Ik zat er pas over na te denken toen ik de kast van mijn dochtertje opruimde. Waar komt de gewoonte om kleertjes te geven eigenlijk vandaan? Als je er goed bij nadenkt is het een beetje vreemd. Als je jarig bent krijg je toch ook niet opeens allemaal nieuwe kleren voor je nieuwe levensjaar? Als je baby geboren wordt krijg je dat wel, alsof je zelf niet iets uit zou kunnen kiezen...de kast nog helemaal leeg is en alsof iedereen dezelfde smaak heeft... Eigenlijk is het best vaak je smaak helemaal niet en beland het achter in de kast en wordt het niet gedragen. Zonde van het geld dat er aan besteed wordt.... Ik heb gelukkig deze keer best veel andere dingen gekregen en daar ook specifiek om gevraagd als ze dat aan mij vroegen. Wat vinden jullie er van?
Tja, waar het gebruik vandaan komt weet ik niet. Maar vreemd vind ik het niet. Een pasgeboren baby wordt niet geleverd met een complete kledinguitzet, die moet gekocht worden. En omdat je als verse ouder al zo veel spullen moet kopen, is alles in principe welkom, toch? Niet alles wat je krijgt is jouw smaak, maar vaak vond ik het toch superleuke dingen waar je een bepaald gevoel bij krijgt doordat je het van een bijzonder iemand hebt gekregen. Sterker nog: ik heb voor m'n dochters 1e en m'n zoons 3e verjaardag ook kleding gevraagd. Speelgoed hebben ze in overvloed, en ik vind het juist leuk om te zien wat anderen uitkiezen - die kopen ook weer in andere winkels dan ik. Nodig is het niet, maar dat geldt voor alle cadeaus.
Natuurlijk zijn alle kado's welkom, maar ik ben nou eenmaal een persoon die het liefst de kleding voor mijn kinderen zelf uitzoekt. En ik vind het gewoon zonde om iets ongedragen in de kast te leggen omdat het mijn smaak niet is. Ik heb er meer plezier van als ik kijk hoe mijn kinderen met speelgoed spelen of de boekjes lezen die ze gekregen hebben bij hun geboorte. Ook is het bij ons de traditie dat ik de dochtertjes van mijn zus een gouden naamarmbandje geef bij hun geboorte en zij die van mij. Ik vind kleding gewoon te persoonlijk om door een ander uit te laten kiezen. Maar ik ben best wel een zeur hoor... Bij mij moet alles perfect in orde zijn en in een bepaalde style zijn, tot de pyama's, ondergoed en schooltasjes toe. Dus misschien ligt het wel gewoon aan mij....
Maar dat mág toch ook? Prima dus om aan te geven dat je liever geen kleding krijgt, omdat je dat zelf wilt kopen. Zelf denk ik daar anders over en ga daar anders mee om. Al vind ik het ook erg leuk om kleding uit te zoeken voor m'n kinderen, zelfs al hangt de kast al vol met cadeau-gekregen kleren. Ik heb dus koffers vol met babykleren kunnen weggeven, waarvan mijn dochter sommige dingen maar één keer heeft aangehad. Nou ja, nu waren anderen er ook weer blij mee.
Babykleding is natuurlijk gewoon onweerstaanbaar schattig voor mensen om te kopen! Tja, lastig als je het zelf liever in de hand hebt en je krijgt van alles wat niet bij je smaak past... Maar ja, ik vind dat je in dat geval tegen de mensen die jou kleding geven moet zeggen dat je daar geen behoefte aan hebt omdat je al genoeg kleding hebt of omdat je graag iets koopt in je eigen smaak. Wij hebben het juist andersom: kleding is bijna altijd welkom en speelgoed ben ik echt helemaal klaar mee. Mevroi wenst er niet mee te spelen en bovendien zijn het mijn schoonouders die speelgoed kopen en die kopen altijd van die fisher price shit met teveel lawaai en teveel lampjes enzo. Ik hou meer van duurzaam speelgoed maar dat concept snappen ze niet. Dus hebben we gezegd: GEEN speelgoed meer, als je dan persé iets wil kopen (liever zelfs niet iedere keer), koop dan maar kleren. Maar ja, ook daar slaan ze de plank vaak mis moet ik toegeven: totaal andere smaak dan ik heb en bovendien altijd de verkeerde maat. Maar meestal kopen mensen van wie we kleertjes krijgen spullen die ik zelf ook leuk vind en is het heel erg welkom. Anyway, nogmaals: je moet het gewoon zeggen van tevoren tegen eventueel kraamvisite ofzo! Anders kunnen mensen het niet ruiken dat je er geen prijs op stelt...
