Ik vind het heel belangrijk om mijn kinderen te leren dat er een waarde aan geld zit, maar ook dat materialisme iets is waar je zeker niet aan mee hoeft te doen. Ik vind een abbo op de efteling, dure kado's met verjaardagen/sinterklaas/ kerst, verre vakantiereizen echt niet nodig voor jonge kinderen, deze jonge kinderen zullen -wanneer het ze niet aangeleerd is- hier niet zelf om vragen. Ik vind het belangrijk dat ik mijn kinderen leer om te genieten van kleine én grote dingen. En pretpark gaat hier denk ik 1 a 2 keer per jaar gebeuren, en dan nog een keer dolfinarium of apenheul. Mac donalds is voor mij gekoppeld aan dit soort leuke activiteiten, en niet aan een middagje winkelen, dan eten we gewoon ergens lekker een broodje. Ik wil wekelijks met mijn kinderen wandelen/fietsen/naar de speeltuin/picknicken met zelfgemaakte broodjes, dat is wat ik normaal vind om mee te geven. De grotere dingen zoals een pretpark zijn dan de echte uitjes. Ik wil mijn kind stimuleren om te produceren en niet te consumeren; zelf erop uit, genieten, bouwen, dingen ondernemen. In mijn optiek helpt het dan niet mee om wekelijks naar consumptieparken te gaan, nieuw speelgoed te kopen(laat ze zelf maar iets creatiefs maken..), etc.. Ik denk dat veel ouders het veel leuker vinden om naar een pretpark te gaan dan naar het bos, en dan onder het mom van 'mijn kind vind het leuk' dus eerder naar een pretpark gaan oid. Als ouder vindt je een patatje vaak ook lekkerder dan een broodje met kaas dat al 5 uur uit de koelkast is; dus ook die keuze is dan snel gemaakt. Verwennen vind ik ook zo'n lastig woord. Ik denk dat ik mijn kinderen ook verwen met aandacht, uitjes etc. Maar in materialistische zin zal ik mijn kinderen niet 'verwennen'. Daarnaast heeft het in mijn ogen niks met hoeveel geld je hebt, te maken. Wij hebben ook het geld wel om elke maand duurdere activiteiten te ondernemen, maar ik vind het niet nodig, dus gebeurt het ook niet. Iedereen maakt eigen keuzes en dat mogen we ook allemaal van elkaar respecteren. Soms vind ik het wél jammer dat zoveel ouders meegaan in de consumptiemaatschappij en het meermeermeer-standaard, het wordt namelijk steeds moeilijker te verkopen aan je kind dat jou kind géén wii krijgt oid. Toch geloof ik dat je als ouder de grootste rol hebt en dat ik dit soort dingen goed uit kan leggen etc. aan je kind. Ik hoop het.
Weet je waar ik het vaakst aan terug denk? Dat we bijna wegwaaide op de camping in duitsland... dat kleine riviertje daar (20 cm diep) dát was spannend! De speurtochten in Luxemburg en dat we vuurvliegjes zagen én een taart hadden gewonnen. Of op de camping spelen met een hoopje zand, steentjes en wat mos.... Of in het bos hier kikkervisjes vangen! Zo ook met verjaardag cadeau's en sinterklaas. Of een abbo op de speeltuin hier om de hoek... De duurdere vakanties zoals Turkije en Spanje... natuurlijk óók heel leuk maar camperen staat echt op nummer 1! Wij gingen vroeger 1 x per jaar op vakantie en daar genoot ik echt van... keek er echt naar uit. Efteling? 1 x per jaar max. Dierentuin? Met de wijkvereniging en 1 x per jaar met mn ouders. Het is toch fijn als je kind later terug denkt aan zulke dingen? Ipv dat ze balen omdat het allemaal niet goed genoeg is? Oftewel... ik vind toch ook dat er wel een waarheid in zit, dat wat je ouders zeggen.
Tja moeilijk, denk inderdaad dat het 2 uitersten zijn. We zijn natuurlijk ook van een totaal andere generatie. Ik had vroeger in de zomer een abbo op het zwembad en lag daar dag en nacht in met m'n vriendjes en vriendinnetjes en dat was al heel wat. Als ik nu al kijk wat mijn jongste broertje ( net 16 ) heeft dan vind ik dat al een enorm verschil. Die zit op breakdance, op drumles .. Ik zal mijn zoon ook dat soort dingen niet onthouden. Op een sport o.i.d. mag hij gewoon, als het maar niet iedere week iets anders is. En pretparken, dat zal echt niet iedere maand worden maar wel vaker als dat ik ben geweest vroeger. Op vakantie, tja hier ook 1 keer per jaar maar dan wel één keer goed. Ik vind het geen enkel probleem om met de kinderen straks wat te gaan reizen. Ik vind het zelf juist zo jammer dat ik nog maar weinig heb gezien vroeger. Uiteraard kunnen mijn ouders daar niks aan doen, die hadden het geld gewoon niet. Wij wel, maar als mijn zoon straks komt met dat hij graag iets wilt hebben van een scooter o.i.d. dan gaat hij er toch echt ook zelf voor werken.
