Even snel mijn reactie.. Dat iemand met adhd in de schuldsanering zit is niet zo vreemd. Dat is juist 1 van de vervelende zaken die bij adhd om de hoek komen kijken. Om nou te zeggen dat je geen recht op een kind hebt als je finacieel niet zo'n wonder bent vind ik ver gaan. ik begrijp uit de laatste post van de ts dat ei die problemen niet heeft. Je schoonouders zou ik mee gaan praten en dan zou ik aangeven hoe zeer het doet als dat gezegd wordt. Sterkte en ik hoop dat er voor al jullie problemen een oplossing komt!
Uhm ook tijdens de bewindsvoering moet je zelf voor een inkomen zorgen. Uitkering of een baan doet er niet toe. Geen geld is geen bewindsvoering! Het enige wat verandert na het traject is dat je zelf weer de controle terug krijgt of je kiest ervoor om in budgetbeheer oid te blijven! Er is nooit een perfecte tijd om een kind te krijgen!
Ojee ik ga me verdedigen.. Als het bedrag per week eventueel verhoogd kan worden en de rest van de financiën word gewoon geregeld is het toch geen probleem? Weer een zorg minder zelfs. Tjah het is maar hoe je het bekijkt. En inderdaad, er is nooit een perfecte tijd!
Ik zat net nog even over dit topic na te denken.. En bedacht mij net dat ik ook weleens heb overwogen om mij vrijwillig onder bewindvoering te laten stellen. Ik ben na een wsnp met een schone lei begonnen maar ik vind het nog steeds moeilijk om met mijn financien om te gaan. Ik heb verschillende cursussen gevolgd om met mijn financien om te gaan maar ik denk dat ik het altijd moeilijk zal blijven vinden. Dus ik dacht toen een tijdje, weet je wat.. ik geef het gewoon uit handen, geen stress meer over post, geen stress of ik het einde van de maand ga halen.. gewoon elke week huishoudgeld krijgen. Maar ik vond het toch net een stapje te ver en ik heb er voor gekozen om het toch in eigen beheer te houden. Ik heb een overzicht gemaakt en een extra rekening geopend. Nu geef ik mijzelf elke week huishoudgeld. En, tot nu toe, gaat dit prima. (wel heb ik via pgb iemand die af en toe met mij meekijkt)
Ik zie niet in waarom jullie dan geen kinderen kunnen krijgen. Je man had schulden en staat daarom onder bewind maar jij werkt gewoon en hebt geen ADHD. Misschien is het wel handig om met je schoonouders een plan te maken om te laten zien dat jullie serieus er mee bezig zijn. Zelf heb ik ADD en behalve een studieschuld gelukkig geen schulden. Wij hebben ook van te voren over nagedacht hoe en wat (behalve mijn medicatie, die ik wel direct gestopt heb). Toen ik net zwanger was ben ik weer onder behandeling gegaan voor de zekerheid. Wij hebben al zelfs al een vangnet geregeld mocht het misgaan en ik heb geen overzicht meer na de bevalling.
keeley,... je moet je niet gaan verdedigen. Als jij de zaak op een rijtje hebt en jullie hebben de mogelijkheden moet je het gewoon doen. Anders krijgen we een gekke situatie van een soort natuurlijke selectie. Mensen die het moeilijk hebben mogen geen kinderen krijgen. Lijkt mij persoonlijk van de zotten. (los daarvan ben ik wel blij dat wij alles op een rijtje hebben qua fin. omdat het het makkelijker maakt, maar was dat niet zo geweest dan was mijn dochter even welkom geweest en had ze even veel liefde gehad. Alleen een doos vol speelgoed minder)
keeley, je hoeft je hier niet te verdedigen! Blijf gewoon zelf verstandig nadenken of je het ziet zitten om in deze situatie aan een gezin te beginnen. En dan bedoel ik qua opvoeding, niet zozeer qua financiën. Dat kunnen we hier gewoon niet inschatten, wij kennen jullie niet - en jij wel. En ik blijf erbij: ga serieus het gesprek aan met je schoonouders, waarom ze dat zo gezegd hebben. Laat ze gerust weten hoe jij je voelt door die opmerking, maar vraag ook naar hun redenen om het te zeggen. Maar houd altijd in gedachten dat je schoonouders uiteindelijk geen stem hebben in de beslissing om wel of geen gezin te beginnen, dat zijn jij en je partner.
