hmm foto wil niet, hij wil hem niet verkleinen. krijg steeds een error. vaaag.. nou jah niks aan te doen vraag mijn mannetje vanavond wel even. hij kan met zoiets beter omgaan dan ik
Nou, dan wil ik ook niet achterblijven! Toen ik mijn man voor het eerst leerde kennen (16 jaar geleden) was ik al helemaal hotel-de-botel van hem. Wat een lekker ding! We fladderden wat om elkaar heen (bijna 2 jaar lang), maar ik durfde niet goed te laten merken dat ik hem wel heeeel erg leuk vond. Vriendin van mij helaas wel.... (achteraf heeft hij me verteld dat hij me zo'n leuke meid vond en dat hij het zo jammer vond dat ik hem niet zag zitten) ](*,) ](*,) ](*,) %#@$! Maar (zwijmel dames opgelet, nu komt de happy ending!) 9 jaar later (2001) kwamen we elkaar weer tegen en was het in 1 klap raak! Sindsdien niet meer thuis geslapen, na half jaar flat opgezegd en uiteindelijk vorig jaar getrouwd. Hebben de afgelopen jaren veel gereisd, allebei een carriere opgebouwd. Waren al een tijdje toe aan kinderen en zijn ontzettend blij dat het nu echt gaat gebeuren!
zo ben weer wat bijgelezen, spekkie dat zal wel schrikken geweest zijn, gelukkig alles weer goed! voor de rest heb ik eigenlijk niet zoveel onthouden mijn bloeduitslagen van vorige week waren allemaal inorde dus ben weer gerust, alleen verschrikkelijke bandenpijn sinds zondag. kan echt niets doen zo pijn en trekt ook wat door naar mijn rug, dit is toch wel bandenpijn? maar wil natuurlijk mijn verhaal ook wel even neerzetten Mijn man en ik leerde elkaar 4jaar en half geleden kennen via gezamelijke vrienden. Maar hij had toen nog een relatie, toch zijn we contact blijven houden via sms en msn en enkele weken later nog eens afgesproken. En ja het klikte gewoon, dus mijn man zijn andere relatie was snel beindigd, vanaf die dag eigenlijk zijn we geen dag meer zonder elkaar geweest. Na enkele maanden woonde we samen, na een jaar verloofd en op onze trouwdag heb ik positief getest was het mooiste cadeau die dag . Dus toen we 8 maanden getrouwd waren kwam ons eerste zoontje. Ik was toen 23 en nu 24 en zwanger van ons tweede beebje Het grappige vind ik altijd dat ik al van toen ik nog heel jong was altijd zei dat ik op mijn 23ste en 25ste mama wilde worden, per toeval komt dit nog echt uit ook
Ik vind het ook zó ontzettend brutaal als iemand vraagt of het wel gepland was! Bij de eerste was ik 22 jaar en studeerde ik nog, bijna dagelijks vroegen mensen het aan mij. Zelfs nu nog, bij de tweede, wordt het gevraagd (ben nu net 25 jaar) Net alsof je er niet blij mee mag zijn als je het niet "gepland" zou hebben, alsof dat het allemaal anders maakt. En trouwens "plannen" van een kindje bestaat niet. Kijk maar naar al die vrouwen waarbij het niet gaat zoals ze het graag hadden gewild. En daarbij... (ja ik ga even door ) Je gaat toch ook niet vragen hoe vaak je sex hebt gehad en wanneer en waar? en of je het toen veilig deed? In mijn ogen is dat hetzelfde. Ik vind het een belachelijke vraag en ik erger mij er dood aan. Dat is echt iets voor jezelf... (móest ik even van mn hart hoor! )
Hey meiden, Hier ben ik ook weer na een aantal dagen. Mijn oma is dezelfde avond nog ingeslapen. En ze is gisteren gecremeerd. Maak me nu wel zorgen over de kleine. Maar het gaat vast goed. Kus
Ik had vorige keer vrij snel een grote buik. Ik was een maand na het trouwen zwanger. Wij zijn christenen, dus bij ons was seks voor het huwelijk een no no. En dat wist iedereen ook wel. Gaan ze vragen...weet je zeker dat je niet verder bent!?
bij mij krijgen ze er ook geen antw op hoor...meer van wat denk jezelf...de een zal denken van wel en de andere niet...mij maakt het toch niet uit wat een ander denkt zolang ik zelf maar gelukkig ben...heb ik hun neit voor nodig!
@mupkuh Sterkte! Waarom maak je je zorgen over de beeb? Vanwege de stress? Lekker rustig aan doen, meid
@sina vind ik ook hoor. Wat gaat hun dat nou aan. Stel hun toch ook geen domme vragen... of ze niet een beetje te oud zijn om kinderen te nemen. Vind het op hetzelfde neerkomen. Wat gaat mij dat nou aan , zou liever diegene feliciteren en het allerbeste toewensen. Logisch toch!
@MupKuh, heel veel sterkte meis. Doe lekker rustig aan. Als je je te druk maakt over je beeb dan even je gyn of vk bellen hoor. De situatie uitleggen en of je even mag komen luisteren naar je uk. De vk doet daar niet zo moelijk over ik weet niet hoe het met de gyn is. Over de leeftijd kwestie. heb ik nog steeds hoor. Heel veel schatten mijn nog heel jong. Toen ik 21 was kreeg ik van iemand te horen of het wel verstandig was dat ik rookte en of het van mijn moeder wel mocht, want ik was nog te jong om het zelf te mogen kopen. (uhm........) was 21 en had een dochter 3. Ze was er niet bij dat scheelt ook he. Nu nog hoor als mensen vragen hoe oud ik ben vraag ik eerst wat ze zelf denken. Meestal word ik dan rond 24 geschat. Als ze horen dat ik een dochter van 8,5 heb dan word ik rond de 30 geschat hahaha. Niet eens vanwege mijn uiterlijk maar vanwege mijn dochter. De meeste vinden 18 heeeeel erg jong en op de oude school van mijn dochter heb ik echt moeite moeten doen dat ze me accepteerde en niet als een jong doetje zagen. Verschrikkelijk
@mimi dat heb ik ook haha! Wordt nog steeds 16 geschat denk ook door me lengte hahaha. Dan pak ik me id o sorrie o sorrie dat zou je ook niet zeggen met een rooie kop!