hij is altijd zo lief geweest, ik maakte me zo druk om wat andere mensen zeiden over jaloezie, dat heeft hier nooit gespeeld, hij heeft haar ook nog nooit geschopt of geslagen of genegeerd, hij doet weleens te enthousiast met haar, of wanneer ze in haar wipstoel zit en ik pak hem even gauw wat te drinken uit de keuken dan zie ik opeens dat hij haar wil optillen, ( dat lukt hem ten eerste al niet.... en ten tweede zit ze ook nog eens vast in de wipper) dus dat gaat weleens te "hard" dan hij uit volle macht haar omhoog trekt, maar dat is allemaal goed bedoelt van hem. krijg helemaal de neiging om ook maar meteen te spammen : dit was de eerste dag thuis uit het ziekenhuis
Leuke foto's! Ik ben inderdaad ook bang dat ze zo jaloers wordt enzo. Mijn neefje (1,5 jaar) was hier toen Jaimy een maand of 6 was maar dat was alles behalve een succes. We hebben er samen bijgezeten en als politieagenten non stop op kunnen treden.
mijn nichtje was....en is nog steeds jaloers... zij was 13 maand toen mijn zoon geboren was, en bijna 2 toen hij ook echt begon te spelen, dus ook met "haar" speelgoed bij opa en oma. maar haar ouders stonden er ook altijd meteen bovenop, of pakte het weer af van mijn zoon wanneer hun dochter ermee wouden spelen, mijn zoon moest alles afstaan, maar wanneer zij ergens mee speelde waar zoonlief mee speelde moest ik wel politieagent spelen. Wij hebben onze zoon meteen overal bij betrokken, ja het duurt wat langer, en je hebt meer geduld nodig.... maar zo hou je het wel het makkelijkst voor jezelf, fles maken.... krukje voor de gootsteen neerzetten en hem de fles onder de kraan laten houden, schone luier... hem laten pakken en op een stoel ernaast laten staan, hem ook een doekje over de billetjes laten halen bij een plasje, ( dit gebeurd nu overigens niet meer... het is nu allemaal routine, en hij vind het wel best, was in het begin intresant voor hem ) naar bed brengen.... hij eerst de trap op... ja het gaat langzaam, maar hij schreeuwt beneden tenminste niet om zijn mama. hem ook een kusje laten geven bij het slapen gaan, hem ook betrekken in het spelen, of de fles geven, nu helpt hij ook met haar de tandjes poetjes..... dan pakt hij zijn tandenborstel zegt : nana mij tandjes poetsen ?? en stopt hem in haar hand... en doet zijn mond open en zorgt dat haar handje heen en weer gaat en zij dus zogenaamd zijn tanden poetst, tuurlijk is het ook een kwestie van : ligt het elkaar of ligt het elkaar niet, hoe is een kind, past het zich vaak makkelijk aan of heeft het altijd moeite gehad met wennen, zoonlief paste zich tot de 1 jaar niet zo makkelijk aan, maar op het moment van lopen... kreeg hij een hele omslag de wereld was opeens zo anders voor hem, en kon hij zich ook opeens goed aanpassen aan zijn omgeving. toch denk ik ook dat het een kwestie is van laten helpen. bij mijn nichtje die weleens wil helpen bij mij ... springen haar ouders meteen in en zeggen : NEE doe jij maar niet, straks doe je de baby pijn, of doe maar niet jij KUNT dat niet... okee klopt misschien.. ze kan het niet ... maar moet een kind van 3 zoiets kunnen dan? laat lekker stuntelen, ik sta erbij om te helpen, zo word zo'n kind erg onzeker en kan ook een wrok naar de baby krijgen.
