Wat vinden jullie daarvan? Ik zal natuurlijk even uitleggen wat er aan de hand is. Ik heb er een gruwelijke hekel aan als er iemand onverwacht aan mijn deur staat. Ik bedoel dan niet iemand die even aanbelt om iets te komen afgeven ofzo, maar bijv. schoonouders die onaangekondigd op de stoep staan voor een kop koffie. Ik heb liever dat mensen van te voren even opbellen om te checken of het bij ons uitkomt of ze even langskomen (stel we zijn er niet, gaan net weg, hebben visite etc.). Mijn schoonouders weten bijv. dat ik liever niet heb dat ze onaangekondigd komen, en toch presteren ze het (gelukkig niet vaak) om gewoon onverwachts langs te komen. Grrr ik baal dan enorm, omdat ik bijv. net lekker onderuit lig of gewoon wil genieten van de tijd voor mezelf als zoonlief op bed ligt of ik wil samen met mijn vriend film kijken. Snappen jullie wat ik bedoel? Ben ik nou zo'n zeikerd? Ik weet dat het niet echt de Brabantse mentaliteit is, en dat veel mensen er niet zo'n punt van maken als er iemand onverwacht langskomt, maar ik vind het vreselijk. Mijn schoonmoeder vind het belachelijk dat ze met haar kind (haar zoon, mijn vriend dus) moet afspreken wanneer ze langs mag komen. Ik heb haar al duidelijk gemaakt dat het er niet om gaat dat ze niet welkom is, ze is altijd welkom, maar dat het er mij om gaat dat ik het van te voren weet. Als ik net lekker buiten zit met mijn boekje, zoonlief ligt te slapen en manlief is iets voor zichzelf aan het doen, ik kan ik echt genieten en zit ik er niet op te wachten als zij dan ineens op de stoep staat en verwacht dat ze koffie enzo krijgt. Ik voel me dan voor het blok gezet zeg maar. Ik ben niet zo'n held om aan de deur te zeggen dat het nu niet uitkomt ... terwijl ik dat dan eigenlijk wel zou moeten doen. Pfff, moest even de ergernis en frustratie kwijt ... gebeurde eergistermiddag namelijk nog.
Tja, moeilijk. Mij maakt het niet zoveel uit. Hoewel ik wel begrijp wat je bedoelt. Soms komt het gewoon niet uit of heb je er even geen zin in.
Bij mij mogen ze gelijk omdraaien en weer weg gaan .. ik ben daar heel makkelijk/hard in! Tja, dan hadden ze maar moeten bellen!
Ik snap helemaal wat je bedoelt. Aan de andere kant: ik doe het zelf ook wel eens. Alleen bij mijn ouders, trouwens. Maar goed, dan hadden ze maar geen kinderen moeten krijgen. Mijn ouders en schoonouders staan maar zelden onverwachts bij ons op de stoep. Soms met mooi weer, als ze een stuk gaan fietsen. Dan komen ze wel eens aanwaaien. Maar dan kunnen we het ook makkelijk zeggen als het niet uitkomt. Verder is het in onze familie en bij alle vrienden wel gebruikelijk om even met elkaar te bellen.
Oh, dat gebeurt hier ook wel met regelmaat dat schoonmoeders zomaar voor de deur staat! Als we er geen zin in hebben, dan zeggen we dat gewoon en dan komt ze later maar terug of we komen later op de dag wel naar hun toe. Mn zwager en schoonzusje die hebben gewoon bedracht als ze geen zin hebben in bezoek, dan maken ze gewoon de deur niet open
Ik begrijp je gevoel volledig! Ik heb er ook een hekel aan. Kan soms ook echt niet genieten van even liggen oid omdat er 'iemand' onverwacht langs kan komen en koffie e.d. Verwacht. Of inderdaad nét op het moment dat je weg wilt en je dat zegt en ze doodleuk gaan zitten. Euh ja, ik sta optijd en wil nú weg anders ben ik te laat. Het wordt gelukkig wel steeds minder maar soms... Grrr!! Nee, ik viind je dus geen zeikerd
ik kan daar dus ook niet tegen... heb er dus zelfs knoeiharde ruzie door gekregen met een vriendin van mij... Zij vond het gek dat ik moest overleggen toen ze langs wilde komen... Kreeg het verwijt dat je bij haar altijd WELKOM was.. BAH.. Natuurlijk kon het wel.. en bij mij ben je ook welkom! Maar ik vind wel, dat als IK in me bed lig (of me man en de kinderen slapen) IK me niet om hoef aan te kleden omdat er ongevraagde gasten komen...! Wij bellen ook altijd of we langs kunnen komen, zoniet Jammer!
