Iedereen wil mijn kindje voeren!

Daar heeft volgens mij iedereen last van hahaha.

Ik heb met 3 maanden al duidelijk moeten maken dat we echt niet gaan beginnen met bijvoeding. Vervolgens heeft mijn schoonmoeder een aantal 4-mnd potjes gekocht en verkondigd dat ze die ALVAST heeft gekocht voor als ze BIJNA 4 maanden zijn.

euuhh, dus niet?

Oh, ik moet nog steeds elke keer weer uitleggen waarom we geen suiker in de thee doen, en ze vergeten het elke keer weer. Ik kan er echt om wedden dat mijn kindjes weleens stiekem thee met suiker hebben gehad.

 

ik ben ook erg aangekeken dat ik wachtte tot 6mnd.
En nu hij dan eindelijk eet, proberen ze er alsnog van alles in te proppen. Vooral voor de vriend van schoonmoeder moet ik oppassen, als ik niet uitkijk, krijgt ie dan friet, taart, chips en weet ik veel wat voor ranzigheid! (kind is net 10mnd!)

 

Bereid je maar voor: dat wordt NIET minder...
In het begin is het idd dat iedereen er dingen in wil stoppen waar het kind nog niet aan toe is. Nu zijn het vooral dingen die ik nog niet nodig vindt of die ik hem gewoon niet wil geven (drankjes met aspartaam, een hele stroopwafel, dat soort dingen). En de discussies die mensen er over met je willen aangaan.....! Verschrikkelijk. Gelukkig ben ik erg standvastig en als ik 't niet wil, gebeurt het gewoon niet -een vuile blik doet me weinig- maar irritant is het wel

 

van die suiker kan ik me nog voorstellen dat het onschuldig is, omdat ze dit van vroeger zo gewend zijn aan baby's te geven. Vwb andere troep zijn ze denk ik vnl nieuwsgierig naar de reactie van baby. Ik hoor ze al gillen en jubelen "ooooooh kijk hem eens smikkelen!" ja, dat doet ie ook met een soepstengel, dusss......

 

Veel mensen redeneren vanuit zichzelf en vinden 'je eet het zelf toch ook?' een ijzersterk argument. Ja, tuurlijk eet ik stroopwafels en ik vind ze echt hartstikke lekker! Dat wil alleen niet zeggen dat alles wat ik eet ook al geschikt is voor mijn kind in mijn ogen...
Dus ja, hij mag heus een hapje van mijn stroopwafel of die van z'n papa, maar waarom zou hij een hele moeten..? Kind wordt ook nog steeds dolgelukkig van een appel of banaan, dus dan heb ik veel liever dat hij dat eet.
Maar dat blijven ze dan toch 'zielig' vinden

 

Blijft idd apart. Hier inmiddels met snoepjes ofzo. Ik vind het prima als ze het in een winkel vragen of ze iets mag, maar ik heb wel eens een wild vreemde haar zomaar snoepjes zien geven. Met m'n stomme kop weet ik dan ook nog niks te zeggen en ik vind het vooral sneu voor m'n dochter als ik het dan af pak...

Niks van aantrekken hoor! Ik snap de lol ook niet. Mijn moeder snapt gelukkig ook dat zij vroeger "iets" te vroeg met fruithapjes begonnen (met 6 weken ). Ze laat mij gelukkig mijn eigen keuzes maken

 

Hier het zelfde hoor.
Mijn ouders en schoonouders passen iedere week op.

Mijn ouders houden zich prima aan ons schema (en geven best tussendoor wat lekkers).

Mijn schoonouders presteren het om in 2 uur tijd 2 (kinder)koekjes, een grote appel en een doosje krenten te geven! En het liefst geven ze nog stuk slagroomtaart ook ....

Dus dat leverde van de week toch weer een discussie op, aangezien ze als ze bij hen vandaan komt d'r avond eten niet goed eet.

Ik snap het gewoon niet, ga wat leuks met die kinderen doen. Lekker naar de speeltuin, dan zijn ze toch ook blij!

 

Mijn moeder heeft nu wel geaccepteerd dat Noor niks extra's mag. En ze vraagt het netjes aan me als ze het toch wil. Ik durf dan ook wel nee te zeggen.

