Ik vind het aan de ene kant wel leuk hoor...voel me wel gevleid! Hahaha! Maar aan de andere kant is het zoooooo irritant. Als mijn man Finn op bed gaat leggen is het een heel karwei om hem alleen al de trap op te krijgen. NEEEEEE PAPAAA NEEEEEE...MAAAAAMAAAAAA! de buren moeten wel denken! Hahaha! Maar zodra hij dan boven is gaat het ook wel. Maar ik vind het soms ook gewoon naar voor mijn man. Net alsof Finn hem dan niet goed genoeg vind. Nu weten we wel beter...maar toch! En het stomme is...als papa is werken...gaat Finn hem overal zoeken (ook in de kast) Maar dan wordt ie niet hysterisch.
Ah, herkenbaar.... hier vraagt mijn dochter ook heel veel om me. Normaal wil ze nooit kroelen maar nu best vaak, en best lang (wel 10 minuten soms! Heerlijk!). Af en toe is het wel irritant.... loopt papa met de wagen met dochterlief erin en ik 2 meter ernaast, alles in de IKEA... Mamamamamamamamamamaaa echt constant.... Als papa of ik wegloop van de wagen terwijl de ander hem vast heeft komt er een "lippie". Tis weer huilen bij wegbrengen naar het KDV en ik kan ook niet een dutje doen 's avonds want als papa haar naar bed brengt vraagt ze om mama kus. Het is aan de andere kant ook wel erg fijn want je voelt je nodig en er is ook een fase geweest dat ze alleen d'r papa wilde.... nou dan voel je je ook best afgewezen op zijn tijd. Blij te horen van anderen dat het een fase is...
nee hoor adi, ik geniet er ook van. ik zit echt met open mond te lezen.stiekem wegglippen. ja vind je het dan gek dat het nog 10 keer erger wordt??? negeren ook zoiets???? sorrie maar ik vind alletwee de opties akelig en niet eerlijk. zo zou jezelf ook niet behandeld willen worden ,toch? ik reageer altijd en probeer te benoemen wat hij wil vragen. hij kan nog niet praten. op het moment is er naast ammaaa het woord isstaa. en dus ben ik de hele dag aan het opnoemen wat iets is. ik vind het juist leuk dat hij wil leren en probeerd een gesprekje met mij aan te knopen.ik zeg gewoon waar ik heen ga als ik wegga, ik neem afscheid met een kus en zwaai nog even door het raam.gaan jullie straks ook stiekem wegglippen als hij naar de creche moet op het kdv? da's toch niet gek dan dat ze er last van krijgen. en nog paniekeriger gaan doend e volgende keer. mama verdwijnt immers van het ene op het andere moment. als ik de was ga doen, dan zeg ik dat en als ik wat moet pakken inde keuken dan zeg ik ook wat ik ga doen. soms loopt hij me achterna en soms niet. ik betrek hem ook bij dingen zoals de tafel dekken, dan zie je hem groeien.en ik vind het alleen maar schattig dat hij me roept. dan zal ik wel vreemd zijn. ik weet inmiddels dat er snel een dag komt dat ze je niet meer nodig hebben en dus geniet ik dubbel en dwars van elke dag dat hij me nog wel nodig heeft.
Ik vind het ook heel belangrijk dat je duidelijk bent tegen je kind. Ik vertel Liza nu al alles wat ik doe, waar ik heen ga... Maar ik vind ook dat kinderen moeten leren dat mama niet altijd meteen kan opvliegen als ze iets van je willen weten. Soms moeten ze even wachten. En als je duidelijk bent geweest in wat je gaat doen en je word meteen geroepen, an vind ik dat je dat best even mag negeren.
Ondanks dat ik geregeld even in de negeerstand ga, geniet ik ook wel van de mama-vraag, hoor. Alleen soms moet ik ook wel eens iets doen, en dan moet mijn zoon gewoon leren dat hij even moet wachten. En dat doet hij dan uiteindelijk ook wel zonder problemen, als ik heb uitgelegd wat ik ga doen of waar ik ben. Vanmiddag wilde hij me graag in het zicht houden, maar ik moest in de keuken zijn en daar mag hij (nog) niet komen van ons. Toen heb ik hem aan de eettafel gezet met een puzzel, zodat we elkaar konden zien, ik hem complimentjes kon geven over dat hij z'n puzzel zo goed maakte en hij mij kon zien en precies wist waar ik was. Op die manier kon ik mijn avondeten voorbereiden, zonder dat hij me constant nodig had. Ik zoek dus wel naar andere oplossingen dan negeren, maar soms moeten er gewoon ff dingen gebeuren en dan heeft hij toch echt pech. Overigens 'glip' ik nooit weg. Hij weet altijd precies wanneer ik wegga en waar naartoe. Zeker op het KDV! Ik wil hem ook geen trauma bezorgen
Ik glip niet stiekem weg...ik heb ook gezegd dat ik dat gemeen vind. Maar ik snap niet dat er met open mond op gereageerd wordt. Ja...sommige mensen hebben nou eenmaal niet alle tijd van de wereld. Als ik moet plassen....ga ik plassen. Dan zeg dat ik na het plassen meteen terug kom, maar als hij dan stampij gaat maken en honderd keer MAMAAA gilt, pies ik toch echt niet sneller hoor! Zo ook bij het KDV....ik blijf echt niet drie kwartier wachten tot Finn stil is. Nou gebeurt het daar zelden (hij wil eigenlijk niet mee naar huis...haha!) maar het is sneller opgelost als ik snel weg ga. Dan is ie zo stil en als ik hem ga betuttelen raakt ie helemaal in paniek! Ik geef hem aan de juf...die gaat op de bank zitten en dan zwaaien we. En dan stap ik op de fiets. Ik loop dus wel eens weg als hij nog huilt ja! Slechte moeder ben ik toch! Ook al is het niet stiekem!
heeft iemand het over weglopen na afscheid genomen te hebben maar wel nog huilen? nee, ik reageerde op de post die stiekem wegglipte. als onze jongste huilt als hij naar de creche moet neem ik ook afscheid en ga weg, dat lijkt me logisch. je zal ooit een keer weg moeten. ik heb het over thuis bewust je kind negeren. natuurlijk tel ik daarbij plassen niet mee.of iets pakken uit de keuken als je dat gezegd hebt dan kun je zeggend at je gaat plassen en als je ff druk bent kun je zeggen dat je ff druk bent . dat klinkt allemaal al heel anders dan botweg negeren,gewoon laten bleéren, je kan toch zeggend at eje ven geen tijd hebt. ik heb het niet over iemand speciaal. het viel me gewoon op dat dit soort dingen gepost worden.
Dan heb ik het verkeerd begrepen sorry! Misschien komt het ook doordat iemand in mijn omgeving mij vorige week wel eens even vertelde dat het echt niet kan dat ik hem huilend achterlaat! Het is nog vers dat ik daar boos om werd! Hahaha! Sorry dus!
denk dat vrijwel elk kind huilend achter blijft in het begin. dat hoort erbij, leuk is anders, dat wel. ik had het echt over bewust negeren als je gewoon thuis bent. excuus aanvaard