Ja, maar ik snap dan gewoon niet waarom het opeens geen probleem is om 's avonds bij het feest zonder kind te komen, maar bij de plechtigheid overdag is dat not done ... Die logica ontgaat mij gewoon dan totaal We gaat het denk ik nooit eens worden ...
Ja, en weet je ... dit vind ik dus echt niet kunnen. Er wordt je verzocht om toch liever zonder kind te komen, je drijft je zin door en gaat dus toch MET kind, en dat heeft consequenties gehad tijdens de kerkdienst ... onbegrijpelijk!
sorry hoor maar daar kan ik dan echt niet bij.. Ze verzoeken je om niet je dochter mee te nemen, dan doe je het toch met als gevolg dat je nu achteraf zegt dat het geen succes is om een kind mee te nemen naar de kerkdienst. En dan ook nog hahahaha! ?? Ik zou het niet in mijn hoofd halen om zo mijn zin door te drammen als aangegeven is gelieve geen kinderen mee te nemen. Denk dat daarna eerder weg gaan met je kind het ook niet echt goed maakt bij het bruidspaar. Manuk
Weet je wat ik nou zo grappig vind? Dat ik, als iemand zonder kinderen, gewoon gedwongen wordt om mensen mét hun kids uit te nodigen op mijn bruiloft, anders ben ik een slechte vriendin Ehm, het zijn jullie kids, hartstikke leuk dat jullie ze al hebben, maar wij nog niet (en al had ik ze wel, dan wilde ik ook geen kids op mijn bruiloft, maar dit terzijde), maar omdat iedereen vindt dat de kids er gewoon bij horen, moet het bruidspaar én veel geld neertellen voor een gast die ze er liever niet bij hebben, want anders zijn ze slechte vrienden, én je moet de mooiste dag van je leven laten invullen door de mensen met kids, anders ben je ook een slechte vriendin? Dus als ik het goed begrijp bepalen de mensen mét kids per definitie hoe mijn bruiloft eruit gaat zien, want als je ze vraagt of ze de kids thuis willen laten komen ze niet op mijn mooiste dag, wat voor mij dan verdrietig is, en als ze de kids mee nemen erger ik me daaraan, wat ook weer een stempel drukt op mijn mooiste dag. Dus eigenlijk mag je als bruidspaar gewoon niet bepalen hoe jij je mooiste dag wilt invullen, die jij betaald, want mensen met kids bepalen hoe dan ook de sfeer.... vreemde zaak hoor! Gelukkig heb ik geen vrienden die er zo over denken en die zouden dan ook gewoon komen zonder kids, want die weten dat die kids heus wel belangrijk zijn, maar dat het voor ons even niet zo gewenst is op onze dag!
Nou, als je dit bij mij zou doen, gewoon MET kind komen als ik je dringend verzocht heb om dat niet te doen, dan zou ik je echt verzoeken om te vertrekken die dag. Ik zou ook gelijk helemaal klaar zijn met de vriendschap, want ik vind dat dus echt zo asociaal! Gewoon schijt hebben aan de wens van het bruidspaar en lekker je eigen mening opdringen, dat vind ik dus echt super respectloos!
Naar aanleiding van deze topic ben ik gaan inzien dat mensen totaal verschillende opvattingen hebben over de aard van een bruiloft. Bij de ene kun je het niet aan het verstand brengen dat het bruidspaar het ook een volwassenenfeest kan vinden, ook al vindt het overdag plaats. Ik heb werkelijk waar, nog nooit eerder iemand horen zeggen dat een bruiloft een feest is waar je met je hele gezin naar toe gaat. Daarom is DAT voor mij onbegrijpelijk. Hetzelfde als iemand zou roepen dat je naar een vrijgezellenfeest je kinderen lekker gezellig mee neemt, en anders beledigd bent. (ik zie dat eigenlijk in hetzelfde straatje). Maar de opvattingen zijn anders. En dat mag. Alleen kan er voorkomen dat binnen dezelfde (vrienden)kringen twee opvattingen bestaan, en dan krijg je dit soort conflicten.
