Mijn dochter heeft ineens weer moeite met bijvoorbeeld afscheid nemen op het kdv. Ze gaat me heel dapper een kus en een knuffel geven en rent me nog een paar keer achterna voor nog een kus en een knuffel. Vanochtend leek het prima te gaan tot ik de deur achter me dicht trok en ik haar in huilen hoorde uitbarsten De laatste weken horen we ook van de leidsters dat ze over de hele dag af en toe huilt. Ze vragen dan wat er is en dan zegt ze 'ik mis mama en papa' of 'ik wil naar mama toe'. Zielig vind ik het! Ik had als kind heimwee en weet nog hoe vreselijk dat voelt. Vind het zo sneu voor haar.. Ze heeft toen ze jonger was ook wel van die fases gehad daar maar ik had niet verwacht dat ze nog zo'n fase zou krijgen nu ze 'al' 3,5 jaar is. Ze heeft het trouwens ook wel ergens anders, bij opa en oma bijvoorbeeld maar wel iets minder. Iemand ervaring mee? Of tips?
Hier ook nooit geen last maar hij is nu net met de derde week bezig op school en het begint nu te komen. Als ik wegga dan zegt ie: ik voel mijn traantjes komen mama, ik ga je missen... Pff vind dat erg lastig! Tips? Nee niet echt eigenlijk. Ik leg het hem gewoon goed uit dat ik weer terug komen en dat hij lekker even gaat spelen met andere kindjes. De ene dag gaat het beter dan de andere dag. Begrijp je gevoel wel.. niet leuk..
hier niet echt dat probleem. Maar toen de oudste een schoolreisje had zei hij ook dat ie ons wel zou missen. Heb hem toen een portemonaitje mee gegeven met daarin wat foto's van ons en van zn broertje. Ik zei dat ie dan altijd even naar ons kon kijken als ie ons miste. Hij had het uiteindelijk te druk en te leuk om ons te missen hihi. Maar misschien helpt het wel? Of een sleutelhanger met pasfoto's van jullie erin en een zakdoekje met je parfum erop ofzo. Heeft ze je toch een beetje bij zich
Mamzie heeft wel leuke tips vind ik. Anders eens aan de juf(fen) vragen of mamzie's ideeen zouden kunnen werken (of juist averechts), of dat ze misschien een ander leuk ideetje hebben? Lastig hoor, en ik begrijp je gevoel helemaal. Gelukkig hier momenteel geen last van missen. afkloppen
ow ik zal dan zelf gaan huilen haha Mamzie heeft zeker goede tips. Hier gaat haar knuffeltje mee en dat helpt redelijk
Bedankt meiden! Ze heeft sowieso altijd haar pop bij zich. Een foto is nog wel een goed idee idd Het begint nu toch wel ingewikkeld te worden want het kdv belde net alweer.. Ze is de laatste weken gewoon niet zichzelf. Nou weer, huilt ze steeds en wil naar huis. Ze weten daar ook niet meer goed wat ze met haar aanmoeten. Ik ben eens na gaan denken en ik denk dat ze zich daar even niet zo veilig voelt, ze heeft in korte tijd veel meegemaakt daar. Ze heeft daar een keertje een ongelukje gehad (broek gepoept), heeft een buikgriep gehad wat daar begonnen is (heel erg overgeven) en is daarna (week later) hard gevallen en had haar knietjes open waar ze erg van onder dr indruk was. Daarbij komt dat ze al een poosje loopt te kwakkelen met haar gezondheid en ze een darmparasiet blijkt te hebben. Ze heeft daar op het moment niet heel veel last van maar ik denk wel dat het veel energie vraagt van haar lijfje. Ook klaagt ze de laatste dagen veel over hoofdpijn (spanning?) en is moe. Het kdv stelt voor om haar halve dagen te laten gaan. Dat is wel leuk bedacht maar ze gaat daar niet voor de lol heen, maar uit noodzaak. En ik zou niet weten op wie we een beroep kunnen doen (opa en oma werken zelf nog). Kijk, als ze echt lichamelijk niet ok is moet er gewoon nu wat gebeuren. Maar ik twijfel of dat het echt is en daar kom je niet zomaar achter. Thuis is ze namelijk niet (meer) steeds niet lekker, gaat juist weer de goede kant op (op af en toe die hoofdpijn na). Jeetje, ik weet het niet. Ik word heel verdrietig van het idee dat ze zich zo verdrietig voelt maar ik ben ook een beetje bang dat als we haar nu al van het kdv halen (deze fase duurt nu ongeveer een maand vanaf het overgeven), ze er straks helemaal niet meer naar toe wil en ik heb juist het idee dat ze het kdv weer als positief moet gaan ervaren. Dus meemaken dat het daar leuk is, anders bevestig je haar in haar gevoel en maak je het misschien alleen maar erger. Nou, wat ik zeg.. ik weet het niet
poeh, dat is lastig! Ik zou haar zeker niet weghouden van het kdv! Daar kan ze (bedoel het niet verkeerd) later gebruik van gaan maken, als ze op school zit, of als ze weer terug moet. Zo van als ik maar veel ga huilen dan hoef ik niet meer (zoals ik net al zei, ik bedoel het niet verkeerd). Zelf werk ik ook op een dagverblijf en zie dat kindjes van een jaar of 3.5, vaak wat meer moeite gaan hebben. Ze zijn uitgespeeld, hebben behoefte aan meer uitdaging, met andere woorden ze zijn toe aan school. Misschien kun je dit eens aan de leidsters voorleggen? Ik vind het trouwens maar een raar iets, dat ze je bellen met deze mededeling? Ik zou dit sowieso met het ophalen doen, omdat ik die ouders de hele dag een rotgevoel geef (tenzij ouders me vragen om te bellen als het niet gaat). Wat ik vaak doe als leidster zijnde, is afleiden, laten helpen, leuke dingen doen die anders niet mogen. Zit ze op een verticale groep of een peutergroep? Als ze op een verticale groep zit en ze slaapt tussen de middag niet meer, zouden ze kunnen kijken, of ze 1 op 1 wat met een leidster zou kunnen doet, iets speciaals. Zodat haar laatste half jaar kdvtijd een positief einde krijgt!
