Jomi, wat is het al vroeg in het jaar droog hè! Daar zullen jullie best last van hebben. Ik kijk op tv met lede ogen naar de duinbranden in Bergen en Schoorl, zo zonde! Lies, ik voelde de kids in het begin ook op vrijwel 1 plek. Arme Ladouce, heel veel sterkte!
Zo, daar was ik weer. Met het gevoel alsof ik een halve marathon heb gelopen Ik zal zo even bijlezen. Heb nog steeds rare steekjes in mijn buik en soms zijn ze heel heftig. Word er zoooo irritant van dat ik dan gelijk ga denken 'zou het, zou het'. Maandag is NOD, maar als er nog geen spotting is heb ik besloten dat moederdag wel een mooie dag is om te testen. Is toch een klotedag hier, dus die witte test maakt dan ook niks meer uit Natas, ik moest zo lachen om dat stukje over je moeder er ligt er eentje aan de pink, nee, niet mijn moeder hilarisch! Maar je hebt weer een retedrukke dag achter de rug lees ik! Limmeke's ouders komen volgens mij vanavond weer terug? Hoe is het afgelopen met die spuit die je moeder gekregen had? Ik dacht trouwens dat ze 12 mei pas bij de arts terecht kon? En hoe gaat het met je keelontsteking? Des lieffie, gaat alles nog goed daar?? Knuf! Pink gaat lekker op vakantie, waar ga je naar toe? Salcia is al op vakantie, naar beautiful city Istanbul... Ikke jaloers! Liesje voelt beebje bewegen, gaaf lijkt me dat! Ladouce meissie, ik ben heel hard aan je aan het denken! Je zal nu zo ongeveer in de stoel liggen, dus oeh wat hoop ik dat het meevalt en dat de napijn uit te houden is! Sterkte! Knuf JoMi heeft de duivels in alle hevigheid op bezoek...klinkt als heftige ongi's bij jou zeg, gets! Sterkte! En nu weet ik het niet meer ....
Bekje, mijn moeder had beter aan die pink kunnen liggen..... dan had ze tenminste ff es niks kunnen zeggen Niet alleen de herhalingen tot in den treure en haar andere manier van praten etc. hingen me gister aan het eind van de dag weer de keel uit, maar ook wat ze zei. Ze draait rond in een circel van pak 'm beet 10 dingen die ze telkens zegt en 2 daarvan zijn "is je BV wel goed als Q. zo huilt" en "moet D. niet naar de dokter want ze is zo bang in bed". Dat laatste werd gisteren bijna ruzie tussen haar en Chris. Danique is de laatste tijd moeilijker met naar bed brengen. Ze wil de gezelligheid om zich heen houden, is wat bang van 'wolkjes' (er was laatst onweer) en kan ook flink dreinen rond bedtijd. Doodnormaal gedrag voor een peuter. Gister was het afscheid nemen bij het naar bed brengen lastig, daarna lag D. te zingen in haar bedje, toen sloeg het weer om. Mijn moeder projecteert haar eigen angsten op dat kind en we MOESTEN naar een dokter want dit was allemaal zó zielig en D. was diep ongelukkig. Chris pikte dat niet, ik heb hier na mijn bericht van gisteravond de boel lopen sussen als een gek.
Jeetje Natas, wat een moeilijke situatie zeg! Kan me voorstellen dat je er doodmoe van wordt, maar er eigenlijk niets mee kan, want je weet dat ze er niks aan kan doen en dan ga je je straks daar weer schuldig over voelen... Kan me voorstellen dat je echt in tweestrijd staat! Krijgen jullie nu begeleiding of ondersteuning, hoe je hiermee om moet gaan? Lijkt me wel belangrijk, al zal het lastig zijn omdat nog steeds niet bekend is wat ze heeft, toch?
Zeg schandaal waar komt jouw dementie vandaan???? Je moet wel erg moe zijn van je uitstapjes Ik heb via PB nog met je over mijn vakantiebestemming gehad haha! Ik ga het thuisland van jouw schat opzoeken weet je nog?
Jeetje Natas wat een verhaal weer tjonge. Ik zou haar denk ik een briefje geven met de onderwerpen en zinnen die ze al 3x die dag heeft gezegd dan kan ze ze nalezen en dan zou ik erbij zetten dat ze die niet meer mag herhalen. Nee ik roep maar wat, ik kan me nl levendig voorstellen hoe moe je ervan kunt worden. Mijn geduld zou ook snel op zijn en ik kan ook goed begrijpen dat Chis het soms ook zat is en dat jij er dan tussen in staat. Lastig lastig, dikke hugg voor jou!
