Even heel snel vanaf de i pod van mijn man hopenlijk gaat het goed maar ik heb net nog een keer getempt en ik heb koorts 38.1 dus het zal vast weer een ontsteking zijn balen ik snap niet dat ze me geen anti biotica uit voorzorg willen geven want dit is al de tweede keer nou nu gaan we echt weg tot vanavond
Angelica ik zou t zo even niet weten... Zit ook eigenlijk teveel met mn hoofd bij de internist. Mss vanavond. En die verjaardagen...pffff ik probeer smoezen te verzinnen hoor.. Mimi wat rot zeg. Laat ze t maar goed onderzoeken, dit schiet niet op zo!!:x Heb trouwens niks meer van vriendin gehoord. Ook niet nadat ik smsje had gestuurd dat t niet lullig bedoeld was, maar mn eigen verdriet en wanhoop. Vriendschappen lijken met bosjes te verdwijnen de laatste 2 jaar..
Wat je nu moet laten onderzoeken, en waar je ook recht op hebt, is chromosomenonderzoek. Daar hoef je niet mee te wachten, dat kan nu meteen. Uitslag over 3 maanden, maar als je eerder weer zwanger bent heb je het binnen twee weken. (Wel meteen melden als je een positest hebt, want ze moeten de uitslag dan vervroegd opvragen!) Ook is stollingsonderzoek verstandig. Dat kan 8 weken na je laatste miskraam. (Dus dat is geen half jaar.) Wat er ook nu al geprikt kan en moet worden, is homocysteïne, je schildklierwaarden (ook antistoffen) en je vitamines: B11, B12 en B6. Als die waarden afwijken heb je medicatie (schildklier) of vitamines nodig. Quote Suus Hoi Suus, Ik heb bovenstaande genoteerd voor de gyn vanmiddag. Weet jij of dat chromosoom onderzoek niet overbodig is omdat we zonder problemen 2 kids hebben gekregen in 97 en 99? Of staat dat er los van, ik wil niet dom overkomen ofzo
Hè bah, nou wisselt dat sowieso wel met de jaren als t goed is houd je een harde kern waar je veel mee kan delen. Lijkt me lastig wanneer er zoveel baby's in je vriendenkring zitten. Vaar je eigen koers & Suus, vermoeidheid is op zich een goed teken, probeer er aan toe te geven wanneer t kan Ff liggen. Slaap je niet dan rust je toch Je bent over de helft you go girl goooo. Meer weet ik niet om je aan te moedigen, knuffievan mij. En zoek hier maar lekker afleiding op t forum
Mimi, bagger. Dat klinkt als een ontsteking. Ik ben ook altijd zo onstekingsgevoelig na curettage. Antibiotica dus, en snel een beetje. Ik zou je lieve schat van een HA even bellen. Mirri, twee gezonde kinderen betekent niet dat je geen translocatie zou hebben, maar maakt de kans iets kleiner. Ik zou het gewoon ff bespreken. Suus
Lobi, wat naar van die vriendin. Ik had het ook moeilijk met soms weinig empathische reacties uit de omgeving, ook al waren ze niet onaardig bedoeld. Een goede vriendin snapt dat jij echt heel verdrietig wordt van haar zwangerschapsgeklaag. En zo niet, dan maar niet. Verdrietig en frustrerend is het wel. Ik merk dat ik de meeste mensen sowieso niet meer zo dichtbij laat komen na de afgelopen jaren. Knuffel, Suus
O en Mirri, ik zal proberen toe te geven aan vermoeidheid, maar ik doe voor m'n gevoel al geen r*k . Suus
Na mijn eerste dochtertje ben ik al veel mensen verloren. Of iig van mijn kant dan. Ik merkte dat ik liever geen contact had, dan alleen oppervlakkig. Wat jij ook zegt, ik liet ze niet meer dichtbij komen. En nu dus weer... Gelukkig heb ik wel ook heel fijne mensen om me heen, daar put ik kracht uit. De harde kern zoals Mirri zegt..
Je weet waar je het voor laat tis voor het goede doel. Soms kom je juist weer op gang na een hazenslaapje of Ff nixen. Poe hè wordt toch zenuwachtig, gelukkig moet k nog werken voor 1 u. Is niet erg dat k nog bloed toch? Ze zijn vast wel wat gewent bij de echo
Lobi, volgens mij heb ik wat gemist. Wat erg meid. Ik heb ook veel vrienden verloren sinds de mmm. Waar ik het moeilijk mee heb is dat mijn zus heel goed met mijn vriendin omgaat. ze hebben allebei een dochter ze schelen een week van elkaar. Suus, ik heb een stoel voor mijn peetkind gekocht (dochter van mijn vriendin en neef). Ik ga samen met mijn oudere nicht (42jr) naar de verjaardag. Ik heb veel aan haar. Mijn man is weer weg GRRR Ik ben nog steeds een beetje geirriteerd. We gingen boodschappen doen en bij de digros hadden ze plastic wijn glazen en hij kocht er 3 voor turn kamp. Terwijl ik had gevraagd of hij niet wilde drinken, we zitten dan net met punctie of voor punctie. GRRRRRRRRR waarom moet ik daar over nadenken. Ik drink niet, ik drink geen koffie (ik ben een thee drinker maar toch), ik eet gezond tijdens de mmm, medicijnen vitaminen prikken etc en hij hoeft maar 1 ding niet te doen
Ja, dat had ik toen ook al met mijn zus, dat mensen het niet konden volgen. Of eigenlijk, dat je zoiets ergs meemaakt dat dat niet meer na te vertellen valt. Dat moet je invoelen en meemaken, als omstanders, en anders laat maar. Zo is het gewoon. En met de miskramen en de Asherman en zo had ik het ook. Het is gewoon vlek op vlek, het ene erge na het andere, mensen snappen dat niet en hoe moet je nou uitleggen dat heel veel erge dingen je verlammen van binnen en soms zo verdrietig maken dat je niet meer voor of achteruit kunt? Dat gaat gewoon niet. Mijn psych zei wel eens dat het leven mensen niet samenbrengt, maar uiteendrijft. Ik geloof dat dat wel waar is. Gelukkig zijn er altijd mensen die wel bij je blijven... Lfs, Suus
Mirri succes vandaag. Wat mijn mw vertelde is dat mensen die zwanger zijn blij mogen zijn maar rekening mogen houden met onze gevoelens. Als ze echt vriendinnen van je zijn zoals ze beweren kun je eerlijk zijn over je gevoel. Ik moest meer vanuit mijn gevoel praten en niet anders. Sommige vriendinnen ben ik kwijt, nou dan zijn het geen echte en sommige houden nu meer rekening met me. Het blijft gewoon moeilijk.
