Ik ben het helemaal met je schoonouders eens,. vooral omdat ik het ook al bij mijn neefjes zie. Die zijn met niks meer tevreden, wát je ook voor ze koopt... Tenzij het voor hun DSI is ( 5 en 7 jaar ) , waar ze de hele dag op mogen zitten, vooral ieder moment dat ze het willen. Mijn zus is heel lief, en heeft hun altijd bezig gehouden, ze weten zichzelf nu op geen enkele manier te vermaken en moeten altijd vermaakt worden. Ik vind ook dat kinderen tegenwoordig alles maar moeten hebben, terwijl het in mijn tijd zooo gaaf was om een keertje weg te gaan. JUIST omdat je het niet wekelijks deed.
ik denk ook dat voor een kind superleuk gewoon superleuk is! jij ziet de efteling als leuker dan bijv een belleblaas, maar wie zegt dat het voor het kind ook zo is? mijn zoontje geniet verschrikkelijk van een nieuw trompetje van de trekpleister, of een ijsje als toetje, of naar de kinderboerderij gaan waar hij paardjes mag aaien. dit laatste vindt hij leuker dan plopsaland hoor, haha.
Ik denk dat er al veel dingen zijn gezegd over kinderen 'verwennen' en de gevolgen daarvan, maar wil alleen nog even reageren op de Efteling. Ik woon daar in de buurt en ben er ook opgegroeid. Als kind heb ik jaren een abonnement gehad, tot er niemand meer was er ook een wilde. Was middelbare schooltijd. Toen kwam ik hier weer wonen (na studie) en hoorde dat vrienden weer een abonnement namen, dus wij ook meteen! Ik moest manlief wel even overhalen Inmiddels heb ik hem alweer voor het derde jaar Ik ben nog steeds enthousiast over de Efteling. Niet alleen over de nieuwe attracties, maar met een kleine beleef ik alles op een andere manier. Maar dan nog... Ik ben al een paar keer op vrijdag, toen ik eerder klaar was op mijn werk, even de Efteling ingeweest voor een ritje Joris en de Draak. Dus wat de Efteling betreft: Ik denk niet dat een abonnement ervoor zorgt dat het 'speciale' eraf gaat.
TS: ik ben het helemaal met jou eens en eveneens met Bloeme. In de eerste 11 jaar van m'n leven, heb ik al ongeveer de halve wereld gezien, Amerika (2x p.j.), Mexico, Curacao, maar ook Domburg, Noordwijk enz.. Vaak leuke dingen gedaan, pretparken, bioscopen, dierentuinen, uit eten en noem maar op. Maar daarnaast genoten wij net zo veel van koekjes bakken of een dagje naar het strand toe, en mochten we bijvoorbeeld nooit geen tv op onze kamers, mochten we maar 1 drankje tijdens het uit eten en kregen we echt niet álles. Maar op 13-jarige leeftijd ben ik wel mijn moeder verloren aan kanker. Dus ik zie het als een geschenk dat ik al die mooie dingen mee heb kunnen maken met mijn moeder, en mijn moeder met ons. Als ze altijd maar op de centen hadden gezeten, hadden we nu een grotere erfenis, en dan????? Herinneringen koop je daar niet mee. Als ik nu naar ons gezinnetje kijk. We wonen in een huurwoning, kunnen echt niet alles zomaar doen en zitten we soms echt wel krap aan het einde van de maand, maar toch zijn we hartstikke gelukkig met wat we hebben. En nu sparen we voor vakanties en "extra'tjes", maar ben ik dan minder tevreden dan vroeger? Absoluut niet!!
ik ben het vierkant mee ze eens. ik vind ook dat mensen veel teveel doen en willen met kleine kinderen. wat moet je dan nog doen als ze 6 zijn vraag ik me dan af. ik loop hier op het forum ook regelmatig tegen mensen aan die mijn mening niet delen. maar ik vind echt dat kinderen van deze tijd too much hebben en te verwerken krijgen op zeer jonge leeftijd. voor wiens plezier stop je een kind van 10 maanden een uur of 10 misschien nog wel meer in een vliegtuig naar 1 of ander oord waar je 5 extra entingen voor nodig hebt. in mijn ogen voldoet iets in nederland voor kleine kinderen ook prima. een kind van 2 moet al minimaal 4 keer in de efteling en toch zeker 2 maal in disneyland geweest zijn anders is het zielig. anyway, zo kan ik nog wel ff doorgaan. ik vind dat er inderdaad teveel overdreven wordt net als jou schoonouders.
