Jurk paste nog Hij is nu afgespeld en ik kan hem in de eerste week van juni ophalen. Spannend! Het komt nu wel snel dichtbij. En de rest gaat ook maar gewoon door (haha, dat zou verboden moeten worden). Ik ga maar weer eens een dagje aan de studie wijden.
Ik ben vandaag lekker bij de kapper geweest, en dat was hoog tijd ook! Chris heeft het druk gehad met de kids. Toen ik thuiskwam was Danique aarde uit een pot aan het halen en lag Quinten bij hem aan de pink Ik had voor ik weg ging BV willen kolven om voor de eerste keer een flesje te gaan proberen (zou na flessenweigeraartje Danique wel lekker zijn, kan mama deze keer ook es de hort op). Dat kolven ging vanmorgen niet goed, geen toeschietreflex. Na de kapper nog een keer geprobeerd, een schamele opbrengst van 20 ml. Chris heeft dit wel aan Quinten gegeven, om alvast een beetje te oefenen, en dat ging goed. Chris zegt iets van "dit is mamamelk, niet van een koe hè". Zegt Danique "Mamamelluk, mama jij is koe". En bedankt
Haha; Natas, daar kun je het dan mee doen! Mijn dochter heeft gister de hele dag rondgelopen in een t-shirt met I (hartje) mama. En als je dan aan haar vroeg wat erop stond, zei ze: i lof mama . En als je vroeg wat dat betekende, zei ze: Hou van jou. Hebben jullie nog een leuke moederdag gehad?
Ja, ik ben wel verwend. Tegen 9.00 uur werd ik 'gewekt' (lag eerlijk gezegd al een poosje te wachten tot ze naar boven kwamen...) door de meiden. Ze hadden allebei een bosje roosjes in hun hand dat ze zelf hadden uitgezocht. Van Emma kreeg ik witte roosjes en van Jasmijn roze. Daarnaast had Jasmijn nog zo'n vlindertje op zonne-energie voor me uitgezocht. Van Roy kreeg ik een nieuwe klok en natuurlijk hadden de meiden ook geknutseld. Emma een plantenbakje met een vlijtig liesje erin (dat het avontuur helaas niet overleefd heeft...) en Jasmijn een waxinelichtje met een kaartje eraan. Jammer alleen dat Roy niet in de gaten had dat het de bedoeling was dat hij het versje dat erin stond met haar moest oefenen... Rond 11.00 uur zijn we op de fiets naar mijn schoonouders gegaan en 's middags kwam mijn moeder onze kant op. Beide oma's waren erg blij met de foto. Dit jaar hadden de meiden niets geknutseld voor de oma's, met dank aan het mooie weer. Net zoals met pasen wilden hadden ze nu ook geen zin om te knutselen en ik wilde hen ook niet dwingen...
Ah, wat schattig Hinke! Hier helaas niet zo verwend. Danique had op het KDV een knutseltje gemaakt, maar dat was het. Chris was het vergeten en heeft veel naar de tv zitten kijken want de Formule 1 was aan de gang. Ik kon dus niet even onderuit zakken in het zonnetje. Ik heb hier Danique vandaag bijna achter het behang geplakt, ware het niet dat dat moeilijk gaat met stuc op de muur. Ze haalt me werkelijk het bloed onder de nagels. De hele dag door, 9 van de 10 keer, juist NIET doen wat ik zeg en mij negeren. Gék word ik ervan. Ik moet haar heel vaak fysiek echt oppakken en tillen naar de plek waar ik haar wil hebben, anders sta ik daar met m'n goeie gedrag want zij blijft gewoon staan of werpt zich ter aarde en kijkt naar de grond terwijl ze me negeert. Ook als ik met haar probeer te praten zegt ze niets en kijkt langs me heen. Of als ik iets verbied, gewoon blijven doorgaan tot 10x aan toe en mij in de negeerstand zetten. Ik hoor bijna alleen maar nee, ik wil, ikke ook, jij mag niet, jij moet, nietus, niet nu, bijna. Pffffffff.
Ik heb mooie tekeningen en een ontbijtje op bed gehad.. Vermoeiend kan dat zijn he Natas. Valt niet altijd mee die peuterpubertijd. Bij jou zal de hele verandering met de komst van Quinten ook wel meespelen, dat ze zo lekker haar kont tegen de krib gooit. Jammer dat je van die kleintjes nog geen begrip hoeft te verwachten he! In elk geval is het moeilijk dan een vrolijke postitieve moeder te blijven.
