mhoah, dat heeft niets met wel of niet een corrigerende tik mogen geven. Als je een corrigerende tik dagelijks 10 keer geeft, dan heeft die tik ook geen zin meer en verliest het ook wel z'n pedagogische waarde ... Een corrigerende tik is m.i. ook alleen als laatste redmiddel ... if all else fails zeg maar ..
ik heb het niet allemaal gelezen... mijn antwoord vind ik niet helemaal erbij staan... geen probleem vind ik het ook niet... en zelf nooit en hoge uitzondering ook niet... De oudste heeft amper een tik gekregen echter de jongste heeft er het 5 dubbele gehad! Het ligt in mijn ogen dus ook wat aan het kindje, de ene pakt een stemverheffing prima op zoals hier bij de oudste. Helaas is Devin een ander pakkie an. Moet wel zeggen dat ik het niet als enige gebruik oid. Goedkeuren doe ik het overigens ook niet hoor en tja wat is een tik is ook zo'n geweldige discusie!
Nou, ik vind niet dat als je een corrigerende tik toepast (en dat is echt wat anders dan slaan), dat je dan gelijk op een opvoedcursus moet ... beetje kort door de bocht eigenlijk ...
ik tik eigenlijk nooit. hooguit als hij 100x ergens aan zit 30 x weg is gezet en dan alsnog er aan zit dat ik hem dan een tikje op zijn vingers geef. meppen zal ik nooit doen.oja tis 1 keer voor gekomen op zijn been maar dat was tijdens het spelen en ging zo raar dat ik gruwelijk begon te huilen en fynn heel hard aant lachen was met een hand afdruk op zijn buikje ik ben vroeger kapot geslagen ik ben er niet slechter uigekomen. even een voorbeeld ik moest iets doen waar ik geen zin in had (stofzuigen ofzo) en toen ik dus mopperde kreeg ik een koekenpan ik mijn rug. ik gaf een grote mond en ik werd aan mijn haren de badkamer in gegooit de badkuip in onder een koude douche en soms haalde ik de douche niet en werd er op mij is getrapt. (en dan vraag hij zich nog af waarom ik geen contact met hem wil) mijn moeder sloeg ook en ook door maar daar kon ik me tegen verweren door terug te slaan (na mijn 12de) nadat mijn moeder ziek is geweest is het veel erger geworden en is de band tussen mij en mijn moeder meer haat als liefde ik zal niet zeggen dat ik een tik op de vinger niet vind kunnen maar een kindje echt meppen dat er vingers op staan nee dat vind ik echt niet kunnen.
zelf zou ik nooit slaan. dit staat in mijn ogen voor onmacht en zo leer je je kind dat slaan oke is. toch heeft ieder zijn manier van opvoeden en als een andere ouder dit wel zou doen dan zou ik dat oke vinden. mijn kids zijn ook geen lievertjes maar slaan of een tik geven hoeft niet persee. ik denk dat je met praten heel ver komt. rustig blijven tot je kind dit ook is en dan gewoon praten over wat je kind dwarszit en vragen waarom ze zo doen en uitleggen wat er gebeurd als ze zo doorgaan. bijv speelgoed afpakken, even afkoelen op de gang etc. slaan vind ik echt iets wat je doet uit onmacht
Wat een vreselijke jeugd heb jij gehad meid...... Ik begrijp helemaal dat je geen contact wilt me je 'ouders'.
Pardon? Jij geeft een tik aan andersmans kind? Als mijn broers, mijn moeder of wie dan ook waagt mijn kind een tik te geven, dan krijgt degene mooi een mep terug van mij! Kom nou zeg...
Lezen is ook lastig, ik ga vanuit dat ze bedoelt dat ze zo zou handelen als haar kind 'zulk gedrag vertoont.
Adi wss bedoelt ze dat, maar zo staat het er wél... Heeft dus niks met het lastig zijn van lezen te maken En aangezien Jarina pas het hardst riep in het ander topic zou ze hetzelfde hier moeten roepen!
ja maar weetje ik ben er echt super sterk uit gekomen. ik was heel vroeg het huis uit en ik heb mezelf altijd heel goed kunnen onderhouden ik had geen hulp nodig van niemand niet. op mijn 10de zijn mijn ouders gescheiden en in de 5 jaar tijd met mijn stiefpa (die zijn ook inmiddels gescheiden) zijn we 9 keer verhuisd. en ik heb het achter me gelaten daarom kan ik het gewoon hier neer zetten het doet me echt niets meer (hoe hard het ook klinkt) ik heb vooral een voorbeeld over hoe ik het niet wil doen met mijn kinderen en dat gaat me goed af
Volgens mij doet ze het wel hoor en blijkbaar niet alleen bij haar nichtje,.. Ik kan me idd ook een topic herinneren over schreeuwen,.....
