zo'n schoonzus heb ik! al heb ik er geen last van nu want zij heeft al 2 kindjes, maar mn andere schoonzus heeft er wel last van gehad en dat terwijl de oudste zus van dr helemaal geen kinderen kan krijgen!
oef ik heb er eentje of eigenlijk meerdere iedereen die maar zegt ik heb er zo lang over gedaan ik geniet van elk kwaaltje..... dan krijg je echt het gevoel dat je nooit eens mag balen van alles nou ik niet zou willen dat de kwaaltjes wat minder werden want me dagelijks zo beroerd voelen en vaak amper kan lopen van de bekken pijn krom loop van de bandenpijn ow en iedereen die zegt wacht maar af tot de kleine der is dan word het allemaal nog veeeel erger grrrrrrr...
Oei, dit topic gaat toch niet weer eindigen op dezelfde manier als de vorige hoop ik he? Het is niet de bedoeling te gaan klagen over waar anderen over klagen... iedereen moet zich hier lekker thuis kunnen voelen. Bovendien is dit topic ook een beetje met een knipoogje geplaatst natuurlijk he. Veel dingen waar ik over klaag moet ik ook gigantisch om lachen en dat geld ook voor andere vrouwen, maak er a.u.b geen drama topic van!! ONTOPIC: Ohja, ik erger me nu sinds een paar dagen dat ik me plasser niet meer goed kan afvegen na het plassen! Straks moet me vent dat nog gaan doen als ze nog lang blijft zitten, whahaha.. gelukkig kan ik nog wel bij me billen..
Ik dacht net als jij, toen ik mijn 2 jongens net verloren had en heb mij twee jaar lang geïrriteerd aan elke dag klagende zwangeren,dan dacht : wees blij dat je het kind nog in je buik hebt!! Maar ik zei er nooit wat van De eerste 14 weken waren best wel een hel maar ik klaagde niet, want ik was te trots dat ik nog een kans kreeg Maar toch.....nu ben ik 33 weken en ook ik klaag nu wel eens, ja ik ben nog steeds trots en gezegend,maar ach kom op, soms is het ook wel eens zwaar Vooral mijn ribben hebben het echt te verduren En waarom zouden we soms niet even mogen mopperen? Zolang het niet dagelijks is, en je bent nog blij met je kindje in je ...... Leven en laten leven
ik erger me er aan dat ik "down under" nu door manlief moet laten scheren, alsook wassen... verder moet hij helpen met mn broek vasttehouden tot ik er met mn voeten en benen in zit en ook mijn kousen en schoenen aandoen grrrr en dat ik zoveel winden moet laten dat onze deken op bed bijna wegvliegt en manlief er zelf door wakker wordt
De opmerking: 'zo, je bent wel al echt goed gegroeid zeg, sinds vorige week'. (Na me een week niet gezien te hebben en geen enkel verschil in grootte van mijn buik, plus geen kilo erbij vooralsnog in de hele zwangerschap.) Het klinkt voor mij toch als: 'zo, jij bent lekker dik zeg...' Als ik niet zwanger ben is dat niet leuk om te horen en als ik wel zwanger ben ook niet. Bij mijn vorige zwangerschap (toen ik wel 20 kilo aankwam): 'zo, jij bent aardig gegroeid hè, ook in de breedte...' Ik wil gewoon geen opmerkingen over mijn omvang. Nooit, dus ook nu niet ineens... 'Goh, wat heb je een mooie buik'... klinkt veel leuker! En als je veel pijn hebt: 'Ik heb geen medelijden met je hoor, je was er zelf bij'. Zwangerschap is tenslotte geen ziekte, hoe pijnlijk het ook kan zijn... Verder: je ondergoed en sokken niet meer makkelijk zelf aan krijgen, een uitscheurende buik, niet meer 'eventjes snel' iets kunnen doen, niet meer lekker kunnen spelen met mijn dochter van bijna 3...
