Ik ben nieuw hier op het forum en heb al wel wat gelezen over liesbreukjes hier, maar ik kan volgens mij daar niet meer op reageren. Vandaar dat ik een nieuw onderwerp plaats. Als ik het verkeerd doe, sorry daarvoor. Mijn dochter is vorig jaar met kerst geboren (met 38w5d). Bij haar geboorte woog ze 2695 gr bij 48 cm. Begin februari zag ik tijdens het verschonen een flinke bult in haar lies zitten. Verder huilde ze niet. Een paar dagen later ben ik met de foto's naar de huisarts gegaan en die constateerde dat het een liesbreukje is. Een paar weken later hebben we een echo gehad en het gaatje is relatief groot, dus het bultje is voor ons makkelijk terug te duwen als het er zit. Begin maart zijn we bij de kinderarts geweest en hij heeft een doorverwijzing geregeld naar het Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam. Vandaag heb ik de uitnodiging ontvangen voor het eerste consult (eind van deze maand). Gelukkig heeft mijn meisje er niet veel last van. Als er een bultje zit huilt ze bijna nooit (slechts 3 keer heeft ze erbij gehuild) en is het goed terug te duwen. Ik hou het goed in de gaten en voel regelmatig of er een bultje zit. Inmiddels is ze 12 weken en bijna 5 kilo en 56 cm. Maar toch kijk ik best wel op tegen de operatie. Vooral de narcose vind ik een eng idee, als ze maar weer goed wakker wordt. Ik weet het: ik moet me niet aanstellen en het is een standaard ingreep, maar toch, het moederhart zal dat wel zijn? Hebben jullie ervaringen met een operatie aan een liesbreukje bij een baby? Duurt het bijvoorbeeld lang? En hoe met de napijn? We krijgen uiteraard wel informatie vanuit het Sophia, maar ervaringen zijn altijd fijn om te lezen. Ik hoop ervaringen van jullie te horen! Groetjes en bedankt voor het lezen, Mama van Mara
Wij hebben geen ervaring met dat ziekenhuis maar wel met het Radboud Nijmegen. Ons ventje is half februari aan een liesbreuk geopereerd en hij woog toen zo'n 3 kg! Ook wij zagen enorm op tegen de narcose en het herstel. Maar het is super goed gegaan! Het was geen echte narcose maar een roesje. Ik mocht bij het roesje geven zijn. En voor ik wist sliep meneertje al. Tijdens het roesje hebben ze plaatselijk verdoofd. 30 a 45 minuten later was ons mannetje al klaar en wakker aan het worden. Terug op de afdeling kreeg hij een fles glucosewater om te kijken of hij niet misselijk werd en vlak daarna al een hele fles voeding! Ons ventje moest wel nog 24 uur aan de monitor ivm dysmaturiteit en omdat hij voor de 37 weken was geboren (37 weken precies) maar dat vond ik een prettig idee. Ik ben niet blijven slapen omdat ik anders met bed en al op de couveuse kamer moest liggen! Tussen de huilende baby's. Ik vond het belangrijker dat ik uitgerust was op het moment ons ventje thuis was. Het herstel ging heel goed! Na 6 dagen heb ik de pleister er af gehaald en voor het eerst gebadderd. Wel de eerste 3 dagen 4 x dga paracetamol zetpil gegeven. We hebben een héél ander kind! Je merkt na de operatie heveel last ze er van hebben gehad. En in ons geval was dat dus héél veel last en pijn. Succes met je meisje! Komt allemaal goed!
Oja... ons ventje is op maandag om 14 uur opgenomen omdat hij 6 uur! nuchter moest blijven voor de operatie. Op dinsdag 9 uur sochtends is hij geopereerd. Het nuchter blijven is volgens de verpleging heel goed gegaan. Maar dat kwam natuurlijk ook omdat het nacht was. Hij had snachts een extra fles gekregen.
ik lees mee al zijn onze kinderen iets ouder jelle 3 jaar heeft een liesbreukje hendrik anderhalf heeft een brek bij /in zijn balzak
@ Cyntje:Bedankt voor je uitgebreide reactie. Dat stelt me weer een beetje geruster. Ik hoop dat het hier ook goed zal gaan!
