Ik weet ook niet wat beter is, dat weet je pas achteraf, maar ik lees vaak dat vrouwen worden afgeschrikt voor pillen omdat het zo'n enorm bloedbad zou veroorzaken terwijl je dat in de praktijk eigenlijk heel weinig hoort. En ik heb zelf dus wel degelijk Asherman gekregen door een curettage, terwijl die ingreep hier op het forum en door sommige vk's en gyns als redelijk risicoloos wordt verkocht. Maar als je baarmoeder er verkleefd van raakt en je een eileider verliest door de gevolgen van een curettage en dan ineens flink wat lotgenoten treft, dan blijken die risico's heel reëel te zijn. En dat wil ik vrouwen die voor de keuze staan meegeven. Ik weet ook niet wat de goede keuze is voor elk individu, maar je moet van beide keuzes weten wat de risico's zijn. En dat lijkt me nu duidelijk. Suus
Arme Guusje, wat ontzettend triest. Patacetamol en een kruik helpen tegen de kramp. Heel veel sterkte. Suus
ik ben in het spaarne gecurretteerd en die arts gaf me ook duidelijk aan dat asherman een gevolg zou kunnen zijn. Hij zei idd dat weinig gynaecologen in nl dat aangeven, maar hij wilde het wel melden. Maar het spaarne is hier natuurlijk erg bekend mee. @guusje: heel veel sterkte
Klopt, ik ben ook in het Spaarne geopereerd, zoals honderden vrouwen daar jaarlijks geopereerd moeten worden aan de Asherman. Guus, hoe is het met je? Suus
Het gaat wel, ik ben het echt kwijt geraakt vanmorgen volgens mij. Ik heb een hele grote prop verloren en daarna waren de krampen ook voorbij. Ik ben in ieder geval blij dat mijn lichaam het zelf heeft opgelost.
Jeetje, dat is snel gegaan. Wat ellendig allemaal. En onwezenlijk lijkt me. Ik neem aan dat je de echo voor vd week laat staan om te controleren of je helemaal schoon bent? Ik hoop dat je ondanks alles kan slapen, en ik leef met je mee. Suus
Het is ook heel raar. Het voelt zo leeg ineens. Nu eerst even een tijdje rust en op vakantie en dan zullen we in augustus wel weer met een nieuwe poging gaan beginnnen. Ik ga morgen eerst bellen met het zh of ze me woensdag al willen zien of dat ik beter iets later kan terugkomen.
Woensdag is juist wel een goed moment, tegen die tijd is de baarmoeder wel rustig en kunnen ze goed zien of alles weg is. Kan me voorstellen dat je even rust wilt, het is zo ontzettend heftig om mee te maken, die opeenvolging van emoties (blijdschap, angst, onzekerheid, verdriet). Nu eerst maar eens lichamelijk opknappen, de rest komt vaak pas later. Suus
@Guusje: wat verdrietig joh, dat het toch echt mis was! Het is wel heel snel gegaan zeg! Fijn dat je lijf het zelf opgelost heeft, (vond ik toen iig wel een absolute bevestiging dat het echt niet goed was). Sterkte ermee! @heftig bloedverlies: ja, dat kan dus ook gewoon bij een spontane miskraam. Toen ik in het ziekenhuis belandde, (het bloed gutste er hier ontzettend uit en ik kon binnen een kwartier niet eens meer zitten, zo hard stroomde het eruit), gaven ze daar aan dat ze dat maar een paar keer per jaar binnenkregen, zulk heftig bloedverlies. Maakte niet uit of dat na medicatie was of niet, (alhoewel ze mij liever niet meer aan de misprostol zien, na dit verhaal... ). Het is dus maar de vraag of meiden die na medicatie zulk heftig bloedverlies hadden, (waar je de verhalen over hoort), dat niet ook gewoon gehad hadden zonder medicatie, als een miskraam spontaan op gang zou zijn gekomen. Ik vloeide wel al 4 dagen en uiteindelijk hebben ze in het ziekenhuis dus met de hand het vruchtzakje eruit geholpen, omdat dat vast bleef zitten en ik dardoor dus zo enorm bleef bloeden. Als ik zelf zo de verhalen ook lees van heftige miskramen, is dat eigenlijk altijd die combi: vruchtje wil niet loskomen en dus gaat je lijf nog harder bloeden, om het maar naar buiten te kunnen werken.