Ik zou gewoon even met jullie bewindvoerder om de tafel gaan zitten, en hem/haar de situatie uitleggen, en hoeveel er mogelijk is qua geld. Vaak valt er wel een mouw aan te passen, als je gewoon blijft communiceren. ADHD is/kan misschien lastig, maar je zegt dat je vriend hiervoor medicatie gebruikt en het dus gewoon redelijk goed tot goed gaat. Misschien is het ook een idee, om met zijn (huis)arts ook in gesprek te gaan over de medicatie, want hou er rekening mee, dat wanneer er eenmaal een kind is, er een hoop veranderd, en dat dat natuurlijk z'n weerslag heeft. En dat in de nieuwe situatie misschien gekeken zou moeten worden naar de medicatie die je vriend gebruikt. (stress, slaapgebrek, kunnen zo z'n uitwerkingen alleen al hebben, laat staan in combinatie met medicatie.) Het hoeft natuurlijk niet, maar het zou zo maar een idee kunnen zijn. Verder zou ik me niet teveel aantrekken van wat je schoonouders zeggen. Persoonlijk, als ik je stukje zo lees, vind ik hun instelling nogal negatief, en daar helpen ze jullie ook niet mee. Jullie moeten nog altijd met elkaar leven, al dan niet met een kindje erbij. Je kunt nog altijd aankloppen bij je bewindvoerder om hulp bij bepaalde zaken. OKC's kan je ook terecht, je huisarts, je kan het zo gek niet verzinnen. Wat betreft een zo ideaal of perfect mogelijke situatie willen creeeren voordat er een kind bij komt; Ja het kan, Ja het kan helpen. Máár die hele mooie situatie kan ook zo om zeep zijn, op het moment dat er met jou of je partner iets gebeurt. Hou daar rekening mee. Op het moment dat ik en mijn partner samen kwamen, hadden we beiden schulden. Weliswaar niet genoeg om te zeggen dat het slecht ging, maar we kwamen ook niet rond. Plotseling onverwacht zwanger, en dan word het ineens nog wel een stukje zwaarder. Maar we hebben het wel gered. Zijn in 3jr tijd schuldvrij geraakt. Zoonlief kwam nooit te kort. Maar tis wel knokken. ' Succes.
Ah, ik vroeg me al af wanneer deze opmerking voorbij zou komen Zo grappig, dat als er mensen zijn die zeggen dat ze het niet verstandig vinden om op een bepaald moment aan kinderen te beginnen, dat het dan altijd op die manier wordt verdraaid. Serieus, laat mij eens zien waar er in dit topic expliciet wordt gerept over het recht hebben op kinderen. @Keeley: verdiep je alsjeblieft eens in hoeveel het allemaal zal kosten. Een hoop dingen voor de uitzet kan je uiteraard tweedehands kopen, misschien zijn er zelfs familieleden/vrienden/kennissen die jullie hun gebruikte babyspulletjes kunnen geven of lenen. Luiers kan je van een huismerk kopen, kleertjes van de zeeman/wibra/hema zijn niet zo duur, borstvoeding is gratis, etc.
Mijn man heeft ook adhd en hij is ook een ramp op financieel gebied. Wij hebben geen bewindvoering ofzo, maar ik regel alle financiele zaken. Zodat mijn man niet weer de mist in kan gaan. Misschien kunnen jullie straks ook zoiets afspreken, want de kans is gewoon aanwezig dat iemand met adhd toch weer inpulsief geld uit gaat geven wat hij niet heeft. Wij hebben ook niet gewacht met kinderen krijgen tot we helemaal uit de schulden waren. Een van de redenen daarvan is mijn leeftijd. Ik ben nu 30 en ik wilde niet te lang wachten met kinderen krijgen. Wij hebben nu zo'n 50 euro per week te besteden aan boodschappen en dan kunnen we ook nog sparen naast het afbetalen van de schulden. Je moet zelf doen wat je het beste vind, dat kan een ander niet voor je beslissen.
wij hebben toen mn dochter bijna zou worden geboren ook een tijdje in de schuldsanering gezeten door mn ex. wij kregen elke week 100 euro geloof ik. maar toen de relatie met mn ex uit ging heb ik het snel stop laten zetten omdat ik er "niks mee te maken" had.
