Sorry, maar wat een onzin zeg!! En ik vind je opmerking ook erg dom en ontzettend oppervlakkig. En lees je wel goed? ik zeg dat je kinderen JUIST moet belonen voor goed gedrag!! Ik kom zoveel ouders tegen die zich alleen focussen op wat een kind ''verkeerd'' doet en helemaal niet meer zien hoeveel een kind WEL goed doet! Die negatieve spiraal in een gezin, een kind die alleen maar negativiteit over zich heen krijgt, dat is pas schadelijk. Het is de balans tussen straffen en belonen en die moet goed zijn. En ik heb het over een tikje, niet over SLAAN! Overigens zal ik ouders NOOIT adviseren om een kind een tik te geven, want het is een feit dat dit wettelijk verboden is en natuurlijk is het ook prima als het anders op te lossen is ( overigens werk ik met pubers, dus dan is een corrigerende tik helemaal niet aan de orde). Maar ik ben zelf ook nog een moeder en ben als MOEDER van mening dat een tikje op de vingers echt niet schadelijk is! Dat is hetzelfde dat ik ouders adviseer om consequent te zijn, maar dat betekent niet dat ik dat dan als moeder zelf automatisch ook ben. Laat me voorop stellen dat ik absoluut tegen slaan van kinderen ben! Maar als jij het onderscheid hiertussen niet kan maken, dan is dat jouw probleem. En zolang ik een bijdrage kan leveren om gezinnen weer op de rit te krijgen om het weer zonder hulp af te kunnen, is iedereen blij! Dat staat los van mijn mening als MOEDER dat ik een corrigerende tik een keertje geen probleem vind.
Ik snap nog steeds niet dat er zoveel mensen zijn die een tik maar normaal vinden. Het is toch niet voor niets verboden? Het is toch niet voor niets zo dat er zoveel onderzoek naar gedaan is waaruit blijkt dat het niet werkt? Kunnen sommige mensen het dom vinden dat andere mensen er iets van zeggen, maar wat is dommer... Niet doen wat verboden is en niet werkt op de manier die ouders willen, of die dingen toch blijven doen... Tja...
Het heeft helemaal niks met 'dom' te maken, maar met een andere manier van opvoeden die jij te respecteren hebt. Ik vind het prima dat mensen hun kinderen 'zonder straffen en zonder belonen' willen opvoeden, mijn kind is het niet. Ik respecteer dat. Doe dat dan ook andersom, dat mensen wel eens een corrigerende tik geven. Voor veel mensen en gezinnen werkt het wel.
Toch bijzonder dat sommige mensen blijven hameren op dat een corrigerende tik ''niet zou werken'' terwijl er genoeg mensen aangeven, inclusief ikzelf, dat het kennelijk wel geholpen heeft en zij een prima opvoeding hebben gehad. Ik kreeg ook weleens een corrigerende tik en ik ben niet agressief, wist als kind dat ik anderen niet mocht slaan, heb voldoende zelfvertrouwen, respect voor mijn ouders en heb verder geen trauma's en ben goed terecht gekomen! Dus zou op geen enkel punt weten waarin ik ''tekort'' ben gekomen in vergelijking met iemand die nooit een tik kreeg... ?? ik geloof dat een goede opvoeding en evenwichtig volwassen worden met heel veel factoren samenhangt, maar niet met af en toe een keer een tik op het handje of op de bips.
ONTZETTEND tegen een tic.. ik vind er niks pedagogisch of corrigerends aan!! en verder hou ik mijn mening voor mezelf en klik snel uit deze topic voordat mijn bloeddruk omhoog gaat . wil wel een ding zeggen... hoe kan je een kindje die je van houd express pijn doen? nou goed.. ieder zijn ding, maar ik walg daarvan
eigenlijk moet ik helemaal niet reageren hier, maar goed. ik lees dingen als zacht tikken om ze te laten schrikken. nou, van een aaitje schrikken ze als het goed is niet, dus zal het echt iets harder zijn. en dat iemand van de geestelijke gezondheidszorg hier zit te verkondigen hoe goed een tik is, is natuurlijk helemaal te gek voor woorden. laten we nou voor de gein alleen maar eens het feit nemen dat het bij wet verboden is, hoe zien jullie dat dan??? ik zie een tik persoonlijk als onmacht om op een andere manier je kind de baas te blijven. sorrie kan er niks anders van maken. of ik het dom vind laat ik maar even in het midden dan. en nu ga ik maar weer gauw weg, ik ben ook iets wat misselijk.
Ik snap inderdaad echt niet dat mensen iets wat bij de wet verboden is goed blijven praten. En de negatieve gevolgen van de tik zijn niet met "de blote oog" waarneembaar. Het is geen gevolg wat DIRECT volgt op de tik. Dus dat er dames zijn die hier "goede" herinneringen aan hebben, zegt echt helemaal niets. Ik heb het mijn moeder vandaag gevraagd waarom ze ons nooit een tik gaf. Dit deed ze niet omdat ze zelf veel is geslagen door haar vader. De kinderen van de dochter van haar vriend krijgen wel harde tikken op hun billen en dat zijn echt vreselijke drukke kinderen die slecht luisteren. Naar mijn inziens toch echt een gevolg van hun opvoeding, namelijk het ge'nee zonder uitleg plus die tik op de billen.
