Toen straks stonden mijn man en ik met de auto bij de stoplichten te wachten op een kruispunt. Hij stond bij ons op rood en het fietsersstoplicht stond op groen. Tot onze grote verbazing stak er een kind op een fietsje over en het kind zag er niet ouder uit dan 3 jaar. Het jongetje was helemaal alleen, geen ouder of wie dan ook te bekennen. Ja een heel stuk verderop liepen twee vrouwen met een hond, maar het zag er niet uit dat het jongetje bij hun hoorde, want ze keken niet op of om. Ik vond het een levensgevaarlijke situatie en snap ouders niet die een kind, zo jong al, alleen over straat laten met een fietsje, en al helemaal niet alleen over een groot kruispunt met stoplichten. Wat vinden jullie hiervan? Ben wel benieuwd naar jullie mening.
Bij mij in de straat wonen 2 gezinnen die hun kinderen ook altijd alleen laten lopen,een dochter van hun was vorige zomer net 3 en die liep dan met een bloot jurkje,blonde haartjes alleen over straat en in het park. Kan daar nog steeds erg boos om worden! mijn zoontje is nu 3,5 maar mag echt niet alleen buiten spelen hoor. Tsja je hebt ouders en potloden...
Nee vind ik ook niet kunnen!! Er komt een keer een tijd om ze langzaam aan wat meer los te laten, maar nee laat ze niet los bij 3 jaar en al helemaal niet bij een kruispunt met stoplichten. Waanzin! Ik zou denk ik erg de neiging hebben gehad om uit te stappen en na te vragen waar zijn ouders zijn. Voel me dan toch enogzins verantwoordelijk, omdat het kind er zelf ook niets aan kan doen.
Kan het kind niet weggelopen zijn ofzo, kan me niet voorstellen dat ouders toestemming geven. Hoewel als je het topic leest hierboven dan geloof ik alles.
Ik hoor dit de laatste tijd steeds vaker... laatst was er bij ons in de buurt ook een jongetje onderweg (jaar of 3). Mijn kennissen die hem onderweg zagen, hebben hem aangesproken maar hij kon niet zeggen waar hij vandaan kwam... Mee naar huis genomen en de politie gebeld, toen bleek dat hij al een kilometer of 15(!) gefietst had. Je moet er toch niet aan denken wat er had kunnen gebeuren! Mijn dochter mag mooi achterhuis spelen (is ook nog weer een stukje jonger, maar toch) en anders ben ik er echt wel bij!
Oja was ook nog een optie die ik was vergeten en ik al meteen mijn oordeel klaar had... Nou als dat wel het geval zou zijn dan is het maar goed als ik zou uitstappen... Hopelijk is ie weggelopen en houden de ouders hem nu beter in de gaten. Mocht hij gewoon buiten spelen alleen, dan moet er misschien iemand die ouders wijz gaan maken dat dat nog wel erg jong is?!
Mijn 1e reactie is: * Is het kind niet weggelopen? en * Is het kind echt 3, of lijkt het 3? (Bij mijn dochter in de klas zit een jongentje dat er uitziet als een 3 jarige, maar toch echt 6 is.) Ik vind een 3 jarige die zelf fietst erg vlot. Niet als kritiek bedoelt!!! maar als je het niet vertrouwde, waarom ben je er niet heengegaan?
Ik had er inderdaad heen kunnen gaan, maar dat heb ik niet gedaan, dus daar hebben we niks meer aan... Het gaat ook zo snel. Je moet zelf afremmen voor een rood stoplicht, op dat moment zie je een kind op een klein fietsje oversteken en vervolgens gaat je eigen stoplicht op groen. Het gaat allemaal in een aantal seconden ... en we waren verbaasd om wat we zagen... Dus je moet alles verwerken in een aantal seconden. En of het jongetje wel echt 3 jaar is: het is natuurlijk een schatting en het jongetje was een meter of 5 van ons af, maar hij leek zo klein. Maar al is het jochie 4, dan vind ik het nog jong.
Tja het is wel erg snel als een kind van 3 alleen mag fietsen en dan ook nog eens bij zo'n druk kruispunt. Maar misschien, zoals al eerder is vermeld, is het jochie ontsnapt aan de aandacht van zijn ouders. Ik zou ook niet zo snel weten, hoe te reageren. Tijn is een stuk jonger, maar echt niet dat hij nu al alleen naar buiten mag. Hij mag achter in de tuin spelen en samen met ons buiten op straat. Ik denk ook niet dat het wel gebeurt als hij 3 is.