Natas, als je nog een plekje vrij hebt achter het behang dan heb ik hier nog een monstertje die er ook thuis hoort. De hele dag zeuren/janken om dingen die nergens op slaan. De luier mag ik niet verschonen en als ze dan op de trap moet zitten om af te koelen plast ze die maar even lekker onder. Ik heb echt medelijden met je als je bij die buien dan ook nog een pasgeboren baby hebt die je moet verzorgen, ik word nu al gek. En ze wil ook niet meer slapen s`middags dus even een uurtje zelf liggen om bij te tanken lukt ook niet. Gelukkig mag ze volgende maand 2 ochtenden in de week naar de peuterspeelzaal
Nou Cindy, ik was er vanmorgen ook niet zo rouwig om dat ik haar naar het KDV kon brengen Lotuss, gister aan het eind van de middag was ik niet zo'n positieve en al helemaal geen vrolijke moeder meer. Vooral dat negeren, vreselijk, ik heb dan totaal geen vat op haar.
Oh Natas, ik leef en voel met je mee! Heel schattig, zo'n shirtje, maar hier ook regelmatig drama zoals jij beschrijft. En idd, ze blijft gewoon zitten, of soms nog erger, gillend op de grond liggen. En idd oostindisch doof en doen alsof je er niet bent. Pffffffffffff. Mariëlle heeft op kdv ook leren slaan en ik en daar de dupe van. "Nee jij, weg!" Juist. Probeer dan maar positief te blijven. Ik niet dus, ik ben daar ook veel te ongeduldig voor En jij hebt dan ook nog Quinten erbij, dat lijkt me echt zwaar! Ik hoop dat je je wel een beetje gesteund weet doordat je niet de enige bent met zo'n monstertje . Ook wel sneu trouwens dat je niet even lekker verwend bent met moederdag. Als iemand dat nu wel even kan gebruiken, ben jij dat wel! Cindy, niet meer slapen, poeh, ik ben blij dat onze krummel nog steeds een slaapkop is. Want ik ben gistermiddag dus wel heerlijk relaxt aan het badderen geweest met m'n nieuwe moederdagbadschuim! Lola, haha, natuurlijk heeft papa niet in de gaten dat je moet oefenen met zo'n liedje! Hihi, hij zal gek zijn. Wel leuk dat je wel verwend bent door hem en je meiden. Lotuss, ook een leuke dag gehad, begrijp ik. Wij zijn vandaag naar mijn ouders geweest, m'n vader is vandaag jarig. En mijn moeder vindt moederdag niet zo belangrijk. Haha, ze zou het vast niet leuk vinden als we met ons allen tegelijk zouden komen. Nu hadden ze het wat gespreid, de meesten wonen te ver om door de week te komen, ook vanwege werk enzo. Wij moesten ook werken natuurlijk, maar we zijn wezen eten en daarna nog even blijven plakken.
Hier wordt ook niet meer geslapen 's middags door Danique...... en door Quinten ook niet! Maar idd, ik vind het wel 'fijn' om te lezen dat het bij jullie ook zo kan gaan. Na zo'n dag ga je ook nog denken dat het aan jezelf ligt. Wij hebben er een slaapprobleem met Danique bij. Ze heeft al vaker gehad dat ze ergens bang voor was en niet alleen gelaten wilde worden op haar kamertje na het naar-bed-brengen-ritueel. Soms een avond was het mis, dan moesten er beestjes verjaagd worden, dan ging het weer goed. Sinds een onweersbui 2 weken geleden gaat het steeds slechter. Ze is nu bang voor de 'boemwolkjes' en het gaat steeds meer bergafwaarts. Ze heeft het er ook overdag soms over en 's avonds in bed is het huilen huilen huilen en wil ze niet dat we weg gaan. Vanavond sliep ze pas om 21.30 nadat Chris en ik er om beurten geweest waren en Chris uiteindelijk maar is gebleven totdat ze in slaap was gevallen. Niet erg voor een keertje, maar we willen niet dat dit een gewoonte wordt. En het onweert hier nu net weer, ik hoop dat ze er niet wakker van wordt.
