Nee ik zou er ook niet elke dag van de maand bezig mee willen zijn, zou er bloednerveus van worden haha (en elke maand zitten wachten op mijn NOD dag) Ja wat betreft de pil innemen (of vergeten) daar ben je volwassen voor geworden toch, beetje verantwoordelijkheid ergens voor nemen, als je kindje elke dag om dezelfde tijd medicijnen zou moeten KAN je toch ook daar aan denken? Is gewoon een kwestie van wennen en in je routine zetten. Wat niet zegt dat ik perse PRO pil ben ik ben ook niet zo van de hormonen, en een spiraal sta ik niet achter (omdat het eitje wel bevrucht kan worden met een normale spiraal maar niet kan nestelen) met een spiraalhoudende spiraal zou dat anders zijn maar daar hoor je nog meer gezeik over wat betreft bijwerkingen e.d. is niet voor iedereen geschikt. Ik heb echt uitgezocht wat ik nou zou kunnen doen en heb natuurlijke anticonceptie ook overwogen (omdat ik zo'n vaste cyclus heb zou dat een optie zijn) maar vind het gewoon na alles te hebben vergeleken niet een betrouwbare optie als je ECHT geen kids wilt, als het je niet zoveel uitmaakt en je het niet echt erg zou vinden dan zou het beter bij je kunnen passen denk ik.. En je zou dus alleen zonder rubbers kunnen doen NA je eisprong (- 2 dagen dat je ei leeft en bevrucht kan worden) dan blijven er 10-12 dagen over zonder anti conceptie kunnen vrijen... de rest moet je alsnog condoom gebruiken en ben je bereid om een morning after in te nemen als die afglijdt of laat je dan het lot beslissen?
een spiraalhoudende spiraal??? hihihi dat is dus de reden dat ik geen spiraal wil, omdat het eitje wel bevrucht kan worden maar niet innestelen. Heb echt een luie dag en nergens zin in.
@anti-conceptie: ik heb van de gyn. al een recept gekregen voor de pil. Ik weet alleen nog niet of ik de pil of een spiraaltje wil. Ik ging net naar AH voor de luiers hadden ze nog niet alle maten op voorraad :/ . Morgen maar weer terug. Vanavond ga ik trouwens sinds lange tijd weer sporten . Heb net mijn sportbroek weer even gepast. Ik pas erin en de knoop kan dicht
ik ben door icsi zwanger geworden dus ga sowieso helemaal geen voorbehoedsmiddelen gebruiken. en trouwens.. als ik zwanger zou worden (spontaan) zou dat echt een super wonder zijn, kom maar op. mochten we toch beslissen dat wij liever geen kindje meer zouden willen, dan zou ik voor de natural birth control gaan, maar zou er dan toch een kindje komen, zou hij/zij verder hartstikke welkom zijn. Ik heb een vraag, en ik hoop niet dat die te confronterend is voor sommige moeders maar ik stel hem toch. Een paar hebben namelijk verschillende testen gedaan om te kijken of hun kindje(s) wel gezond waren (tijdens de zwangerschap). En sommigen maakten er geen geheim van dat als hun kindje dat niet had (erntige gevallen) dan zou een abortus zeker een optie zijn. Nu vraag ik me altijd af bij dit soort dingen: stel je kindje valt, en is verlamd. of stel nou dat je kindje geestelijk ziek blijkt te zijn. Wat doe je dan nu?
daar ben ik ook wel benieuwd naar want je hebt nooit in de hand wat er met je kindje kan gebeuren. oke het zal niet spontaan down syndroom krijgen. Het lijkt mij trouwens pittiger om een kindje dat je "gezond" hebt meegemaakt gehandicapt te zien worden dan dat je vanaf geboorte een gehandicapt kindje hebt.
ik zou het eigenlijk niet weten.. wel weet ik als ik weer zwanger zou zijn en ik zou weten dat het kindje een kamerplantje zou worden en dus echt niets zou kunnen dat ik dan wel abortus zou plegen. zou hij/zei gewoon normaal kunnen leven zoals het syndroom van down of zo dan is hij/zij gewoon welkom ja zou het nu gebeuren een ongeluk of zo ja dan moet je er gewoon mee door toch!! je kan niet even zeggen ja nu hoef ik hem niet meer. @anit conceptie hier niets ja rubber.. wil eigenlijk niet meer aan de pil.. maar ja rubbers zijn ook zo zinverlagend.. zo zijn we nu al een keer opgestroopd om ze niet te gebruiken.. het is dat ik nog steeds (wel heeeeel weinig) vloei anders hadden we kans om over 9 maanden weer een kleintje te krijgen.
