Gelukkig studeert ze niet af op dit topic,dus wat mij betreft is het forum juist een prima plek om zelfbedachte hypotheses erin te gooien. Even ontopic, ik vind veel mensen ook 'hard', voornamelijk voor hun schoonmoeder, het lijkt er ook op alsof weinig mensen echt de moeite nemen om hun schoonmoeder te leren kennen en er energie in te steken (ik heb dat nl wel gedaan, aan de hand van een boek zelfs, en ik kan je zeggen dat onze band stukken verbeterd is). Ik zou het jammer vinden als ik compleet uit beeld zo verdwijnen wanneer mijn zoon een vriendin/vrouw krijgt. Wel vind ik dat wanneer je zelf moeder bent, de moederdag tov (schoon)ouders 'minder' belangrijk wordt. Sowieso wanneer je niet meer thuis woont. Dan maak je nl een ontbijtje etc. En nu ga ik even langs met een kaart en kadootje. Gelukkig wonen mijn ouders en schoonouders 2 straten bij elkaar vandaan en kunnen wij dus in 3 uur tijd bij beide ouders langsgaan(en bij 1 van de 2 eten).
Ik kan me daar wel iets bij indenken, maar toch....Of je kinderen nu volwassen zijn of nog heel klein, aan het feit dat je moeder bent veranderd toch niets? Het is wel leuk dat jullie een andere oplossing proberen te verzinnen..
Wij hebben moederdag (en ook vaderdag) jaren terug al afgeschoten. Ik vind het net als bijv. Valentijn een doorgeschoten commerciële dag. Het is in mijn ogen leuk als je kleine kinderen hebt die iets voor je maken op het kdv of school. Gelukkig denken ouders en schoonouders hier hetzelfde over. Ik geef ze het hele jaar door de aandacht die ze verdienen en als wij iets leuks tegen komen voor een van de ouders dan kopen we dat. Dit hoeft niet op een speciaal gecreeerde dag te zijn. Daarnaast zijn wij zelf helaas ongewenst kinderloos en zijn dit soort dagen behoorlijk confronterend.
Precies, mensen worden zo hard, denk dat daar ook de kern van mijn vraag zit...Wel jezelf belangrijk genoeg vinden voor moederdag, maar je eigen moeder "lastig" vinden op die dag, omdat zij niet in je eigen moederdag plaatje past. Het is en blijft toch je moeder of je nu 4 bent of 44?
even een aanvulling: ik vind moederdag leuk voor de kinderen.... zonder hen zou ik immers geen moeder zijn..... dus dat hun maar lol hebben met mn brood smeren.... (kliederen..)... en cadeautjes geven..... (gaat mij niet om het cadeau....) de voorpret van het kopen/maken.... het verstoppen en het geven...... voor kinderen vind ik moederdag en vaderdag leuk....... als volwassen vrouw, ben ik me er elke dag van bewust hoe dankbaar ik mn moeder ben...... en kan dit op elk moment laten blijken.... Zeker als mn peuterpuber haar dag heeft.... en mn moeder zegt: "van wie heeft ze dat"... ......
Goh wat ben ik blij dat mijn moeder en smoeder, moederdag BS vinden en er gewoon niet aan doen. Dat gezeik. ( neemt niet weg dat ik het fantastisch vind dat mijn kinderen iets mooi voor mij hebben gemaakt ).
Moederdag... wat een commercieel gedoe. Zouden moeders niet blijer zijn met een spontaan kado ipv een 'verplicht' kado? Mijn vriend doet hier heel veel in huis, we zijn net verhuisd en hij is al weken aan het klussen. Moet ik dan ook nog eisen dat hij op Moederdag nog meer doet? Nee hoor, het zit mij wel goed.
Ja dat kan ik me geheel voorstellen en dan is het wel fijn dat jullie geen vaste moeder en-of vaderdag hebben, is inderdaad erg confronterend dan..