en daarom gaven wij op het geboortekaartje als tip een BON vd HEMA oid. En iemand die wél kleertjes wilde geven, deed dát gewoon.. Nu hebben ze zát kleertjes én ik heb nog genoeg HEMA bonnen voor komend jaar voor alleDRIE de kids! (en mama een beetje )
Ik lees elders op het forum van sommigen dat ze bv. nog maar heel braaf "4 setjes per maat" zelf aan hebben geschaft; vrees dat ik daar een beetje overheen ga, haha.... Ben nu, na 4 jaar wachten, gewoon zo blij dat we gezond zwanger zijn, dat ik ook echt de neiging heb om het helemaal uit te buiten dus, haha; alles kopen wat los en vast zit, zoiets. Als ik bv. op MP ofzo tegen een leuke partij aanloop, dan laat ik die niet schieten! Heb weinig met merkkleding, dus wij hebben ook al aangegeven geen interesse te hebben in bonnen en kleertjes van de dure babyspeciaalzaak hier. Gewoon Hema, H&M, dat is meer mijn straatje. We hebben het er nog niet over gehad, maar ik denk dat we dat ook gewoon op het kaartje gaan zetten. Vind het anders zooooooooooooooooo zonde als ik straks weer met 20 boxpakjes van 35 euro zit te kijken, waar we niks mee doen.
Ik verwacht dat het gebruik om kleertjes te geven vanuit de na-oorlogse en crisisjaren stamt. Men had het toen gewoon niet ruim en schafte de meest noodzakelijke dingen aan.... kleding was toen een graag "ontvangen" kado... Dat is tenminste wat ik van mn moeder wel heb gehoord. Vroeger kocht je misschien een paar rompertjes vooraf en 1 of 2 setjes kleding... en alles wat je daarbij nog kado kreeg was mooi meegenomen. In deze moderne tijd hebben we het allemaal financieel (veel) ruimer dan toen en krijg je ook meer dat mensen om andere dingen "verlegen" zitten cq andere wensen hebben.... en dat kan gelukkig tegenwoordig ook vrij goed worden uitgesproken
Ik vind het zelf altijd wel heel leuk om te geven. Zeker omdat ik zelf geen kinderen had en toch tussen die schattige babykleertjes kun snuffelen.... Ik merk wel dat ik zelf heel lastig (of kieskeurig) ben dus als mensen het vragen vraag ik liever om een kadobon maar als ze echt iets willen kopen vind ik het niet erg... Alleen ja als ik het niet leuk vind, vind ik dat ook weer moeilijk om te zeggen dus.. Tot nu toe 2 pakjes gehad wat ik eigenlijk niks vind
Ik ben het helemaal met TS eens.. Het is gewoon jammer als het niet je smaak is, of helemaal de verkeerde maat, dat het ergens achterin de kast ligt. We hebben ook best veel kleertjes gekregen die qua maat helemaal in het verkeerde seizoen zaten (winterjas voor zomer) en die totaal niet je smaak zijn. Dat vind ik ook super jammer van het geld, maar vind het ook weer moeilijk om te zeggen... Blijft moeilijk...
De kleertjes die uiteindelijk niet gedragen zijn of niet je smaak waren kun je later altijd weer na een kledingbeurs brengen of met koninginnedag op de vrijmarkt verkopen. En van dat geld kleertjes kopen die wel je smaak zijn. Ik heb juist bepaalde kleertjes bewaard omdat ik ze van een bepaald iemand heb gekregen en de kleertjes die ik zelf had gekocht mogen wel weg.
