Hallo allemaal, Ik ben op dit forum al lid onder een andere naam, maar wil jullie graag een verhaal vertellen, maar dan wel anoniem. Ik hoop dat jullie hier begrip voor hebben... In Januari dit jaar is ons leven veranderd in een ware nachtmerrie! Ons zoontje van toen 4 maanden oud had zijn bovenarmpje gebroken. We hadden hem 's morgens terug in bed gelegd na de fles en na gespeeld te hebben in de box, waarna we hem een paar uurtjes laten hoorde huilen door de babyfoon (een huil die we niet van hem kende!). We zijn daarop naar boven 'gevlogen' en toen we hem oppakten kalmeer hij, maar toen we hem op het aankleedkussen legde, begon hij weer te huilen (dit doet hij wel vaker)... Toen we hem wilde uitkleden voor in bad, begon hij pijnlijk te huilen als we aan zijn armpje kwamen en hij gebruikte zijn armpje ook niet meer... Daarop hebben we de huisarts gebeld, maar deze was echter niet bereikbaar en hebben we hem in de maxicosi gelegd en naar de huisarts gereden... Daar hebben 2 artsen hem onderzocht, maar zij wisten het ook niet! Ze waren bang voor een verlamming en gaven ons een afspraak voor 15 uur in het ziekenhuis bij de kinderarts. Hierop hebben wij gezegd dat we direct door wilde rijden (het was immers pas 11 uur en we gingen niet doodleuk thuis zitten wachten met een kind wat verrekt van de pijn tot het 15 uur is!). In het ziekenhuis hebben ze foto's gemaakt van zijn armpje, wat dus bleek gebroken te zijn.... (dit heb ik zelf gezien op het beeldscherm bij de rontgen)... Eenmaal terug in de spreekkamer van de kinderarts werd ons meteen gezegd dat ze een melding gingen doen bij het Advies en Meldpunt Kindermishandeling! Er werd niet eens gezegd van, dit en dit is aan de hand en dat en dat gaan we nu doen... NEE, meteen pats boem, jullie worden verdacht van kindermishandeling :'( Ik ben toen een nacht in het ziekenhuis moeten blijven met hem, waar ze nog een aantal onderzoeken hebben gedaan: -bloedonderzoek op broze botten. -oogonderzoek voor netvliesbloedingen, om te kijken of hij niet gevallen was of door elkaar geschud. -foto's van alle botten. Hier kwam uit dat alles in orde was en mochten we de dag erna naar huis, maar na het weekend belde ze dat we op dinsdag terug moesten komen voor een ct-scan, want ze hadden een breukje/scheurtje in zijn schedeltje gezien :S Wat bleek nu, doordat een babytje natuurlijk niet stil ligt met foto's, was er een schedelnaad zichtbaar geworden, die je normaal niet ziet... Loos alarm dus, maar wel weer een hoop stress! Als excuus hadden ze dat ze de foto's snel snel bekeken hadden vrijdags en dat ze maandag pas goed bekeken waren door de radioloog Om pisneidig van te worden hoor! Maargoed, daarna ging de molen steeds verder... Het AMK is 2 keer langs gekomen voor een gesprek, een keer met ons beide en een keer wilde ze ons ieder appart spreken.... Ook hebben ze informatie opgevraagd bij het Cb, de huisarts ect... Het AMK beweerde dat de breuk door geweld van buitenaf ontstaan was en dat een van het ons toebracht moest hebben.... Omdat wij dit bleven ontkrachten hebben ze de zaak overgedragen aan de Raad van de Kinderbescherming. Deze heeft ook weer alle informanten opnieuw benaderd en is een keer hier thuis geweest voor een gesprek met ons beide. Zij hebben schijnbaar ook aangifte tegen ons gedaan van kindermishandeling en een rechtzaak opgestart met de vraag voor OTS (ondertoezichtstelling), voor de duur van een jaar). Dit houdt in dat je gedurende dat jaar een gezinsvoogd van Bureau Jeugdzorg krijgt die zich gaat bemoeien met de verzorging en opvoeding van je kind en dit kunnen ze telkens weer verlengen met een jaar, indien zij dit nodig achten. Een paar weken terug is de rechtzaak geweest, maar de rechter deed niet meteen uitspraak. De advocaat had nog een verweer schiftelijk opgesteld en dit aan de rechter gegeven met de vraag om dit verzoek van de Raad af te wijzen. Gisteren kreeg ik telefoon van de advocaat met GOED NIEUWS! WIJ HADDEN DE RECHTZAAK GEWONNEN!!!!!!!!! De rechter vindt dat