Ik heb een dochter van 1 jaar oud (dreumes) en een zoon van 3 jaar (peuter). Als ik 's avonds alleen ben met ze, ziet het er ongeveer zo uit. Avondeten rond 18 uur. Daarna nog even spelen en soms tv kijken. Dreumes verschonen (zij poept bijna altijd een kwartiertje na het avondeten). Peuter breng ik om 19.30 naar bed. Als dreumes daarvoor al 'omvalt' van de slaap, geef ik haar een flesje, doe haar een pyjama en slaapzak aan en leg haar in bed (ze wil geen uitgebreid voorlezen, liedjes zingen of iets dergelijks, maar gewoon slaaaaapen), terwijl peuter in de woonkamer blijft. Als ze nog erg wakker is, gaat zij mee naar boven om peuter naar bed te brengen en daarna is zij aan de beurt. Peuter: 19.30 tanden poetsen, plassen, luier om, pyjama aan en voorlezen. Dan in bed leggen, nog wat kletsen en een liedje zingen. Als dreumes nog mee was, krijgt zij hierna haar fles, pyjama en slaapzak aan en dan naar bed. Toen ze kleiner waren ging (toen nog) baby later naar bed dan peuter. Zij ging dus altijd mee naar boven met het naar bed brengen, kreeg daarna nog een keer de borst en dan ook naar bedje toe. In bad doen we bijna nooit 's avonds, maar 's ochtends onder de douche. Als ze erg vies zijn (gebeurt wel eens met het mooie weer ) doe ik ze samen in bad en daarna het naar bed breng ritueel.
Broer vindt zusje trouwens wel steeds leuker - en lastiger! Als baby vond hij haar maar zo-zo. Niet echt interessant, niet echt vervelend ook. Sinds ze kan lopen en dus overal bij kan, zit zij hem natuurlijk ook vaak in de weg. Ze willen vaak precies het speelgoed hebben waar de ander mee speelt. Ik grijp wel in (niet afpakken, naar allebei) maar probeer het ze ook samen te laten oplossen. (vraag of je het nu hebben mag, en als ze dat goed vindt zeg je dankje.) De ene keer knuffelen ze elkaar, de andere keer geven ze elkaar een mep of schop. Dat laatste willen we natuurlijk niet hebben, en daar krijgen ze allebei een time out voor als ze dat doen. Dat knuffelen is lekker onbeholpen en wordt meestal niet erg op prijs gesteld door de geknuffelde, maar ik prijs m'n zoon als hij z'n zusje een knuffel of kus geeft; en m'n dochter als ze haar broer probeert te aaien. Het is nu investeren door politie te spelen, en aanklager, en advocaat en rechter, maar ik hoop dat het zich terug zal betalen. En het is ook enorm genieten van de interactie, ze kunnen soms echt de grootste lol met elkaar hebben.
Geeft niet De oudste is 5,5 en dus vrij zelfstandig. Als ik de jongste dus badder, zit ze gewoon beneden op de bank tv te kijken of ze springt er lekker bij in Mijn man is in t voetbal seizoen zeker 3 avonden afwezig en regelmatig (zoals nu) de hele week van huis. Hoe ik het combineer, de zwemlessen. De jongste moet gewoon mee. Neem meestal iets te drinken en wat fruit voor hem mee. En zorg dus dat het eten klaar is en alleen opgewarmd hoeft te worden als we thuis komen. Of het drukker is, ik vind van niet. Zou er zelf dus niet aan moeten denken, om een baby en dreumes om me heen te moeten hebben. De oudste is nl al zo zelfstandig, kleed zich zelf aan, maakt haar eigen boterham smorgens als het haar te lang duurt En je kunt haar dus rustig een uur alleen beneden laten, als er iets komt ze gewoon naar boven gewandeld.
Het gaat zoals het komt en het komt zoals het gaat. Ik zou dingen niet gaan plannen, ze lopen namelijk nooit zoals je ze plent.
