Hallo lieve dames, Ik ben nieuw hier. Ik ben Meriam en ben 22 jaar. Ik ben alweer 3 jaar samen met mijn hubbie. 1.5 jaar geleden raakte ik per ongeluk zwanger, die resulteerde in een miskraam met 8w5d. Ik heb toen dagen in het ziekenhuis gelegen door teveel bloedverlies. Ik ben daar zo van geschrokken indertijd, maar verder niet veel aandacht aan geschonken. Toen we besloten zwanger te worden dacht ik dat het meteen zou lukken. Het heeft toen bijna een jaar geduurd, en ben nu 11w4d zwanger. Maar ik verga van de angst voor een miskraam. ik kan er niet van genieten. Ik dacht eerst misschien als ik bij de 12 weken grens zit, maar nog steeds niks. Ik ben hartstikke bang dat het weer gebeurt. Ik heb wel met de gynaecoloog afgesproken dat ik wekelijks een echo mag. Dus baby doet het tot nu toe goed. Kan iemand mij even opvrolijken? herkent iemand dit? kan er niet echt met iemand over praten.
Ik kan er niet over meepraten(zo'n heftige mk) maar wil je toch even een hart onder de riem steken! Wel een mk gehad, half jaar later zwanger en nu bijna klaar! Dus het kan ook goed gaan!! Snap wel dat je het eng vindt hoor! Is niet niks een mk, helemaal niet als het zo heftig is!!! Ik heb zelf heel lang niet geloofd dat mijn zwangerschap echt goed zou gaan, gewoon bang denk ik, na de 20 weken echo was ik wat gerustgestelder. Wel fijn dat jij goed onder controle staat en veel echo's krijgt, dan is het toch wel wat tastbaarder! Ik duim voor je dat je roze wolk snel komt en dat het allemaal helemaal goed gaat!! Knuffel voor jou!!!
hey lief van je!! Het is heel raar, maar alsof ik het vertrouwen kwijt ben in mijn lichaam. Volgens de verloskundige kan het bijna niet fout gaan na een goede echo met 12 weken. Maar blijf die vervelende angst ervaren. Met hoeveel weken had jij je miskraam sophiemarie?
Ja de vk kan heel veel zeggen maar ik snap je gevoel wel heel goed hoor! Je hebt immers ook zelf gevoeld dat het mis kan gaan, dat is ook iets wat je een plekje moet geven en wat nu (logisch!!) naar voren komt. Ik had mijn miskraam met 6 weken en 5 dagen. Ik vond het idee dat het echt mis kon gaan zelf heel heftig en heb dit echt lang bij me gedragen, ik denk dat zoiets echt moet slijten. Aan de andere kant kon ik wel steeds meer genieten en ik hoop voor jou dat jij dat ook kan! Er zijn maar weinig mensen die na een goede 12 weken echo nog een mk krijgen volgens mij hoor!! Maarja, vertel dat maar eens aan je gevoel he. Hihi.. helemaal met al die hormonen erg lastig!!
Misschien als je straks je kindje elke dag voelt bewegen ebt je angst langzaam steeds meer weg Dat duurt nu niet zo lang meer. Sterkte!
Ik had ten tijde van de miskraam weinig last. Omdat het niet gepland was, en omdat ik er niet erg mee bezig was. Maar nu omdat het 'lang' geduurd heeft, en door die eerdere miskraam krijg ik echt een benauwd gevoel. Ja verloskundige kan idd weinig zeggen. Vind het aantal echo's echt belachelijk als je bij een verloskundige loopt trouwens;
Zou ik nog even mee wachten tot je een week of 13 bent, dan heb je meer kans dat je t hartje echt vindt. Ik heb het bewust niet gedaan omdat het iets is waar je je ook extra zorgen door kan gaan maken, leek mij heel naar. Stel dat je het een xtje niet kan vinden ben je meteen helemaal in de stress waarschijnlijk.. Tenmiste, zou ik zijn!!
hier precies hetzelfde, behalve dat na de miskraam ik wel heel snel weer zwnager was...maar ik heb tot en met de echo op 12 weken amper kunnen genieten was ehct onwisj bang! Maar toen ik die echo zag....en die spartelende beentjes, wa sik zooo blij dat het goed wa.s..ook hier zie de gyn dat het nu allen maar goed kon gaan dat het er ehct goed uit zag!...dat heeft me kracht gegeven.. Ook vanaf dat moment verteld eik het iedereen en dat helpt ook al heeel erg...dan kun ej alleen maar blij zijn!! Wel fijnd at je vaker een echo mag! doppler vond ik trouwens eng
Kan het me voorstellen! Als je je kleintje voelt scheelt al wel een heleboel hoor, vooral als daar wat ritme in komt. Dan weet je iig dat je ukje "het nog doet" om het maar zo te zeggen!!
