Hahaha, wat een geweldige verhalen, ik heb er vreselijk om gelachen! Jaren geleden kwamen mijn vriendin en ik uit de kroeg, allebei best aangeschoten. Ik fietste en zij zat achterop. Op een gegeven moment wilde ik de bocht om, raakte de stoep en we vielen allebei op de grond. Tenminste; dat dacht ik. Want toen ik opstond zag ik mijn vriendin nergens! Dus ik; Paul?? .... Paultje? Hoor ik meters verderop uit de bosjes gegrinnik komen. Ik loop erheen en zie twee ballerina schoentjes, wit met rode stippen rechtop uit de bosjes steken. Ik heb er nog 10 minuten naast gelegen van het lachen, ik kon niet meer! We begrijpen allebei nog steeds niet hoe ze nou zo gelanceerd kan zijn
ik moest laatst nog aan dit topic denken.. afgelopen dinsdag klokslag 14.30 uur wou ik een slok uit mijn glas nemen op werk (met koud water erin) plots een harde klap, heel het glas in 1000 stukjes. ik kan me niet herinneren dat ik hem heb laten vallen, maar goed ik zat sowieso onder de glassplinters maar gelukkig niet zwaar gewond. maar ja er zat dus water in het glas en dat was helemaal over mijn broek verspreid en het zag er echt uit alsof ik een enorme plas in mijn broek had gedaan, maakt niet uit dat droogt wel maar ja om 1445 moest ik mijn dochtertje ophalen op school.. ik heb nog een poging tot drogen gedaan buiten maar helaas nog steeds een treurig gezicht, dus ik ben maar wat later richting school gegaan met de fiets aan mijn hand.
Ooh ja leedvermaak, ik hou er van! Ik ben dan ook van het motto: een dag niet gelachen... En ik vind altijd, je kan er maar beter om lachen, want van huilen wordt het ook niet beter. Tuurlijk zijn er uitzonderingen, maar over het algemeen probeer ik alles met humor te benaderen. Vroeger thuis hadden we een houtkachel met op de grond een soort van 'border'. Ik weet niet hoe ik het anders moet noemen Wel plat op de vloer, gewoon 3 plinten die de kachel voor de sier afschermden. Maar echt, de momenten dat mijn vader daar zijn kleine teen aan heeft gestoten, GOUD waard! Je hoorde dan gewoon knĆ”k en dan hupte hij weer op Ć©Ć©n been de kamer door terwijl ie met z'n hand de zere teen probeerde te masseren. Of het bovenste keukenkastje opentrekken en dan niet een je hoofd aan de kant doen. Man, dan kan ik het wel in de broek doen van het lachen En toen mijn moeder in het ziekenhuis lag en vreselijke heimwee had probeerde mijn vader haar op te beuren door een Cliniclown na te doen. Naah echt, je kon me opvegen! Het was vooral de combinatie: mijn moeder had pijn van de operatie en kon daardoor niet lachen dus eigenlijk mĆ³cht je ook niet lachen want dat deed haar pijn. En zij wilde niet lachen maar mĆ³est wel lachen en ja dan ga je he... als het niet mag of kan (en nu is het ziekenhuis sowieso al een 'zo-zo' plek voor lachbuien waar je niet meer uit komt) dan is het gewoon niet meer tegen te houden. We hebben het uitgegierd met z'n allen, m'n moeder lag krom in bed, hield haar buik vast en lag maar auwauwauw te roepen terwijl de tranen over haar wangen rolden van het lachen, echt met lange uithalen hebben we het uitgegierd
Haha geweldig al die verhalen!!! hihi hardop aan het lachen hier op me werk Toen gooische vrouwen uit was gingen me zusje een vriendin en ik naar die film....het was natuurlijk een super melige film echt super....na de film lopen we naar de autogarage nog even na te praten wat we nou het alller leukste vonden blablabla we stappen in de lift de lift komt boven en me zusje loopt echt zo heel arogant die lift uit op de hakken van 10cm...en BOEM ligt ze op de grond ze had het stoepje niet gezien....ligt ze daar met der hakken en der witte jurkje midden op de rijbaan....maar me vriendin en ik moesten zo erg lachen.....we lieten haar gewoon liggen...een stukje verder waren mensen naar hun auto op zoek die kwamen helemaal terug om te kijken wat er nou allemaal aan de hand is......die dachten echt dat we een stelletje dronken dozen waren ofzo...ondertussen is me zusje opgestaan en zegt kom meiden jullie zetten me gewoon voor lul snel naar de auto....in de auto aangekomen begint me zusje ineens ook keihard te lachen...ik viel echt mooi he.... haha ik ben maar niet gelijk gaan rijden gaat zo moeilijk met tranen van het lachen! uiteindelijk is dat toch wel het grappigst van de heel de avond.