Opmerkingen over je uiterlijk vind ik ook zoooo vervelend... De één zegt zo weet je zeker dat het er niet 2 zijn? (iedereen weet tegewoordig toch wel dat je echo's krijgt en er verstopt zich echt niet 1-tje hoor) Goh het staat je wel beter hoor, wat voller. Ow dus voor de zwangerschap was ik niet mooi? Nou sorry maar die 17 kilo extra wil ik er straks gewoon af hebben... Maakt mij eigenlijk niet zoveel uit of reacties nou positief zijn of negatief, vind het gewoon raar dat nu ik zwanger ben mensen, waaronder zelfs vreemde opmerkingen gaan maken over mijn uiterlijk! Als ik er zelf nou om vraag, oke.... En dat mensen mij sterkte wensen...van bekenden verdraagzaam (ook al klinkt het zo negatief, heb liever succes ofzo) maar zelfs van vreemde die voorbij lopen op straat... Zo dat lucht even op hahaha
Mensen die zeggen "Zo je wordt wel dik he" Zeg dan gewoon "Je buik groeit goed he" Maar gewoon zeggen dat ik dik ben vind ik wat minder.... En waar ik zoiezo heel veel moeite mee heb zijn ALLE ongevraagde meningen en adviezen over hoe het dalijk gaat en hoe je dingen moet doen. Ik wil het zelf ontdekken en als ik dan ergens spijt van krijg dan leer ik daar weer van. Ik ben heel erg iemand dat wanneer iemand zeg je moet het zo doen dan ga ik zoiezo anders doen haha
* De vraag: Is het wel gewenst?? Ik dacht dat ik van mn stoel afviel * Wild vreemden die het heel normaal vinden om aan je buik te zitten, de remedie: gewoon terug doen moet je die gezichten eens zien! Van familie kan ik het wel hebben maar voor de rest.. nee * Hoe lang moet je nog? * Verhalen over hoe het vroeger ging. * Mensen die eerst naar mijn buik kijken en dan naar mij en dan vragen ben je niet misselijk ofzo... * Nou jij moet ook niet veel meer groeien zeg (Nou ja!)
wat dacht je van alle bijnamen en bewoordingen die ze gebruiken waardoor je je zo super zeker gaat voelen NOT! waggeleend moeder de gans bolle vette pens he dikke bolletje bolle haptoet ja echt opbeurend ook gewoon :x
Mijn vriend had een opmerking over wiens achternaam hij vindt dat een kind moet krijgen: 'Als je geld in een sigarettenautomaat gooit, van wie is dan het pakje sigaretten, van mij of van de automaat?' :x :x Mijn verweer is trouwens dat mooi het merk van de fabrikant op het pakje staat
Hie rook erg gevoelig voor geluiden en dan vooral die smak geluiden van de hond als die zich weer eens aflikt. En op de een of andere manier kan ik de stofzuiger nu ook niet verdragen, ik wordt gek als dat ding niet gewoon achter mij aankomt en steeds ergens blijft hangen.
jaaa ik ook, ik hAAT het als onze hond zijn poten likt of andere plekken... en die doet dat dus UUUUUuuuuren aan een stuk
ik kan mijn honden ook heel moeilijk verdragen! heb een grote die continu eten wil als we alleen zijn, wordt er echt gek van! kleine zit me alleen maar aan te kijken pfff zoek een leven!! haha
Ik had weken geleden ook al eens gereageerd, maar ach we zijn nu weer verder en dus weer wat ergenissen verder: - Mensen die zich gaan bemoeien met hoe we e.e.a. gaan regelen na mijn verlof qua werk. (blijf gewoon 3 dagen werken, waarvan mijn vriend 1 dag thuis is, dus 2 dagen gastgezin, lijkt me niks vreemds) - Mijn collega's (allemaal mannen) die me ineens bolle, dikkie, zwangere koe (!!), moeder gans etc noemen. - We kregen van de baas allemaal een chocolade paasei (enorm grote) als presentje voor Pasen. Ik krijg als enige de opmerking naar mijn hoofd dat ik "niet dat ding helemaal alleen moet opeten want dat is vast niet goed voor me". - mijn mannelijke collega's die me er regelmatig aan herinneren dat ik niet alleen qua buik maar ook qua borstomvang gegroeid ben: "zooooo, jij bent in álle opzichten naar voren gegroeid, niet alleen je buik!!" - Mensen die zich verbazen dat ik nooit klaag of zeur over mijn zwangerschap. Echt, ze verwachten gewoon een klaagzang als ze vragen hoe het met me gaat ofzo. Tja, heb nou eenmaal nauwelijks klachten en gewoon een ontzettend goede zwangerschap. Kan ik er wat aan doen dat ik met 30 weken wel nog alles kan en nergens last van heb? zo, das best weer een lijstje!
Ik nu al merk dat sokken aantrekken lastiger gaat wanneer je op het bed zit en voorover bukt. Gelukkig ben ik vrij lenig dus op andere manieren lukt het ook
op de buik liggen wordt ook wel steeds lastiger.. manlief vroeg vanmorgen heel voorzichtig of het niet beter is om het voedingskussen erbij te pakken..grr ben nog niet eens op de helft...
Aaah vind ik wel ergens lief hoor dat je man aan dat kussen denkt. Ik had het hier over de aanschaf van zo'n kussen, mijn man zag er het nut niet van in. Tot nu want blijkbaar steel ik elke keer zijn deel van het dekbed en prop dat onder mijn buik en tussen mijn knieën haha. Hij zei gisteren nog: als je deze week de stad ingaat haal dan gelijk zo'n kussen.