Hoi dames, Ik zie zo op tegen de bevalling en dan voornamelijk de weeen. Ik weet hoe ze voelen zeg maar... Bij mijn eerste duurde mijn bevalling in totaal 10 uurtjes ongeveer vanaf de weeen. Om 15.45 braken mijn vliezen, 22.00 uur was de vk er en had ik al wat weeen (3 cm), toen werden de weeen erg pijnlijk en om 02.00 uur kwam de vk weer (5 cm) en hierna is het voor mij redelijk traumatisch geworden; kreeg echt pijnlijke weeen en er zat geen tijd meer tussen elke wee. Het was aan één stuk door een wee. Ben ook helemaal verkrampt en gaan hyperventileren. om 05.00 uur kwam de vk weer en had ik al flinke persweeen en om 15.45 is ze geboren. Het stukje tussen 02.00 uur en 05.00 uur voelde ik me zo hopeloos. Het overviel me en wist niet dat het zo zeer zou doen. Hoe pak ik dit aan bij de 2e?
Juist omdat ik weet wat me te wachten staat ben ik er "cool" onder. Heb mezelf alweer flink georiënteerd op de beste houdingen en ademhalingstechnieken..en kan eigenlijk niet wachten tot het zover is Tegen die tijd denk ik er Mss heeeeeel anders over. Hahaha
allereerst is het belangrijk dat je vooral je angsten onder ogen ziet en bespreekt met je verloskundige, ten tweede moet je vertrouwen hebben in jezelf je hebt het al een keer gedaan je wéét dus dat je het kan en je weet ook dat het verdomt veel pijn doet, maar je weet ook dat die pijn weer weggaat en je er iets prachtigs voor terug krijgt, het gaat in deze dus eigenlijk om loslaten laat je lichaam het werk doen en werk niet tegen dus verkramp niet en raak niet in paniek werk aan je ademhaling volg desnoods een cursus meid je kan het je heb het al eerder bewezen
Regenboogmam: precies datgenen wat jij beschrijft daar ben ik 'bang' voor. Ik ben bang dat ik de weeën niet goed kan opvangen. Ik heb twee keer eerder (buiten de zwangerschap om overigens) heftige hyperventilatie gehad door pijn die ik op dat moment had. En nu ben ik steeds zo bang dat ik het tijdens de bevalling ook ga krijgen, dat ik niet goed ga ademhalen. Ik weet dat ontspannen de sleutel tot ontsluiting is, en dat je moet ontspannen, maar ben zo bang dat ik dat niet kan........heb wel al met mijn vlos 'geregeld' dat zij bij mij/ons blijft op het moment dat we bellen, zij gaat niet meer weg. Vind het al een 'fijn' idee dat er iemand in huis is die er verstand van heeft en die me gerust kan stellen en of tips kan geven. Het is voor ons de eerste kleine dus ik heb geen flauw idee wat ik kan en moet verwachten, ja wel al een infoavond gehad bij de vk over bevalling dus de grote lijnen weet ik natuurlijk wel, maar ja hoe gaat dat bij mij........ik ben ook wel beetje 'bang'
Ik zal je eens vertellen hoe dat bij mij ging.. ik had namelijk ook een weeen storm en heb bij de eerste er ook 10 uur over gedaan.. was kapot maar wilde geen pijnstilling ja pas toen dat niet meer mocht.. Nogal erg uitgescheurd langs clitoris enzv nogal aantal hechtingen enzo.. Was heel erg bang voor de 2e bevalling want idd vergeten die bevalling nee dat was ik nog niet! En toen ging ik bevallen.. in 3 uur was het gedaan en heb daarna wel 100x tegen me meisje gezegd van he ben je daar al.. wat snel en allemaal kraamgebazel hihi Oftewel het is me zooo meegevallen en had nog praatjes en voelde me top en maar 1 kleine hechting.. ( en toch nu weer gezonde ahum spanning hoor maar het kan dus ook heeel erg meevallen! )
De kans is groot dat het nu makkelijker gaat hoor. Je hebt al een keer volledige ontsluiting en een uitdrijving gehad. Dus waarschijnlijk ga je er echt geen 10 uur over doen. En het wil niet zeggen dat je weer een weeenstorm krijgt. Had ik ook bij de eerste maar dat was door inleiding ( gevold door een keizersnede) bij de tweede in 7 uur bevallen en geen weeenstorm gehad. Kon alles makkelijk opvangen. Viel zelfs bijna in slaap tussen de weeën.
