Ze bedoelen het allemaal zo lief maar oooh wat wordt ik er af en toe moe van....:x Mijn moeder belt iedere dag om te vragen hoe het gaat en met de baby en of het lekker beweegt en of ik wel rustig aan doen enz. Ik kan bijna een bandje opnemen om de antwoorden te geven. Mijn schoonmoeder roept iedere keer als we daar weggaan "Kijk je uit op het trapje!" Datzelfde trapje loop ik al bijna 11 jaar vanaf ( zijn 3 treetjes) en nu ineens omdat ik zwanger ben moet ze het iedere keer maar ook echt iedere keer even zeggen. Mijn schoonvader zegt iedere keer het maakt me niet uit wat het wordt als het maar gezond is, ik ga niet raden of vissen.... maar is wel iedere keer aan het vissen en probeert ons uit de tent te lokken door vragen te stellen zoals "Wat voor behang had je ook alweer" "Het ging op voetbal toch, of was het nu ballet?" Ze bedoelen het allemaal vast heel goed maar om dit iedere keer te horen als we ze zien wordt een beetje vermoeiend. Onze vrienden hadden we verwacht dat die veel erger zouden zijn wat raden naar het geslacht betrefd maar dat valt ons reuze mee. Sorry maar moest het even kwijt.
Haha hier ook van die mafkezen En wij zeggen ook lekker niets Nou ja, we zeggen wel wat: Overal 50% kans op antwoorden Gaat het op voetbal? 50% kans. Gaat het op ballet? 50% kans.
hier net zo! haha ik wordt ook zoooo moe van me moeder we hebben z'n beetje alles al zoals ledikantje enz en elke keer als we ergens op een markt of wat dan ook lopen en ze ziet wat dan begint ze er over van goh kijk een ledikantje ook niet duur en blablablabla nou pfff heel irritant maar ja hoort erbij denk ik mijn schoonmoeder maakt zich weer druk om andere dingen gewoon lekker laten gaan ja en amen zeggen en dan komt alles wel goed
ach het kan ook anders...mijn moeder heeft bijna geen interesse en kan je vertellen dat is ook niet leuk!
Ik wilde het net zeggen. Ik heb met 5 weken verteld dat ik zwanger was aan mijn moeder. Ze vroeg niet eens hoe lang en zo. Heb verder tot nu toe niks meer van haar vernomen.
ik kan hier over mee praten bij de eerste was mijn eigen moeder heel erg betrokken en kocht vanalles. nu heeft zo nog helemaal niets gekocht het gaat niet om het krijgen maar aan het denken aan de baby. ons meisje bleek bij de 20 weken een SUA (1 ader tekort navelstreng) te hebben. ik en mijn vriend hebbe dus best wel lang in de stress gezeten en het enige wat ik te horen kreeg was. "ach, je moet je niet zo aan stellen" mijn schoonmoeder was bij de eerste al niet geintresseerd laat staan blij en nu met de 2de al helemaal niet. ik vertel hun dan ook niets meer.ook niet over de onderzoeken enzo
Ik heb gelukkig een hele lieve schoonmoeder. Toont genoeg interesse maar niet te. En mijn moeder, ach. Bij de eerste is het niet anders geweest. Ze is niet eens bij de eerste 2 verjaardagen geweest. Leuk is het niet en wennen doet het ook nooit maar je leert er mee leven
Ik weet heel goed dat het ook anders kan maar nu wordt ik er gewoon even moe van en moest het gewoon even kwijt. Tijdens onze weg naar dit wondertje hebben mijn s.ouders juist precies het tegenover gestelde gedaan met weinig interesse enzo tijdens de malle molen en pijnlijke opmerkingen gemaakt.