Ik zou het uberhaupt al niet eens met mijn (schoon)ouders overleggen. Als jullie er klaar voor zijn en jullie kindje op alle fronten een goede toekomst kunnen bieden zou ik er gewoon voor gaan ! En als je souders daarna niet blij zijn met je zwangerschap is dat toch echt hun probleem.
Overleggen vind ik ook een groot woord. Maar ik ga er van uit dat zij als vader&moeder van TS'vriend het beste met hem voor hebben. En als zij zoiets zwaars zeggen als: we hopen dat er bij jullie geen kindje komt, zou ik willen weten waarom ze het zeggen. Of er misschien een kern van waarheid in hun zorgen zit, en of je daar op de een of andere manier iets mee kunt. Verder vind ik dat je op een rustig moment wel even terug moet komen op die opmerking, omdat het zo kwetsend is. Dat mogen ze ook best weten. (ik reageer hier even op, omdat ik volgens mij de enige ben die iets heeft gezegd over in gesprek gaan met schoonouders)
Volg je eigen weg! het stomste wat je kunt doen is je leven aanpassen omdat een ander dat wil. Dat heb ik wel geleerd! Je relatie gaat er enorm onder lijden en je wordt zelf gek omdat je zo graag een kindje wilt. Elke keer als je iemand op straat ziet lopen met een kinderwagen stoot je jezelf voor het hoofd. Meid ga ervoor!
Misschien is het wel een heel goed advies van die schoonouders op dit moment. Soms moet je dingen "goed" afsluiten voor je aan iets nieuws begint. Ik denk dat Ts en vriend hun zaakjes nog zo weinig op orde hebben dat die schoonouders de bui al zien hangen. Alleen een kinderwens is niet genoeg om een kindje liefdevol groot te brengen. Je moet er ook voor (kunnen) zorgen. Alleen de wil is soms ontoereikend.
die adhd zou voor mij geen reden zijn om je kinderwens opzij te zetten. Er zijn veel meer ouders die 'iets hebben' en dat gaat ook gewoon goed. Maar die bewindvoering zou voor mij wel een reden zijn om te wachten tot ik daarvan af was.
Ik vind het nogal kort door de bocht dat iedereen zegt "doe wat je zelf wilt". Tuurlijk moet je je niet laten leiden door je schoonouders of wie dan ook. Dit is iets tussen jou en je vriend en je toekomstig kind. Het welzijn van het kind weegt evenzwaar als jullie kinderwens. Als je het kind genoeg te bieden hebt en zeker van bent dat je het een goed en fijn leven kunt bieden, moet je je nergens door laten weerhouden. Maar als dat niet zo is zou ik toch proberen je leven weer op de rails te krijgen. Je zit echt niet te wachten dat je kind op een gegeven moment door Jeugdzorg wordt meegenomen en bij vreemden wordt geplaatst. Ik kom regelmatig mensen tegen die bij een kinderwens alleen aan zichzelf denken en niet aan hun toekomstig kind. En dat is jammer en pijnlijk.
Ik heb geen verstand van bewindvoering, maar als er meer ouders inzitten en zij kunnen het, dan denk ik waarom niet. Adhd is helemaal geen reden om niet aan kinderen te beginnen. Mijn vader heeft adhd en mijn broertje ook. Maar wij zijn met vier kinderen en hebben nooit enig nadeel van mijn vader ondervonden. Sterker nog, ik vind het leuk om een gekke vader te hebben die juist in is voor spontane acties. Daarnaast heeft hij ook altijd gewoon zijn verantwoordelijkheden genomen.
Ik ben van mening dat je je eigen leven zo veel mogenlijk op een rijtje moet hebben voordat je aan kinderen begint. Ik werk o.a. met mensen die adhd hebben, en dit gaat niet altijd even makkelijk samen met het opvoeden van kinderen. Bewindvoering hoeft geen probleem te zijn, alleen ik vraag me wel af hoe je je kind leert omgaan met geld zaken, als je het zelf nog niet eens kunt.