Goh, ik had het geschreven kunnen hebben! Ik vind het ook helemaal niet leuk als mensen onaangekondigd langskomen....maar ik ben er ook geen ster in om dat te zeggen. Ik zit nu vreselijk tegen de kraamweek aan te hikken om bovenstaande reden (mijn schoonouders doen het trouwens als enige). Dus nee: ik vind je absoluut geen zeikerd!
Ik kan daar ook behoorlijk slecht tegen. Bij mijn ouders thuis is t altijd de zoete inval geweest,constant mensen over de vloer. En nu ik 3 jaar met mn man samen woon ben ik mn rust aan t inhalen. Ik kan intens genieten van een dagje samen, ipv met visite. Als er mensen onaangekondigd op de stoep staan kan ik me behoorlijk chaggie voelen. Als t niet volgens mijn plannen gaat kan ik dr best kriebelig van worden. Is een soort control-freak trekje van me, kan dr ook niks aan doen dat ik dat zo voelt. Ben behoorlijk op mn privacy, en eigen-tijd, de laatste jaren.....
Wat fijn die snelle reacties Ikzelf bel ook altijd van te voren even, tenzij ik ergens al in de buurt ben en van die mensen weet dat ze het niet erg vinden als ik opeens voor hun neus sta. Mijn tante en schoonmoeder vinden het geen probleem als mensen onverwachts langskomen. Ik vind het ook een beetje onfatsoenlijk om toch onverwacht langs te gaan bij iemand, terwijl je weet dat diegene dat niet op prijs stelt. Is toch gewoon een kwestie van iemands wens respecteren? Als mijn schoonmoeder aangeeft dat zij liever van te voren gebeld wil worden voordat je komt, dan doe ik dat toch gewoon, is een kleine moeite en je degene waar je naartoe wilt gaan is ook blij en zit tenminste niet chagrijnig te wezen. Ik kan dan namelijk best kortaf doen, doe wel aardig verder maar begin zelf geen gesprekken. Fijn dat er hier in ieder geval dames zijn die begrijpen hoe ik me voel
Mijn schoonouders doen dat ook, vooral op zondagmiddag vind ik het irritant. Dan heb je nog een paar uurtjes voordat je weer aan een drukke week gaat beginnen, staan ze in ene keer op de stoep en blijven ze net die paar uurtjes plakken. Dag hobby tijd. Probleem is dat mijn vriend het ook bij zijn ouders doet, ik kan dus moeilijk andersom eisen dat ze wel bellen. Ik vind niet dat je je aanstelt, ik vind het ook mega irritant. Ik weet wel dat sommige mensen er totaal geen moeite mee hebben, mijn moeder vindt het dood normaal dat mensen tijdens het avondeten binnen lopen en een gesprek beginnen. Echt ze bellen niet eens. Stopt ze soms tijdelijk met haar maaltijd om even wat te drinken in te schenken. Gelukkig wonen mijn ouders aan de andere kant van het land en bellen ze echt wel, ze willen geen uren in de auto zitten voor niets. Mijn moeder is trouwens oorspronkelijke Brabantse, is het daar wel normaal dan?
ik snap het eigenlijk niet echt, ik heb er totaal geen moeite mee en doe het ook bij anderen, gewoon even kijken of er iemand thuis is voor een bakkie. Mits dezelfden natuurlijk niet elke dag op de stoep staan. Ik vind het alleen maar gezellig en als ik net weg wil/moet dan zeg ik dat ook. Ik snap ook wel dat je schoonmoeder het raar vindt dat ze een afspraak moet maken om dr kleinzoon te zien.