Grappig dat je het aanhaalt, deze dingen herriner ik me ook het meest. In deze topic wordt een 'luxe' vakantie naar een all-in resort als een verwennerij voor een kind aangemerkt. Dat vraag ik me wel af. Ik vraag me af of je kleine kinderen daar echt zo enorm plezier mee doet? Volgens mij zouden die meer lol hebben op een spannende camping met een bos erom heen en een meertje, kinderboerderij in de buurt enz. Als ik naar onze 'zee-vakantie' foto's kijk zie ik mezelf altijd terug in precies dezelfde pose: met een emmertje in het zand. Zoveel avonturen heb ik dan echt niet beleefd. Misschien speelt het dat ik toen ook enig kind was, dus ook niemand om mee te spelen. 'Cultuur snuiven' werkt niet echt in een resort, laat staan voor kinderen jonger dan pakweg 7-8.
Voor mijn 12 waren mijn ouders nog samen en wekte alleen mijn vader en woonde we met 5 kinderen in 1 huis. Er was niet zoveel geld voor extreme dingen. We hadden een abbo op de kinderboerderij en dat was al heel wat. We zijn toen 1x op vakantie naar Frankrijk geweest en die vakantie vergeet ik niet zo snel weer. Was erg leuk en veel leuke en spannende dingen mee gemaakt. Ik was toen een jaar of 5 dus nog niet eens zo oud. Na de scheiding van mijn ouders werd alles anders. Mijn vader kon niet met geld omgaan en kocht voor ons van alles en ja het werd steeds meer en groter. Overigens vroegen we er nooit om. Mijn moeder ging ook weer werken en ontmoete haar nieuwe vriend. Toen ineens kwamen de vakanties naar Griekenland. Standaard elk jaar in de zomervakantie. Op mijn 17 gingen we niet omdat mijn ouders een nieuw huis hadden gekocht en op mijn 18e mocht ik voor het laatst mee. Zelfde voor mijn broertje. Nu ben ik intussen 24 en ben nog niet weer in Griekenland geweest. Mis het enorm. We gaan elk jar naar hetzelfde appartement en ik mis gewoon de eigenaren, andere vaste vakantie gangers en de cultuur en het land. Helaas heb ik het geld er niet voor en vind dat erg jammer. Zou zo graag de kleine willen voorstellen aan de vrienden daar. Maar ik weet ook dat we beter nog een jaartje door kunnen sparen dan is Liam wat ouder en kan dan ook wat meer. Maar kan wel zeggen die laatste jaren Griekenland hebben me zeker verwend en zit nu ook net zo lief op een camping in Nederland maar in mijn achterhoofd wel steeds de teleurstelling dat we niet naar Griekenland kunnen. Maar heeft natuurlijk ook met het gemis van vrienden daar te maken Maar pretparken waren voor ons alleen voorbehouden tot schoolreisjes mijn ouders vonden die parken verschrikkelijk. Dierentuin en apenheul waren ook zeldzaam. Het enige waar ik heel veel met vrienden kwam was speelstad oranje en dat verveelde nooit en bleef leuk. Denk dat het voor de generatie van vroeger ook niet normaal was om veel weg te gaan naar dat soort dingen. Hier zal erg alleen een abbo op de kinderboerderij komen en voor de rest kijken we verder als de kleine 4 is misschien voor de tijd dierentuin of apenheul maar dat zal maar 1x zijn. Wil het leuk en uitzonderlijk houden.
Maar moet je dan maar geen leuke dingen doen, niet teveel vakantie en uitstapjes omdat je anders een verwend kind krijgt? Vind dat een beetje vreemd. Hier willen we uit het leven halen wat we eruit kunnen halen en ja, dat betekend voor ons 3 tot 4x per jaar ver weg op vakantie, maandelijk wel een dierentuin of pretpark bezoeken etc. Maar ik heb niet het idee dat ik mijn kind daar nou zo mee verwen? Bovendien doen we het niet alleen voor uk maar ook voor ons eigen plezier. Houd toch niet in dat de dame hier maar krijgt wat ze wil en we maar doen wat zij wil?!
Vooral die laatste zin slaat volgens mij de spijker op zn kop. Verwennen is in mijn ogen de kids altijd de zin geven, waardoor ze geen grenzen leren, geen waarde leren en nergens tevreden mee zijn. Zolang het niet om de waarde gaat, maar om de beleving, dan is het toch prima?
ik ben zelf een pretpark fan en mijn kinderen zullen dus -als ze het leuk vinden- heel vaak naar een pretpark toegaan. daarentegen gaan wij gewoon kamperen ipv vliegen en Ties wordt helemaal niet verwend. gewoon met zijn verjaardag 1 mooi cadeau en we kopen alleen iets als hij het nodig heeft. dus ja, het een wel en het ander niet, lijkt me ook prima.
