Mijn haren gaan recht overeind staan als iemand zegt zeker te weten dat er nog wel een kind zal komen. Alsof kinderen vanzelf komen. Zie verder mijn eerdere antwoord op een vraag hier over. Dit zit nou net even bij mij heel diep. Het is niet leuk als je plaats hebt voor veel meer dan 2 kinderen en het dan toch bij twee blijft.
Ik vind het heel vervelend voor je, dat het jou helaas niet was gegund. Het is echter de manier waarop je dat naar buiten brengt, de toon van dat bericht, alsof je met jouw verdriet andere moeders die nog een kindje wensen wilt meesleuren in dat verdriet. De empathie en positiviteit straalden er niet bepaald van af. Je had ook kunnen zeggen, mij was het helaas niet gegund, ik hoop voor jou dat het wel zal gebeuren.
Ik wilde het niet persoonlijk maken. Door het gezanik hier van anderen heb ik toch meer laten zien van mezelf dan ik nodig vond. Dat IK erg veel miskramen heb gehad is niet zo relevant. Dat er heel veel vrouwen in dat schuitje zitten, en dat je moet beseffen dat elk kind een cadeau is dat niet vanzelfsprekend is, dat vind ik relevanter.
Ik vind sowieso het hele thema volgende kinderen irrelevant. Het gaat toch gewoon om borstvoeding geven aan je kindje? Want maakt het nou uit of die nog 100 broertjes en zusjes krijgt of helemaal geen? Daar krijgt je kindje toch niet langer of korter borstvoeding door? (en dit staat helemaal los van wat ik vind over kinderen krijgen)
Ja, er gebeurt heel veel narigheid. Ja, er zijn heel veel vrouwen met verdriet over zwangerschappen die er niet kwamen, of kindjes waar ze veel te vroeg afscheid van hebben moeten nemen. Ja, het is aardig en goed om daar af en toe bij stil te staan en om mensen niet onnodig te kwetsen of voor het hoofd te stoten. Maar hoezo MOET iedereen beseffen dat elk kind een cadeau is dat niet vanzelfsprekend is? Mogen we daar onze eigen kijk op hebben? En op onze eigen manier over onze toekomst nadenken? Ik verdom het om het verdriet van anderen als een zwarte sluier over mijn dromen te leggen. Sorry als ik hier iemand mee kwets. Maar het stoort mij enorm als anderen mij gaan vertellen waar ik wel en niet rekening mee moet houden. En ook sorry aan TS, dit hele topic blijft maar andere wendingen aannemen die helemaal niets te maken hebben met de reden waarom jij dit topic bent begonnen.
Helemaal met je eens. Volgend kind heeft m.i. niets te maken met wel of geen bv voor kind dat er nu is.
Helemaal mee eens Ten eerste zijn alle leden van deze site echt wel bewust van de feit dat zwangerschap niet voor iedereen vanzelfsprekend ontstaat en al helemaal niet altijd tot een goed einde komt. Je hoeft alleen een beetje omhoog te scrollen om daar genoeg over te lezen. Maar die vrouwen lopen niet tegen andere vrouwen te verkondigen dat ze misschien niet nog een kind zullen krijgen, dat vind ik echt pijnlijk overkomen. Ik kan ook tegen iedereen lopen roepen dat zwanger worden misschien wel niet gaat lukken zonder medische hulp, en dat ze ook geen rekening moeten houden met 40 weken zwangerschap, want ja, met 30 weken kan je kind ook komen enz. Maar dat doe je gewoon niet vind ik. En Dirksmama ik vind het wel heel erg dat jullie wens niet in vervulling mocht komen, echt.
Sorry dat ik zelf niet meer gerageerd heb maar had hert erg druk en eerlijk gezegd stond mijn hoofd er niet naar. Vond de eerste reacties niet zo erg leuk. Misschien wel goed bedoelt maar ik vroeg inderdaad niet om een bepaalde mening en ook had ik geen zin meer om mij te moeten verdedigen over een gevoel die ik heb. Ja dan komt er nu vast de opmerking dat heb je als je het op een forum plaatst. Misschien wel maar je kan ook (dat probeer ik ook meestal) je inleven in degene en steunen zonder daar een oordeel aan te hangen. Toen ik mijn topic starte was ik verdrietig toen ik de eerste reacties las sprongen de tranen in mijn ogen (dan maar even alles op tafel). Ik wilde gewoon mijn gevoel delen en de discussie over je eigen lichaam die ga ik hier niet meer aan want daar zijn gewoon 2 "kampen" in. Ik ben zo een moeder die bammetje bam hieronder beschrijft. Droeg altijd maat 38 nu maat 44/46. Ik heb alles met onbeschrijfelijk veel liefde gedaan. De borstvoeding is nu over meneertje wilde na die 4 dagen niet meer. Waarschijnlijk was het toch nog te weinig. Nu heb ik er een punt achter gezet en ga ik mij richten op mijn herstel en wil ik proberen af te slanken. Lukt dat niet dan is dat ook geen ramp want ik weet wat ik nu heb 2 lieve kinderen. Iedereen bedankt voor de lieve berichten en voor het begrip en iedereen die er een andere mening over heeft ook prima maar probeer ook gewoon eens niet altijd je eigen mening door te drammen en probeer gewoon eens wat begrip voor een ander te tonen. Niet alle mensen op dit forum openen een topic om een discussie te krijgen. @dirksmama het is heel erg wat jullie is overkomen. Denk dat iedereen dat wel begrijpt vergeet dat niet.
Nee het had ook niet meer veel zin voor jou zelf om te reageren. Ik begreep je idg goed! Succes met het afvallen.....
@cindy24 bedankt voor je steun. Geniet nog van de bv! Ook de andere dames die mij een hart onder de riem hebben gestoken bedankt. Van mij (TS) mag dit topic dicht.