Bebek, nee we kunnen er idd niks mee en zij kan er niets aan doen en ja ik voel me al lang weer schuldig Maandag is er weer een afspraak met de instelling die haar sinds kort begeleidt, mijn zus is daarbij. Ik ben benieuwd maar verwacht niet veel.
Wel een goed idee Pink...... ware het niet dat ze dan vergeet waar dat briefje ligt of uberhaupt dat ze een briefje heeft Weet je, het gaat niet alleen om die herhalingen. Ik kan het heel lastig uitleggen maar ze is zo anders dan vroeger. Lijkt soms wel of alle logica ontbreekt, 1 + 1 is geen 2 meer bij haar, verbanden legt ze niet meer, voelt zichzelf vreselijk zielig ("met ahaaalles wat ik heb meegemaakt, mijn leven is heel moeilijk geweest"), zwelgen in zelfmedelijden, toont geen initiatieven meer maar verwacht van anderen dat ze haar continue uitnodigen, denkt snel kwaad over andere mensen, heeft hele stacato bewegingen tot bijna agressief af, ze vergeet een uur later zelfs dat ze al ontbeten heeft, enzovoort enzovoort. Dit waren maar een paar voorbeelden. Dat is allemaal heel lastig, maar waarom het mij (en mijn zus ook maar iets minder) nou zo vreselijk triggert ben ik nog niet achter.
Ow ja, nu je het zegt komt het weer naar boven in die grijze cellen Sorry! Natas, ik snap wel waarom het je zo erg triggert hoor! Het is denk ik ook een stukje onmacht dat je je moeder zo ziet en niets kan doen om haar te helpen. Het is toch je moeder en ik denk dat je dan ook erg geconfronteerd wordt met hoe ze was en hoe ze nu is...en dat maakt boos, dat haar dit overkomt! Plus dat het natuurlijk ook gewoon moeilijk is allemaal, dus ik vind het niet zo gek. Maar schuldig moet je je absoluut niet voelen hoor! Je doet alles voor haar en staat altijd voor haar klaar en dat je je ergert is alleen maar menselijk!!
Hmmm Natas, ik begrijp heel goed dat het je triggert. Ik merk zelf dat mijn moeder me ook mateloos irriteert en eigenlijk vind ik dat heel erg en voel me daar schuldig over. Dementie/Alzheimer zit aan haar kant in de familie en ik vrees het ergste. Op het moment is het zo dat alles om haar draait. De dingen die ik haar vertel lijkt ze prompt te vergeten en daardoor geeft ze de indruk dat ze helemaal niet luistert. Ik word er niet goed van! Afgelopen week hadden we een spontane lunch met mijn zusje en haar en ze presteerde het om mij te vragen of ik haar Playmobil wil hebben voor de nichtjes van R. omdat ... "ze zelf toch geen kleinkinderen meer krijgt"! Ik was kapot van verdriet. Hoe kan ze dat nou zeggen tegen mij? Morgen vertrekt ze weer naar Frankrijk en ik ben gewoon blij. Hoe erg is dat
Evem ego..net op werk niet lekker. Licht in hoofd, hartkloppingen, gejaagd. Bloeddruk ook te hoog voor mijn doen. Overleg met verloskunde: even kalm aan. Suiker? Weer? Gewoon een teken van mijn lijf dat ik kalm aan moet doen? Bloeddruk is weer wat gezakt, en lief komt me zo halen.
Sjesus Des, dat is ook wel een hele harde opmerking!! Kan me voorstellen dat je ff helemaal stuk bent dan! Getver, ik word er zelf naar van! Dikke knuf!
Heel goed dat je gehaald wordt. Rustig aan voor jou en de kleine lieffie. Was er iets gebeurd waardoor het ontstond of was het spontaan? Gelukkig ben je vrij toch komend weekend? Mama mag lekker op d'r kont gaan zitten
Ja Natas ik denk dat wat Bek zegt klopt ik denk dat het ook is dat je in je beleving moet kunnen steunen op je ouders (dus op je moeder) en dat het niet omgekeerd moet zijn. De rollen veranderen en dat is een lastig proces. Nogmaals een dikke hugg en knap dat je het iedere week weer op kunt brengen. Mijn respect heb je! Des das ook niet zo'n fijne opmerking en dan druk ik me nog zacht uit. Als je moeder weet hoe de vork in de steel zit dan is het ronduit bot. Jij ook een dikke hugg. Misschien is het ook een beetje haar verdriet maar dan is het nog niet fair dat ze dat tegen jou zo zegt. Lies doe jij een beetje rustig aan schatje? Ik weet dat sommige veranderingen in je lijf ineens toe kunnen slaan en je je daar beroerd van kan voelen. Gewoon aan toegeven en aan jezelf denken en aan je kleine hummeltje! Lekker op de bank of in de tuin met een ijsje met je voetjes omhoog. Ohja aangestoken door Lies, een nieuwe buikfoto in mijn album.