Hier voel ik me weer aangesproken want ik was het die zowel iets zei over de navelstreng als over vrienden die geen punt ervan maken als kinderen op gelegenheden niet welkom zijn. Ik geloof dat dit zo gevoelig ligt dat je niet eens een grap kan maken over een navelstreng zonder als respectloos bestempeld te worden. Jammer hoor, beetje humor moet toch kunnen ook al heb ik een andere kijk op de zaken? Verder zei ik niks over niet normaal vinden, maar ben ik wel oprecht verbaasd dat sommigen er zo stellig in zijn dat als hun kind niet mag komen, zij ook niet komen. Maar dat mag ik toch vinden? Overigens hebben al mijn vrienden kinderen en zijn al onze kinderen ook bijna altijd bij iedereen en bij elkaar welkom. Maar soms hebben we grote mensentijd en dan vindt niemand het een probleem om de kids niet mee te nemen en dat kunnen we ook heel eerlijk tegen elkaar zeggen. En het ALLERbelangrijkst: dat wordt gerespecteerd! Want ik vind het ook niet echt kunnen om je kind mee te nemen als er nadrukkelijk wordt verzocht dat niet te doen, dan moet je inderdaad gewoon thuis blijven. (maar degene die dat deed is er the hard way achter gekomen )
Ik denk ook dat voor en tegenstanders het nooit eens zullen worden. Ik ben het met Bebek eens. Als je vrienden ruim van te voren aangeven dat ze je/jullie uitnodigen zonder kinderen, dan vind ik het respectloos als je toch je kind(eren) meeneemt. Het is toch hun dag? Bovendien vind ik het erg flauw om dan zelf ook niet te gaan. Je bent toch naast moeder ook gewoon jezelf? (Ik tenminste wel! )
Jeetje rustig zeg! Die beste vriend heeft mijn vriend gebeld of we misschien niet een oppas konden regelen ZODAT we tenminste onbekommerd konden feesten/drinken. Heb het een beetje verkeerd opgeschreven, denk ik. Dus het was voor beide partijen een goede oplossing dat ik en de kleine eerder naar huis gingen en vriend kon blijven de hele avond. En de kerkdienst ging gewoon goed, ze heeft absoluut niet gehuild of geschreeuwd. Het is gewoon vermoeiender met een kindje bij je. Dat bedoelde ik.. Damnz..
dat ligt het idd als je bestempeld wordt als niet normaal zijn. Maar dat heb jij dus niet gezegd, je mag dat vinden, maar ik vind het normaal dat ik zo veel mogelijk bij mn dochter ben. Maar ik zeg ook niet dat mensen die wel dingen zonder hun kinderen doen maar eens voor hun eigen kinderen moeten zorgen i.p.v. ze uit te besteden. Dus vind ik die andere opmerkingen ook niet zo leuk nee. Ik zou mijn dochter niet mee nemen als verzocht wordt dat niet te doen, maar dan kom ik of papa ook niet.
dat is voor mij niet hetzelfde, het is een wereld van verschil. Als ze ligt te slapen weet ze van niks.
ik ben mijzelf als moeder, zie dat niet als 2 verschillende dingen. Ik kan als moeder compleet mijzelf zijn hoor.
klopt, als het dringend verzocht zou worden je kids niet mee te nemen, dan zou ik haar absoluut niet meenemen! Maar in dit geval was de bruidegom gewoon bang dat mijn vriend niet zou kunnen blijven feesten tot laat in de nacht als onze kleine mee zou komen. that's all. Want er waren echt superveel kinderen. Die kinderen waren even welkom (is ook supernormaal onder de Vietnamesen)
Ik voel dat juist andersom (tja, iedereen is anders ). Overdag heb ik minder moeite om ze achter te laten bij opa/oma dan 's avonds. ook al is het bij ons thuis. Overdag zijn ze aan het spelen, hebben ze lol met opa/oma, weten ze dat papa en mama er even niet zijn, en dat is niet erg. Ze eten net zo goed bij oma als thuis, en als ze vallen kan opa ook prima troosten. Echter, als ze 's avonds wakker schrikken dat willen ze echt mama. Dan zijn ze heel kwetsbaar, en voelen zich minder geborgen dat bij mama of papa. We laten ze op zich ook wel 's avonds achter, maar dat doe ik met meer moeite dan overdag.
Mee eens, mijn ouders zijn ooit s avonds een stukje om gelopen (tussenwoning in een buurt) wat denkje, ze komen terug en mn broer en zus zaten huilend in de kamer. Hoe is het mogelijk! Doe het zelf ook nooit daarom. Kun je echt een trauma aan overhouden!
Zucht... ik ben ook compleet mezelf als moeder. Ik bedoel alleen dat ik het ontzettend leuk vind om zoveel mogelijk met mijn dochter te doen, maar ook zo af en toe dingen zonder haar doe. Volgens mij is dat ook heel normaal hoor. En als naar een bruiloft gaan een van die dingen is omdat het bruidspaar dat vraagt, dan moet dat toch kunnen?
hier inderdaad hetzelfde. heb er overdag ook een stuk minder moeite mee! vooral inderdaad omdat als ze s avonds wakker worden ze helemaal overstuur zijn en eigenlijk alleen mama goed is! al zal opa of oma het ook vast kunnen hoor maar dat is je eigen gevoel!