@Rach: je zwengelt wel leuke discussies aan he vandaag ? Wat betreft anti-conceptie nog even dit: ik ben, net als IMD, altijd super regelmatig geweest. Ik heb er een paar jaar geleden bewust voor gekozen om te stoppen met de pil en om rondom mijn vruchtbare dagen niet te klussen (maar wel hand- en spandiensten verlenen, zeg maar ). En de rest van de cyclus dus klussen met condooms. Mij is dat prima bevallen. Wij hebben 1x bewust geklust zonder condoom, in mijn vruchtbare dagen en toen..... was ik zwanger! Wat betreft dat andere onderwerp. Gezien onze leeftijd en i.v.m. erfelijke factoren in manlief zijn familie, hebben wij een combinatietest gedaan (dus bloedtest en nekplooimeting, zonder risico voor de vrucht). En naarmate de test hiervoor dichterbij kwam, gingen we twijfelen en kwamen tot de slotsom dat wat de uitslag ook was, het kindje welkom zou zijn. Wel was een overweging voor ons, dat mocht blijken dat de combitest reden gaf tot vervolgonderzoek (vruchtwaterpunctie), dat we daarover wilden nadenken. Niet omdat het kindje niet welkom zou zijn (in liefde verwekt, in liefde geboren en in liefde opgevoed), maar juist om voorbereid te zijn op de komst van een kindje met een afwijking. Indien helaas zou blijken dat het om een levensbedreigende afwijking zou gaan, dan was het overigens wel een ander verhaal........ Gelukkig was de uitslag voor ons gunstig, al krijg je met zo'n test nooit zekerheid. Later in de zwangerschap ging ik mij steeds meer realiseren, dat een kindje zich ook in de toekomst "anders kan gaan ontwikkelen". Denk bijvoorbeeld aan psychische stoornissen, kanker of tot crimineel. En toen wist ik echt zeker: je kunt geen zekerheden krijgen. Tot slot. Ik kan mij voorstellen dat als je al een gezond kindje hebt, je toch ook aan het belang voor dat kindje moet denken als je een minder gezond kindje zou krijgen. Dat kan ook een overweging zijn om tot een test over te gaan. Want voor dat andere kindje verandert er, met een ernstig ziek broertje of zusje, dan een boel. Dat kan positief zijn, maar ook negatief. Voor mezelf geldt dat ik hier vroeger veel makkelijker over dacht, totdat ik zelf zwanger raakte. Je realiseert je en voelt hoe bijzonder zo'n kindje is. En voor mij was het ineens niet meer bespreekbaar om mijn zwangerschap af te breken, tenzij het om een levensbedreigende afwijking of om een lage kwaliteit van leven ging......
ja precies bij jou is het geen probleem als je per ongeluk toch zwanger mocht raken (wat een kans is bij natural birth control) dan zou ik hetzelfde doen. Je kan die twee dingen niet met elkaar vergelijken Rach, als je prenatale testen laat doen of niet (goed) leefbare afwijkingen is dat anders als dat het kindje al geboren is en je moet delen met de kaarten die je gegeven hebt. ALS je ervaring zou hebben hiermee zou je voelen dat dat twee verschillende dingen zouden zijn en dan nog is het moeilijkste in je leven wat je moet doen maar soms is houden van OOK loslaten, en ook denken aan je andere kids bv als je die steeds op de tweede plaats moet zetten en je weet dit van te voren en je kan het kindje (redelijk) optijd laten aborteren dan zou dit je andere kind ook ten goede komen (die kiest er namelijk niet voor voor dat leven) terwijl je als ouders zijnde wel bewust kan kiezen voor een kindje met down. Het lijkt een onschuldig syndroom en ja kindjes met down kunnen heel erg leuk zijn, maar kindjes worden groot en blijven heel hun leven lang zorg nodig hebben, en dan hebben we het nog geeneens over alle afwijkingen die vaak bij mensen met down voorkomen die hun tol eisen (hartafwijkingen e.d.) TUURLIJK zien wij altijd de vrolijke en leuke mensen met down (ze weten immers niet beter als dit bestaan, maakt dat het beter?) maar we zien niet de agressieve kant van down, de onhandelbare mensen in klinieken e.d. Het is een totaalplaatje wat iedereen voor zichzelf moet weten en kunnen beslissen, de ene kan het wel aan, en de ander niet, de ene wil het hun andere (al bewust zijnde!) kinderen niet aandoen om altijd hun plek te moeten afstaan aan hun gehandicapte broer of zus. Niet alles valt in de natuur te voorspellen dus ook geen enkel leven maar als je gehandicapt raakt tijdens de geboorte of tijdens je leven dan zie je dan wel weer wat je doet.. maar dan vind ik het toch heel anders omdat het al een bewust persoontje is.