@ Fokje: Wat vervelend, dat allebei je mannetjes er last van hebben. Hopelijk heb ook jij wat aan de reacties op dit onderwerp. Sterkte ermee in ieder geval!
Zeker wel! Het is in princiepe een kleine ingreep. Maar ik vond ons mannetje nog zó klein, en dan zo'n akelige narcose! Maar het bleek dus een roesje... dat scheeld. Ook liep er iemand van "ouderbegeleiding" met ons mee. Echt een hele rustige lieve man. En ik vond het fijn om er bij te mogen zijn toen Lars in slaap werd gebracht. Ik mocht hem zelf op de tafel leggen waarop ze een papieren luchtdoorlatend matrasje hadden gelegd... héérlijk warm! Lars hield mijn vingers vast en voor ik het wist sliep hij al. Echt.... hadden we dit maar een paar weken eerder kunnen doen! Ons mannetje is er zo veel anders van geworden! Het is gewoon zielig om te weten dat hij daarvoor een aantal weken vaak pijn heeft gehad. Vanaf het moment dat we onze eerste consult hebben gehad (laten zien bij de kinderchirurg) duurt het in Nijmegen max 3 weken voor je aan de beurt bent. Komt bij jullie ook allemaal goed!
Hey Cyntje! Bedankt weer voor je reactie! We zijn vandaag naar het Sophia geweest. Binnen een week krijgen we de uitnodiging (gesprek met anesthesist en de operatie zelf). Waarschijnlijk wordt mijn meisje binnen een aantal weken geholpen. Blijft toch wel spannend hoor... Wie weet dat de anesthesist me wat gerust kan stellen. Ik zal in ieder geval blij zijn als het achter de rug is. Groetjes, Mama van Mara
Spannend meis! Maar je zult echt verschil merken na de operatie. Wij konden tijdens het eerste gesprek meteen met een sprint naar de anestesist omdat er nét een plekje vrij was gekomen. Laat je nog wat weten over hoe het is gegaan?
Ik laat het zeker weten! Ben benieuwd of we aan haar ook veranderingen zien: het is nu al een tevreden meisje, huilt niet veel, slaapt en eet goed.
gisteren naar de chirurgie geweest jelle 1 liesbreuk hendrik allebeide kanten liesbreuk , het is bij hem allemaal een openverbindingen zo ook naar zijn ballen volgende week woensdag naar de aneshesist afwachten dus
Hier vandaag de uitnodiging op de mat (hebben ze snel gedaan, we zijn gisteren geweest): 8-4 gesprek met de anesthesist, 15-4 de ingreep. @ fokje: Succes met afwachten!
Het is gelukkig goed gegaan gisteren! Ik vond het idee van de narcose het engst. Helaas konden ze het infuus niet goed prikken, dus kreeg ze uiteindelijk alsnog een kapje. Mijn vriend is meegegaan bij het inslapen. Ik ben meegegaan naar de uitslaapkamer. Ze was met zo'n 20 min weer bij, heerlijk gevoel! Om 9:30 is ze meegenomen richting OK, om 10:45 was ze weer terug op de afdeling. Ze hebben haar een ruggeprikje gegeven tegen de eerste pijn. Ook heeft ze inmiddels 3 zetpilletjes van 120 mg gehad (voor de eerste 24 uur). We gaan nu aankijken of ze het zonder kan. Ik heb zelf nog 60 mg in huis. Om 15:00 waren we weer thuis gisteren. Ze had lekker gedronken en drinkt thuis ook goed. Ook alweer mooie plas- en poepluiers. Het lijkt alleen wel alsof ze wat meer bij ons in de buurt wil zijn. Of misschien willen we haar zelf wel wat meer in onze buurt houden! Ze ligt lekker in de box in de woonkamer een beetje te spelen, liggen en slapen. Vannacht heeft ze prima geslapen. Ik ben onwijs trots op mijn dappere meisje!
