Mijn man heeft zelfs een half uur met hem buiten gelopen omdat hij niet wist wat hij moest doen!! Ik had mijn telefoon uit staan vanwege de dodenherdenking en vergeten hem weer aan te zetten. Zo stom!! Maar omdat hij nooit problemen geeft bij het naar bed gaan, heb ik er ook niet zo over nagedacht... Vroeg mijn man net of hij wel heeft gekeken of hij geen poepbroek had, want ons zoontje huilt eigenlijk nooit zonder reden, maar dat was hij even vergeten...hoop niet dat ik hem nu straks bij de laatste fles in een aangekoekte poepbroek in zijn bedje vindt...dat vergeeft mijn man zichzelf nooit, haha!
nou heel stom maar soms vergeet ik daar ook even naar te kijken, gewoon omdat het me nooit gebeurt (dat hij poept zonder dat ik het merk). Meestal hoor je hem persen en wordt hij helemaal rood en dan verschoon ik hem zodra hij klaar is. En ik heb dus wel eens gehad dat hij erg huilde en ik dus niet eraan dacht om even de luier te checken, bleek uiteindelijk dat de plas er wat doorheen was gegaan en zijn rompertje nat was, voelde me zo schuldig
Toen Olivier een week of 6 was, was ik een keer bij mijn moeder. Ik legde Olivier in de wagen om de slapen 's middags, maar slapen, ho maar...Ik steeds teruglopen, speentje in zijn mond, dan mijn moeder weer kijken, maar hij bleef maar huilen. We begrepen er niks van. Op een gegeven moment zegt mijn moeder;"Nou laten we hem maar even huilen hoor, hij moet nu slapen". Na weer een kwartier huilen, bedenk ik me ineens dat ik zijn luier nog niet gechecked had....en ja hoor! Een hele dikke poepluier!!! Oh, wat voelde mijn moeder en ik ons schuldig! Daarna checkte ik bij elk huiltje steeds zijn luier...vandaar dat ik er wel altijd aan denk, haha!
ja erg he dan voel je je wel erg schuldig. Als hij ligt te slapen en hij huilt tussendoor, hoe lang wacht jij dan voordat je naar hem toe gaat? In het begin rende ik meteen naar hem toen, nu kijk ik op de klok en probeer ik 5 minuten te wachten, wel heeeeeeeel moeilijk hoor, en ik wil dit eigenlijk uitrekken naar 10, tenzij hij natuurlijk echt overstuur huilt
Ik laat het er echt vanaf hangen hoe hij huilt. Intussen heb ik wel een beetje door wat er aan de hand is. Als het een jengelhuiltje is dan laat ik hem doorjengelen, maar als hij echt op het topje van z'n longen krijst dan ga ik er meestal meteen naar toe. Dan aai ik hem even over z'n bol, zet zijn muziekje weer aan en loop meteen de kamer uit. Dit moest ik soms wel 8 x achter elkaar doen in het begin, maar het heeft gewerkt, want hij huilt nu vrijwel nooit meer als ik hem in bed leg en als hij wel huilt, hoef ik nu hoogstens 1 of 2 x even terug te lopen. Heel relaxed voor papa, mama en Olivier!! Hahaha... Ik heb het trouwens nog even gevraagd over dat slapen. ?Ik krijg nl elke dag een verpleegkundige langs ivm mijn post-natale depressie en het schijnt zo te zijn dat baby's idd sprongetjes maken, maar dat de ene baby daar juist onrustig van wordt en de andere juist weer moe en veel slaapt! Laten we hopen dat wij dan net dat kind hebben dat veel slaapt met een sprongetje, haha!!
Ja ik doe hetzelfde hoor, als het een klaaghuiltje is dan laat ik hem even huilen, niet erg lang hoor want vind t nog best moeilijk, ben er eigenlijk net pas mee begonnen eerst rende ik altijd wat voor huiltje het ook was. Maar nu dat hij 3 maanden is moet ik toch op gaan passen. Maar als hij echt dramatisch huilt of langer dan 5 minuten ga ik toch daar naartoe, als het een jengelhuiltje is stopt het meestal binnen 5 minuten en dan zitten er pauze's in. Nou goed je kent het wel Wat vervelend trouwens dat je een post-natale depressie hebt, daar was ik erg bang voor vooral toen ik de eerste week me erg wanhopig voelde na de bevalling, gelukkig heeft dat gevoel niet doorgezet. Krijg je er goed hulp bij? En wordt het al minder?
Ben gelukkig aan de beterende hand! Heb wel 2 maanden bij mijn moeder in huis gezeten, omdat ik er helemaal doorheen zat! Ik heb nu medicatie en ik krijg dus elke dag een psychiaterisch verpleegkundige over de vloer...een half uurtje tot drie kwartier. Gewoon om even te babbelen en vragen te stellen! Echt heel fijn...denk dat elke moeder dat wel zou kunnen gebruiken, post-natale depressie of niet, haha! Maar ik kan je vertellen dat ik niemand een pnd toewens zeg...wat een zwart gat! Het is al zwaar, maar met die depressie erbij denk je echt dat je maar beter in je eentje naar de andere kant van de wereld kan verhuizen!
Hoe gaat het met slapen van je zoontje trouwens? Hier is het niet echt 'gezellig'. Gister heeft hij weer de hele middag liggen pitten om vervolgens van 18.00 tot 20.30 uur de boel bij elkaar te brullen! Hij gooit zijn hele ritme in de war. Normaal heeft hij rond 15.00 uur een fles, maar omdat hij tot 16.00/16.30 uur slaapt, kom ik helemaal niet meer uit met de flessen en is hij ook van de leg! Vandaag ga ik maar proberen om hem wat eerder wakker te maken voor de fles...hoop dat het werkt!!
Wauw wat een nachten allemaal zeg. Hier maakt hij zijn slaaptijd telkens vroeger maar word 's nachts om 3 a 4 uur wakker. Ook als ik hem slapend een fles van 210+ 7 geef om 22.30
hier hetzelfde als bij jou, brullen brullen brullen vanavond. Pfffff had ik er nou maar extra van genoten dat hij zoveel sliep. Hij is vanmiddag van 15-19u wakker geweest, even 3 kwartier geslapen en daarna weer huilen. Heb hem 10 min laten huilen maar hielp niks...ik hoop maar dat hij vannacht slaapt
ja hier laatste week ook weer hoor, overdag sliep hij veel de laatste dagen maar 's nachts gewoon om de 4/5uur wakker. Hij heeft de week ervoor een hele week 9 uur achter elkaar doorgeslapen, maar heeft besloten mama toch die nachtfles te gunnen na een week