Hallo allemaal, ik ben nieuw hier, maar heb jullie berichten allemaal al eerder met veel interesse gelezen. Het doet goed te lezen dat er zo veel meiden hetzelfde meemaken als ik, dat je niet de enige bent waarbij het moeilijk gaat. Mijn vriend en ik zijn al tien jaar bij elkaar en hebben nu eindelijk besloten klaar te zijn voor een kleintje. 8 maanden zijn we het nu aan het proberen en het wil maar niet lukken. Ik ben elke keer heel erg teleurgesteld als ik weer ongesteld wordt (mijn cyclus is zeer regelmatig) of de kwaaltjes voel, die eraan voorafgaan. Maandag is het weer zo ver. Omdat ik de laatste dagen in de ochtend misselijk was heb ik vandaag toch maar zo'n vroegtest gedaan, maar die was negatief. Nu ben ik weer erg neerslachtig, zou het liefst in een hoekje willen zitten en alleen maar huilen. De hoop is elke zo groot en ik wil het gewoon zo graag!!! Mijn moeder was binnen 3 maanden zwanger van een tweeling (mij en mijn zus) en ik ben ervan uitgegaan dat het bij ons ook snel zou gaan, maar dus niet. Na de vakantie (oktober) gaan we naar de huisarts, maar ik ben nu al bang voor de tests en uitslagen... Ik ben met name de laatste twee weken heel erg humeurig en chagrijnig, heb last van huilbuien en ben heel erg moe. Mijn werk begint eronder te lijden en ik begin een beetje wanhopig te worden. Een collega vertelde laatst doodleuk dat ze binnen 2 maanden zwanger was, toen wilde ik alleen maar huilen, huilen, huilen! Ik gun het haar en iedereen van harte, maar ik wil ook zo graag!!! Ik blijf dit forum zeker in de gaten houden, het is erg fijn de berichten en ervaringen van iedereen te lezen. Veel sterkte en vooraal heel veel succes iedereen!!!
Hopelijk mag ook bij jou het geluk gauw komen! Sta er wel bij stil dat de gemiddelde tijd om zwanger te worden een jaar is! Dus het is nog zo gek niet hoor.. En natuurlijk wil en hoop je dat het eerder gebeurd als een jaar en elke maand is weer een tegenvaller..ik herken het helemaal. Maar het valt mee, maak je nog geen zorgen.. Succes met zwanger worden meid en hoop dat het gewoon lekker lukt voor dat jullie naar de huisarts moeten..
Lieve Nati, Ik begrijp heel goed hoe je je moet voelen!! Bij ons wil het ook niet lukken, dit komt doordat ik endometriose heb. Ik stopte in januari met de pil in de hoop snel zwanger te raken maar er kwam alleen maar ellende op me af. Om me heen raken vriendinnen snel zwanger, zelfs ongewenst, en bij mij blijft het weg. Het enige wat misschien kan helpen is er me iemand over gaan praten, zoals een psychologe. Sommige mensen hebben hier meteen een oordeel over, maar zij kan je wel helpen om je weerbaarder te maken voor tegenslagen of kracht uit jezelf te halen voor onderzoeken. Ik moet zelf gaan starten met ivf (omdat mijn normale cycli te gevaarlijk zijn voor mijn gezondheid) en wil dit eigenlijk ook liever niet, al die nare onderzoeken etc, je hoopt gewoon een keertje zwanger te worden... Maar linda heeft wel gelijk! Gemiddeld duurt het een jaar... al begrijp ik dat je gewoon lekker snel zwanger wilt zijn... Hou je wel je temperatuur bij of gebruik je ovulatietesten? Want soms kan je wel op de verkeerde dagen aan het klussen zijn, dat het daarom niet lukt... Misschien nog een kleine hoop... 4 dagen voor NOD is ook wel wat vroeg lieverd... ik zou eerst wachten tot je niet ongi wordt en dan de dag erna testen. Scheelt heel wat frustraties! Heel veel sterkte toegewenst komende dagen!! En ook veel kracht toegewenst voor je onderzoeken in oktober. Ik hoop dat je snel zwanger mag zijn! Tot spreeks (evt andere onderwerpen) Liefs Lotte
@ Nati: Ik begrijp je helemaal. Als je steun zoekt...kom lekker kletsen, klagen, lachen en huilen in ons gezellige NOD-topic http://www.zwangerschapspagina.nl/nod-forum/148080-nod-juli-2009-a-1131.html Je bent van harte welkom!!! Oh ja, en lees anders dit http://www.zwangerschapspagina.nl/extra/zwanger-worden/kansen-om-zwanger-te-worden/ ook even door. Hier zie je dat het helemaal niet raar is dat je nog niet zwanger bent. Maar ik snap heel goed wat je bedoelt hoor. Wij zijn nu ook 8 maanden bezig en nog niet raak. En om me heen alleen maar mensen die binnen een poep en een zucht zwanger zijn.