Hier door 2 miskramen ook enorm angstig in de 3e zwangerschap. Ik had wel een dopler aangeschaft en het ding is me heilig geweest. Heb 2 keer gehad dat ik het hartje niet zo snel vond en ben toen even gaan plassen en/of douchen en daarna vond ik het weer. De angst ging bij mij niet meer over maar ik moet wel zeggen dat ik meer complicaties kreeg vanaf 15 weken dus dat had er ook veel mee te maken. Gelukkig ligt ze nu heerlijk te slapen en waren al mijn angsten voor niets
hey dames echt super lieve reacties. Het doet me goed om te zien dat er dames verder zwanger zijn of al kids hebben na de miskraam. Ik heb mijn miskraam tijdens vakantie gehad. Nu ga ik binnekort weer op vakantie, en twijfel of ik dat wel moet doen.
nou mijn angst is zojuist goed gespekt. Had een bloedende aambei ofzo, en dacht dak bloedverlies had. Pfff!!!
hallo mirjampje, ik ben na 3 miskramen, terug zwanger elhamdullilah. ik kan je zeggen dat ik ook heel bang ben. Al heb ik een goede echo, paar dagen nadien ben ik terug onzeker. we moeten geduld leren hebben en leren genieten
allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! hier ook een mk gehad. 4 weken later weer zwanger. ik begrijp het gevoel van geen vertrouwen hebben in je lichaam. tot ik de trapjes voelde dacht ik nog: het kan nog altijd misgaan. had met 14 weken een doppler gehaald, omdat ik echt angstig was. hoe meer trapjes ik begon te voelen hoe meer ik er weer vertrouwen in krijg het komt echt wel hoor!!!
Ik ben dan nog niet weer zwanger, maar kan nu ook al wel lopen stressen over idd de vraag: gaat het de volgende keer wel goed? Ik had een leeg vruchtzakje, zagen we op de echo met 12 weken (eerste echo) en 2,5 week later kwam de miskraam. Ik vloeide al een paar dagen, maar op dag 5 kwam er ineens een erg vervelende pijn opzetten en 5 minuten later begon ik te bloeden als een rund: alsof er daar binnen iemand een kraan open had gezet. Ook afgevoerd naar het ziekenhuis met een ambulance en daar hebben ze het vruchtzakje eruit gepeuterd, want dat zat vast. Dus ik herken dat wel, die angst van: als dat maar niet nog eens gebeurt. Maar goed, ik zeg ook maar steeds tegen mezelf: dit heb je overleefd, een volgende keer overleef je dat gewoon weer, (zowel fysiek als emotioneel). Over de kans dat het nog misgaat: je VK zegt van niet, maar volgens mij weet iedereen dat dat niet waar is. Er sterven nou eenmaal ook nog kindjes na dat eerste trimester. De kans is wel heel erg klein, want de meeste van de kindjes die na dat eerste trimester nog overlijden in de buik, daar is iets mee. En dat wordt vaak al wel gezien in dat eerste trimester. Of het gaat om meerlingen: daarbij is er ook een grotere kans dat het misgaat. Dus in plaats van tegen jezelf te roepen dat het niet mis kan gaan, zou ik het vooral houden bij: het is er eentje, het kindje is gezond, dus de kans is erg klein. En ik denk ook niet dat je doel moet zijn om angst-vrij de zwangerschap door te gaan. Je doel moet vooral zijn om die angst beheersbaar te houden: sta jezelf niet toe om te veel over dit onderwerp na te denken, maar zoek afleiding. Denk na over wat je nodig hebt ter geruststelling, (wekelijks een echo lijkt me een hele goede ). Misschien heb je er nog wat aan om zelf zo'n ding in huis te halen waar je het hartje mee kunt luisteren? Deed een vriendin van mij 1 keer per dag en dan ging het wel weer voor die dag, (had 3 miskramen achter de rug).
Ja, wel gaan! Omdat je dan EN afleiding hebt/ontspanning kunt zoeken EN weer een positieve ervaring met vakantie op kunt doen.
Ik ben ook bang voor een mk, of ma, ik krijg bij de vk ook elke week een echo vanaf 6 weken. Maar goed, het blijft spannend..