hier is het ook geen strak plan. tis zelfs zo dat is mensen gewoon weg stuur als het mij niet uit komt en vriend doet het ook. tja dan moet je maar overleggen. mensen weten dat wij druk zijn en dat wel vele te doen hebben schoonouders komen hier ook alleen nog maar op verjaardagen verder niet meer. mijn moeder staat hier ook geregeld onaangekondigd op de stoep maar die gaat zelf dan na 3 min weer weg. verder ja vrienden van mij maar die bellen meestal wel als ze in de buurt zijn of we uberhoupt thuis zijn.
Ik begrijp je volkomen, heb er ook een gruwelijke hekel aan! :x En al helemaal als ze dan ook nog keihard blijven aanbellen en/of op de ruiten gaan tikken. Zó onbeschoft, sodemieter alsjeblieft op! Ik heb er maar één oplossing voor kunnen bedenken: IK DOE NIET OPEN!
Mijn schoonouders hadden daar ook een handje van. Die presteerde het altijd om rond etenstijd voor de deur te staan, terwijl wij dus nét aan het eten waren. Dan stuurde ik ze weg. En nee, ze mochten niet mee eten want ik kook niet voor 4 mensen extra ( zusjes van man waren ook altijd mee ). Of ze kwamen langs als we 5 minuten later visite zouden krijgen van 1 van mijn man zijn beste vrienden die net op uitzending was geweest. En dan ook nog beledigd zijn. Hoepel toch op. Bel gewoon even, dan weet je 1. of we er zijn, 2. of het uitkomt. Kleine moeite toch? Toen we het er ein-de-lijk ingestampt hadden, en dus gewoon belde met de mededeling dat ze rond 14 uur langs kwamen ( prima ), dan waren ze er 2 uur later nog niet en zaten wij te wachten. Hele zondagmiddag naar de klote, dus we zijn alsnog weg gegaan, een lekker rondje fietsen. Ze waren dus zwáár beledigd dat we er niet waren toen ze langs kwamen. AAAAAAAH * trekt haren uit hoofd * Pfoeh, wat ben ik blij dat we 200 km verderop zijn gaan wonen.
Het gaat niet om d'r kleinzoon, maar om het feit dat ze met haar kind af moet spreken wanneer ze langs mag komen. Zij vind dat ze wanneer het haar uitkomt langs mag komen. Prima dat zij dat vind, maar haar zoon woont hier wel met mij, en je mag best rekening met elkaar houden vind ik. Ik weet niet of het in Brabant gebruikelijk is dat je onverwachts bij elkaar binnenvalt, mijn moeder is ook van oorsprong Brabantse en die vind het geen probleem en vind het ook enigszins raar van mij dat ik er zo'n probleem mee heb, maar ze accepteert het. Ik ben echt niet de moelijkste persoon op aarde en het enige wat ik vraag is even bellen svp voordat je langs wilt komen. Mijn moedr woont overigens een uur bij me vandaan, dus die staat niet zomaar ineens voor mijn neus. Al zou ze dichterbij me wonen en wel onverwachts komen, zou ik dat van haar wel kunnen hebben omdat ik haar nu iedere week al zie (zij past standaard 1 dag per week op mijn zoontje). Mijn schoonmoeder daarentegen, ook een reden waarom ik er een hekel aan heb als ze plots langskomt, heeft weinig belangstelling voor haar kleinzoon, vind een dagje oppassen te lang en wil alleen op hem letten als hij al in bed ligt.
Mijn (schoon-)ouders hoeven geen 'afspraak te maken' om hun kleinzoon te zien. Wel vind ik het fijn als ze van te voren even bellen om te vragen of het uitkomt. Het kan soms erg onhandig zijn als mensen zomaar zonder vragen langskomen. Niet alleen omdat je er soms geen zin in hebt. Maar het kan ook zijn dat je aan het werk bent. Ik kan moeilijk de volgende dag op mijn werk zeggen "sorry, het is niet af, ik kreeg opeens visite".