Wat ik ook niet snap is eigenlijk een tik geven bij het fornuis bijv. Nu heeft kk nooit gevaarlijke dingen gedaan ( wat niet is kan nog komen), maar lijkt mij dat je je kindje weg trekt en dan zeg dat dat niet mag, omdat..... Als je een tik geef, dan kost dat toch alleen maar meer tijd? Dus bijv water dat over kan gaan koken.
Onze zoon is nu bijna 4 en we hebben hem nog NOOIT een tik gegeven of iets anders fysieks. Wel in de hoek gezet uiteraard als maatregel, maar geen fysieke straf. Ik denk dat overigens wij een ontzettend lief kind hebben dat erg gehoorzaam is en dus is het nog nooit nodig geweest om een tik uit te delen. Er valt heel goed met hem te onderhandelen / overleggen. In de hoek heeft hij misschien 5 a 6 keer gestaan in zijn leven.. Wel geloof ik erg in belonen en positief benaderen. Maar uiteraard kan ik begrijpen dat er situaties zijn dat je echt de weg kwijt bent en een tik op de billen geeft. Daar is zo af en toe denk ik ook niets mis mee. Het is hier gewoon nog niet voorgekomen.
Hoezo niet? Natuurlijk weet ik het niet zeker, maar ik geloof in hun geval echt niet dat het alleen met karakter te maken heeft. De kinderen worden naar mijn inziens op de verkeerde manier opgevoed, wat recalcitrant gedrag tot gevolg heeft. Het is niet zo dat ze een enkele keer een tik krijgen hoor, er wordt werkelijk de hele dag door op de kinderen gemopperd. Waarbij er dus nooit wordt uitgelegd waarom iets niet mag en er om het minst geringste direct een straf volgt. En die straf is niet zeer zelden een flinke tik. Ik beweer dus ook niet dat je recalcitrante kinderen krijgt van af en toe een tik, maar ik geloof dus wel sterk in de negatieve gevolgen van een tik. En die gevolgen zullen ernstiger zijn als deze strafmaatregel vaker en heftiger wordt gebruikt.
Eerst zeg je dat die kinderen zo vervelend zijn, omdat ze een keer een tik krijgen, maar nu geef je extra uitleg erbij en dan lijkt mij daar toch meer aan de hand. Ben het met je eens dat verkeerd opvoeden recalcitrant gedrag tot gevolg kan hebben, net zoals wat je zegt dat er de hele dag gemoppert wordt en er nooit wordt uitgelegd en die kinderen om minste of geringste een tik krijgen. Kijk, dat vind ik ook helemaal fout, net zoals, wat je zegt,, wanneer het vaker en heftiger wordt. Maar als ik dat zo hoor, lijkt me dat een andere gezinssituatie ( beaam je zelf eigenlijk al...) dan wanneer een kind heel af en toe een tik op de vingers krijgt... Overigens vind ik het in z'n algemeen erg oppervlakkig om erbij te halen of iemand wel of niet in de hulpverlening zit, ik vind dat los staan van elkaar, ik heb al meerdere malen gezegd dat ik ouders NOOIT zou adviseren om een tik te geven, ook omdat het bij wet verboden is, helemaal gelijk in, en ik weet ook dat het gevaar op de loer ligt (bij sommige ouders) dan het niet bij een enkele tik blijft, maar ik kan daar als moeder zijnde wel een eigen mening over hebben Dat maakt mij niet meteen een slechte hulpverlener. Dan mag je mij een ''slechte'' moeder vinden, prima, maar dat staat los van mijn vak. Niemand is heilig en je denkt toch niet dat alle vrouwelijke hulpverleners per direct ook goede moeders zijn of hun kinderen VOORBEELDIG opvoeden en nooit eens een fout maken? Nee hoor, echt niet! ( overigens vind ik ook echt niet dat een tik noodzakelijk is hoor, geloof zeker dat er voldoende kinderen goed opgroeien zonder een tik , echt wel mee eens, maar ben wel van mening dat als er een keertje een tik wordt gegeven, dit echt niet meteen trauma's bezorgd).
Uhm...volgens mij haal je dat zelf aan in je eerste post hoor. Niet zo gek toch dat men daarop doorgaat? Je profileert jezelf als iemand die in de Jeugdhulpverlening zit, maar zodra iemand je daarop aanspreekt is dat ineens niet meer relevant. Beetje apart.