Maar bij mijn schoonouders is het anders. Daar komt ze weinig en ze zien dat als de uitgelezen mogelijkheid om haar eens goed te verwennen. En verwennen is dan snoep of andere rommel geven.

Ze hebben een slagerij en inmiddels is het wel doorgedrongen dat als moeders daar met hun kindje(s) zijn en ze krijgen het spreekwoordelijke 'plakje worst', Noor daar niet altijd aan mee kan doen. Dan zou ze de hele dag worst krijgen.

Echter friet, (dik)sap, zoetigheid op brood, koekjes, dat blijft een hekel punt.

Ik weet altijd precies wanneer ze dat heeft gehad, want als Noor weer thuis is komt ze de hele dag vragen om eten.

Ik stuit op veel weerstand, maar hou voet bij stuk. Ik bepaal wat mijn dochter mag eten. Dan maar rare gezichten/opmerkingen.

Het is zelfs eens zo ver gegaan dat op de verjaardag van mijn moeder de visite moest wachten met gebak eten, tot Noor op bed lag. Ja, daag. Iedereen haar een hapje voorhouden. Dacht het niet.

 

Grr irri zeg!!

 

Oh wat super herkenbaar! Hier was er nog wel respect voor de borstvoeding tot 6 maanden (oma's die met 4 maanden met potjes of Diksap aankomen hebben we gelukkig niet gehad), maar hier moet ik beide oma's verschrikkelijk goed in de gaten houden, want er wordt allemaal chocola en snoep uitgedeeld. De moeder van mijn partner is de minst erge, die doet het wel, maar weet dat ik het niet wil, dus ze probeert zich erg goed in te houden. Mijn eigen moeder is een verschrikking, want die doet het achter mijn rug om. Gelukkig krijg ik altijd uitgebreid verslag van mijn dochter van wat er allemaal in gegaan is. De oma's heb ik al herhaaldelijk op de vingers getikt en dat zal ik zeker in de toekomst vaker moeten blijven doen.
Tja, het zijn natuurlijk oma's, maar niemand komt tussen mij en de gezondheid van mijn kinderen in. Als ik de verhalen hier lees, dan heb ik het nog redelijk goed getroffen

Groet,
Wulf

 

zo gelukkig treffen wij dit (nog) niet bij de oma's!!Mijn moeder weet dat ik mijn regels hanteer. Dus aan tafel eten en geen tv hoe klein ze ook was/is. Dus als we daar logeren, hanteert iedereen op dat moment dit regels voor ons, best lief!!!
Heb het eerder bij schoonzus. Zoontje eet daar vaak op de bank ontbijt voor tv. Ik heb daar pesthekel aan en wil niet dat mijn dochter dat doet als we er zijn. Zal vast ene keer gebeuren als ze er logeert, maar ik mocht vroeger ook wel dingen die thuis niet mochten bij andere doen. Dan is het juist speciaal.
O ja ik herken wel erg dat als ik bij mijn eigen oma's ben ik ook helemaal wordt volgestopt. Maar die hebben nog de honger winter meegemaakt!En die zijn altijd bang dat ze te horen krijgen dat bezoek te weinig eten krijgt!!Eet altijd de ochtend ervoor alvast maar minder!

 

Haha, dat herken ik ook wel van mijn eigen oma. Maar dan is het nog een heel bord vol aardappels, en geen chocola of bergen taart.

Ik heb wel een voordeel dat mijn dochter altijd vrij argwanend is met taart e.d. Ook chips lust ze niet. Chocola wel, maar ach, die enkele keer. Laatst had ze op een kinderverjaardag niks lekkers gehad (ze hadden plakjes worst, lustte ze niet, taart, ook niet, chips, ook niet), dus toen er een bakje chocolade rozijntjes op tafel kwam was ik niet de moeilijkste. Dan mag ze daar best van snoepen!

Bij mijn schoonouders hebben ze trouwens wel iets andere manieren van doen, want daar zijn ze niet zo ingesteld op kleintjes. Mijn moeder heeft standaard een fles limo of diksap in de koelkast, maar bij mijn schoonmoeder had ze laatst dubbelfris in haar beker... Mwah, vind ik minder prettig. Ook krijgt ze daar gewoon koekjes met hun mee, ipv een granen biscuit ofzo. Voor normale dagen vind ik dat toch niet zo fijn. Feestjes vind ik uitzonderingen!

