Natasja73 heel veel sterkte! Als ik zulke verhalen lees schrik ik toch weer. Wij gaan volgende week voor de eerste keer het hartje horen. Ik ben dan bijna 15 weken. Bij 10 weken hebben we op de echo het hartje gezien. Verder dus 5 weken niks... Vind het zelf wel eng, omdat je de baby ook nog niet voelt...
Natasja, jeetje wat een naar bericht, was je kindje je ook echt 12 week? of is het eerder gestopt? en had je al eerder controles gehad? Dikke knuffel.
oke dan heb ik daar overheen gelezen sorry... dit soort berichten zet mijn weer volledig in de twijfel modus... met 8 en 10 weken goede echo, maar je ziet maar weer zegt niks....
Ik heb op 4 april mijn eerste echo gehad. op 13 april geweest voor een spoed echo omdat ik dacht dat ik een miskraam had gehad. Niets aan de hand. Nog geen uur later verloor ik voor mijn gevoel een hele grote bloedstolsel. Ziekenhuis gebeld en eerst hoefde we niet langs te komen omdat ik verder geen bloedverlies had. Eenmaal onder de douche omdat ik me zo vies voelde, begon het bloeden weer. Dus toen mochten we wel langskomen. De kleine deed het nog steeds, waarschijnlijk bij het innestellen een adertje geraakt zei die man. 15 april terug voor controle, kleine deed het nog steeds heel erg goed. dus hoefde ik pas de 27e terug te komen. De gyn zei dat die niet verwachtte dat het nog mis zou gaan. Ik heb 3 dagen plat gelegen met dat bloed en stolsel verlies want dat was erg heftig. Je bent zo blij als je te zien en te horen krijgt dat het goed gaat met je kindje ondanks de tegenslag. 27 april terug voor controle. Op de echo geen hartslag meer te vinden, de kleine bewoog ook niet meer wat die gyn ook deed om het te stimuleren. Volgens de gyn is het recentelijk gebeurt. De kleine is 12w en 3d. De kleine had bijna ongeveer 13 weken moeten zijn. Maandag 2 mei moeten we terug voor controle, misschien had hij zich vergist. En ik moest er van hem over nadenken wat ik wilde de natuur zijn gang te laten gaan, pilletjes of curretage. Nou de miskraam is langzaam aan al gestart, nu dat we net een weekend weg gaan. Mijn zoontje van 4 1/2 jr weet helemaal van niets en kijkt er helemaal naar uit, hoe leg je dan een kind uit dat het niet doorgaat. Ik hoop dat het niet helemaal doorzet en dat ik maandag die pillen krijg. Dan duurt het een dag, dat begreep ik van de dokters assistente. Het zijn van die vaginale pillen. Aan de andere kant denk ik soms wel eens had ik maar meteen om die pillen gevraagt. Die onzekerheid is zo erg, zet het wel of niet door, wanneer zet het dan door? Ik mag van mezelf niet verdrietig zijn in het bij zijn van mijn zoontje omdat die nog niet wist dat we zwanger waren. Al vraagt die wel regelmatig wanneer die een zusje krijgt, zo ook afgelopen weekend! Het is zo oneerlijk. Het verdriet is onbeschrijfelijk. Dit verwacht je gewoon niet, je verwacht dat je eindelijk in die veilige zone bent. Ik moet er voorlopig niet aan denken om weer zwanger te worden. Durf het eigenlijk ook niet meer, ben al 37jr. Zal echt tijd nodig hebben om dit een plaatsje te geven. Zeker omdat we voor deze miskraam er ook een hebben gehad. Het waren toen maar 3 dagen na nod
Jeetje Natasja, wat een verhaal, en wat ongelovelijk oneerlijk. Ik hoop voor je dat het nu nog even niet doorzet en je toch nog een weekend weg kunt, Dan kun je maandag altijd nog voor de pillen kiezen... Ik weet verder niet wat ik moet zeggen...
