hee meiden, ik wilde graag iets met jullie delen aangaande mijn kinderwens. Ik heb er moeite mee om het met mijn familie enzo te bespreken, want op mijn moeder na doet iedereen best wel moeilijk. Eigenlijk past het niet in de vlinderlounge thuis, maar ik heb eigenlijk nu niet zo'n zin om met 'gewone blije zwangeren' te praten en hopelijk vinden jullie het niet erg. Zo ja dan kan ik de moderators vragen het onderwerp te verplaatsen hoor! het geval is dit: ik wil enorm graag moeder worden, liefst morgen en daarom ben ik allerlei info aan het verzamelen over donorschap, donorcontracten, zelfinseminatie, etc etc etc Ik heb echter ook contact met een man die graag donor wil zijn maar ook een ouderrol wil spelen. Eerst dacht ik: ja doei, ik moet al de hele week werken, straks ben ik ook nog het hele weekend mijn kind 'kwijt'. Maar ben toch ook gaan nadenken over de mogelijke voordelen: - het kind heeft twee ouders - Als er iemand financieel helpt, kan ik het kind meer bieden - ik heb iemand om de verantwoordelijkheden mee te delen Nadelen zie ik natuurlijk ook: - je kind moeten missen als hij bij zijn vader is - mogelijke ruzies over omgangsregelingen en alimentatie - gesleep met een kind De man in kwestie is ook nog ruim ouder dan ik. Namelijk eind 40... Hij schrijft dat hij niet meer fulltime werkt en dat dat financieel gezien ook niet hoeft. Hij is een gezonde hollandse man. Ik heb besloten dat ik nog maar eens hard moet nadenken over wat ik nou wil en hoe. en met wie. Wat wel belangrijk is om te weten is dat ik, wat ik ook voor soort donor kies, altijd zal gaan voor zelfinseminatie (geen geklus met een vreemde) en er altijd een donorcontract zal komen. pfff wat een verhaal he. hopelijk willen jullie open en eerlijk reageren.
ik vind het heel moeilijk om daarop te reageren. Maar als ik heel goed mijn best doe om in jou situatie in te leven, dan lijkt het mij helemaal geen gek idee. Wat mij vooral belangrijk lijkt, is het feit dat je met iemand de verantwoordelijkheden kan delen over je kindje. Ik zou er iig wel heel goed voor zorgen, als je besluit in zee te gaan met deze man, dat je die man goed leert kennen en dat je hele duidelijke afspraken maakt en deze ook vast legt op papier. Afspraken waar jij iig absoluut niet aan twijfelt en dat ook nooit zal gaan doen. het lijkt me erg belangrijk dat jij toch behoorlijk goed overweg kan met hem. Meid, iig heel veel suc6 met je beslissing! Ik hoop dat je voor jezelf ene goede keuze maakt waar jij meer dan 100% achter staat.
Ken je deze man al langer, of heb je hem recent leren kennen? Als je hem nog niet zo lang kent, zou ik wel voorzichtig zijn. Misschien toont hij nu één gezicht, maar straks een heel ander gezicht. Het is namelijk wel iemand waar je tot het 18e jaar van je kind aan vast zit, en nog langer.... Je moet wel zeker weten dat je dat wil en dat hij verder geen gekke dingen gaat doen. Waarom wil hij dit? Wil hij dan ook bij de bevalling zijn? Ik zou er goed over nadenken en goed over praten en een waterdicht contract opstellen bij een notaris, zodat je nooit gedonder kunt krijgen.
als ik kies voor een co-ouder dan zal ik zeker zorgen dat ik hem goed ken. en zeker weten dat alles bij een notaris wordt vastgelegd dan! Maar aan de andere kant, als ik verliefd word en een relatie aanga, kan ik er na een jaar of wat ook wel achterkomen dat het met mijn partner toch niet zo goed gaat... mijn ouders hebben het zo 31 jaar volgehouden: geen echt echtpaar maar wel samen ouders. mijn hart zegt dat ik morgen al weer zwanger wil zijn. mijn hoofd zegt: denk er goed over na en bekijk al je opties. als je van te voren alles dertig keer overwogen hebt en je hart zegt dan ook ja... dan duurt het maar wat langer maar dan heb je er wel vrede mee. Toch wil ik niet te lang wachten. Ik zat laatst te lezen over down-syndroom: op de 20 is de kans 1 op 1500, als je 30 bent 1 op 900 en als je 40 bent 1 op 300... Als het al eens is misgegaan wil je natuurlijk niet nog extra kans lopen! En als ik volgend jaar ergens zwanger raak ben ik al 36 als ik het kindje krijg... en ik hoop stiekem toch ooit 2 kindjes te krijgen. Had het liefst een huis vvol kinderen gehad voor mijn 30e, net als mijn moeder. maar ja...
