Oke,maar zoals je kunt lezen heeft dit huis meerdere aandachtspunten en is het daarom scherp geprijsd (dus dat gaat geld kosten) en géén cv-ketel als eigendom. Er hangt een leaseketel dus je bent óf verplicht een maandelijks bedrag te betalen óf je moet een nieuwe ketel aanschaffen. Niet iedereen kan dat betalen..
Niet iedereen heeft de wens of de mogelijkheid om zomaar ergens te gaan wonen, waar de huizen goedkoper zijn. Ik zou echt een probleem met m'n exman krijgen als ik met m'n dochtertje 100km verderop zou gaan wonen. Sterker nog, we hebben in onze scheiding afgesproken allebei in deze plaats te blijven. Dat houdt dus wel in dat ik nog vele jaren in mn kleine flatje moet blijven, want wachttijd voor huren is zo'n 8jr en ik kan qua hypotheek ongeveer 100.000 a 115.000 krijgen en dat is hier dus echt niks, hooguit een garagebox ofzo
Hmmm... Ik wil toch even opkomen voor TS. Ik vind het niet zo aardig dat ze een beetje wordt neergezet als een zeur met hoge eisen (door sommigen). Ik kan me heel goed voorstellen dat dit een rotsituatie is. Ik bedoel, als ze wel zou kunnen huren, zou ze dus een beter huis kunnen krijgen op (hopelijk) korte termijn. Dat feest gaat dus niet door. Andere optie is kopen, maar ze verdient te weinig om erop vooruit te gaan. Is dan nogal nutteloos om te gaan kopen, of niet soms? Ik bedoel, als je tegenwoordig koopt moet je (juist in gebieden als Drente) ergens jaaaaren zitten wil je quitte kunnen spelen of met winst kunnen verkopen. Dat betekent dus een huis dat over 10 jaar ook nog aan de woonwensen voldoet van TS. Over 10 jaar zijn de twee kinderen 10 jaar ouder, misschien zijn er dan nog wel meer kinderen, etc. etc. Dan moet je er toch wel behoorlijk op vooruit gaan, anders heeft het geen zin om te kopen...? Daar komt bij dat je als eigenaar van een huis ook nog eens een risico loopt als je in een slechte buurt gaat wonen. Je raakt je huis minder snel kwijt, als er problemen zijn kan je niet zomaar weg (als huurder wel - tot op zekere hoogte natuurlijk). Dus ik snap heel goed dat je dat niet zo snel zult doen, als je daar niets voor voelt. Bovendien: het is nogal appels met peren vergelijken door de hele tijd te zeggen dat TS maar blij moet zijn met wat ze kan krijgen "helemaal als je het vergelijkt met de Randstad". Tja, als ik die huizen in het noorden, oosten of zuiden zie loop ik ook te watertanden, maar ik woon niet voor niets aan de andere kant van het land. En zij ook. En ook in de Randstad heeft iedereen zijn eisen. Net zoals je in Amsterdam liever binnen de ring woont op 50 m2, in plaats van in Zuidoost op 100m2, zo woont TS liever in een hoekhuis in een betere buurt in Drente, dan in een middenwoning in een slechtere buurt. Dat de buurten onvergelijkbaar zijn maakt dan toch geen bal uit?
Ik denk ook niet dat er iemand is die dat tegenspreekt, maar ik vind wel dat het dan wel heuuul makkelijk is om "de regelingen" de schuld ervan te geven. Ik vind dat met zoals alles in het leven (kuch kuch ) moet je gewoon keuzes maken. Ik kan mij heel goed voorstellen dat de wijk waar TS woont niet prettig is, en dat je daar weg wilt, zou ik ook willen. Maar je kan maar zoveel, en dan moet je dus gewoon een keuze maken. Is groter/beter/ruimer/op de groei dan echt zoveel belangrijker dan je woongenot? En dat is de keuze die TS moet maken. Je kunt kijken naar woningen waar het een en ander aan moet worden verbouwd, waar een extra kamer makkelijk te maken is, die misschien 10km uit je zoekradius ligt, je moet dan gewoon creatief zijn. Gewoon zeggen "er is niets" dat is gewoon niet waar.