We hebben het redelijk een plek kunnen geven, het afwachten en toeleven op de miskraam heeft daar heel erg bij geholpen. Het feit dat de mk eerst vanzelf opgang kwam werkt daar ook erg aan mee. De spoedcurretage die erachteraan kwam viel daardoor ook minder zwaar. Alleen zou ik als ik ooit weer de keuze moet maken tussen afwachten en curretage denk ik direct voor curretage kiezen want het was wel erg heftig zo allemaal snel achter elkaar toen het eenmaal begon. Wel heb ik in gedachte doordat het vanzelf begon meer rust ermee. je weet dat het overleden is en niet goed zit maar in mijn hoofd was het zo dat als je het weg laat halen ik altijd met de gedachte wat als zou blijven rondlopen. Maar door de nare pijnen die ik heb ervaren zou ik dus bij een eventuele volgende mk niet zolang meer wachten als ik nu heb gedaan. maar goed wellicht roep ik dan wel weer anders, voor nu gaan we ervanuit dat ik het nooit meer meemaak en ik me gauw mag melden bij een...2012 mama topic. en dat samen met natasja! Natasja meid luister naar je lichaam en gevoel en volg je hart. Je instinct zegt je meer dan je beseft en zoek het pad waarop jij en je partner zich het prettigst voelen. Elke miskraam is en verloopt anders dus hou je niet teveel vast aan verhalen van andere. Mocht je je verhaal kwijt willen galspugen of verdriet uiten je mag me altijd een bericht doen! mijn nichtjes en neefjes zijn van de leeftijd van jouwn kindje en die hadden net het overlijden van hun opa meegemaakt. ze weten dus wat overlijden inhoud en 1 van hun zei dat de dokter het kindje naar opa had gebracht bij de sterretjes. ze gaan er dus met hun eigen manier mee om en snappen meer dan je denkt op die leeftijd al is het hartverscheurend om aan te horen wat ze erover zeggen. Maar als een uk van 4 snapt dat een kindje in de buik dood is gegaan en direct door zonder het te zien een sterretje is geworden vind ik dat een mooie gedachte.
Hier net naar de VK geweest en mijn baarmoeder was al goed te voelen en boven het schaambeen. Ook hebben we het hartje gehoord, blijft toch een bijzonder iets . Verder was alles goed , bloeddruk en glucose, dus mag over 4 weekjes weet terug. Was wel fijn, was de vk die mijn vorige zwangerschap helemaal begeleid heeft.
@Moontjemoon: Ik woon in A'foort en mijn bovenbuurvrouw (woon in een flat) had inderdaad ook slechte ervaring met bevalling in het ziekenhuis. Hoop dat ik thuis kan bevallen en niet naar het zkh hoef. @Wen: Gefeliciteerd en welkom. @Natasja: Wat verschrikkelijk meid.. knuf. Neem er de tijd voor om dit te verwerken... Sterkte... @Mammi: In het begin wat last gehad van mijn borsten, nu al een heletijd helemaal niet meer. Er zijn er dus meer.
Mammi, hier eigenlijk helemaal geen last van de borsten gehad. Wel als ik snachts naar de wc moet, dan moet ik ze even ondersteunen, maar verder helemaal niet. Ik moet zeggen dat ik na de bevalling ook helemaal geen stuwing heb gehad en toch 6 maanden bv gegeven.. Aloha, ik heb je verhaal gelezen in je topic, jeetje wat heftig allemaal. Nogmaals sterkte meis
heftig natas... ik geloof zelf ook nog niet zo de magische 12w grens maar ik heb er nu wel vertrouwen in. ik heb net ff in bad gelegen ontspant wel maar die harde buiken... :s
Natas wat een verhaal zeg, echt heftig..heel veel sterkte meis... Ik denk dat we gewoon ervanuit moeten gaan allemaal dat het goed is hoor, anders maken we ons zelf helemaal gek en is ook niet goed voor de baby.
Ik heb een vraagje, ik heb savonds meer last van mijn buik en rug, zijn dat de banden? en weet iemand wat ik daar aan kan doen? Ook heb ik sinds 3 dagen meer last van waterige afscheiding , is dat normaal? Sorry voor alle vragen..
Ricmar, ik heb ook hele waterige afscheiding, lijkt soms net of ik in mijn broek plas en ook buik en rug meer pijn s avonds, is gewoon vermoeidheid denk ik en banden hoor...weet het ook niet, is ook mijn eerste natuurlijk En over borsten...die van mij hebben dagen geen pijn gedaan, maar is vandaag weer net zo hard terug.. Kan nergens meegroei bh's vinden met beugels, wie heeft er een tip?
Ricmar, ja die afscheiding is normaal, heel vervelend maar hoort er bij. Klinkt wel als je banden, of je bekken. Ik slaap snachts met een voedings kussen en dat helpt wel.