Ehm, stel hij is wel weggelopen: wie zegt dat hij alweer thuis is? Misschien zijn er nu wel 2 ouders enorm in paniek.. Als ik ergens bij een kruispunt een klein jongetje zie oversteken en ik schat hem een jaar of 3, dan weet ik voor 100% zeker dat ik naar hem toe ga. Even vragen of hij misschien zijn papa en mama kwijt is, of dat hij hier mag spelen. Stel je toch voor dat hem iets overkomt, dat hij wel weggelopen is of wat dan ook. Dan vergeef je het jezelf toch nooit?
Even off-topic, maar moest er wel gelijk aan denken; Mijn buurjongen had vroeger ooit de poort bij ons opengemaakt, om zo over het hek te kunnen klimmen om weg te gaan. Met als gevolg; mijn zusje op haar driewieler er vandoor. In een onbewaakt ogenblik. Mijn moeder was mij net aan het verschonen...mijn zusje was 'braaf' aan het fietsen in de achtertuin, kon geen kwaad in principe (zij wist dus niet dat de buurjongen onze poortdeur had opgemaakt). Toevallig rijdt mijn vader vlak langs ons huis op weg naar een zakenafspraak en ziet mijn zusje op het fietspad van de provinciale weg (vlak bij ons huis) fietsen Zo kan het dus ook gaan. In een tijdsbestek van enkele minuten kan er toch heel wat misgaan..... Mijn moeder voelde zich zo ontzettend schuldig. Maar iedereen weet dat je je kind nooit 24/7 in het oog kan houden.... Ik moest hier dus aan denken toen ik dit topic las. Wellicht is hij er 'vandoor gegaan' in een onbewaakt ogenblik. Want wie laat nou zijn peuter alleen fietsen op de openbare weg?!?!?
ik ben inderdaad ook erg verbaasd dat TS de kleine man gewoon heeft laten doorfietsen, en nu wel een wijzend vingertje richting de ouders heeft, terwijl ze helemaal niet weet hoe of wat. ik zou altijd stoppen en vragen waar die woont, weet ie dat niet bel ik de politie en wacht samen met dat jongetje tot de politie er is, en dan pas ga ik weer weg. paaar seconden of niet,
Jullie hebben helemaal gelijk: ik had er het beste even naartoe kunnen gaan om te vragen waar zijn papa en mama waren. Maargoed.... dat heb ik dus niet gedaan! Dat heb ik toen straks nog uitgelegd. Ik heb geen zin meer in verwijten, want dan word mijn schuldgevoel alleen maar groter, en ik voel me al kut. We gaan door een moeilijke tijd. Ik laat er een slotje opgooien!
Wel knap voor een 3 jarige om netjes met groen over te steken.. Mijn zoon van 3 heeft dat echt nog niet in de gaten (al vertel ik het 'm bij bijna elk verkeerslicht)..
Ik kan me niet voorstellen dat er ouders zijn die hier toestemming voor hebben gegeven! En ik zou ook het kindje staande houden en de politie bellen!
mijn reactie was niet om je een kut gevoel te geven, ik weet dat je een rottijd doormaakt, heb je topics gevolgt, en dat wens ik niemand toe. Ik ben alleen verbaasd dat je je conclusies zo snel trokt, en wel hier een topic met verwijten over maakte, dat is niet heel eerlijk, meid, het is gebeurd niet verder meer over inzitten, alleen ook niet zo zwart wit meer denken. heel veel sterkte met alles.
Meid! Je moet je niet rot voelen Het kindje is misschien wel ouder als hij netjes wacht op groen en je was zo verbouwereerd dat je er niet aan dacht om te stoppen. Zoals je zelf zegt: het gebeurt in seconden.
Ik ben er zelf ook vandoor gegaan toen ik een jaar of 3 was, sterker nog, pas 2 ofzo zelfs. Op mn loopscootertje, naar het winkelcentrum wat toch zeker 6 straten verderop was. Daar kwam een buurjongen me tegen, hij zag mn ouders niet en heeft me naar huis gebracht (toen nog geen mobieltjes natuurlijk ). M'n ouders zijn zich rot geschrokken, waren me ineens kwijt. De loopscooter heb ik nog steeds en elke keer moet ik weer aan dat verhaal denken (kan t me uiteraard niet meer herinneren hoor).