Volgens mij zeg ik in mijn eerste post inhoudelijk precies hetzelfde hoor, alleen een stuk beknopter. De kinderen krijgen weinig uitleg waarom ze dingen niet mogen en regelmatig krijgen ze een harde tik op de billen. Al met al een opvoedingsstijl die in mijn ogen niet constructief is. En dat is mede door de tikken die ze krijgen! Dit is een voorbeeld van een extreem gevolg van tikken. Bij minder en zachtere tikken zijn er naar mijn inziens (en blijkend uit onderzoek) ook gevolgen, dus misschien minder nadrukkelijk zijn maar wel aanwezig!
@ vlinderbloem, ik haal het inderdaad zelf aan, maar als ik daarbij uitleg dat ik dit nooit aan ouders zou adviseren ( redenen omschreven) en dit puur mijn visie als moeder is, dan vind ik dat een ander verhaal en ja, dus oppervlakkig. Maar goed , ieder inderdaad zijn eigen mening! Laten we het daar maar op houden.
@blup: ik ben blij dat jij dat punt ook maakt. er wordt hier veel gesproken over: ik doe het niet hard, het is een zacht tikje, alleen met de vingertoppen. maar het kind schrikt er wel van (dat is de bedoeling). zacht, met de vingertoppen een tikje op de vingers, dat klinkt voor mij als aaien. een kind schrikt daar niet van. als het kind schrikt, dan is het een stukje harder geweest. ik ga echt niet zeggen dat het dan meteen kindermishandeling is, dat is het in mijn ogen niet, maar waarom wordt het hier nu zó klein gemaakt? zeg gewoon wat je doet, als je erachter staat hoef je je daar toch niet voor te schamen.
@Suzannes: ieder z'n mening, dat vind ik prima. Maar mag ik het dan vreemd vinden dat je als moeder een andere mening hebt dan als professional? Ik begrijp niet hoe dat werkt. "Ik wéét wel dat het niet goed is en daarom raad ik het niet aan, maar ik doe het thuis wel." Of vind je het eigenlijk onzin dat je van je werk aan ouders moet zeggen dat ze het niet moeten doen?
@ Bri ( overigens zeg ik nergens ''ik weet dat het niet goed is'', maar goed), dat is omdat het puur bij de wet verboden en ik ook zeker geloof dat er gezinnen zijn waar kinderen prima opgroeien zonder een tik en ik ook echt niet van mening ben dat een goede opvoeding alleen met een tik is, nee hoor! Dat zal ik nooit beweren! En als een ouder aangeeft dat hij/zij hun kind weleens een pedagogische tik geeft ( al is dat eigenlijk niet van toepassing in mijn werk met pubers), dan vertel ik dat dit bij wet verboden is en reik ik alternatieven aan, tuurlijk! Ook weet ik dat er bij sommigen mensen het gevaar op de loer ligt dat er op minste of geringste een pets word gegeven of erger. Maar ik geloof niet dat heel af en toe een tik op de vingers of billen, direct een trauma bezorgd of zo schadelijk is voor een kind, daar is wel heel wat meer voor nodig. Ik heb wel op meerdere vlakken een ander idee als professional of moeder ( maar niet in de zin wat noodzakelijk is om een kind veilig te laten opgroeien!) Reden: ik werk vraagggericht in de gezinnen, dat betekent dat ik niet kom vertellen wat er in een gezin moet gebeuren en de lakens kom uitdelen, maar dat ik vraag waar het gezin behoefte aan heeft en probeer hun zelf tot een oplossing te laten komen van het probleem( waar ik hen in ondersteun). Samen maken we dan een plan van aanpak hoe we die doelen gaan bereiken. Neem nou een stom voorbeeld: ik heb weleens een gezin begeleid dat het normaal vond om met z'n allen te boeren aan tafel. Dat zou ik thuis nooit accepteren, maar wie ben ik om te zeggen dat dat niet mag? Dat zijn hun normen en waarden, MITS ze bijvoorbeeld tegen mij zeggen dat ze ervan balen dat hun kind overal boert, ja, dan kan je natuurlijk wel een balletje opgooien en hun eigen gezinssituatie voorspiegelen. Maar ik kom niet mijn normen en waarden opleggen in een gezin. Mijn werk is in vrijwillig kader, dus gezinnen kiezen zelf voor de hulpverlening en dan is de werkwijze vaak ook anders dan in een gedwongen kader. En natuurlijk heb ik mijn ideeen wat noodzakelijk is om een kind op een goede manier te laten opgroeien ( en kennis en feiten, ik heb ervoor gestudeerd) en als dit mis dreigt te gaan, dan maak ik dit uiteraard bespreekbaar, of een gezin dit nou wil of niet. De veligheid van het kind staat immers voorop. Maar goed, lang verhaal, ik denk dat ik inmiddels wel duidelijk ben geweest en als anderen er nog steeds zo'n probleem van maken en het allemaal zoooo ''schokkend'' vinden, dan is dat niet mijn probleem. Wees in dat geval ''blij'' dat ik een corrigerende tik nooit adviseer, pff...