Hm, ik werk in de zorg, met mensen die niet 'alles' gehad hebben, die minder aandacht kregen vroeger, strak met de 3 r's zijn opgevoed of juist niet omdat de ouder never niet thuis was. Dan komen ze vervolgens bij ons op de afdeling waar wij ons uiterste best doen om het iedereen naar het zin te maken. Waar we helaas moeten kiezen soms bij wie het harder nodig is om naar binnen te gaan, waar we altijd ons best doen mensen dat uit te leggen en te woord te staan. We leven in een land waar medische zorg altijd beschikbaar is, waar niemand zorg geweigerd mag worden. Er bestaat vanalles om ons te helpen, te voeden, te verzorgen, zelfs als je niet rijk bent, is dit systeem er. Je moest eens weten hoe díe mensen kunnen zaniken! Ongelooflijk beschamend vind ik het soms! Ik kan er in komen hoe erg het is als je niet meer kan en afhankelijk bent van anderen. Ik kan begrijpen dat het verdrietig is als je in moet leveren op je gezondheid. Maar ik kan niet begrijpen hoe onbeschoft en ontevreden mensen dan vervolgens zich uiten naar de verzorging/artsen. Dat snap ik niet. Zelfs niet als er fouten zijn gemaakt (maakt natuurlijk zeker uit om welke fouten het gaat!). Mensen kunnen bij wijze van spreken bijna alles krijgen wat hun hart begeert en nog zeuren ze. In andere landen hebben we lang zo'n mooi zorgsysteem niet als hier in Nederland (al zullen er landen zijn waar het nog beter is), maar het is zeker niet zo erg onder de maat als sommige mensen laten voor komen. Kortom, ik geloof niet dat het hem erin zit of ze veel of weinig hebben gezien. Ik denk dat het ermee te maken heeft wat je geleerd wordt en dat karakter ook mee speelt.
Dat was dus ook mijn idee... En wat jij doet, zou mijn man ook héél graag doen, als we ooit weer in die buurt wonen. Onze dochter gaat nu ook regelmatig met opa en oma naar de Efteling (die dus een abonnement hebben) -en wij zullen over een paar jaar - vast voor het hele gezin ook wel een jaar of een paar jaar een abonnement nemen. Dat houd wel in dat we misschien niet op vakantie kunnen. Nouja het zij zo
Beter verwend dan verwaarloosd. Ik geloof trouwens niet dat je een kind snel kan verwennen. Wat is dat verwennen? Wat wij verwend noemen, is meestal een kind wat niet goed in zijn vel zit en vaak totaal niet weet waar het aan toe is. Een kind wat geen grenzen kent, maar zelfs als je heel veel met je kind doet, het heel veel knuffeld, je het lekker beloond, fijn op pad gaat, kan je het kind wel goed begrenzen en laten weten waar het aan toe is. Verwend is heel wat anders dan 'veel krijgen', veel krijgen in combinatie met een verwend kind, vind ik vaak een verwaarloosd kind. Dat waar de ouders het afpoeieren met een hebbeding omdat ze het zelf te druk hebben of niet weten wat ze met het kind aan moeten.
Hihi,ik denk dat ik 10 jaar jonger dan jou ben ,maar ik denk er toch ook precies zo over Ik vond vroeger een pretpark/dierentuin echt een leuk bijzonder uitje, waar ik mij al weken op kon verheugen. Als ik een abbonement zou hebben en wekelijks kan gaan ,sorry maar in mijn ogen wordt het dan een heel stuk minder bijzonder en haast vanzelfsprekend.
Ik heb niet alles gelezen maar ik denk dat de verre vakanties etc de kinderen niet ontevreden maakt... Ik denk dat het de grote, dure cadeaus zijn die de kids ontevreden maken! Toen ik nog klein was, was ik helemaal blij als ik een kleurboek oid voor mn verjaardag kreeg, tegenwoordig krijgen kids de meest belachelijke cadeaus waardoor ze steeds meer verwachten ook! Gelukkig zijn er ook genoeg ouders die het tegen weten te houden, maar er zijn ook genoeg ouders die er wel in mee gaan! En door verre reizen en elke maand naar de efteling "verpest" je je kind écht niet!
Ik denk dat jou moeder daar wel gelijk in heeft. Ik heb 2 jaar geleden op een bso gewerkt en als ik hoorde wat de kinderen daar kregen met sinterklaas dan begonnen mijn oren echt te klapperen. Ze willen alles en het moet ook nog duur zijn ook nog, niet normaal meer.
oke echt super die reacties dames, leuk!! Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat zoveel mensen het met hen eens zouden zijn. Maar dat maakt niet uit, ik heb het topic niet geopend om gelijk te krijgen maar om een interessante discussie met jullie aan te gaan. Ik sluit mij zelf aan bij de mensen die zeggen, het maakt niet uit wat je ze allemaal geeft, maar hoe je ermee omgaat. Ik denk niet dat een kind per definitie verwend wordt van dagjes uit en verre vakanties, maar hoe je dat uitlegd. Pnirmal, jij omschrijft echt letterlijk hoe zij dat van het weekend deden. Ik denk dat ze liever het gesprek met jou aangegaan waren Ik zie ook wel, dat het in sommige gevallen wel een beetje de verkeerde kant op draait. In mijn schoonfamilie is een samengesteld gezin. De ene kant van het gezin is gewend om in frankrijk naar stacaravans te gaan. De andere helft is super de luxe alle in resorts in verre oorden gewend. Met minimaal zwembaden en toebehoren. De oudste kinderen (11 en 13) willen dus niet mee naar de stacaravan, want ze hebben daar maar 1 simpel zwembad i.p.v. 3 luxe.
