Heel herkenbaar. Ik voel het precies zoals jij! Niet dat ik vind dat mensen zeuren als ze overtijd lopen, maar ik hoop maar dat ik het haal. Ik vind het moeilijk om er mee om te gaan als iemand het zat is en graag wil bevallen. Niet dat diegene het niet zat mag zijn, maar ik ben meermaals een soort van jaloers dat diegene het wel haalt en hoop maar dat ik zover mag komen
Mijn zoon is geboren bij 42+1. Ik ging er al niet van uit dat hij op tijd zou komen (puur gevoel), dus ik was niet enorm teleurgesteld toen de 40 weken voorbij waren en er nog geen kind was. Maar na ruim 41 weken begon ik mezelf toch wel een beetje zielig te vinden. Ik vond de laatste week lichamelijk echt zwaar (maar hij woog ook 5 kilo, best groot kind dus om mee te sjouwen) en wat ik eigenlijk het ergste vond waren al die geboortekaartjes die ik kreeg van moeders van de pufclub die ná mij uitgerekend waren en wel eerder bevielen dan ik. Ik weet het, het slaat nergens op, maar op de een of andere manier vond ik dat erg oneerlijk allemaal...
Ik liep met BI, waardoor ik niets meer kon en veel pijn had en liep vervolgens 2 weken overtijd: twee extra weken verveling, pijn en niets kunnen. Om over de andere kwaaltjes die ook doorgingen nog maar even niet te spreken. Dus ja, ik was het helemaal en helemaal zat! Maar, als ik me kiplekker had gevoeld had ik er ook geen probleem mee gehad. Waren dan mooi twee verlofweekjes extra geweest. Nu voelde dat dus alleen maar als straf, omdat ik echt niks kon!
Nee, overtijd lopen is in principe helemaal niet gevaarlijk, zolang er voldoende vruchtwater is. Zodra dat opraakt, wordt het uiteraard wel gevaarlijk.
Bij mijn dochter bevallen met 40+5, vond het prima. Eerder was ik er eigenlijk niet echt klaar voor, was echt heel benauwd dat dat zou gebeuren. Kon aan het iend natuurlijk niet heel veel meer, maar je hoeft ook niet zo veel meer. Zal nu wel anders zijn, met een dochter van drie die dan rondrent. En wat iemand anders ookal zei: die datum is een benadering! Dit wordt op basis van het meten van je kindje gesteld, maar misschien is jou kindje vanaf het begin wel gewoon iets te groot ( of klein) voor de leeftijd. Dus als mensen vragen wanneer ik uitgerekend ben zeg ik altijd eind augustus, dus geen exacte datum. Het liefst laat ik de natuur zijn gang gaan, hoewel ik 42 weken toch persoonlijk wel de max vind om over te lopen.
Naja... Ik denk dat het van je zwangerschap afhangt. Toen mijn zoon met 38+2 werd geboren voelde ik me nog helemaal fris en fruitig, had met gemak nog 4 weken doorgekund en me daar ook op ingesteld. Had wel een beetje de ba;en dat ik zoveel moest plassen, maar verder ging ik echt nog helemaal lekker. Ondanks dat ik 's nachts idd 3,5 uur op mijn ene zij sliep en 3,5 u op de andere Ik was pas net halverwege seizoen 2 van greys!
Nee joh, ik was er met 40 weken al helemaal klaar mee! Maar zolang er voor de gynaecoloog geen aanleiding is om eerder in te leiden (dus nog voldoende vruchtwater en een goed functionerende placenta) wachten ze tot 42 weken. Ik had er zelf helaas geen enkele inbreng in! Heb het ze nog een paar keer gesmeekt om eerder in te leiden, maar nee hoor....