Hier ook een onrustig dametje vandaag, wil niet slapen..je ziet haar vechten…niet in bed, niet in de box. Wilde om 1230 eten, maar dronk maar de helft, en om 1330 de ander helft. Nu heeft ze net wel haar luier volgepoept met dikke pindakaas! Helemaal in paniek ook daarna! Nu ligt ze in haar wipstoel maar weer in de box…en ze lijkt nu toch eventjes te slapen…mmmm @Thalina : Ja stom he, als je zegt het gaat goed, doen ze even precies het tegenovergestelde! Gelukkig vielen de prikjes mee! @Jodie : Echt fijn dat je je goed voelt vandaag! Joepie! En dat onrustige met die fles hebben wij hier ook. Vaak ’s avonds! Helemaal huilen tijdens het drinken en halverwege gewoon weigeren! Rare kinderen hebben we.. Djemi slaapt al 2 weken in haar eigen bedje…ook zo opgebouwd! @Mo : grappig van dat rechterhandje! Hier nog niet echt opgevallen….ze grijpt wel meer naar dingen (mijn haar bv auau) @Marijke : ojee, krijg je nu medicijnen? Sterkte hoor! @jessie : werken…ik denk er gewoon nog niet aan…moet 4/8 weer… @rach : ik vind je vraag heel moeilijk en weet het antwoord nu niet…ik denk dat het nu heel anders is..en je het nu accepteert en een leven eromheen bouwt…wat is het verschil met als het nog niet geboren is? Tja dat is een nog moeilijkere vraag….weet ik het antwoord ook niet op….laten we maar hopen dat we nooit zoiets meemaken, en dat onze kindjes gezond blijven… @anticonceptie : Hier nog rubbers, maar is inderdaad zo’n gedoe…ik ga nog naar de HA om de mogelijkheden te bespreken…maar als ik geen BV meer geef dan, dan waarschijnlijk de pil. Ik wil wel kijken of er iets anders is, want ik heb in de stopweek zo’n verschrikkelijke hoofdpijn altijd…misschien toch iets wat ik kan doorslikken….of een spiraal….maar inderdaad wel raar dat je dan telkens een soort miskraam krijgt….mmm
en idd eenwondertje je kan de testen zeer zeker ook gebruiken om GOED voorbereid te wezen en alle mogelijkheden benutten op het medische vlak mocht dit nodig zijn bij de geboorte. Je hoeft niet meteen het kindje weg te laten halen, ik had ook lang niet alles laten "weghalen" (vreselijk woord trouwens) maar een kindje met een zware handicap wel (al kan ik je zeggen als je het eenmaal doorgaat, het hele proces, dat je tolerantie voor afwijkingen groter word, ik had best een hoop kunnen aanvaarden MAAR hield wel mijn hersens draaiende want dean onze zoon daar heb ik ook een verantwoordelijkheid naartoe en zijn mama is al niet de sterkste en met een ziek kindje had hij echt tekort gedaan geworden (naar mijn mening)
Trouwens doe ik momenteel nog aan geheel onthouding wat betreft anti conceptie haha we zijn nog veel te veel bezig met onze kleine en het laten herstellen van mijn lichaam dat komt op de eerste plaats, vrijen kan je nog heel je leven en halen we echt wel weer in, wel zijn we heel intiem en close (eigenlijk closer en opener als de periode waarin we wel vrijen dus het is echt een aanrader voor je relatie kan ik je zeggen) we praten enorm veel en dat gaat veel dieper om een of andere manier. Vinden jullie het zoiezo niet anders sinds je papa en mama bent, dat je meer verbonden met elkaar bent en je relatie nog specialer is!?