 

Ik heb zo'n vader (mijn vader dus) die Ayla van alles en nog wat wil geven. Van magnum (toen ze 3 maanden was ) tot slagroom en van oploslimonade tot een pannenkoek met stroop. Ik heb al 100.000 keer gezegd dat ik het niet wil hebben. Hoe moeilijk is het om te begrijpen . Toevallig had ik het er vandaag met mijn zusje over en toen zei ik idd ook "waarom is het leuker om Ayla een stuk cake te zien eten dan een soepstengel/rijstwafel/rozijntjes". Ik denk dat veel mensen die dat doen redeneren vanuit zich zelf. Zoals bij ons met het "pannenkoek-incident": mijn vader vond dat er stroop op moest, want zo'n kale pannenkoek was toch zielig. Ja, HIJ vindt een kale pannenkoek minder lekker, maar Ayla ként geen pannenkoek met stroop en weet dus ook niet wat ze mist. Dus hoezo...zielig .

Wat mijn zusje overigens ook nog opperde: eens op een rustig moment tegen mijn vader zeggen dat wij (mijn man en ik) gewoon nog niet willen dat ze allemaal suiker e.d. binnenkrijgt, ipv het in the heat of the moment te roepen. Waardoor ik geïrriteerd ben en dus bozig en niet duidelijk aangeef waaróm ik het niet wil en mijn vader dan dus alleen maar denkt "wat een gezeik". Aan de andere kant, ik vind eigenlijk dat het simpele feit dat wij het niet willen hebben, om wat voor reden dan ook, genoeg voor mijn vader zou moeten zijn om het gewoon niet elke keer weer te proberen. Maar ja, dat is het dus schijnbaar niet...

 

+1

Ik ben er meestal nog eens over als we weer eens in een (goedlopend, dat wel) gesprek zitten over opvoeding vroeger en nu.....zucht...

 

Danique heeft hier allergieen, soms is dat wel eens handig
Hier houden ze zich er ook wel aardig aan. Schoonouders hebben bambix rijstewafeltjes in huis en rozijntjes.
Mijn ouders ook en ze krijgt daar vaak een plakje ontbijtkoek of een stukje beschuit wat we thuis nooit hebben. Dus dat is voor haar een hele traktatie.
M'n moeder heeft haar 1x ranja gegeven en daar heb ik wat van gezegd aangezien ze 's avonds buikpijn had en ik niet meer wist wat ze allemaal had gekregen.
Sindsdien overlegd ze alles wel. Fruit mag ze van mij onbeperkt hebben, geven ze dat maar.
Pannenkoek vind ik ook prima, ze bakken ze dan met water maar stroop erop vind ik ook niet nodig. Thuis krijgt ze er appelstroop op, maar zonder vindt ze ook prima.
Overigens heb ik hier geen eetschema, zolang het maar gezond is mag ze 't allemaal wel hebben. Ze eet hier thuis ook zo'n beetje de hele dag door maar groeit momenteel ook niet, dus ze zal het wel nodig hebben. Volkoren cracker of fruit vind ik dan prima.

 

Kindjes voeren? Dan moeten ze naar de dierentuin gaan!

Nee, geen last van. Ik ben vanaf het eerste moment volkomen duidelijk geweest maar natuurlijk... ze hebben het wel geprobeerd!

 

Een paar weken geleden met dat erge warme weer, zaten we op een verjaardag. De tante van mijn man vond dat we Thirza maar diksap moesten geven ofzo, want ze kreeg veel te weinig voch binnen. Volgens mij is er dan nog altijd water hoor, Thirza was toen 3 1/2 maand ofzo.

Laatst heb ik stiekem wel erg gelachen. Ik zat bij mn schoonzus en haar dochter(bijna 3) moest een boterham eten. Maar mevrouw wilde niet en zat enorm te tutten met haar brood. Gelukkig voor haar zaten mama en tante allebei niet goed op te letten, dus heeft ze haar broodje chocopasta aan haar broertje(10 maanden) gegeven. En die vond het toch lekker.

 

Heel herkenbaar. Hier ook commentaar omdat de kleine niks anders krijgt dan bv. Dat kan toch nooit 'gezond en voldoende' zijn.

Heb het een paar keer uitgelegd dat hij alles binnenkrijgt wat hij binnen moet krijgen en voor de rest probeer ik het een beetje te negeren.