Precies ik vind verwennen ook meer dat ze overal hun zin in krijgen en maar alles voor ze kopen wat ze willen
Ja dat is ook zo, eigenlijk verwen ik mijn kinderen dan helemaal niet zo hahaha. Maar wij doen gewoon graag, en vaak, leuke dingen. Vorige week zijn we naar speelstad Oranje geweest, en we gaan zo ( als de kleine wakker is ) hier naar Sybrandy's. De oudste vind het fantastisch, zo duur is het niet want we nemen zelf eten en drinken mee. En ik kan al de vakantie's nog herinneren, ver weg én dicht bij. Ik vond het allemaal fantastisch. Maar wij als ouder zijnde willen we graag ver weg. Mijn man wil sowieso niet op de camping staan, en 1 keer per jaar dicht bij in Nederland weg en 1 keer per jaar ver weg buiten Europa vinden wij gewoon erg leuk. Natuurlijk moeten de kinderen het leuk hebben,maar ik ga niet tegen mijn zin op de camping staan omdat het zo leuk voor hun is. Dat is een resort met een groot waterpark ook.
wij hebben vroeger langere tijd een abonnement gehad op de efteling. Je gaat dan alleen heel anders naar de efteling als als je 1x gaat. Wij gingen dan vaak in 1 of 2 attracties en dan de speeltuin in. Ik vond het altijd heel leuk en heb er ook nooit 'genoeg' van gekregen. Ik ben de Efteling 'gewoon' gaan vinden toen ik er ging werken....en toen kwam ik er dus echt niet meer voor mijn lol. Ben er daarna enkele jaren niet meer geweest en nu vind ik het weer leuk met de kinderen, maar dan ook grotendeels sprookjesbos e.d. ipv de hele grote attracties. De paddestoelen langs de route van het sprookjesbos vinden ze helemaal geweldig! Ik vind een abonnement overigens niet perse verwennerij. Het is in mijn beleving een ding waar je als ouders voor kunt kiezen om te doen voor jezelf/je kinderen. Mogelijk doen wij het ook nog eens een paar jaar voor onze kinderen, maar dat zien we vanzelf wel. Overigens heb ik nooit het idee gehad dat wij verwend waren omdat we een abonnement hadden. Mijn ouders kozen daarvoor ipv voor dure verre vakanties. Als ik nu naar ons eigen gezinnetje kijk doen we leuke dingen, gaan we naar het bos, de binnenspeeltuin, af en toe pretparken, dierentuinen en op vakantie. Voor vakantie kiezen we nu voor vakantie in Nederland, omdat wij beiden geen zin hebben om met kleine kinderen in een vliegtuig te gaan zitten of ver te gaan rijden. WE zouden het financieel wel kunnen. Dit jaar gaan we een week naar een boerderijcamping en een week naar de sprookjescamping (5 sterren kindercamping met volop animatie). Tja het eerste kun je scharen onder niet luxe, het tweede onder extreem luxe. Toch denk ik dat onze kids beide weken enorm veel plezier gaan hebben met beide verschillende mogelijkheden die we ze gaan bieden. Het zijn gewoon twee dingen die ze leuk vinden en dat gunnen we ze. ik denk dus niet dat een abonnement iets met verwennerij te maken heeft maar met een keuze die ouders maken en dat dat ook niet bepaald of je kinderen later de waarde van geld zullen (leren) kennen. Ik heb die prima leren kennen nl. ondanks abonnement. Verwennen zit ook vooral in alle dagelijkse dingen die kinderen krijgen toegestopt en of er 'even' iets gekocht wordt als een kind iets wil, of hier toch echt op moet wachten tot een bijzondere gelegenheid (sint, verjaardag) of tot hij/zij genoeg gespaard heeft.
Onder verwennen versta ik ook kinderen altijd hun zin willen geven in iets waar ze om vragen. Maakt niets uit welke waarde het heeft. Kan ook snoep zijn. Denk eerlijk gezegd ook niet dat een kind van 3 of 4 jaar om een abonnement vraagt van een pretpark maar dat het idd een keuze is die ouders maken omdat zij denken hun kind daar een plezier mee te doen (en de sommige ouders hunzelf ) Ik vind niet dat je bij elk ding wat je koopt of onderneemd met je kind erbij hoeft te zeggen dat het niet voor iedereen is weggelegd en dat het veel centjes kost enz... daar komen ze later wel achter als ze wat ouder worden en zelf bewust worden van wat er te koop is in de wereld. Mijn zoontje van 9 heeft alleen nog maar Business class gevlogen omdat wij dit altijd doen. Moeten we dan expres een keer gewoon economy gaan vliegen en zeggen "dit is de manier hoe de meeste mensen reizen per vliegtuig en het is stukken goedkoper"? En de meeste kleine kinderen vermaken zich idd net zo lief op een "gratis" kinderboerderij, dagje strand, bak water in de tuin waar ze mee kunnen kliederen, schepjes emmertjes enz...dan een pretpark