iedereen weet mijn mening onderhand wel dus zal over wel/geen abortus m;n mondje houden maar over dat je kindje in je buik nog niet een echt bewust persoontje is ben ik het absoluut niet mee eens. zou jij toch moeten weten met al die echo's (niet gemeen bedoeld hoor!) maar kindje maakt al koprolletjes, duimt, drinkt, reageert op geluiden, licht, beweging enz... een steen (om maar ff iets te noemen hihi) doet dat niet! Overigens denk ik ook dat een gehandicapt kind prima in een gezin kan opgroeien en dat het voor de andere kinderen ook goed is om verzorgende taken te leren en om te leren gaan met gandicapte mensen/broertje/zusje, zij zijn ook onderdeel van de maatschappij. tuurlijk is het een ander verhaal als zo iemand heel agressief is, maar dat is iets wat je niet kan voorspellen als t kindje nog in de baarmoeder zit! en ook gezonde kindjes kunnen heel agressief worden op latere leeftijd
Ik heb makkelijk praten omdat ik nooit in zo'n situatie heb gezeten, maar zoals ik er nu over denk zou ik nooit een zwangerschap afbreken. Omdat ik gelovig ben, geloof ik ook in wonderbaarlijke genezingen. Ben blij dat ik nog nooit in zo'n situatie heb gezeten. Elize is echt niet fit ze heeft net gespuugd aan de borst (iew) beetje pieperig ook, arm moppie, ben blij dat ze niet vandaag de prikkies had.
Jessie: Esmee moet 2 juli voor haar echo en dan die week erop naar de kinderarts voor de uitslag, ben wel erg benieuwd... Anticonceptie: Ik slik gewoon de pil, heb de eerste strip er al weer opzitten ( was heel snel alweer ongesteld ) Hebben de eerste paar keren wel condoom gebruikt omdat de pil niet meteen safe is natuurlijk. Vind de pil perfect ! Ook zitten er tegenwoordig veel minder hormonen in dan vroeger... Jeetje de ander discussie vind ik lastig hoor... Als het kindje geestelijk gehandicapt blijkt te zijn dan zal ik het nooit weg laten halen, maar heeft het kindje amper kans op leven en is dusdanig gehandicapt dat het een kasplantje zou zijn dan weet ik het zo net nog niet... Bah moet er niet aan denken allemaal zeg..... Imd: Vind zeker onze relatie meer diepgang hebben nu we papa en mama zijn, het maakt het allemaal toch een stuk specialer...
hier ook veel meer diepgang, eerste de lang-leve-de-lol-studenten, en nu papa en mama en een gezin. we praten ook over hele andere dingen, andere interesses gekregen. vroeger zouden we 's avonds een flesje wijn drinken en een komedie kijken (niks mis mee hoor), nu een bakkie thee en praten over de opvoeding. HELP ik wordt volwassen hihi nou ik zal maar eens gaan lunchen haha veeeeeels te laat. ben helemaal ontregeld van dit weekend!
Te vroeg gejuicht. Mannetje heeft koorts; 38,6 nota bene. En hij kreunt en is echt heeeeeeel errug zielig. Ik heb hem net baby-pcm gegeven. Eerst doormidden gedaan (120:2), maar ik kreeg die helft niet bij hem naar binnen (gleed steeds terug). Toen maar een nieuwe gepakt en in de lengte doorgesneden, dat ging beter. Hij dronk gelukkig wel zijn fles leeg! Hij ligt nu in rompertje en shirtje onder een lakentje en ik zit naast hem. Hij wil mij graag zien en horen. Aaaaahhhhh, dit is echt sneu! Iemand nog tips?
he jakkie meid, ja het blijft nooit leuk eigenlijk al zijn ze bijna 2, maar ze zullen nog vaak ziek worden, heeft ie verder geen klachten?
Een beentje is wat stijfjes, maar dat valt wel mee. En ik geloof dat de pcm is gaan werken, want hij lachte net heel voorzichtig naar me. Wel is hij wat jengelig en onrustig, ook in zijn slaap. Ik vraag me wel af; als hij een poepluier krijgt net na inbrengen van de pcm, dan.......?? En wanneer kan ik hem weer tempen om te kijken of het beter gaat? Ik bedoel, die pcm zit er ook nog in (of zal die al gesmolten zijn?).
die smelt zo snel en als ie te snel poept zie je dat ook wel maar die neemt zijn lichaam razendsnel op.... ik zie nu trouwens pas dat het nav een enting is?? (aan de pijnlijke plek op zijn been opmerking in je tekst) dan is 38,6 wel redelijk normaal had Miley ook en binnen 1 uur zat het op 37,8 ofzo lekker slapen werkt het beste..