@regenboogmam IMijn eerste bevalling was hels. Duurde in het totaal 37 uur. ik was uitgeput. Uiteindelijk bleek ons mannetje een sterrenkijkertje en hebben ze verlost middels een knip en een vacuumextractie. Ook ik zat als berg op tegen 2e bevalling. De hele zwangerschap heb ik me druk gemaak. De tweede bevalling is me zo meegevallen. Totaal andere ervaring! Ik kijk er zelfs met veel plezier op terug! Maar 9 uurtjes weeen gehad. Die waren erg goed te hebben tot vliezen spontaan braken. Om 20:30 braken mijn vliezen en 3 uur later was onze kleine man er! Echt ik kan je alleen maar adviseren om het los te laten. Ik heb me voor niets 8 maanden druk gemaakt. Geniet van je zwangerschap. Hoe de volgende bevalling zal gaan kan niemand je vertellen. Een tweede bevalling gaat vaak vlotter dan de eerste bevalling!
Dat doet me goed om te horen! Ik verwacht ook inderdaad dat het wel sneller gaat maar ben zo bang voor het laatste stukje. Als dat maar lekker snel gaat Ik kijk er ook zeker naar uit, want er komt iets moois tevoorschijn alleen heb ik vorige keer niet zo genoten van de kraamtijd omdat ik nog zo met de bevalling in me hoofd zat. Hopelijk is dat deze keer anders!
Ik ben nog niet zwanger maar ben nu ook al soms bang voor de tweede keer hoor.... Mijn bevalling duurde qua uren niet heel lang. 23.00 ongeveer de eerst weeen, die wel meteen echt begonnen, dus werd al vrij snel erg pijnlijk. Tussen 3.15-4.15 van 5 naar 10cm gegaan, dus dat laatste uur was vreselijk, moest er van overgeven, ik hield het niet meer. En inderdaad die pijn, van de weeen, daar zie ik wel tegen op. En ja, het is me de eerste keer ook gelukt, en ik hoop zo snel mogelijk zwanger te zijn en ik zie het dan wel tegen die tijd.
Mijn eerste bevalling verliep ook n beetje zo. Eerst schoot het niet op, daarna weeënstorm. Ik raakte ook in paniek, hyperventileren, wist niet meer wat ik moest doen. Daarna ging het bij de bevalling zelf ook nog mis, maar goed, zal je de details besparen. Troost; mijn tweede ging prima. Ik ging slapen met al wat krampjes, werd wakker van de weeen. Twee uurtjes daarna is ze geboren. Ik raakte niet in paniek, kon me goed focussen, als ik ging hyperventileren zei me man dat en kon ik me weer op mn ademhaling concentreren. Het was al met al een vlotte bevalling, k zou em zo weer doen. Het belangrijkste is niet in paniek raken en jezelf erbij houden. Je weet hoe t werkt, het overvalt niet meer zo. Je weet ook dat er een eind aan zit, je moet er ff doorheen maar daarna zit het erop. Dat soort gedachten hielpen erg goed bij mij. En geloof in jezelf! Hoop dat je er wat aan hebt!
helemaal mee eens!!!! maar snap haar ook wel! Hier nog zo n 1 die angst heeft voor de weeën!! maar ik weet dat het moet en goed komt.
Eerste 16 uren en dus ook 16 uren echte weeen vrnl rugweeen. Vreselijk en totale onmacht. Tweede thuis binnen 3 uur Was natuurlijk ook pijnlijk en laatste 45 min was een weeen storm en toen ging ik ook bijna van mijn stokkie maar hoefde maar 2 keer te persen en ze was er al.
1e bevalling was heel zwaar, waardoor ik bij de 2e er echt totaal op tegen zag en er als liefst niet aan wilde denken. Maar toch verliep de 2e bevalling veel soepeler en was 't een super snelle bevalling in tegenstelling tot de 1e. Bij de 3e zag ik er ook weer tegen op omdat ik gewoon geen zin had in die pijn, al was het maar voor kort maar dat viel ook heel erg mee want de weeen waren zo goed op te vangen. Probeer positief te blijven, t komt echt goed!
@ Regenboogmam: zorg voor een goede voorbereiding. Ga op zoek naar de dingen of methoden die jou helpen met ontspannen en oefen dat vaak tijdens je zwangerschap. Als je bevalling dan eenmaal begint, is het makkelijk om daar naar terug te grijpen en helpt het je misschien beter om te kunnen ontspannen. Want wat je zelf ook al zegt; ontspanning is de sleutel tot ontsluiting. En er zijn echt heel veel verschillende manieren om te leren ontspannen, ook tijdens je bevalling. Hoe kan jij leren om je te ontspannen en te geloven in je eigen kracht als vrouw? Het is ook belangrijk om goed te weten wat je wel en niet prettig vindt qua ondersteuning tijdens je weeën. Hoe kunnen anderen (je partner, het medisch personeel, misschien nog iemand anders?) je helpen tijdens de weeën. Wat vindt je juist wel of niet prettig? Welke sfeer helpt jou goed om te ontspannen? Dit zijn allemaal dingen die je van te voren met de betrokkenen kunt bespreken en eventueel op kunt schrijven in een bevallingsplan. En heb je al wel eens van een doula gehoord? Wellicht kan een doula jou heel goed helpen tijdens de voorbereiding op je bevalling en bij de bevalling zelf.
