Mijn zoon (4) en dochter (2) kunnen heel goed ruzie maken samen. En gelukkig ook steeds beter samen spelen. Maar juist samen halen ze alle vormen van kattekwaad uit en maken daarbij van alles kapot. Neem alleen al buiten: - ze gooien met zijn tweeën de zandbak om - ze klimmen samen op het dak van het speelhuisje - ze verbuigen de rozenboog in de tuin door er aan te rammelen - ze gooien de glijbaan om - ze trekken blaadjes van planten of zelfs hele planten uit de tuin - ze gooien expres met speelgoed of zelfs met hun fiets en step En als we er wat van zeggen geven ze - met name de oudste - een grote mond. Ik schrik behoorlijk van hun gedrag, want in mijn gedachten zie ik mijn kinderen al bushokjes vernielen of zich agressief gedragen tegen anderen. En wat we er ook tegen ondernemen, niets lijkt te helpen. Proberen ze te laten stoppen en met praten duidelijk te maken dat we dit niet tolereren helpt niet. Afleiden helpt even maar niet lang. Streng optreden en op ons 'afkoelplekje' zetten levert alleen nog maar meer uitdagen op. Corrigerende tik op de vingers levert driftige kinderen én een hoop commentaar van familie en vrienden op. Negeren vinden wij geen optie, we hoeven toch niet te tolereren dat ze alles maar slopen? Ze houden zich gewoon oost-indisch doof en gaan door waar ze mee bezig zijn. Wij zijn inmiddels al op het punt dat we denken: "Als we dit van tevoren hadden geweten, waren we nooit aan kinderen begonnen". We proberen ze almaar duidelijk te maken dat het niet leuk is om spullen kapot te maken, of ze nou van hunzelf of van anderen zijn. Dat voor die spulletjes geld is betaald, en dat wij moeten werken om geld te verdienen. Hoeveel 'besef' kun je verwachten van een 4- en een 2-jarige? En hoe kunnen we in hemelsnaam wel tot ze doordringen? Groetjes, Wendy
oke, ik moest even lachen om het bushokjes slopen, maar begrijp dat het voor jou niet grappig is hoor. Maar dit is echt geen voorbode dat je kindjes vandalisten worden. Wat ik in zulke situaties doe: dingen creeeren die ze wel kapot mogen trekken of slopen. Zo heb ik het ook gedaan toen mijn dochter in de klimfase kwam, mijn meubels zijn niet om op te klimmen, dus een parcourtje in de woonkamer uitgezet waarop ze mag klimmen. Dus in jouw geval, grote kartonnen dozen, tijdschriften, oude planten. Dan is de rest niet meer interessant ws.
zou dit werken? als ik zoiets doe dan hebben mijn kinderen altijd een idee van ja maar dat mag en dan is het niet leuk meer! dus kijken ze er niet naar om. ts ik denk toch echt doorzetten, dus een goede strafplek geven ( allebei afzonderlijk natuurlijk) en pas er uithalen als ze sorry zeggen! doen ze dat niet,dan blijven ze daar maar staan! en gaan ze gillen tieren enz, gewoon negeren! en pas als ze rustig zijn,naar ze toe gaan zeggen dat het niet mag, sorry laten zeggen.. en weer laten spelen, doen ze het weer,dan weer op de strafplek.