Hier ging het eigenlijk heel makkelijk. Voor de taalontwikkeling liet ik me doorverwijzen door de ha en zij verwees ons ook door op ons verzoek naar het ziekenhuis en konden we bijna een jaar op de wachtlijst bij kinder en jeugd psychatrie voordat Sven getest kon worden.
soms heb ik ook wel dat gevoel hoor. justin is ook niet de makkelijkste maar ik ben daar wel makkelijker in geworden. hij komt bij hun dus ze hebben er maar mee om te gaan. niet ieder kind is hetzelfde en de ene heeft gewoon meer aandacht nodig. en trouwens ze worden er voor betaald toch? en ze hebben er voor geleerd dus ze moeten gewoon niet zeuren!
mag ik vragen wat jullie nu aan het broekplassen doen? want jullie hebben toch ook contact met ha gehad en ook nog met anderen hierover?
zijn er hier eigenlijk nog zwangeren? las gister (tenminste een poging tot) wat terug en zag een post van kwebbels met daaronder een banner met dat ze 8 dagen overtijd was. die is dus ook aan de klus voor een brusje? kwam gister bij de januari mama's wel een oude bekende van julimama's 2008 tegen. Nannie heeft zich ook mogen melden bij de jan2012 mama's
We doen net of het probleem niet bestaat. Dus als ze een natte broek heeft dan negeren we dat, ook al stinkt ze een uur in de wind. Zelf leren dat als je nat bent je droge kleding aandoet of erom vragen. En ook zelf naar de wc gaan als je moet plassen. Er zijn vaste momenten (als we gaan eten, voor het naar bed gaan, als we weggaan, bij het opstaan) dat ze van ons verplicht naar de wc moet maar de rest moet ze helemaal zelf regelen. Wat haar wel geholpen heeft is iets wat de juf gezegd heeft. Ze gaat volgend jaar naar groep 3 en dan is ze een echte grote meid en grote meiden plassen niet meer in hun broek. Zal me niks verbazen dat dat haar aan het denken heeft gezet. Net had ze nog een ongelukje. Ze gaf netjes aan dat ze nat was en dat ze snel naar de wc ging en snel een schone broek aan ging doen. Maar Morris is wel een stukje jonger natuurlijk. Bij Maarit heeft dit nu ruim 2 jaar gespeeld.
@senn als ik zo lees wat jij nu doet dan krijg ik hoop. dat is nl precies wat de orthopedagoog mij vertelde. we moeten met mor om de tafel afspraken maken over hoe vaak roepen en wanneer. en waar moet zijn vieze spul heen en waar ligt het schone spul wat aan moet. en dan moet hij alles zelf doen. rem en ik mogen vanaf dan dus niks meer zeggen over zijn broekplasgedrag. sterker nog zelfs een knipoog of een frons mag nog niet. en als hij op een kussen wil zitten en ik zie dat hij een natte broek heeft dan mag ik alleen ideeen aandragen waar hij wel op mag zitten, maar niks over zijn broek zeggen. het is voor ons idd nog maar kort een probleem, maar lang genoeg om me er over op te vreten. ik kan me voorstellen dat jullie ook weleens compleet radeloos zijn geweest.
en hoe oud was Sven toen? Ik overweeg toch sterk om het eens met de kinderarts te overleggen, al is het pas in juli.... Mijn moeder herkende het verhaal ook en vertelde dat zij ook al een paar keer zoiets gedacht heeft over Joost....
nope...........en dan ook nog een hoogzwangere juf erbij dit keer (nou ja 6 maanden zwanger, maar toch)....
juist ja.............al word ik van manlief niet veel wijzer want die reageerde daarstraks eigenlijk niet op mijn verhaal