de informatie die de Raad heeft gebruikt voor haar onderzoek, nogal summier is en er belangrijke informatie ontbreekt. Kortom, er is volgens de rechter geen sprake van een bedreigde ontwikkeling van ons zoontje, en dus is er geen grond voor een ondertoezichtstelling. Ons leven is sinds januari dit jaar een echte nachtmerrie geweest, we waren bang dat ze ons kind zouden afnemen, want deze kans zat er ook nog eens in! Wat mijn advocaat nog zei, is dat ik iedereen moest waarschuwen! Overkomt het je zelf (wat natuurlijk niet te hopen is) dat je in aanraking komt met het AMK of de Raad van de Kinderbescherming, neem dat direct een advocaat in de arm en ga niet alleen met hun in gesprek. Hun verdraaien heel veel woorden die jij gezegd zou hebben en geven er hun eigen draai aan. Wij waren bang dat als we niet zouden meewerken, ze dit tegen ons zou gebruiken en we hebben dus op alles ja en amen gezegd... Maak niet dezelfde fout als ons en schakel direct een advocaat in! Het enige waar wij nu nog op moeten wachten, is of de Raad in hoger beroep gaat, om alsnog een OTS tegen ons te krijgen. Hier hebben zijn tot 22 juli de tijd voor, om een hoger beroep aan te vragen bij het Hof in 's Hertogenbosch... Ik hoop dat ik jullie hiermee heb kunnen waarschuwen! Liefs, Mij
Jeetje ik word helemaal naar van je verhaal. Ik vind het opzich wel goed dat ze een melding maken maar ik vind het wel slecht dat ze er gelijk vanuit gaan dat het ook zo is. Maar gelukkig hebben jullie wel gewonnen en hopelijk is de kous daarmee af. Heel veel sterkte met alles en het verweren van deze nare zaak!!
wat vreselijk voor jullie !!!! ik heb zeker begrip en vooral respect voor jullie dat jullie dit volgehouden hebben hoop dat ze niet in beroep gaan !!!!! groetjes en liefs
Pittig idd. Zijn jullie er wel achter gekomen hoe hij dat gebroken armpje op gelopen heeft? Zat hij misschien vast in zijn bed en dat hij een arm of iets door de spijlen deed. Sorry dat ik dat vraag. Hoop dat het voor jullie verder goed uit pakt. Raar vind ik het niet dat het ziekenhuis gelijk melding gemaakt heeft, het is best wel appart bij een baby van 4 maanden met een gebroken armpje. En nee ik geloof jullie wel zo. Maar ja dat zijn mijn vragen een beetje.
JEMIG wat een verhaal. Wat een nachtmerrie lijkt me dat zeg. Fijn dat jullie hebben gewonnen maar ik kan me voorstellen dat jullie een enorme klap hebben gehad hiervan. Sterkte bij het verwerken!
jezus wat heftig!!! Ik hoop zeker voor jullie dat het hierbij blijft. Ik vind het wel voorbarig van het ziekenhuis om meteen een melding te doen. Een beetje vooronderzoek kan ook geen kwaad.
brr krijg de rillingen...ben zelf ook gevallen met de fiets met de kleine en een gebroken arm als resultaat.....maar gelukkig werd er nooit of te nimmer door iemand gezegd dat het onze schuld was! Wat ik me nog wel afvraag, als het mag...hoe is het nu gekomen dan? Heeft hij klem gezeten in zijn bedje? moet toch hard gegaan zijn dan.... was het trouwens een echte breuk of een haarlijn scheurtje (mijn ka toen zei me dat een haarlijn scheurtje vaker voorkomt omdat de botjes nog zo teer zijn! Kan namelijk al heel snel)
We zijn er nooit achter gekomen wat er nu werkelijk gebeurd is... De eerste gedachte wat in ons op kwam is dat hij klem gezeten moet hebben, want toen we hem in bedje legde, was er nog niets aan de hand.... Toen we boven kwamen, hebben we niet gezien dat hij met zijn armpje klem lag, daar let je op zo'n moment niet op, je neemt hem meteen uit bed en troost hem.... Dat het ziekenhuis een melding doet, is schijnbaar normaal, dat is volgens protocol zeggen ze... Maar als het jezelf overkomt, vind je zo'n protocol maar onzin.... Het is natuurlijk goed dat er mensen zijn om dingen te onderzoeken, want er zijn natuurlijk ook gevallen waar echt iets aan de hand is... De breuk was trouwens overduidelijk, het was een breuk met verschoven breukvlakken.... Het kost me best moeite om dit alleen neer te zetten, maar ik vind gewoon dat iedereen gewaarschuwd moet zijn!
