BlauweLucht

Hoi
Sorry, wat een late reactie, ik zag wel staan dat ik een melding had, maar dacht dat dat vast iets algemeens was!
wat lief, een persoonlijk berichtje van jou!
Ja moeilijk he, om te genieten. die angst om weer teleurgesteld te worden. Ik merk dat ik ook elke keer als ik het met mn man erover heb zeg: stel dat dit goed gaat, dat deze baby echt komt, dan....
Maar ik heb inmiddels wel geaccepteerd dat ik niet heel onbezorgd zal genieten van deze zwangerschap. maar ik merk dat het wel iets makkelijker wordt om de zorgen los te laten. Ik probeer meer afstand te nemen, en 's avonds in bed aai ik over mn buik en fluister toch wat lieve woordjes naar de kleine...
Gelukkig komen we met elke dag dichterbij naar 'het eind'... wat hopelijk over 6 maand een prachtige baby is voor ons allebei.. en de rest van 'de club'!!!
liefs!

Hee hallo,

Hier even een pb van mij. Het is zo herkenbaar wat je allemaal schrijft over de onzekerheid en het genieten. Moeilijk hè om je hart te geven aan de kleine...bang om weer gekwetst te worden en los te moeten laten. Bij mij is het niet anders hoor! Ik huil nog bijna dagelijks, van tijd tot tijd humeurig, en voel nog altijd echte angst. Ik kan nog niet echt genieten en iemand zei vandaag tegen mij " probeer dit dan maar te accepteren dat je nu nog niet geniet"! Ik moet volgende week naar de VK en ga mijn gevoelens ter sprake brengen...de angst en het verdriet niet te kunnen genieten van de zwangerschap, wie weet help dit. Ik hoop dat met de tijd het vertrouwen voor ons beide wel komt....we hebben beide al een kleine dus we kunnen het wel, en ik denk ook dat we dit gewoon verdienen....wat denk jij? Ik zal het je laten weten wat de verloskundige mij adviseerd, wie weet heb jij er ook iets aan.

Liefs van mij.