Bedankt voor je reactie moonlight! Ik heb zelf niet de indruk dat ze toe is aan school. Ze vermaakt zich er namelijk wel heel erg (als het goed gaat). Ze heeft daar een vriendinnetje waar ze dol op is en ze spelen de hele dag samen. Behalve dus de laatste tijd. Vond het juist wel fijn dat ze nu bellen, vorige week deden ze dat niet en hoorden we het idd bij het ophalen. Maar ze weten het ook even niet meer, ze zien dat ze zichzelf niet is (en dan denk ik weer: 'ik haal haar op!'). Ik vind het wel een goed idee wat je zegt over dat 1 op 1 aandacht een poosje. Wat ze nu doen is op een gegeven moment wat strenger zijn omdat ze er anders zo in blijft hangen en blijft huilen. Maar ik vraag me nu af of dat wel ok is omdat het er dan voor haar ook niet leuker op wordt natuurlijk.. Ze zit op een peutergroep trouwens, van 3 tot 4 jaar. Oeff.. ik vind het zo lastig! Het is ook zo'n gevoelig meisje en ik herken veel van mezelf terug in haar. Veel heimwee, vaak niet lekker etc. Als ik eraan terugdenk wat ik op dat moment nodig had was juist een lieve juf, in elk geval niet iemand die me streng toesprak, daar werd het alleen maar erger van. Zal dat eens voorleggen. En hebben kdv's ook standaard een pedagoog rondlopen? Ik vind het aan de ene kant fijn dat ze ons laten meedenken (uiteraard) maar het wordt nu echt bij ons neergelegd terwijl ze daar het probleem net zo goed hebben toch?
Mja lastig is dat he vooral als zo'n kdv zegt "misschien maar halve dagen laten komen" dan beseffen ze toch niet helemaal WAAROM ze in de eerste plaats naar het kdv gaat. Niet omdat jij het zo gezellig vind.. Overigens zijn de "juffen" van een kdv officieel Pedagogisch Medewerker. Dus ja die zouden ze er zeker moeten hebben Hier zijn de kdv-juffen trouwens neit zo van de 1-op-1 aandacht maar ze is ook nooit als enige die geen middagslaapje doet. Wel vind ze het spannend en speciaal om niet naar bed te hoeven maar dat heeft meer te maken met dat dat betekend dat ze bijna naar school mag. Standaard doen ze iedereen naar bed.. tot paar maanden voordat ze naar school gaan. (uitzonderingen die echt niet slapen daargelaten natuurlijk)
Wat vervelend maja! Ik heb er niet echt ervaring mee met die leeftijd. Ik weet wel dat T. de fase met 14 maanden lang heeft gehad, en hij toen oa enorm opknapte na een lange week vakantie. Ik weet dat jullie net een weekend weg zijn geweest, maar misschien dat een langere vakantie en dus een langere break van het KDV haar goed doet? Al weet ik ook dat dat nu niet zo goed uitkomt. Merk je thuis verandering in gedrag bij d'r, sinds het op het KDV ook minder gaat?
Hier ook een mannetje die er erg last van heeft, en ook 3,5 jaar is. Ik hoor op zijn kdv dat het redelijk normaal is dat ze een terugslag krijgen hier in. Ik maak het afscheid altijd kort, dat werkt hier het beste. Vind het trouwens een leuke tip met die foto's!! Ik heb eigelijk verder geen tips.
Nou, ze bleek achteraf dus toch weer gewoon ziek te zijn. Ik heb zelf nog gebeld hoe het ging en toen lag ze te slapen op de bank. Even later werd ik gebeld dat ze koorts had. Dus ik haar ophalen, lag ze als een zielig vogeltje op de bank.. had ze in haar broek geplast en begon heel erg te huilen toen ze mij zag. Ik haar troosten, moest ze ineens heel erg overgeven Gewoon ziek dus. Pff, voelde me zo schuldig dat ik niet door had dat ze ziek was en ze daar dus een hele poos is geweest terwijl ze niet lekker was. Zoontje ook direct mee naar huis genomen want die bleek ook ziek, werd met koorts wakker en was huilerig. Als ze weer beter is gaan we gewoon weer beginnen alsof er niks aan de hand is. Blijkt dat ze nog zo verdrietig is als ze daar is moeten we maar even verder kijken.
Mijn dochtertje heeft het ook ineens, niet op de opvang maar voor de rest wel bij oppas, en ik kan haar in het zkh ineens niet meer in de creche achterlaten als ik een afspraak heb terwijl ze dat eerst geweldig vond! Het zal wel een fase zijn (ze is nu bijna 2,5 jr), dat ze ineens beseft dat de wereld wel vol met vreemde mensen zit Ik probeer er een beetje rekening mee te houden maar ze moet er ook maar aan wennen, ik vind het ook super sneu om haar ergens huilend achter te laten maar meestal trekt dat snel bij.
He bah maja, wat zal je je rot hebben gevoeld Knuffel! Had je ook niet kunnen weten! Hopelijk gaat het beter als ze weer beter is.