Wat een raar verhaal. En daarmee bedoel ik niet dat ik het niet geloof maar....dit geloof je toch niet? Onvoorstelbaar, wat een nachtmerrie!! Daar gaat het 1e jaar van jullie zoon..... Kunnen jullie nu ook nog een aanklacht indienen of is dit een gevalletje: "Je hebt het maar te pikken?". Nu vind ik het goed dat men waakzaam is hoor. En ja, die melding vanuit het ziekenhuis is misschien goed geweest maar na een paar gesprekken had het gewoon klaar moeten zijn. Wel vraag ik me ook af of jullie zelf nog hebben weten te achterhalen hoe hij zijn arm dan heeft kunnen breken. Sterkte meis! Hopelijk kunnen jullie deze nachtmerrie nu achter jullie laten. En moedig dat je het verteld, anoniem of niet.... Liefs, Kweenie
Pfff heftig, kan me voorstellen dat je deze tijd als een nachtmerrie hebt beleefd. Ik vind het overigens wel goed dat het ziekenhuis hier melding van maakt. Een breuk bij een kindje van 4 mnd ontstaat natuurlijk niet vanuit het niks. Er zijn immers ouders die wel zelf (expres) schade toe brengen aan hun kind en ik vind wel dat ze dat uit moeten sluiten. De manier waarop dit allemaal verder is gelopen vind ik wel belachelijk. Alsof het niet erg genoeg is om te zien dat je kindje zo'n pijn heeft! Hopelijk is alles nu weer ok met hem. Heel veel succes nog met afwachten of er nog een hoger beroep komt. Sterkte met het verwerken van deze nare periode.
Ah, je had al gereageerd. Wel eng... wie heeft hem op bed gebracht als ik vragen mag? En er voor was er dus niets aan de hand?
Jeetje wat een ontzettend heftig verhaal! Dat is toch echt je ergste nachtmerrie, beschuldigd worden van zoiets! Dapper ook dat je dit verhaal geplaatst hebt! Sterkte met wachten tot 22 juli! Hopelijk kan het hoofdstuk daarmee afgesloten worden!
We hebben met hem gespeeld in de box en toen was niets aan de hand... Mijn man heeft hem in bedje gelegd (in een babysleep, op zijn rechter zij ivm afplatting hoofdje links)... Als er toen al iets was geweest, had hij zich echt niet op zijn rechter zij laten leggen (dat was namelijk de kant van de breuk)... Daarom dat wij ook zoiets hebben van, het moet in bedje gebeurd zijn....
Dit is inderdaad zo'n gevalletje van, je hebt het maar te pikken ja! Wij kunnen niks bewijzen, dus we mogen echt blij zijn dat we de zaak gewonnen hebben! Ik heb 3 weken in de ziektewet gezeten, omdat ik het allemaal niet meer aankon, mijn man 1 week en is toen toch maar weer gaan werken... Ik had echt even tijd voor mezelf en mijn gezin nodig, even geen gezeur van dingen van het werk aan mijn hoofd, even helemaal niets... Heb in die 3 weken ook niets anders gedaan dat dingen nagevraagd bij specialisten in het ziekenhuis, brieven bij de huisarts opgevraagd ect en natuurlijk uren met de jurist en de advocaat aan de telefoon gehangen.... Na de rechtzaak heb ik mijn werk weer hervat....
pff wat erg zeg !! ik vind het goed dat een kinderarts hier een melding van maakt.. maar wat daarna gebeurde?... die mensen moeten na een paar gesprekken toch wel beter weten !! daar snap je toch niets van he... ! ik hoop dat voor jullie dat ze niet in hoger beroep gaan, en dat het hiermee voor jullie afgesloten is !