Ik blijf erbij dat het wel een hoop geld is dat je ergens insteekt. Kijk, wij willen ook graag groter wonen (vooral boven dan) en met een tuin in een kindvriendelijke buurt. Nu lijden wij sowieso verlies als we nu zouden verkopen, maar stel dat we dat wel zouden doen, zouden we er alleen op "vooruit" kunnen gaan als we in een wijk zouden gaan wonen waar ik nog niet dood gevonden zou willen worden. En dat is niet omdat dat een slechte buurt is, maar dat is omdat dat een soort buurt is (en het soort huizen zijn) waar ik niet wil wonen. Ik voel me daar niet thuis. Het lijkt me super als dat wel zo zou zijn, want dat zou een hoop geld schelen, maar zo is het nu eenmaal. En laten we wel wezen: ik ga me toch niet in de schulden steken om er qua ruimte op vooruit te gaan, maar qua gemoedstoestand zwaar op achteruit? Dus dan is de enige oplossing: blijven zitten waar je zit en een manier vinden om er wel op vooruit te gaan in de toekomst. In ons geval: meer gaan werken, proberen een vaste baan te krijgen, etc.
Prima toch, dat is dan ook een keuze? Er zijn ook wijken/woningen waar ik niet dood in gevonden wil worden bij wijze van spreken, dan verhuizen we niet. Simpel zat, maar dat zou dan geen probleem zijn voor mij. Het dikgedrukte is ook precies mijn punt. Wat vind je belangrijk, grootte of gemoedstoestand. En uit het verhaal van TS begrijp ik dat waar ze zit, dat ze zich daar niet heppie voelt, maar haar eis is wel dat het groter moet. En dan moet je dus een keuze maken.
Nou nee, het slaat de plank eerder mis. TS woont al in een omgeving waar huizen zeer betaalbaar zijn, dus ze hoeft er niet 100 km voor te verhuizen.
Zover had ik niet gelezen. Maar dat is het punt niet: kijk anders zelf eens op funda. Feit is gewoon dat ze zijn te vinden.
Dat maakt voor het verhaal naar mijn inziens wel uit. In heel Nederland gelden namelijk dezelfde regels voor sociale huurwoningen. Dus dezelfde inkomensgrenzen, terwijl in een regio als Drenthe kopen een veel beter alternatief is dan in de Randstad. In mijn omgeving kun je gewoon helemaal niets kopen voor 130.000 euro. In Drenthe heb je nog steeds veel opties. Maar goed, verder kan ik me je wel vinden in je post. Ik begrijp zoals ik eerder heb gezegd wel waarom het zuur is, maar ik denk dus wel dat ze haar verwachtingen moet bijstellen. Of meer inkomsten moet genereren.
Ik ben groot geworden in een wat afgelegen vrijstaande woning, wat had ik graag in een tussenwoning in de wijk gewoond ahahaha daarom hebben we een hoekwoning in een nieuwbouwwijk gekocht voor de kids..... en het is zo leuk dat we grond achter ons huis geleend hebben voor de gemeente en alles hebben afgezet zodat de kids van alle4 ongeveer de zelfde leeftijd met elkaar kunnen spelen. Wat had ik dat graag gehad. En ene tussenwoning is de andere niet. De tussenwoningen naast mij hebben een erker en uitbouw en zijn 14 meter lang en 6 meter breed binnenwerks. En hier woont een gezin op zolder hebben ze 2 hele grote kamers gemaakt en dan nog genoeg ruimte voor het wasgedeelte en opslag. maar ik kan me voorstellen dat je liever langer wacht. Ik was dolgelukkig in onze tussenwoning, was ook mijn huis. Mijn man trok bij me in en wilde graag een huis voor ons samen en een garage. We hebben eht nog allemaal in een redelijke tijd gedaan. Was toen al moeilijker, maar niet zoals nu. Ik geniet wel enorm van de ruimte. We hadden graag naar mijn ouders verhuist, ze hebbenongeluk gehad en veelhulp nodig, al 2 jaar. Probleem is dat we dan terug moeten naar een tussenwoning. Omdat we de hypotheek niet meer kunnen krijgen die we nu hebben. Tja dat willen we niet. maar echt onderhandel. Ik heb met een collega gedaan, die ging alleen iets kopen. En kreeg het niet voor elkaar. Ze is bij duurdere huizen wezen kijken en kwam bij de opendag achter dat de verkoopster hoogzwanger was en bij haar vriend woonde. Ze vroegen 162500 euro (het is een 1persoons huisje). Ik heb toen gezegd je kan 145 betalen. Bied 140000 je