Hai, Mijn zoontje van 20 maanden is in principe een redelijk goede eter. Tot dusver heeft hij, ongeacht of er tandjes/kiesjes aan zaten te komen, zijn brood altijd probleemloos met korstjes gegeten. Nu heeft zijn oma (mijn moeder) hem zaterdag toen ze op hem paste brood zonder korstjes laten eten - tegen mijn wens in - met als resultaat dat meneer nu thuis de korstjes ook laat liggen. Mijn vraag is of iemand een tip heeft hoe we hem z.s.m. weer aan het eten van broodkorsten kunnen laten wennen. Met andere woorden: hoe krijgen we de héle boterham weer naar binnen? Groetjes, Florentine
Ik zou er niet te veel aandacht aan besteden. Hoeveel eet hij normaal? Julia heeft ook wel eens een gekke bui, maar dan laat ik haar maar. Dan eet ze maar een keer geen korstjes, maar ik ga ook geen volgende boterham dan maken voor haar. Eerst je boterham helemaal op eten. Nu heb ik het "geluk" dat Julia meestal ongeveer 1 boterham eet, dus dan is het niet zo erg als ze een keer wat minder eet. Krijgt ze ook niks van. Maar ik zou geen 2e boterham voor hem maken als hij z'n korstjes nog heeft liggen.
Finn heeft dat momenteel ook wel een beetje...zegt vaak bah tegen de korstjes...nouja, ik laat hem dan inderdaad ook, maar maak ook geen nieuwe boterham...meneer weet dit inmiddels ook, vraagt dan ook niet om een nieuwe..
dit heb ik me nou altijd afgevraagd, wat is toch de deal met korstjes? Ik vind korstjes ook niet zo lekker, vaak genoeg laat ik wat hardere korstjes ook liggen. Dus heb mijn kind nooit gepushed om zijn korstjes op te eten, hoewel ik ze er niet afsnij trouwens. Soms eet ie ze wel op, vaak ook niet, ik vind het allemaal best. Wil ie nog een boterham, dan krijgt hij die gewoon. Tis niet alsof er meer vitamientjes in de korstjes zitten ofzo.
Ik weet niet hoe je de boterham geeft? Heel, in twee stukken, kleine stukjes. Misschien kleine stukjes geven, waar overal een korst aan zit? Later het overige brood geven? En anders, misschien niet te veel aandacht aan geven. En je moeder een pak slaag geven!
Dit vind ik ook. Ik vind broodkorsten nou niet een breekpunt van de lunch. Er zitten geen andere voedingsstoffen in, en het hoort ook niet tot mijn opvoedingsbeleid. Hier krijgen ze gewoon een boterham met korsten, en soms vinden ze een korstje te hard en laten die staan. Ik besteed daar totaal geen aandacht aan, dus wordt het ook geen spelletje of opzet. Hier willen ze soms ook hun eerste boterham niet helemaal opeten. Soms komt zo'n dag dat ze bijv. niet zoveel zin hebben in kaas of kipfilet. Ik ga ze dan hun tweede boterham niet onthouden, die krijgen ze gewoon, met appelstroop. Net zoiets als met toetjes die als een vast onderdeel van het avondeten worden gezien. Een tweede boterham of zoet beleg zie ik niet als een beloning of machtsspel, maar als een onderdeel van de maaltijd.
Beetje jammer dat dit nou weer aangegrepen wordt om een discussie te voeren over de zin of onzin van het al dan niet eten van broodkorsten, terwijl ik louter gevraagd heb om tips om een naar mijn idee goede gewoonte weer op te pakken zonder al te veel gedoe. Ik wil eenvoudigweg niet dat mijn kind een kniesoor wordt met eten, en ik wil er ook geen machtsstrijd over. Ik zie dat bij mijn nichtje, die overal en bij iedereen voorwaarden stelt over en aan het eten, doodvermoeiend en superirritant. Dat wil ik dus niet voor mijn kind, dus als ik het kan voorkomen dan zal ik dat proberen. Dat mag ik ook, hoef ik niemand toestemming voor te vragen. En tuurlijk mag hij nóg een boterham en uiteráárd gaat niet altijd alles op. Maar ook dat is weer een andere discussie.