Dat lijkt mij ook erg moeilijk! Want je hebt op zo'n moment in feite helemaal geen contact met haar... Wat het slaapprobleem betreft: Dit lijkt heel sterk op de situatie die wij hadden nadat Jasmijn zo bang voor het onweer, nu dus bijna 1,5 jaar geleden. Van de een op de andere dag wilde ze niet meer gaan slapen en was doodsbang in bed. We zijn de eerste dagen naast haar blijven zitten totdat ze sliep, hoewel we wisten dat dit niet de juiste oplossing was. Dus al snel zijn we het gaan afbouwen. Eerst liet ik de deur van haar kamer wijd open staan om - duidelijk hoorbaar - op dezelfde verdieping wat te gaan 'rommelen'. Denk aan dingen als was opvouwen, mezelf alvast gaan douchen, opruimen en zo. Binnen een paar dagen viel ze gewoon weer net zo snel in slaap als eerder, dus was het tijd voor de volgende stap: 'rommelen' met de deur van haar kamer op een kiertje. Dit ging ook prima, dus daarna kon ik weer naar beneden als ik maar beloofde de deur tussen de woonkamer en de hal open te laten staan. Dit beloofde ik haar, hoewel ik meteen toegeef dat we al snel de deur weer gewoon dichtmaakten, omdat we anders last hadden van tocht. Maar dat hoeft Jasmijn niet te weten . Inmiddels is de deur van haar slaapkamer ook alweer een hele poos gewoon dicht. Ik hoop dat jullie Danique ook snel weer op de normale manier kunnen gaan laten slapen...
Nou, misschien moeten we ook zoiets gaan uitproberen. Het is hier vanavond 1 groot drama. Vanaf het moment dat ik het KDV binnenkwam, alleen maar gillen, weg rennen, huilen, kwaad worden en krijsen. Elk woord wat we zeiden en elke stap die we zetten was fout. Nu in bed is ze niet drifig maar heel zielig. Ze heeft het even over de wolkjes gehad, maar ik kan m'n vinger er niet opleggen of het nou idd daarom gaat. Ze wil ons erbij hebben, wij mogen niet weg, wij moeten bij haar liggen, wij moeten bij haar slapen. Ik weet niet of ze ons op die manier probeert te 'dirigeren' zoals ze overdag ook probeert. Chris wilde weer de tactiek doen van even erbij, kort weg, weer even erbij, etc. Hij is nu nog bezig. Wat jij hebt gedaan kunnen we ook proberen, maar dan wel met haar deur dicht want anders rent ze zo d'r kamer uit. Als wij nu uit haar kamertje willen gaan staat ze eerder bij de deur dan wij........
@Natas: Wat bij jullie het probleem extra lastig maakt, is dat Danique waarschijnlijk niet alleen last heeft van het onweer, maar ook 'last' heeft van een babybroertje. En dan bedoel ik niet dat ze Quinten niet lief vindt, maar dat ze niet goed weet hoe ze alles - en met name haar eigen positie - een plekje moet geven. Waarschijnlijk gaat er van alles in dat koppie om en hoewel een bijna driejarige al veel kan zeggen, is het toch nog erg moeilijk om je emoties te verwoorden. En dan blijft er voor een peuterpuber nog maasr één ding over...
Natas, vervelend dat je op dit moment zoveel te stellen hebt met Danique. Poeh, vermoeiend lijkt me dat. Ik denk dat Lola gelijk heeft. Het is niet niks voor zo'n peuter om ineens niet meer alleen de aandacht van papa en mama te krijgen. Oudste dochter van m'n zus vroeg een paar weken na de geboorte van de tweede heel serieus: "Mama, wanneer gaat M nou weer weg?" Tja... het valt eigenlijk ook niet uit te leggen aan zo'n krummel toch? En als ik zie hoe onze krummel af en toe reageert op veranderingen dan snap ik wel dat zo'n grote verandering nog meer drama op kan leveren. Ik hoop dat jullie snel een manier vinden om Danique weer rustig te laten (in)slapen. Ik snap wel dat je bang bent dat ze er een gewoonte van gaat maken, maar omdat ze eerder wel gewoon uit zichzelf ging slapen, denk ik dat ze nu toch wel echt even zoekt naar geborgenheid. Hopelijk kunnen jullie haar snel het vertrouwen teruggeven dat jullie er ook wel zijn als ze je niet ziet of hoort. En dan gaat ze vast weer lekker zelf slapen.