Lieverd, ik hoop dat je de juiste beslissing neemt en volg je hart! Doe waar jij je goed bij voelt meid! S6!
Ik zou de mogelijkheid wel open houden dat als je met donor werkt je kleintje toch zou kunnen weten later wie z'n papa is moest hij er later nood aan hebben. Je hebt donors die als vader gekend willen worden moest het kind dit later wensen als hij 18 is
hoi Zico, alle kinderen hebben het recht om vanaf hun 16e te weten wie hun vader is. Het is in Nederland niet meer toegestaan om anoniem te doneren. Vandaar dat de wachtlijsten bij de spermabank inmiddels bijna 2 jaar is en veel mensen het via een andere manier zoeken. Een vriendin van mij is getrouwd met een vrouw en heeft ook kinderen via een donor. Zij hebben in het contract opgenomen dat er een paar keer per jaar contact is. Wat dat betreft is er veel mogelijk als je er maar goed over nadenkt en het allemaal vastlegt. Zodat er later geen gelazer over komt.
Hi, nou ik vind het moeilijk om hier op te reageren. Ik weet sowieso niet hoe het allemaal in zijn werk gaat,maar dan zou ik er (denk ik)wel voor zorgen dat mijn kindje altijd zijn vader zou kunnen opzoeken en leren kennen. Een kind zal toch altijd nieuwsgierig zijn naar zijn vader lijkt mij. En misschien een brutale vraag maar hoe heb je het vorige keer dan gedaan? Als je niet wil antwoorden ook goed hoor meid.. Ik heb er vertrouwen in dat jij wel de juiste beslissing gaat maken,vertouw op jezelf! Succes! -x-
Als je via de medische kanalen een donor wilt en geen twee jaar wil wachten, kun je ook naar Belgie. Daar is de wetgeving nog anders. Er zijn daar nog steeds anonieme donoren en de wachtlijsten zijn een stuk korter! Succes met beslissen. Het allerbelangrijkste is, is dat je je gevoel volgt.... Liefs, Pechvogel
hoi Daisy, vraag maar raak hoor. Ik ben ongepland van Bas in verwachting geraakt na een one night stand... en ik heb nog wel netjes condooms gebruikt. Ik heb altijd kinderen willen hebben, maar liefst wel met een leuke papa die van mij houdt! Toch heb ik geen seconde aan abortus ofzo gedacht en had me helemaal voorbereid om het alleen te gaan doen want de vader wilde er niks mee te maken hebben. Nu ik aan het moederschap heb geproefd, weet ik zeker niet meer zo zeker of ik wel wil wachten tot de juiste man voor mij langskomt... Over zwanger worden dmv een donor enzo heb ik al veel gelezen en ook gesproken met een vriendin die met een vrouw is getrouwd. Ik ben er echt serieus over aan het nadenken. Ik ben gewoon zo bang dat ik de juiste man pas tegen kom als ik te oud ben om moeder te worden... en hoe het in zijn werk gaat: je maakt duidelijke afspraken met een donor en legt dat vast in een contract. dan komt hij elke maand een potje langsbrengen en moet ik het zelf met een spuitje inbrengen. Ik wil geen anonieme donor, mijn kind moet kunnen weten wie zijn vader is. Hoe ik het precies wil, daar ben ik nog over aan het nadenken.
Hoi Loopy, Ik vind het moeilijk om je hierin te adviseren maar doe alsjeblieft wat je hart je ingeeft. Veel sterkte met je beslissing. Liefs Senninha
ik vind het zo moeilijk... ik zou zooooooo graag een kindje willen hebben. mijn hart zegt: JA maar mijn verstand zegt: ZOU JE DAT NOU WEL DOEN ik moet er zo om huilen.ik zou een kind zoveel liefde kunnen geven... ik ben niet rijk maar word een kind ongelukkig als hij ranja krijgt in plaats van merkcola? en een broek van c&a ipv mexx? nee toch? en toch zijn er zoveel mensen die het me afraden omdat ik geen man heb. hoe lang moet je eigenlijk wachten/hopen op de juiste man? en wanneer weet je of hij de juiste is? en of het altijd goed zal blijven gaan? stel dat ik pas op mijn 40e de juiste man vind en hij gaat er toch vandoor na een paar jaar? dan ben ik alsnog een alleenstaande moeder maar dan met de problemen om de omgangsregeling en geruzie om de alimentatie... EN een hoop extra verdriet ik wou dat ik het wist ik wou dat ik ergens het juiste antwoord kon vinden ik wou dat ik Bas nog had en alles nog goed was
Loopy, ik snap dat je niet aan abortus hebt gedacht,je wilde tenslotte toch een kindje,ik zou precies hetzelfde gedaan hebben! Als ik in jouw schoenen zou staan zou ik niet meer langer wachten,je wilt het nu, dus ga ervoor zou ik zeggen! Die juiste man kom je heus wel tegen maar wanneer dat weet je nooit van te voren? Meid,ik weet zeker dat jij je kindje veel liefde kan geven en wat betreft geld,zolang jullie dan kunnen eten en drinken en een leuk huisje/app kunnen betalen is dat genoeg,idd geen dure spullen,dat is alleen een bijkomstigheid,daar wordt je kindje niet gelukkig van. Loopy,ik hoop dat je doet wat jij zelf voelt en wilt en denk niet aan wat een ander zegt,tis jouw leven! Zet alle voordelen en alle nadelen naast elkaar.. Succes meid! Liefs D..-x-
dank je wel Daisy, jouw berichtje fleurt me weer een beetje op. Ik ben in ieder geval blij dat jullie begrijpen dat mijn kinderwens nog groter is geworden nu ik zwanger ben geweest en Bas in mijn armen heb gehad...