Fijn dat het goed is gegaan! Onze Sam is ook geopereerd aan een liesbreuk in het Sophia. Bij ons is het alleen wat sneller gegaan. Sam is 6 weken te vroeg geboren en toen hij 8 weken oud was (eigenlijk dus 42 weken) kreeg hij een liesbreuk. Hij ging ineens enorm huilen en wat moeilijk te troosten. Zodra we bewogen begon hij te krijsen. Sam huilde echt nooit, dus we hebben hem toen van top tot teen onderzocht. Toen zagen we dat zijn lies opgezet was en zijn ene balletje helemaal hard. Meteen naar de huisartsenpost. Daar werden we na enige tijd wachten geholpen en door de dokter direct doorgestuurd naar de kinderarts (Ijsselland). Deze nam geen enkel risico en liet ons per direct met de ambulance vervoeren naar het Sophia. Daar hebben we na een echo meteen besloten om te opereren. Helaas mochten wij niet bij het inslapen zijn omdat dit allemaal heel snel moest gebeuren. Het is allemaal heel snel gegaan. Voor we het wisten lag hij al op zaal. Hij moest 1 nachtje blijven en de volgende ochtend mocht hij gelukkig weer mee. Sam was ook erg aanhankelijk. Logisch het is niet niks wat er met die kleine is gebeurt. Dus we hebben hem ook lekker vertroeteld en goed laten merken dat we altijd in de buurt waren. Nu gaat het super met hem, er is bijna niks meer van het litteken te zien.
fijn dat het ook bij jullie allemaal goed is gegaan!!!!!!!!!! onze kereltjes zijn vandaag geopereerd en het is goed gegaan, nu lekker herstellen!!!!!!!!!!!!! viel me mee
Ook al weer achter de rug! @Fokje en Mamavanmara... hoe is het nu met de kindjes? Merken jullie dat ze er nog last van hebben? Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet meer weet hoe ons ventje de eerste paar dagen was... zo goed gaat het nu! Maar ons mannetje huilde voor de operatie eigenlijk altijd. Behalve tijdens het slapen (slecht slapen) en de fles. Ik zag gewoon dat hij niet happy was Vandaar dat wij ook echt kunnen zeggen dat die operatie enorm geholpen heeft.
het gaat goed met de jongens!!! ze krijgen ook nog pijnstillers (360 mg zetpillen ) onze jongste speelt lekker en de oudste zegt zo nu en dan auw mijn piemel en dan wijst hij de wond aan en gaat even op de bank liggen voor de operatie had de oudste soms last van de breuk maar hoorde hem er weinig over ook de jongste hoorde ik er niet over toen hij met zijn oren zat (heeft in januari buisjes gekregen en neusamandel eruit gekregen ) had hij veel pijn omdat hij bijna altijd oorontsteking had. wel moet ik zeggen dat onze oudste veel eerder auw zegt dan de jongste de jongste moet ik extra omdenken omdat zijn pijn grens hoog ligt, zo ook nu hij is best verkouden dus hoesten en kriebelhoes en snotterig en proesten hij kreunt een keer en speelt weer verder
Sorry, zie nu pas de reacties... @ kleinesam: Pittig hoor, hoe het bij jullie gegaan is, zo snel en zo klein. Gelukkig gaat alles nu goed. @ fokje: Mooi dat het goed gaat met je jongens! @ cyntje78: Met Mara gaat het goed. Toen we 's middags thuis waren ging ze al weer lekker met haar beentjes de lucht in. Ze leek er niet veel last van te hebben. We hebben haar 3 zetpillen van het ziekenhuis gegeven en daarna zelf nog een zetpilletje van 60 mg. Hierna geen pijnstilling meer. Het gaat nu gelukkig nog steeds goed, het wondje geneest mooi, de hechtpleisters moeten er nog af vallen. Qua gedrag merk ik niet veel verschil, ze huilde al niet veel en het bultje zat er maar af en toe (en dan meestal ook zonder te huilen). Het is een tevreden meisje. Als ze nu huilt scheelt het wel dat ik niet gelijk in haar luier hoef te kijken of het bultje er zit, dit brengt wel rust, ook voor haar. Het is een kleine kanjer, ben trots op haar!