Hallo allemaal, Leonieke: dat ziet er goed uit, ik hoop op het beste voor je.. spannend morgen! Suus: het is wel zoeken naar je verloren geraakte zen-modus he na al die stress. Ik hoop voor dat het je lukt om met de benen omhoog en het verstand op nul wat meer rust te vinden (nadat je nieuwe batterijen hebt gekocht) Hou je taai meid!! Moi: fijn dat het zo goed voelt, op naar 3 juni! Liselot: balen van je ongi, wel beter dat het eindelijk doorzet als je test toch al negatief blijft. Maar het blijft kl*te.. Mirri: succes met je afspraak. Ik denk dat je gaat om te kijken of je schoon bent of zit ik ernaast? Ik hoop echt dat alles okee is. Tuurlijk maakt het niet uit dat je bloed (maar voor jezelf voelt dat altijd ongemakkelijk natuurlijk) Lobi: ik vond het heel ontactisch van je vriendin, dat ze zeker als moeder toch beter moeten kunnen inschatten. Wel goed dat je erachteraan gesmst hebt dat je het niet lullig bedoelt en je eigen gevoel benoemt hebt. Dat zou toch voldoende moeten zijn voor haar om het zich niet beledigt te voelen door je eerste sms.. Soms wordt inderdaad pijnlijk duidelijk hoe je vrienden van je verschillen. Ik hoop dat jullie dit kunnen uitpraten. Ik heb de uitslag van MRI gekregen, die was in orde. Dat was wel een grote geruststelling. UItslagen van het bloedonderzoek heb ik nog niet, morgen belt de gyn dus dan hoor ik verder. Verder heb ik een erg pijnlijk ei, vind het vreemd dat dit zo pijnlijk kan zijn (ter vergelijking: ben liever ongesteld) Toen ik nog niet wist dat dit mn ei was ben ik zelfs voor naar de HA geweest omdat ik soms zo'n buikpijn had. En dan denk ik: wat zinloos want met zo'n ei-pijn kan je amper doen waar je ei voor bedoelt is Hebben jullie dit ook wel eens zo?
Pff dat is wel heeel irritant Angelica. Ik zou er toch nog eens een goed gesprek aan wagen een dezer dagen, want het slaat nergens op dat jij alles laat en je straks een slag in de rondte mag spuiten en een rottige punctie moet ondergaan, nog naast alles wat je aan verdere medicatie neemt, en dat hij dan gewoon zou gaan drinken. Dat is gewoon triest. Suus
Dat is goed nieuws! En die pijnlijke eieren heb ik eigenlijk gekregen na de allereerste curettage, en ze zijn in de loop der jaren alleen maar pijnlijker geworden. Het lijkt wel of dat hele gebied daar hypergevoelig is. Ik lees het op het forum heel veel van vrouwen die een miskraam/curettage hebben gehad... Suus
Ik vind dat je dat wel goed omschrijft Suus. Inderdaad.. vrienden sluiten bij je aan of anders niet.. zo snel selecteert het als je verdriet te groot voelt om te dragen. Dan kan je niet nog gaan investeren in de ander omdat die zich niet in jou kan verplaatsen. Gelukkig brengt het het je juist voor het leven samen met degenen die je wel aanvoelen en die hun eigen gevoelens even voor jou opzij kunnen zetten om je te steunen.
Ja ik ben gecuretteerd. Ik had het bij mijn vorige ook vaak. Heb wel vaak buikpijn maar dat heb ik altijd vaak. Verders geen klachten. Zijn jullie wel eens op de GBS bacterie na gekeken. Die kan namelijk koorts veroorzaken na een bevalling dus ik denk ook wel na een mk. Ik heb het namelijk ook mijn zoontje is erg ziek geworden na de bevalling ondanks dat ze het bij mij wisten niet preventief ab kuur gegeven. Succes Mimi ik ben erg benieuwd en spannend.
Dus jij hebt dat ook? Ik schreef het net niet op, maar ik heb dit ook pas sinds mijn eerste zwangerschap (zes jaar geleden)en het is steeds pijnlijker geworden. Het afgelopen jaar (inderdaad zoveel zs, mk en curr verder) is het echt erg pijnlijk. Inderdaad alsof het gebied overgevoelig is, ik voel dus ook echt alles: ei rijpen tot eisprong. Ik vind het nu wel fijn dat ik weet dat dit het gewoon mn ei is, want heb me er best wel eens zorgen over gemaakt (zeker in combi met de mk's)