Ik begrijp je helemaal want bij ons was het ook niet gepland zeg maar,(wel van harte welkom),dus nu ik ook weet wat het is om moeder te worden en zijn en dan zo'n klein mooi mensje ziet die helemaal van jouw is dat is toch niet te beschrijven hoe je je dan op dat moment voelt? Ik hoop ook net als jij weer zo snel mogelijk zwanger te mogen worden en dat het allemaal goed mag gaan! Fijn dat ik je weer een beetje opfleur.
hoi Meiden, er zijn weer hele nieuwe ontwikkelingen en ik wil ze graag met jullie delen. Het is wel een lang verhaal hoor! Sinds een weekje heb ik weer via de msn en telefoon contact met een jongen met wie ik in 2005 een korte flirt heb gehad. Destijds werd het geen relatie (dat denk ik ook niet dat het er ooit van komt) maar we zijn vriendschappelijk contact blijven houden. Deze man (net zo oud als ik) zei dat ie wou dat ie me kon helpen en dus besloot ik hem te vertellen over mijn kinderwens en mijn donorplannen. We zijn steeds verder in gesprek gekomen en vrijwel direct vertelde hij dat hij me heel graag wilde helpen als ik dat zag zitten. Ik heb hem gezegd dat hij er heeeeeel erg goed over na moet denken. Het gaat immers om de gevolgen van drie mensenlevens! Hij zei dat hij er erg zeker van was. Dus ik heb hem een hele lange mail gestuurd met dingen waarover ik vind dat hij goed na moet denken. Er is zoveel mogelijk. Aan de ene kant kan hij donor zijn zonder rechten en plichten en nooit contact hebben tot het kind 16 is. Het andere uiterste is vaderschap en wettelijke erkenning van het kind. Ik sta met deze man zeker open voor kinderen krijgen met een gedeeld ouderschap. Als hij dat ook wil, heb ik wel al van te voren gezegd dat ik niet wil dat het kind zonder mij weggaat tot het een bepaalde leeftijd heeft, bijvoorbeeld 5 a 6. Wel natuurlijk met mij erbij op visite en logeren enzo. En dat we de bezoekregeling steeds verder kunnen uitbreiden naar mate het kind ouder wordt. Als hij een vaderrol wil gaan vervullen vind ik ook dat hij er met iemand over moet gaan praten, bijvoorbeeld zijn ouders of zijn beste vriend. En ik wil dan ook dat hij mijn ouders ontmoet. En dat alles op papier wordt gezet. Wat voor mij ook belangrijk is (klinkt misschien primitief hoor) dat is dat deze man groot breed en blond is. Sterk en gezond. En met een sterk zelfbewustzijn, een zachtaardig karakter en een harde werker. Hij zou een geweldige papa zijn. Hij heeft altijd verteld dat ie graag kinderen wil. DUS....Binnenkort gaan we heel serieus praten.
Loopy, ik kan me heel goed voorstellen dat je weer een kindje wil, alleen of samen, nu je zwanger bent geweest van Bas. Ik herken dat gevoel maar al te goed. Of je eerste zwangerschap gepland was of niet, doet er dan niet zoveel toe. Ik hoop dat het wat wordt met deze man. Leg het goed vast hoe je dingen wil regelen, maar als ik het zo lees, ben je je daarvan wel bewust.
Hi meis, dat is errug spannend! Ik hoop van harte dat jullie er samen goed uit kunnen komen,het zou geweldig zijn meid! En heel goed dat je goede afspraken maakt,zorg dat je alles zwart op wit krijgt! Voor hem misschien ook de goede oplossing aangezien zijn leeftijd,toch? Ik wens je heel veel sterkte en heel veel succes! Veel liefs D.. -x-
Hey Loopy, ik hoop echt voor je dat je er met deze man uitkomt. Het lijkt mij ook heel goed om alles nog eens uitgebreid te bespreken. Heel veel succes de komende tijd.