Ik lees mee.. ik moet sowieso in het ziekenhuis bevallen nu omdat ik een medische indicatie heb door de vorige bevalling.. liep gelukkig goed af. Ze zeggen altijd dat een 2e sneller is dan een 1e.. en juist DAAR ben ik zo bang voor omdat deze al speedy was.
hier zwanger van de eerste dus kan niet heel veel advies geven qua weeenstorm, kan me voorstellen dat je dan in paniek raakt. hier nog iemand die bang is en dan met name voor de ademhaling. ook ervaring met hyperventilatie en paniekaanvallen door angst voor pijn. ook kan ik niet goed door me neus ademen en alleen mondademhaling zorgt er juist voor dat je gaan hyperen. ook fiets ik hierdoor niet en veel traplopen zorgt ook voor paniek omdat ik niet weet/wist hoe ik mijn ademhaling weer goed krijg/kreeg ik ben heeel blij dat ik zwangerschapsgym heb gedaan ik heb eindelijk geleerd welke 3 ademhalingstechnieken erzijn en ze werken. als ik nu in me bed lig en krijg kramp dan komt gelijk de paniek ohhh jehh is dit het begin, word de pijn erger enz enz en dan gaat me ademhaling alweer helemaal verkeerd, doordat ik in de buikademhaling kan toepassen word ik weer rustig en krijg ik weer lucht. omdat je de 3 ademhalingstechnieken in je zwangerschap al kan oefenen weet je dat je het kan. bij weeen kan je geen buikademhaling doen dan word het flankademhaling 2 tellen inademen en puffend uitademen dat je lucht weg is helpt bij mij dan goed. ik zuchte altijd me adem uit en daardoor ga ik weer hyperen. dus veel oefenen geeft al meer ontspanning. ook zit ik nu bij mensendieck en ook zij heeft mij ademhalingsoefeningen mee gegeven en ontspanningsoefeningen. na me zwangerschap ga ik naar haar terug en ga ik leren hoe te ademen bij inpanning zoals met fietsen omdat ik graag wil gaan fietsen straks met de kleine. de vrouw van mensendieck staat te kijken dat ik nooit eerder gekomen ben, maar ik wist dius niet dat je er mee geholpen kon worden, ik dacht ik kan niet goed door me neus ademen heb al 3 operaties gehad dus ik moet ermee leren leven mara er is dus hoop. heel verhaal maar hoop dat je er wat aan heb. ga op zw-gym of vraag je huisarts je door te sturen naar mensendieck voor ademhalingstechnieken.
Ik herken je verhaal wel een beetje, alleen waren mijn bevallingen ingeleid. De eerste keer heb ik er 17 uur over gedaan en had ik vanaf dat de weeopwekkers zijn werk deden het gevoel dat ik aan een stuk door weeën had, de een was nog niet weg of de volgende kwam eraan. Ik probeerde te ademen zoals ik bij de zwangerschapsyoga geleerd had, maar raakte helemaal in paniek toen dat nuet meer lukte en ik niet meer wist hoe ik moest ademen. Uiteindelijk heb ik een ruggeprik gehad, maar goed ook, anders had ik het nooit volgehouden en was het een keizersnede geworden (de ontsluiting vorderde voor geen cm de eerste negen uur). Uiteindelijk is mijn oudste met een hele flinke (diepe) knip geboren. Mijn tweede bevalling was echt heel anders. Weer die rottige opgewekte weeën die elkaar wel heel snel opvolgden, maar de ontsluiting ging ook echt heel snel. Waar ik de vorige keer 16 uur over gedaan heb (ontsluiting) deed ik er nu 4 uur over. Ik heb me op mijn ademhaling geconcentreerd en zo adem gehaald als wat voor mij het prettigst was. Na 20 min persen (mijn zoontje was nog niet goed ingedaald is met een minuscuul scheurtje mijn jongste geboren, een prachtige ervaring die ik graag over zou willen doen. De tijd erna zou ik niet over willen doen, mochten pas dag zes naar huis en na drie weken lagen we er weer, maar goed dat is een ander verhaal.
Smurfin29: echt precies zoals jij het beschrijft voel ik me! Herken met helemaal in jou verhaal, daarom ook bang voor de bevalling en met name ademhaling, paniek, hyperventileren helaas ervaring mee....niet met bevallen maar wel met hyperventileren, paniek, angst, hart gaat sneller kloppen ect je kent het wel helaas. Hier komt de vk op het moment dat het begint en blijft dan bij me, vind het een fijn idee dat er iemand is die er verstand van heeft...en verder geen idee ik hoop dat ik het kan zonder hyperventileren of in paniek te raken....