Mijn vriend werkt om de week avonddiensten en het ziet er dan zo uit: 14 uur: vriend gaat weg en de kids slapen dan nog. 15 uur: worden ze wakker even wat eten en buiten spelen (soms slaapt de jongste nog, anders zit ze gewoon bij me op schoot bijv.) 17 uur: eten koken en de kids zijn lekker aan het spelen. 18 uur: tv kijken, meestal een dvd van Bumba, Teletubbies, Zandkasteel ofzo. 19 uur: naar bed, ik ga met beide naar boven. Kleed eerst de oudste om en ze krijgt nog melk. Daarna in bed. Daarna is de jongste aan de beurt, pyama aan en de fles en daarna in bed. Hier ben ik dan meestal rond 8 uur mee klaar.
He meiden bedankt voor jullie reacties! @ Bri; leuke foto!! Ik weet dat het niet valt te plannen maar het is wel fijn om te weten hoe het ongeveer zal gaan. Het valt me op dat de meeste schema's toch wel hetzelfde zijn.
Zoon is 2 jaar en 9 maanden en dochter is (vandaag) 1 jaar.. Dit is wat wij doen en zo doen we het al heel lang (ritueel als ik alleen ben) 19:00 naar boven met beide kinderen - zoonlief uitkleden (bij voorkeur zelf) - dochterlief speelt op de grond (eerder lag zij op zoon's bed) - plassen, wassen en tandenpoetsen - pyjama aan - verhaaltje lezen - slaap lekker 19:15 dochter gaat mee uit de kamer - uitkleden, schone luier en pyjama aan - mee naar beneden 19:30 fles voor het slapen gaan 20:00 tandenpoetsen en naar bed - lichtje uit doen bij zoon Op woensdag en zaterdag gaan ze onder de douche of in bad. En dat doen we ook om 19:00. Gaat allemaal prima. Ook alleen.
@LT20, dank je! Daar doe je het voor he.... (ik wel hoor, ik plaats schattige foto's om een beetje complimentjes te vissen ) Ik weet nog goed dat ik de eerste tijd echt een beetje in paniek kon zijn bij het idee dat ik nu ineens met twee kindjes zat om voor te zorgen. Maar je groeit er wel in, en ineens gaat het bijna vanzelf. (in het begin vroeg ik me steeds af waar ik het nou toch zo druk mee had gehad met één baby..., en net zo vraag ik me nu af hoe het toch kon dat ik het zo ingewikkeld vond met twee) Komt allemaal in orde. Je kunt jezelf ook niet splitsen, dus je kunt ze nooit allebei tegelijk de volle aandacht geven. Niet erg. ook van mij!
Ik ben 5 avonden per week alleen, dat is altijd al zo. Met 1 kind, toen met 2 en nu met 3. Mn man is om 17u thuis om te eten en moet om 10 voor 18u weer door. Na het eten ruim ik af, was de kids die gewassen moeten worden. Dan pyama aan, tandenpoetsen, voorlezen op ons bed. Ieder naar zn kamertje en dan ga ik ze nog ff af voor een kus knuffel. Mn jongste gaat dan weer mee naar beneden voor nog een bv en gaat dan meestal ook wel slapen... dan nog ff puinruimen en rust. Voor 19u slapen de oudste 2 wel. De 3de wisselt.
Ik heb hier een kleuter (dochter van 6 jaar) en een baby (zoontje van 8 weken) en een man die binnenvaartschipper is. Hij is dus de ene week heel de week thuis en de andere week heel de week (dag en nacht) aan boord. Het avond ritueel gaat beide weken hetzelfde het enigste verschil is dat ik de ene week m'n benen uit m'n lijf ren en de andere week ik hulp heb! De weken alleen vallen me soms best zwaar! Een baby die nog niet echt een heel goed ritme heeft en moeilijk slaapt en een kleuter die je 4 keer per dag heen en weer naar school moet brengen en dan nog zwemles, dansles, spelen bij vriendinnetjes...... Maar ja, het zijn 2 heerlijke kids, dus dat maakt alles weer goed dan natuurlijk!!!