hebt niks te verliezen in je huurwoning. En houd voet bij stuk. Dit viel niet mee.... er is 3mnd overheen gegaan en heen en weer gebeld. Ze wilde toegeven. Ik zei ze bellen je elke keer,, ze willen er echt vanaf. Als je toegeef praat ik een jaar niet meer tegenje..... ze vond het lullig. Ze heeft het met moeite toch gedaan....makelaar reageerde erg lullig dat ze niet tegemoet wilde komen. Ik zie zeg maar dat je echt niet meer heb. Ze zei ik heb het verpruts die makelaar deed zo stom tegen me. ik zei die is gefrusteerd die heeft natuurlijk beloofd er nog wel wat uit te slepen. uur later belde de makelaar. Verkocht.....tja toen kon ze me wel kussen! (daarvoor alles behalve dat hahaha)
waarom denkt men toch altijd zo goed te weten dat iemand het verkeerd ziet? Ts geeft toch aan zich klem gezet te voelen? Wie zijn wij om haar een huis aan te smeren in een andere regio oid? En wij zijn zeer zeker ook de dupe geweest van de nieuwe woningregeling (wat hebben wij mazzel gehad vorige maand!). Wat een argument zeg, dat je ergens anders ook wel kunt wonen. Wie gaat mijn rekeningen dan betalen? Liggen de banen daar dan voor het oprapen ofzo? En het bedrijfje van mijn man is daar gewoon voort te zetten? En krijgen we dan nog wel die 130.000 hypotheek die ze ons maar willen geven door de epp van mijn man, en de taximarkt die op dit moment zo risicovol is? Tja, wij willen heel erg veel maar zaten toch echt klem in een vogelaarbuurt.
Misschien heb ik het wel gemist hoor, maar ik heb volgens mij niet gelezen dat iemand haar zegt dat ze ergens anders moet wonen? Hooguit in plaatsen in de directe omgeving? Of een ander wijk? Hoe zit dat eigenlijk met een hypotheek en een eigen zaak? Onze bovenburen hebben een eigen zaak en die hebben een huis van 3 ton gekocht. Mijn vader heeft zelfs een huis van een miljoen gekocht met een eigen zaak. Nu weet ik dat mijn vader een enorm goedlopende zaak had, maar onze bovenburen hebben denk ik een vrij gemiddelde onderneming. Wel met goede inkomsten, maar niet perse met veel eigen geld. Ik dacht dat ze naar je inkomsten van de laatste paar jaar kijken?
Idd de eisen bijstellen.. een goedkoop huis in een bepaalde plaats, in een bepaalde wijk, geen rijtjeshuis en 4 slaapkamers, tja. Wel of geen regeling, dat is gewoon erg lastig.
Wat een mooie woning. En de prijs valt mee zeker. Hier zou je voor z.n huis ronde 2.5 ton zitten of meer.
Man man valt in een risicosegment met zijn taxibedrijfje. We verdienen prima (vinden wij), maar met 39.000 euro bruto per jaar krijg je geen hypotheek natuurlijk voor 3 ton. Dus de inkomen van je buren is sowieso al veel hoger. Daarnaast wordt er bij ons dus nog een risicopercentage afgetrokken (geen verstand van verder, heb het puur van de hypotheekverstrekkers) vanwege de taximarkt die helemaal klem zit ( heb je wel eens wat over gevolgd denk ik gezien mijn man in jouw regio rijdt. Heb je daar wel eens naar de taxi's gekeken? Dat zijn er duizenden sinds het vrijgeven van de markt....) Daarnaast heeft mijn man de stofwisselingsziekte EPP en ik een risicovolle heup na een ongeluk. Allemaal geen succesfactoren voor een hypotheek. Je kunt je voorstellen dat wij erg schrokken toen we hoorden enkele duizenden euro's teveel te verdienen voor een huurwoning. En een aantal keer wat geprobeerd in de vrije sector maar geen makelaar die met ons in zee wilde. Dus tja, ik denk altijd maar dat het makkelijk praten is vanuit de overkant...
Ik denk dat er af en toe verschillende zaken door elkaar heen lopen in deze discussie. Je hebt mensen die klemzitten omdat ze echt geen hypotheek kunnen krijgen (door bijv niet zo lang eigen bedrijf, werkgeversverklaring, gezondheid etc) en mensen die waarschijnlijk wel een hypotheek kunnen krijgen maar daarvoor niet kunnen kopen wat ze willen. Dat laatste is meer jezelf klemzetten.
Dat heb je wel nl vrije sector huren, alleen lijkt het wel dat je dit niet wilt horen. Je moet meer huur betalen want je verdient te veel.