Ik denk dat een kind pas verwend is als het bij een vakantie omgaat wat de bestemming/luxe is of bij cadeaus hoe groot het cadeau. Je kan je kind best wel naar verre reizen meenemen of af en toe een groot cadeau als het maar bij de vakantie gaat om het gezellig samen zijn of het kind blij is met een cadeau ongeacht de grote ervan. Als het alleen maar gaat om het hebben en/of het bewijzen aan de buiten wereld dan is er echt iets mis. Geniet je als gezin van de efteling en kom je er vaak genoeg dat een abbo goedkoper is dan los, gewoon doen. Geniet van de luxe die je hebt maar wees wel duidelijk naar je kinderen dat het een luxe is.
ik denk dat ze van een lidmaatschap op een atratiepark niet slecht van worden. Maar als je alles extreem doet, dan denk ik wel dat er problemen zijn. maar ook afhankelijk van kind. Mijn broertje en ik hebben de zelfde opvoeding gehad, bij hem kan het niet op, moet alles beter groter en gelukkig kan hij het betalen. Mijn man werkt veel harder, helaas verdient hij wel stuk minder. maar ik heb nooit echt op merk gegeven. Eerlijk is eerlijk, zet 10 dingen op een rij en ik pik het duurste eruit. Maar mijn kinderen hebben veel speelgoed, veel 2e hands, ik zie het als stukje ontwikkeling. Hij krijg niet alles wat hij wil hebben. Ik denk met alles, met mate.
Ik denk ook zolang ze beseffen dat het niet vanzelfsprekend is,dat ze het echt wel waarderen.Mijn dochter kan intens genieten in een pretpark maar vind de speeltuin achter ons huis ook leuk.Na bv een dagje uit bedankt ze mij en haar vader ook omdat ze weet dat het niet vanzelfsprekend is. Op haar verjaardag mag ze voor 50 euro iets uitzoeken,ze heeft nog nooit geklaagd dat het te weinig is.Wil ze iets duurs kopen dan spaart ze ervoor. Wij gaan om de 3 jaar naar Indonesie,het liefst zouden we elk jaar gaan omdat mijn ouders daar wonen maar is financieel niet haalbaar op dit moment,dat vindt mijn dochter ook super dus een verre vliegreis of een dagje uit in NL?Ze waardeert het allebei,gelukkig.
Ik denk niet dat kinderen verpest worden als er 'te veel' luxe om hen heen is, of als ze 'te dure' uitjes maken. Maar ik snap het argument van de schoonouders ook. Wat is er nog bijzonder, als alles zo gewoon wordt? Uiteindelijk genieten kinderen van tijd die je samen doorbrengt, van buiten kunnen rennen en klimmen, of dat nu in de Efteling is of op de kinderboerderij om de hoek. (weet nog goed dat ik als kind stikjaloers was op iedereen die in Kaatsheuvel opgroeide: die konden altijd naar de Efteling! Abonnementen bestonden toen ook al. Geweldig leek me dat...) Alleen dat 'tegenwoordig' in de titel, daar heb ik niet zoveel gevoel bij. Iedere generatie vindt dat het 'tegenwoordig' allemaal slechter is dan vroegah, of dat de jeugd opgroeit voor galg en rad of vreselijk verwend wordt. Dat zal allemaal wel. Je wordt groot in de tijd waarin je groot wordt, daar doe je verder ook niks aan. Iedere tijd is anders dan vroeger, niet beter of slechter.
ik zou bij een abonnement me bijna verplicht voelen om te gaan, al is hetalleen om het geld er weer uit te halen
En daar zit in mijn ogen dus idd wel een verschil in. Als je op vakantie gaat, dan gaat het mijn ogen om de gezelligheid en voor gezelligheid moet je soms werken. Als je voor gezelligheid werkt, dan vind ik het ook dubbel zo gezellig als op een plek waar je alles aangedragen krijgt. Ik denk dat het wel een verschil is of je voor iets moet werken of niet. Werken kan ook al zijn dat je met elkaar een grote afwas in een stenen wasbak wegwerkt. Volgens mij gaat het om de balans.