want dat doet het nogal snel als er kinderen bij zijn. En dat is helemaal leuk en gezellig, maar een keer niet, ach niet zo erg toch?
Tja.. en ik denk dan: 'het is toch niet persoonlijk?' Het gaat niet om het feit dat JOUW kind niet mee mag, kinderen zijn gewoon niet uitgenodigd.
voor mij is dat wel persoonlijk, het is mijn kind wat naast mn vriend natuurlijk het belangrijkste in mijn leven is. En er zijn dingen waar kinderen uiteraard niet meer naar toe gaan (zoals dingen s avonds), maar een feest overdag van goede vrienden (want daar gaat het toch in dit topic over) dat vind ik een familieding, en als mijn kind dan niet welkom is, dan vind ik dat heel vervelend.