Hahaha Hinke, die vraag hebben wij nog niet gehad Ja, het zal een dubbel probleem zijn wat er nu speelt. Het vervelende is is dat ik op het ene probleem anders zou willen reageren (angst = bij haar blijven) dan op het andere probleem (dirigeren = haar daarvoor niet belonen dus niet bij haar). Gisteren is ze om 22.30 in slaap gevallen, Chris was net weer even terug beneden toen we het huilen minder hoorden worden en na een minuut of 10 hield het op. Ik denk dat we vanavond maar een combi moeten gaan proberen van telkens even kort bij haar naar binnen en voor de rest boven 'rommelen' zoals Lola. Ik ben met Quinten bij het CB geweest : hij is goedgekeurd, hij weegt nu 4725 gram en is 57 cm. Wel grappig om met Danique te vergelijken, toen zij 4 dagen ouder was woog ze 4025 gram en was 55 cm.
Dit is natuurlijk waar het om gaat. Je weet niet wat de overhand heeft en dus is het lastig te bepalen hoe je het beste kunt reageren. Hopelijk helpt het als je wel in de buurt bent, maar niet heel dichtbij. Succes ermee!
Oei, ik ben jullie aan het verwaarlozen. Shame on me. Aan de andere kant voor mij een goed teken, want dat betekent meestal dat ik flink wat energie heb en lekker in de weer kan zijn. Hinke, leuk vooruitzicht, je trouwdag. Nog een paar weekjes ... Spannend hoor. Lola, lekker verwend dus met moederdag. Heerlijk! Natas, jij helaas niet zo verwend. Arme jij! En wat vervelend om te lezen dat Danique het zichzelf en jullie daarmee ook zo lastig maakt. Heb je het al eens met een time-out geprobeerd? Bij ons werkt dat erg goed. Ik denk ook dat de komst van haar broertje daar in meespeelt. Niet omdat ze hem niet leuk vindt, maar het is toch altijd wennen, zo'n ukkie erbij. Niet alleen voor papa en mama, maar ook voor de broertjes en zusjes. Voor wat het slapen betreft. Wij hebben tot nog toe gelukkig vrij weinig problemen met het slapen gehad. Alleen in die periode dat ze steeds om de haverklap zo ziek was heeft Alyssa er problemen mee gehad. Op een gegeven moment waren we dat zo zat, dat we ze uiteindelijk echt de hele avond hebben laten uitrazen. Dat heeft ze volgehouden tot wij naar bed gingen. Toen was het ineens stil. Ze ging naar bed, ging slapen en heeft nooit meer moeilijk gedaan. Het was geen makkelijke avond, maar het eindresultaat was er wel naar. De laatste tijd is Yelina vaak ziek. Dan gaat het weer een paar dagen goed, dan heeft ze weer een dag of 2 koorts. Wij hebben het idee dat ze flink last heeft van haar amandelen en wat ons betreft gaan die er zo snel mogelijk uit. We proberen het nu eerst nog even met een AB kuurtje en als dat niet helpt krijgen we een dooverwijzing naar de KNO-arts. Ik ga echt niet die zelfde toestanden afwachten als met haar zus. Zo begon het bij Alyssa toen ook. En die is tot haar amandelen er op haar 4e uitgingen 2 winters lang iedere 2 weken zoet geweest met een dag of 3 mega-hoge koorts.
O ja, zou ik nog vergeten, en ik ben er nog wel zo trots op. Ik kom al zo'n 1 1/2 jaar op de site van Valtaf punt NL en inmiddels hebben ze mijn verhaal gebombardeerd als succesverhaal. Kijk hier maar eens!
Ja Inez, je verwaarloost ons vreselijk! Wat lekker dat het goed met jullie gaat en je veel energie hebt. En wat een super verhaal op die afvalsite, daar zullen anderen veel aan hebben. Zo goed gedaan van je! Ik neem aan dat jullie wel de medewerking krijgen van de artsen om Yelina niet al te lang te laten aanmodderen met de amandelen? Wat betreft Alyssa een keer laten uitrazen met slapen gaan : bedoel je dan dat ze aan het spelen was op d'r kamertje, dat ze kwaad was of dat ze verdrietig en aan het huilen was? Of Danique echt bang is of om aandacht vraagt, dat kan ik dus ook moeilijk bepalen en dat maakt het lastig. Ik denk een combi van beide. (ik antwoord je hier maar even hetzelfde als in het andere topic, anders denken de meisjes hier dat ik niks tegen je zeg )