Het is zelfs zo dat ik vorige week, toen mijn ouders hier net waren, uitgebreid heb verteld over het verdriet en dat ik mijn medicijnen heb moeten verhogen vanwege de depressie. Dat ze dan zo'n opmerking maakt ... Ladouce ben je al van die rotte kies af? Bebek, ik heb gisteren nog getennist met een collega van je. Wat heerlijk dat je weer zo'n plezier in je werk hebt. Het is je zo gegund!
Goed ik ga nu alvast maar doei zeggen want ik weet niet of ik vanavond of morgen nog online kom. (wsl wel om even bij te lezen, hoezo nieuwsgierig) Maar anders tot volgende week! Pas goed op jullie zelf en geen dingen doen die ik ook niet zou doen.
Zo, ik is thuis. Benen hoog en op de bank. Gejaagde gevoel is een heel stuk minder. Ik realiseer me nu dat ik me gewoon een beetje moet aanpassen. Er veranderd nu zoveel in mijn lichaam, en datzelfde lijf gaf ws even een waarschuwing. Als ik me morgen nog zo voel bel ik de vk, maar ik denk dat het wel overwaait....
Zou goed kunnen dat jullie gelijk hebben waarom mijn moeder me zo triggert. De onmacht en de omgedraaide rollen. Mijn zus zei laatst dat ook zou kunnen meespelen dat we bang zijn dat het ons ook overkomt. Mijn oma van mijn moeders kant had al heel jong Alzheimer, nu mijn moeder dit. En straks? Ah jeetje Des...... gatsie, kon ik je maar ff een dikke knuf geven. Wat een ongelovelijk pijnlijke opmerking van je moeder. Helaas heel herkenbaar wat je schrijft over haar. Het lijkt wel alsof er geen rem meer op zit hè, en dat de tact weg is. Lies, idd stappie terug doen. Ik had nooit last van hoge bloeddruk, te laag juist, maar het is een waarschuwing van je lijf. Je hebt een ook lichamelijk veeleisend beroep, je kunt niet net zo hard blijven gaan als voor je zwangerschap.
bah natas.. niet leuk zo... hoop wel dat gesprek maandag iets oplevert ookal zijn je verwachtingen niet zo hoog.. knuffel pink: hele fijne vakantie! lies: doe je rustig aan? op moment dat je zo licht in je koppie word etc.. dan vraag je echt teveel van je lijf.. maar hou aub wel die bloeddruk in de gaten! b beter keer teveel controleren dan te weinig. ladouce: is tandarts meegevallen.. blij dat je eerder terecht kon bekje lekker gewerkt, fijn dat het je weer bevalt! over mijn mams: de afspraak was de 12e, maar vorig weekend was arts ineens aanwezig aan haar bed.. ze heeft de spuit gekregen en haar pijnklachten zijn minder.. haal ze dadelijk op in dusseldorf als dat stomme vliegtuig van hun eens vertrekt want ze hebben wat ik zo kan zien al bijna een uur vertraging. de rest komt met transport naar huis (auto en hun reiscaravan) des: wat een gigantische kutopmerking! knuffel voor jou Hier vandaag evaluatie gehad bij fysio (kwijl meneer het lekkere ding).. hij noemde me trut nadat ik hem arsch met ohren had genoemd... zucht.. ik vroeg hem waarom hij dacht dat tegen mij te zeggen... omdat ik zon heerlijk mens ben die zo open was en vol humor zat vond die... ut zal wel... hij merkt vooruitgang ook al is het minder dan die had gehoopt, maar door alles wat meespeelt in mijn leven en de zorg voor de 2 kleine waren ook wel remmende factoren waar hij alle begrip voor had.. daarna kwam ik tot de ontdekking dat we helemaal alleen in het gebouw waren... als ik niet getrouwd was geweest had ik morgen in de krant gestaan... vrouw rand ubersexy physio aan... *schaamt zich diep* ja, P is snel he, ze is nu 6.5 maand en kruipt gewoon vooruit, en vandaag al sneller dan gisteren... kan me van de andere kinderen herinneren dat die achteruit kropen in het begin. *trots *