Waar het gebruik vandaan komt? Dat is natuurlijk verschillend, maar mijn oma vertelde dat het in haar tijd niet echt gebruikelijk was om de complete uitzet te kopen vóórdat het kind geboren is. Dat bracht ongeluk of zo iets. En dan heb je ineens een kind en amper spullen, en waar heb je het eigenlijk het meeste van nodig in het begin? Kleertjes en beddengoed. En dat werd gegeven. Wij hebben ook heel veel kleertjes gekregen, ook dingen die ik niks aan vond en die heb ik weggegeven. Daarnaast hebben wij ook belachelijk grote maten als kado gekregen (al helemaal als je bedenkt dat mijn kinderen 3 pond wogen bij de geboorte). Soms echt broeken maat 92, die passen nu nog steeds nog lang niet Heb soms het gevoel dat mensen een winkel binnenlopen en datgene kopen wat afgeprijsd is
Hier ook al aangegeven aan mijn ouders en schoonouders dat ze de familie die bij hun vragen of ze nog iets weten níet voor kleding moeten gaan . Ik heb nogal een eigen smaak, ben gek op Noppies kleding en de kast van onze uk hangt al overvol. Zonde van het geld dus hoogst waarschijnlijk... Persoonlijk heb ik liever wat babyspeelgoed en baby/kinderboeken. Hier heb ik zelf dan ook niets van gekocht. Maar goed, een gegeven paard mag je niet in de bek kijken dus dat doen we ook niet maar ik heb hetzelfde gevoel als jij
ach, ik had juist nauwelijks zelf wat gekocht omdat iedereen in de familie riep: niet doen hoor, kleertjes krijg je zat! maar volgens mij dacht ook iedereen in de familie/vrienden: al die andere mensen kopen vast kleertjes, laat ik maar wat anders kopen. Oftewel: ik had een overschot aan knuffels en speelgoed en kleertjes mochten we alsnog zelf kopen, want heb alleen van m'n zus een ubergave winterjas gekregen en verder dus niets kan er wel om lachen. dus volgende keer luister ik niet meer naar wat geroepen wordt
Zo kreeg ik een tshirt voor als je ongeveer 4 jaar bent... Daar heb ik op een grappige manier wel iets van gezegd in de vorm van: zo daar kan die voorlopig wel in wonen. Verder werd mij vooral gevraagd wat we graag wouden hebben en ik vind het erg leuk om kleertjes te krijgen. Heb een vrij brede smaak. Het enige waar ik een spuughekel aan heb, zijn van die velours achtige boxpakjes met beertjes/konijntjes erop. Volgens mij verkopen ze dat veel bij C&A. Die kregen we dus gelukkig ook niet.
Waar het gebruik vandaan komt weet ik niet. Ik weet wel dat op de uitnodiging van het kraamfeest als cadeau tip een envelop zal staan. Zo kan ik zelf bepalen wat ik wil etc...
die heb ik wel twee gehad, van winnie the pooh (daar heb ik een gruwelijke hekel aan sorry), mijn zwangere collega vond die helemaal leuk dus die heb ik weggeven.. Verder heb ik ook kleertjes gehad die niet mijn smaak waren, nouja ik heb ze één keer aangetrokken, foto gemaakt en in de doos gedaan.. De mensen die vroegen wat we wilden hebben, hebben we kadobonnen gevraagd.. Ik vind trouwens het aantal knuffelbeesten en knuffeldoekjes (twee vuilniszakken vol)wat we hebben gehad veel zinlozer.. oja en ik heb trouwens ook van één iemand jongenskleertjes gehad, complete set, broekje, tshirtje(met een autootje) en bodywarmer. Heb netjes gevraagd of ik het kon ruilen, vraagt ze ook nog hoezo heb je het al? Nee het is voor een jongen nou zij vond van niet en was zwaar beledigd..
Ik vind het ook wel zonde dat we veel kleertjes hebben gekregen die onze jongens niet meer pasten... Nu ook weer, (wij krijgen vrij grote kinderen...) mensen kopen graag de kleinste maatjes, met name van bijv. sokjes. Ik heb letterlijk nu alweer 10 paar sokjes liggen die Benjamin nooit gepast heeft... En dan zijn het maar sokjes, maar tis toch zonde. Ik laat mensen meestal wel zelf bepalen wat ze geven, maar ALS ze vragen om tips, vraag ik ook om een HEMA bon, toch het meest ideaal, al is het wellicht niet zo leuk om te geven! Speelgoed, knuffels, spuugdoekjes, etc. etc. komen we inmiddels ook in om, we kunnen wel een extra aanbouw laten zetten aan het huis!
dit had ik dus ook. allemaal van die mini rompers met teksten erop. ik had mn hele zwangerschap al het gevoel dat ie groot zou worden dus had zelf maat 56 en 62 veel gekocht. en ik heb gelijk. een week te vroeg geboren (ingeleid) en 4290 gram en 54 cm. dus dag alles in maat 50 dag mini sokjes en shirtjes enz. die hij nooit gepast heeft speelgoed is veel leuker! ik heb trouwens van niemand knuffels gehad. mn schoonmoeder zei al daar verzuip je dalijk in. maar nee hoor alleen de knuffels die ik zelf gekocht heb staan bij zn bed, maar heeft ie niet. dus dat scheelt weer haha