Vanaf vandaag gaan we voor een 2e kindje harstikke leuk natuurlijk. En zo spannend, en wil het iedereen vertellen maar dat doe ik niet. Maar mijn ouders kwamen onze kleine man terug brengen vandaag, en mijn moeder wilde wat speelgoed terug geven waar Dilano niet meer mee speelt. Ik zei hou maar want we gaan voor een 2e kindje. Nou hun reacties was zo koel en lauwtjes dat het me niet lekker zit, ik weet het is onze beslissing. En hun mening doet er niet toe maar toch zit het me niet lekker en wij snappen echt niet waarom ze niet blij zijn.Stom genoeg zit ik er al de hele dag aan te denken,terwijl ik zo blij was met het nieuws
Misschien waren ze wel gewoon moe van het opassen,voor ouderen is het best pittig af en toe. Passen ze ook doordeweeks op jullie zoontje (als jullie werken bijvoorbeeld)?. misschien vinden ze dat wel zwaar en zijn ze een beetje huiverig voor 2 kindjes straks. Maar ik denk echt dat ze gewoon moe zijn.
Nou ik begrijp het eigenlijk wel, ik zou zoiets bijv nooit tegen mijn ouders zeggen.. beetje 'too much information' zeg maar. maar dat ben ik.
ze hoeven door de weeks niet op te passen. Ik ben altijd thuis. En dat ze moe waren dat had er niets mee te maken. Mijn man heeft ook gevraagd waarom ze zo reageert maar daar had ze geen antwoord op. Financieel is het niet, woning tja maar ze had geen zinnig antwoord over mijn stiefvader maar helemaal te zwijgen
Ja zoiets zou ik ook denken, het ligt er denk ik aan hoe je bent opgevoed, heb je het ook bij je eerste kindje aangekondigd? Hoe reageerde ze toen?
Misschien vinden ze jullie wel slechte ouders! Ik zou gewoon binnenkort eens binnenwandelen en dan "heej mam,ik heb het gevoel dat jullie een beetje moeten wennen aan het idee dat we voor een tweede gaan,klopt dat?".
Vervelend, zijn ze misschien terughoudend omdat ze het niet vanzelfsprekend vinden dat het ook gaat lukken? Met andere woorden eerst maar eens zien? Wie weet reageren ze wel heel anders als je daadwerkelijk zwanger bent straks
ik vermoed als ik dat had gezegd dat ik ook niet echt een reactie had gekregen van mijn ouders en schoonouders. Is ook niet bepaald iets dat ik zou delen met ze. Hopelijk straks wel een leuke reactie als je zwanger bent!
Mijn moeder zei al dat ze aan het idee moet wennen, en wat betreft niet vertellen. Ik vertel ze heel veel, en wij bespreken ook veel met elkaar. Dus ik vond het niet raar om het te vertellen. En ik hoop dat als ik straks zwanger ben dat ze dan wel blij zijn en niet meer die beren op het pad zien.
Okay dat kan, je moeder heeft recht op dat gevoel toch? Dat ze aan het idee moet wennen is niet heel gek.
Mijn moeder is wel van het type die altijd gelijk allerlei beren op de weg ziet als je iets vertelt waar je zelf heel blij mee bent. En die uit ze dan meestal ook gelijk, niet eens gewoon 'leuk voor jullie, succes' of iets, nee, meteen "maar dit dan en dat?" Heel irritant kan dat zijn. Al is dat de laatste jaren gelukkig wel verbeterd, nadat we haar er herhaaldelijk op gewezen hebben dat we het niet leuk vonden dat ze zo reageerde. Ze mocht (mag) gerust ook haar zorgen uiten, maar reageer dan aub in 1e instantie wel gewoon blij enzo, of op z'n minst dat je het leuk voor ons vindt (want dat vindt ze opzich ook wel altijd dan) en ga daarna pas beginnen over die beren Wij hebben bij beide kinderen nooit concreet verteld dat we er 'nu' voor gingen, maar hebben er in die periodes ook nooit een geheim van gemaakt dat we een concrete kinderwens hadden. Gelukkig zelf nooit vervelende reacties erop gehad.
Mijn moeder en mn man zn moeder en vader reageerden ook lichtelijk lauw op het nieuws dat ik zwanger was. Meer zo van weet je wel zeker dat dit een goed idee is (zeiden ze niet met zoveel woorden maar dat was wel de houding. Maar goed ik had toen mn jongens al en die waren rond de 10) Nu is iedereen hier helemaal gek met Wendy en zijn ze blij dat we er nog een keer aan zijn begonnen (ik ben enigst kind en mn man zijn zus heeft kinderen van 25+ jaar. Mijn man had er nog geen van zichzelf) Het was hier even heel erg wennen aan het feit dat er toch nog een keer een kleinkind bij kwam want dat hoofdstuk was afgesloten dacht iedereen. Misschien dachten ze bij jullie dat het bij deze zou blijven en hadden ze niet gedacht dat er nog een kwam. Moeten ze dit inderdaad even laten bezinken en wisten dus even niet te reageren? Wacht maar tot je daadwerkelijk zover bent dan zal het wel anders zijn meis! Ook je 2e zullen ze niet kunnen weerstaand
Jammer dat het niet de reactie is waar je op had gehoopt. Waarom denk jijzelf dat ze zo lauw reageerden?
Waarom zou je zoiets niet kunnen zeggen tegen je moeder als je dat wilt? Ik deed dat ook hoor, was hartstikke leuk om te delen. Jammer dat zo reageerde ts! Hopelijk draait ze bij als je zwanger bent!
Zo raar vind ik het niet. Het is voor jezelf wel heel spannend, maar voor je ouders is het waarschijnlijk niet zoveel. Je verteld ze eigenlijk dat je vanaf nu geen anticonceptie meer gebruikt, sorry dat zou ik ook niet erg spannend vinden als ouder. Dat is eerder iets wat je met een vriendin deelt.
Ik weet niet hoe oud je ouders zijn maar ik heb nog niemand zien schrijven dat ze zich misschien te jong vinden om opa of oma te zijn? Mijn vader heeft met mijn beide dochters heel lauw gereageerd dat hij opa werd en vindt het nog steeds heel moeilijk om uberhaubt hardop te zeggen dat hij opa is. Mijn vader is ontzettend gek op mijn meiden en kijkt ook niet raar meer als ze opa zeggen maar hij blijft zichzelf te jong vinden... Tja.. dan had hij zelf maar niet zo jong aan kinderen moeten beginnen hahaha. Ik weet nu al dat als ik ooit zeg dat er een derde aan komt dat hij weer bij moet komen van de shock. Ook denk ik dat het iets te veel info is.. zeggen dat je voor een tweede gaat... net zoals dat wij in de meeste gevallen niet willen horen dat onze ouders sex hebben willen ze dat andersom ook niet horen geloof ik. Maak je er niet al te druk om.