Dat zeg ik ook niet, en bedoel ik ook niet te insinueren. Het was mijn reactie op een post waarin iemand zegt (sorry, zijn niet de letterlijke woorden): geen wonder dat sommige kinderen niet op te voeden zijn, omdat de corrigerende tik verboden is in NL. Ik zeg, en bedoel: je kunt je redenen hebben om een tik te geven. Maar dat je niet zou kunnen opvoeden zonder tik is onzin. Als je een alternatief mocht zoeken voor opvoeden met tik, dan raad ik je een opvoedcursus aan. Meer niet. Minder ook niet.
Hier kennen onze jongens het niet En dat wil ik graag zo houden Ik vind persoonlijk dat een tik totaal geen functie heeft. Je kind leert er niet van wat je wilt dat het leert. Je leert namelijk niet dat iets niet mag, je leert dat ze een tik krijgen als ze dat doen. Waarom het niet mag weten ze niet, wel dat er een tik volgt, die echt wel meer pijn bij ze doet dan veel ouders zich realiseren. Het is duidelijk niet mijn manier van opvoeden. Hier hebben mijn vriend en ik vorig jaar nog een heftige discussie over gehad met zijn oma. Zij vond het echt belachelijk dat wij niet van plan zijn om onze kinderen op te voeden met een tik. Ze vroeg zich af waar de wereld naartoe ging als iedereen daar zomaar mee zou stoppen en hoe ze toch in hemelsnaam als ze 4 zijn naar de kleuterschool moeten als ze voor die tijd niet door het krijgen van een tik geleerd hebben dat bepaalde dingen niet mogen... Tja... Generatiekloof denk ik dan maar... (hoewel als ik door dit topic heen lees, zijn het er best veel met haar eens geloof ik )
precies, ik zie nu dat jij ook al had gereageerd. De reden dat ook die tik verboden is, is omdat het zo'n enorm glijdende schaal is van tik naar slaan naar mishandeling. Waar ligt de grens? De wet legt de grens al bij die tik, zodat er geen enkele twijfel over kan bestaan of je kinderen mag slaan. Dat mag niet.
Dat is toch niet fout van jezelf? Hier liggen de sigaretten op tafel. Juist daar leg ik ze weg, omdat ik haar probeer te leren dat ze niets van tafel mag pakken. (let wel, de eettafel heb ik het over. De salontafel mag ze ook niets van af pakken, maar dat is makkelijker voor haar natuurlijk en dus staat/ligt daar niets op). En voor die eettafel moet ze echt moeite doen hoor. Tis niet zo dat ze er door op haar tenen te gaan staan, bij kan. Maar nu heeft ze door dat ze de stoel kan wegrijden, er op kan klimmen en dus bij de tafel kan komen. Mag ik haar dan corrigeren? Ze weet dondersgoed dat ze dat niet mag en toch doet ze het (na, 1000x verbaal corrigeren toch), mag ik haar dan een keer een tik over de vingers geven? De keuken is zo'n zelfde verhaal. Zou de laatste zijn om te beweren dat het mij niet overkomt. Tot nu toe niet gebeurd gelukkig, maar kan me levendig voorstellen dat het haar een keer lukt. Mijn dochter lacht me hard in mijn gezicht uit als ik haar corrigeer. Heeft ze altijd al gedaan. Mag iemand mij vertellen hoe ik met 'praten heel ver kom'. Want het is me tot nu toe niet gelukt. De mensen die ik dat hier zie zeggen, daarvan is het kind ouder en vatbaarder voor correctie. Hebben jullie die tijden dan niet gehad? Overigens is het niet zo dat ik de hoop heb op gegeven dat ze met verbale correctie niet te sturen is hoor. Ze zal ooit het ligt zien, maar praten en strafhoekjes/zitjes zijn hier tot nu toe echt niet het middel.