Maar juist als je geen strijd wilt, zou ik ook geen strijd of machtspel van maken. Als jij hem verplicht om korsten te eten leg je daar zo'n druk op dat hij in de gaten krijgt dat de korsten DUS een machtsmiddel zijn. Dat bedoel ik dus. Bied hem gewoon boterham aan met korsten. Als hij die laat staan, kun je na het eten zeggen: schat hier, je korstjes nog opeten. Of die gewoon als 'tussendoortje' geven als die tv kijkt. Ik denk dat het nu even een fase is, of dat zijn aandacht nu gevestigd daarop gevestigd is. Hij kreeg ineens door dat je die dingen dus NIET hoeft te eten. Misschien waait het snelst over als je er zelf niet zoveel bovenop zit. (want dan blijft we aandacht erop gevestigd)
Ik zit er ook niet bovenop, ik doe het precies zoals je suggereert, géén aandacht aan schenken. Maar als iemand hier ervaring in heeft en wellicht een goeie tip/truc om dit weer op te pakken, dan is dat altijd meegenomen.
Ik denk dat je kind eerder een kniesoor wordt als JIJ bepaalt hoe en hoeveel hij precies moet eten. Is gewoon een fase joh, lekker laten gaan joh, machtsstrijd werkt alleen maar averechts. Mijn zoontje at eerst zijn brood heel uit de hand, toen in stukjes met korst met een vork, toen in stukjes zonder korst met de hand, toen dubbelgevouwen zonder korst en nu dubbelgevouwen met korst. Boeien hoe hij zijn brood eet!
Wij vinden dat de korstjes gewoon bij de boterham horen en dus moeten die ook gegeten worden. Eén boterham wordt er gegeten en dus ook de korstjes. Mijn zoontje vertoont geen enkel teken van machtsstrijd of iets dergelijks maar de korsten worden wel opgegeten. Dat wordt hier (ook door hem) gewoon gevonden. Ik moet hem er wel aan helpen herinneren! Blijven de korstjes liggen? Dan geen andere boterham of ontbijtkoek. Ook daar maak ik geen strijd van: het is gewoon een gegeven. Strijd is het pas wanneer je dat toestaat. Nee is nee en ja is ja. Eet je het niet.. dan niet maar dan ook niets anders. Hiervan kunnen andere mensen misschien weer zeggen dat IK het gebruik als machtsmiddel. Mama bepaalt de regels en niemand anders (soms papa ) En is dat macht? Ja, dat kan wel kloppen. Ik ben tenslotte de ouder. Is dat machtsmisbruik. Lijkt me niet.. anders kan ik nog wel wat voorbeelden verzinnen.!
Mijn zoontje wilde op een gegeven moment geen stukjes brood meer. Toen ik de boterham dubbelklapte, vond hij het ineens weer interessant en at hij de boterham weer helemaal op. Dat duurde een paar maanden en toen at hij ook ineens die korsten niet meer op. Toen ben ik het weer in stukjes gaan snijden, deze keer met een vorkje erbij. Dit is nu weer spannend blijkbaar en voila, de boterham gaat weer helemaal op Ik weet niet of jij de boterham in stukjes of dubbelgeklapt geeft? Maar verandering van aanbieden kan dus nog een optie zijn. Een andere optie is als er iets is wat hij bijv. heel lekker vindt zoals pindakaas, appelstroop, jam (iets smeerbaars), dit nog even (extra) op de korstjes smeren als hij ze laat liggen. Grote kans dat hij ze dan alsnog op eet Succes!
Ik weet dat jij daarin wat strenger bent dan ik. Duidelijk zijn als ouder dat is belangrijk. Hier is het gegeven dat zl mag eten hoe en hoeveel hij wil. Dat er de afgelopen 1,5 jaar fases zijn geweest dat er korsten bleven liggen, boeit mij echt niet hoor! Beter dan niks eten. Als je dat langere tijd meemaakt ben je allang blij dat je kind een boterham eet. Ik bewaarde ze wel vaak en het bakje met uitgedroogde korstjes waren vaak een lekker knabbeltje aan het eind van de middag.
Finn eet hier ook geen brood met korstjes en bij z'n oma eet ie ze zonder problemen op. Geen idee waar het aan ligt maar zo'n ramp is het nou niet volgens mij, het is niet alsof daar de belangrijkste voedingsstoffen inzitten. Gewoon over en paar dagen weer met korstjes proberen en misschien is de bui dan weer over en eet ie ze wel gewoon weer op.