Zo denk ik er ook over hoor, begrijp me niet verkeerd...Er worden hier geen dure kado's gegeven, maar alleen de knutselwerkjes van de kinderen en ze maken samen met papa een ontbijtje voor me klaar. Heerlijk om naar dat gekeuvel te luisteren als je nog in je bed ligt.. Ook voor de moeders koop ik geen dure kado's, gewoon een kleinigheidje om 1x per jaar èxtra aan te geven hoe blij ik met ze ben. Daarbuiten doen wij dat ook al heel vaak, ik heb een hele goede band met mijn eigen ouders en ook met mijn schoonmoeder kan ik goed opschieten en zie ze dan ook heel vaak. Maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om ze op deze dag op een zijspoor te zetten, omdat ik het allemaal maar onzin vind, snap je? Als er van beide zijden een afspraak over het niet vieren gemaakt is, nou prima dan toch. Maar vind het wel naar om te zien of te horen dat iemand niet gaat ivm lastig of commercieel gedoe, terwijl de moeder in dat geval er wèl waarde aan hecht... Algemeen; Verder veroordeel ik niemand hier hoor, begrijp me niet verkeerd. Ik vraag me alleen iets af...
Ja, ik kan me ook voorstellen dat er mensen zijn die er zo overdenken. Klinkt ook niet zo heel gek ofzo, maar wat ik me dan weer afvraag; Denkt je moeder hetzelfde?
Nee hoor, moederdag, commerciële zooi en irritante verplichtingen Maar goed, nu vind ik die dingen sowieso raar. Net als Valentijnsdag. Op zo'n dag moet het allemaal maar leuk, lief en aardig zijn. Neuh, doe dat wel op mijn eigen manier.
Valentijnsdag is inderdaad over the top gegaan. Officieel is deze dag bedoeld om anoniem je liefde te verklaren jegens een geheime liefde doormiddel van een kaartje oid. Dat er nu dure kado's over en weer gegeven worden in relaties heeft helemaal niets meer te maken met het oorspronkelijke idee van Valentijnsdag. Wij doen hier dan ook niets aan, we zijn allang elkaars geheime geliefden niet meer(nooit geweest ook eigenlijk).. En commercieel, tja....Je kunt meegaan in de moederdaggekte of gewoon bij het oorspronkelijke concept blijven en een aardigheidje of een extra knuffel geven. Het hoeven inderdaad geen uit de hand lopende bedragen te zijn wat je neerteld. Een zelfgeplukte bos wilde bloemen uit de berm hebben zo mogelijk nog vèèl meer waarde voor een moeder, dan een buitensporig duur kado.. Maargoed, als er van beide kanten afgesproken wordt er niets aan te doen, dan geld mijn vraag ook eigenlijk niet In dat geval snap ik het en begrijp ook best dat mensen dat onderling doen..
Het is inderdaad fijn dat ze er ook zo over denken, maar anders was het ook helaas pindakaas voor ze geweest. Ik geeft ze veel liever kaartjes voor een concert ( onverwachts ) of een weekendje weg. Véél spontaner ( en leuker )
Nee, mijn moeder en schoonmoeder denken daar niet zo over. Helaas! Bij beide telt vooral het cadeautje wat je meebrengt. Dit is ook een van de redenen waarom ik vind dat moederdag voor kleine kinderen bedoeld is. Die maken iets moois voor mama. Dat gezicht van je kind als hij zijn zelfgemaakte cadeautje aan je geeft en het zenuwachtige gezichtje als je het openmaakt, heerlijk toch! Wat wil ik nou nog meer als mama. Ik heb tegen mijn man gezegd dat als de kinderen de leeftijd hebben dat ze niet meer knutselen, dat ze echt geen cadeau 'moeten' hoeven te kopen voor me omdat het moederdag is. En als ze zelf een gezin hebben hoeven ze ook echt niet van mij gedwongen langs te komen.
Ah okay, heel duidelijk Mss is dat ook het grote verschil met mij en anderen die moederdag lastig vinden. Mijn moeder en schoonmoeder verwachten niets van ons, hebben eerder iets van, "joh, blijf lekker thuis". Dat we tòch gaan komt puur uit onszelf, juist omdat het tòch je moeder is... Als het pertinent van je verwacht wordt dat je komt en vooral een mooi kado meeneemt, wordt het alweer een heel ander verhaal. Dat slaat dan weer de plank mis in mijn ogen en kan ik me voorstellen dat je haren overeind gaan bij het woord 'moederdag'..
Overigens kan ik het me ook voorstellen dat de dames die heel ver bij hun moeders vandaan wonen, niet 'even' langs wippen op deze dag