Jee, dit is ontzettend schrikken. Ik heb in mijn directe omgeving een soortgelijk verhaal meegemaakt. Ik ga hier verder niet over uitwijden (mag wel evt via PB), maar het heeft ontzettend veel indruk gemaakt op de personen in kwestie en hun omgeving. Bij hen is het trouwens niet voor de rechter gekomen.. Heel veel sterkte met het verwerken.. Het is een hele heftige periode geweest..
Inderdaad, wat heftig! Ik weet ook niet zo goed wat ik ervan moet vinden dat ze na 1 incident direct een melding maken. Of in ieder geval dat daar direct een onderzoek op volgt. Bij 2 incidenten, oke... Maar goed, ze zullen het protocol vast niet voor niets hebben en het zal dus wel nodig zijn, maar dit is echt vreselijk voor mensen zoals jullie, die onschuldig zijn. Wat lijkt me dat een nachtmerrie zeg! Moet er niet aan denken.
Het belachelijke van alles is gewoon dat er nergens bewijzen voor zijn, om ons te beschuldigen. Op zijn armpje waren geen blauwe plekken aanwezig en/of zwellingen, wat je toch zou moeten zien als iemand anders die breuk toegebracht zou moeten hebben!?!? Ze hebben informatie opgevraagd bij het Cb, de huisarts ect en daar kwam verder ook niets uit, wat verontrustend zou zijn... Er was verder nooit iets geweest.... Ja, een blauw plekje in zijn gezicht, toen had hij zich met een rammelaar in het gezicht geslagen... Ik had hier zelfs nog foto's van als bewijzen, maar ook dat werd tegen ons gebruikt... Ik ben zelfs nog met dat blauwe plekje bij de huisarts geweest en als deze dacht dat wij die blauwe plek hadden veroorzaakt, had hij ook wel melding gemaakt bij het AMK volgens de rechter! Ze kwamen echter in hun rapportages altijd met argumenten die nergens op gebaseerd waren, niet onderbouwd waren ect... Dingen die wij vroeger als kind zijnde hadden meegemaakt, probeerden ze ook tegen ons te gebruiken! Van al die dingen wat zij niet konden onderbouwen enzo, probeerden zij wel iets van te maken, wat tegen ons zou kunnen werken (alsdus de advocaat en jurist). In een stukje beweerde zij zelfs, dat wij gezegd zouden hebben dat wij frustraties mogelijk op ons zoontje zouden kunnen uiten tijdens de verzorging En 2 regeles later schrijven ze weer dat zij dit ons gevraagd hebben en wij gezegd hebben dat dit niet het geval is... Ja hoe durven ze zoiets dan te beweren, terwijl ze 2 regels later schrijven dat het niet zo is... Dat is wat ik bedoel, dat ze je woorden enorm verdraaien! Ook schreven ze op een gegeven moment over het ONGEBOREN KIND... JA HALLO! Mijn zoontje was inmiddels 7 maanden toen en al GEBOREN!
Bah bah bah het zou je maar gebeuren Tja goed dat ze er melding van maken misschien maar als er 1 zo'n dingetje is gebeurd en dan maar meteen iemand verdenken van kinder mishandeling ? Het is te gek voor woorden!!! En dat terwijl er 100den ouders van kinderen rond lopen die hun kind zowat verwaarlozen en die er gewoon doodleuk mee verder kunnen gaan, onbegrijpelijk!!!!
Och wat vreselijk voor jullie! Ik ben een groot voorstander van meldingen bij het AMK, ook als het zoals bij dat ziekenhuis een soort protocol is, maar dan verwacht je toch ook van het AMK dat ze een goede balans hebben tussen streng zijn en onschuldige mensen beschuldigen! Ik vind dit echt niet normaal! Neemt niet weg dat ik nog steeds vind dat er op tijd melding moet gemaakt worden als er echt iets vreemds aan de hand is (bijvoorbeeld veel blauwe plekken, rare verhalen, meerdere keren botbreuken, etc.), maar dat lijkt me heel iets anders dan 1 botbreuk en verder helemaal geen problemen! Sterkte ermee, en ik hoop voor jullie dat je in juli geen hoger beroep krijgt en je daarna lekker een feestje kunt vieren omdat het over is. Brrr...