Hier heb ik het altijd als mn vriend de vuilniszak even voor me weg gaat gooien (we hebben zo'n ondergrondse container met een pasje) of als ie Damien een keer een schone luier geeft.. Hij kan zooo slecht tegen die lucht en staat dan helemaal te kokhalzen, ik heb het dan echt niet meer, sta echt te janken van het lachen Inmiddels raakt ie er een beetje aan gewend en is het een stuk minder
Ik heb vandaag ook een leuk gehad, onze vaatwasser pompte het water niet meer af nadat vriendlief een heel nieuw set afvoer buizen had geplaatst. Twwe weken moeten wachten tot dat pap het kon omen nakijken. Pap komt dus kijken haalt de slang eraf om te kijken of er niks in zat. Kijkt ie naar het aansluit stuk van de afvoer en begint in ene te lachen, dus ik vraag "wat is er aan de hand?" "Nou, het water zou beter afgevoerd worden zonder dopje!" Was vriendlief vergeten dat ze in het nieuwe afvoerstuk een dopje doen voor het geval je geen vaatwasser aansluit. Oke mij kon je opvegen hahahahaha
Gisteren heb ik nog vreselijk gelachen....Ik was samen met mijn buurman de honden aan het uitlaten en ineens hoor ik een gilletje. Kijk ik om, heeft er een duif een prachtig toefje gescheten...op zijn schouder en kraag Ik deed het zowat in mijn broek! En dat werd alleen maar erger toen hij de rest van de wandeling met zijn nek in een rare hoek en zijn shirt opzij getrokken heeft gelopen Of ik even wilde ruiken...nou nee, bedankt
Ik had het pas nog gezien van iemand. Was wel geen hele grote blunder, maar ik moest wel even lachen. Meid van een jaar of 14/15 staat de auto te wassen. Ik loop langs met de kinderen. Zij is dus blijkbaar klaar met het schoonmaken, en wil de rest van het water over de auto aangooien. Weet je wel, emmer met 2 handen vasthouden, naar achteren en dan naar voren gooien met een plons. Alleen er zat dus geen ene druppel meer in de emmer. Ik kijk haar dus zo aan en kon mijn lach niet inhouden, zag er zo lullig uit. Zij wist niet waar ze moest kijken.... whahah.
Ik zal de blunder van mijn broer nooit vergeten... Samen met moeders (jaren terug, broer en ik nog tieners) de stad in. Broer moest wat kleding gaan passen en gaat de paskamer in. Was best een kleine ruimte, maar een wand was een spiegel waardoor de rij met paskamers veel groter leek... Je zou zeggen dat je jezelf aan ziet komen lopen in die spiegel, maar nee... mijn broer dus niet: KNALLLLLLL!!!!!!!!!!!!!!!! Mijn moeder en ik helemaal dubbel. Broer werd daar pissig om waardoor wij nog harder gingen lachen. Met beste vriend naar Londen. Oversteekplaats. Ik wacht netjes op groen, maar vriend niet. Man die vanaf de overkant komt ook niet. Vlak voordat die twee elkaar kruisen, glijdt man uit..... maakt een of andere sierlijke zwier en hangt nog even boven de grond (leek net of 'ie zweefde), maar redt zich uiteindelijk, valt niet en loopt weer verder.... Ik dacht: ik ga niet in z'n gezicht lachen, da's zo lullig... Maar ja, vriend piest aan de overkant bijna in z'n broek van het lachen, dus hup... daar ging ik! Nog eentje (eigenlijk geen leedvermaak maar zoooooo grappig) Diezelfde beste vriend en ik werkten samen bij een benzinepomp. Komt daar een busje met bouwvakkers aan om koffie te tappen, vraagt er eentje aan vriend die achter de kassa staat: "hebben jullie hier geen lekkere vette happen?". Zegt vriend, die overduidelijk op mannen valt: "jawel, IKKE" en trekt daar niet alleen een triomfantelijke kop bij maar gaat ook nog met z'n armen langs z'n lijf alsof hij zijn lichaam heel sensueel aanprijst..... Toen had ik het natuurlijk al niet meer, maar het werd nog leuker, want de bouwvakker voelde zich te kakken gezet (?????) tegenover z'n collega's, wat pas bleek toen hij bij het wegrijden z'n broek omlaag trok en z'n kont liet zien....
