17 mei.. precies een half jaartje later... komt ons zoontje weer even letterlijk in onze armen terug.... terug naar huis.. terug bij papa en mama... Ik ben weer zwanger mogen worden. Het voelt allemaal zoooo dubbel en onzeker. Blij met een broertje of zusje wat mag komen en ook een soort van blij met de as die we op gaan halen... kan het niet uitleggen..maar ook nog zo vaak in gedachte onze kleine vent... zo'n gemis voelen..soms nog zo'n verdriet hebben... Het zelf ontworpen urntje is bijna klaar en wordt ontzettend mooi. Hoe hebben jullie het ervaren om de as in handen te krijgen? Liefs
hey meid ik herken je gevoel heel goed bij ons vond ik het ook eeuwig duren voordat we hem weer thuis kregen (5weken maar) het voelde alsof hij er toch weer een beetje bij was we hebben hem toen eerst een tijd in een tijdelijke urn thuis gehouden en toen een eigen ontwerp laten maken en daar zit hij nu in. het is heel raar he, maar ik voelde me idd blij dat hij er weer was, ondanks dat hij dood is. sterkte meid het is toch weer een ontroerend moment
Hoi Onelove, Ik heb het zelf niet meegemaakt, dus ik weet niet hoe het voelt. Moedig dat je weer zwanger durfde te worden. Ik hoop van harte dat je tweede kindje gezond ter wereld mag komen. En je zoontje blijft ook altijd in je hart. Sterkte. Noppie
Wij hebben de as van Luuk na een week of 5 ook op kunnen halen. Toen hij thuis was voelde ik me eindelijk 'rustig'. Het was echt heel prettig om hem te kunnen halen en thuis te hebben, ook al staat hij in een tijdelijke urn. En dat heb ik nu nog steeds. Als ik de urn zie heb ik echt het idee dat het goed is dat hij weer 'lekker' thuis is. En binnenkort komt de definitieve urn en dat is ook weer een fijn gevoel.
Wij konden de as van ons zoontje na een week of 6 ophalen, ik moet zeggen dat ik het erg emotioneel vond, toen die man ook zei dan ga ik m nu halen vond ik erg moeilijk, maar toen we thuis waren voelde het erg fijn, hij staat op de schoorsteen(lekker burgelijk hihi).Wij moeten nog steeds een urn uitzoeken maar we hebben de tijd. Ik wil je verder veel sterkte wensen en ik hoop dat het broertje of zusje wel hier mag wonen! liefs violet
Bij ons duurde het ook ongeveer een week of 6 voordat we de as konden halen. Ik had gedacht dat halen we gewoon even op en weg. Uiteraard (ik was toen nog de pijn en het verdriet aan het wegstoppen) liep dat heel anders. De man pakte de urn en zette hem voor ons neer. Ik moest zo erg huilen en nog steeds als ik eraan denk. Het betekende zoveel meer voor me dan alleen een potje as halen. Eenmaal thuis voelde het ook alsof hij was waar hij hoorde: thuis! Voor mij was het pas helemaal compleet toen zijn urn ook klaar was. Wij hebben een aardewerk urn laten maken. Thijs* heeft anderhalf jaar een eigen plekje gehad op de kamer van zijn tweelingbroertje Luuk. Hij staat nu sinds een half jaar bij ons op de slaapkamer op zijn eigen plekje en dat voelt goed zo. Ooh en gefeliciteerd met je zwangerschap. Jullie mannetje waakt vast over zijn broertje of zusje.
Fijn dat hij weer thuis is Milou kwam op 31 dec.weer thuis. en voelde me toen ook pas weer echt een soort compleet.
Wij hebben vandaag de definitieve urn van Luuk opgehaald en hij is echt heel erg mooi geworden. Ik ben er echt blij mee, voor zover je blij kan worden voor een urn van je kindje!!!