Oh heb er nog enkele: jaren terug liep ik met mijn moeder op de stoep. Op de stoep aan de overkant een ouder echtpaar waarvan de een in een rolstoel zit. Komen ze aan het einde van de stoep, duwt de ander de rolstoeler zo van de stoep af, waardoor het arme mens zo uit die rolstoel naar voren kiept en bijna op de grond eindigde. Gelukkig net niet, maar mijn moeder heeft nog jaren gelachen als we voorbij dat punt kwamen. vorig jaar zat mijn moeder tijdens een vakantie zelf in een rolstoel (ze had kanker en is vorige maand helaas overleden), vader duwt haar bergopwaarts (gelukkig was het niet heel steil) en klaagt dat het zwaar is. Ik vraag hem of ik dan moet duwen maar dan moet hij de hondenlijn vasthouden. Zegt 'ie ja en laat mijn moeder METEEN en zonder na te denken los... en die rolt via de zijkant van de heuvel zo naar beneden het gras in... Toen hebben we ook even nodig gehad om bij te komen. Tot slot (en dan zal ik jullie niet meer vervelen met nog meer verhalen) had ik vandaag zelf ook wat. Ik loop via de binnentuin van mijn werk (middelbare school) een gang in, maar moet via een opstapje. Ga ik daar op staan... blijkt het instabiel en zakt het aan een kant een stukje naar beneden.. niet erg, maar ik had een vol bekertje met water in mn hand... Je begrijpt het: na dat stapje was het leeg: de rechterkant van mn hoofd (inclusief haar en bril) helemaal nat, evenals de rechterkant van mijn bovenkleding... Zo kon ik mijn weg vervolgen... en de leerlingen maar lachen
Okee dames, nog eeeeeeeeeeeeeeeeeeentje dan... Ik lees net terug en lees over een hond.. Mijn vriend en ik hebben vorig jaar zoooooo gelachen. We waren met de hond (toen 7 maanden, cairn terrier dus een klein beestje) in het labyrynth bij het drielandenpunt. Daar heb je allemaal van die fonteintjes (drie naast elkaar, ofzo) die omhoog spuiten. Hond is bang van water en ging daar dus niet langs. Wij wel, maar om beestje niet te traumatiseren tilden we m over die dingen heen. Staan vriend en ik bij eentje te overleggen of we er over zullen gaan, of terug gaan naar waar we vandaan kwamen, loopt een stel ons voorbij en manoeuvreert zich tussen die fonteintjes door. Denkt hond: hee, laat ik die mensen eens volgen. Maar hondjes denken er natuurlijk niet aan om het water te ontwijken... dus FLATS midden in z'n gezicht. Ons gelach was in Den Helder te horen, denk ik. Hond trok zich meteen drijfnat terug en weigerde sindsdien ook maar in de buuuuuuuurt te komen van die dingen . Arm beest heeft daarna een groot gedeelte van de tijd nog lopen janken, terwijl het lekker weer was en hij dus zo weer droog was.
Whaha heerlijke verhalen.... Zo hou ik ervan om mensen te laten schrikken!!! Ooo als ik er weer aan denk krijg ik alweer de slappe lach!!! Is eentje van jaren geleden.... De film scream kwam voor het eerst op tv en een vriend/buurman ging hem kijken. Hij bleef er echt voor thuis. Mijn toenmallige vriendje had zo'n masker......3x raden!!! Ik dat masker op en een donkere deken om me heen en aanbellen toen hij die film zat te kijken!!!! Hij deed open, echt zo'n stoere gast nou hij stond te gillen als een meid en hij knalt die deur dicht en ik zie hem zo door het raam van de deur de woonkamer inrennen!!!! Ik heb echt in me broek geplast, mag daar echt voor de deur helemaal stuk te gaan. Toen ie de deur weer opendeed was ie echt lijkbleek!!!! Ook grappig!!!
geweldig, tranen rollen me over de wangen van het lachen... Ik lig vaak in een deuk..... eerste keer dat ik met mijn man uit ging, was wandelen op de hei met de honden..... ik stap in een gat en val echt op mijn knie en dan nog een keer plat, echt iets voor mij.... tja zeg nu nog tegen hem, ik viel gelijk voor je hahaha niks gelogen haha
Haha wat een leuke verhalen allemaal. Ja leedvermaak ... ik heb ook weleens gelachen als een vriendin van me viel ofzo, zag er gewoon zo komisch uit en ze was ook nog eens een beetje chubby dus het ging wat lomper. Ik schaamde me wel hoor, want ze had echt pijn en ik vroeg tussen mijn gelach door wel of het ging en ik excuseerde me ook voor mijn gelach. Zelf moest ze helemaal niet lachen ...