Hoi Nati, Ik wil je even een hart onder je riempje steken. Ik herken het gevoel van vorig jaar. Ik was toen ook heel druk bezig met zwanger worden, toen we uiteindelijk besloten hadden om ervoor te gaan. Wist ik veel dat er zoiets was als 'ontpillen' enzo. Ik werd er ook steeds gefocuster op en voelde me ook erg verdrietig als ik dan weer ongesteld werd. Wat mij heeft geholpen: 2 maanden SMEPPEN (sperm meets egg program), is ergens een topic van hier bij Zwanger Worden volgens mij. Het is een soort van vreselijk programma waarbij je om de dag 'klust' en tijdens je ei-sprong elke dag (3 dagen ofzo). Wij hebben dat 2 maanden gedaan in combinatie met de Persona, dat is een apparaatje waarbij je in kaart brengt wanneer je eisprong is, door over staafjes te piesen en dan die staafjes in dat ding te doen. Het apparaatje is eigenlijk ontwikkeld om te voorkomen dat je zwangerschap wordt, zonder voorbehoedsmiddelen. Als het lampje dan op rood staan, moet je JUIST wel gaan klussen, want dan ben je vruchtbaar. Het hielp mij, omdat ik geen enkel idee had van wanneer ik een eisprong had. Ik was toen na 2 maanden dit proberen (in totaal na 5 maanden, dus toch nog snel, maar toch was ik al snel verdrietig) zwanger. Misschien dat je iets aan deze tips hebt. Verder denk ik toch proberen links en rechts wat afleiding te zoeken en je zinnen verzetten. Maar ik weet dat het heel moeilijk is als je het zo graag wil. En ook dat je dan zo onzeker kan zij van 'ben ik uberhaupt wel vruchtbaar'. Geef de moed niet op meid. De kans is het grootst dat jullie wel vruchtbaar zijn, maar nog even geduld moeten hebben. Ga anders eerder naar de ha toe. Soms mag je al eerder naar de gynaecoloog toe. Heel veel succes meid.
Dag meiden, ten eerste heel erg bedankt voor al die lieve berichten en opbouwende woorden!!! Ik heb er echt wat aan en ben erg blij met jullie reacties, thanks! Ik weet wel dat we pas 8 maanden bezig zijn en ik me niet te druk moet maken, maar ik ben met de gedachte opgegroeid ooit snel zwanger te worden, omdat mijn moeder altijd vertelde dat ze zo snel met een tweeling zwanger was, haha. Op de een of andere manier heb ik sinds een week of 3 bijna geen hoop meer dat wij een kleintje mogen krijgen. Geen idee waar dit gevoel vandaan komt. Ik ben al die teleurstellingen beu, misschien is dit mijn manier me erbij neer te willen leggen?! Ik gebruik ovutesten en we 'klussen' op de juiste dagen, maar het is ons maar niet gegunt. Die test vandaag was een impuls, omdat ik zo zenuwachtig was en er gewoon gek van wordt op mijn menstruatie te wachten. Ik heb echter geen hoop dat het toch raak is, ik durf niet meer te hopen (al klinkt dat erg dramatisch, haha). @lindavnr, geniet van je zwangerschap, wat heerlijk! @noppie, geniet van je kleine meid - wat een leuke naam, Ebbie! @lotte1981, ik wens je heel veel sterkte toe!!! Een kennis van ons heeft ook endometriose en zij is nu 5 maanden zwanger! Als ik verhalen lees als die van jou denk ik dat ik niet zo veel moet zeiken en ik hoop echt dat het jullie snel lukt!!!
Hoi Linda, het gaat aardig, met heel wat pieken en dalen. Van de week uiteraard toch ongesteld geworden, dit keer gepaard met heel veel pijn. Ik moest er zelfs een middag voor thuis blijven. Daarna gaan we toch alweer op naar ronde 10, maar ik zal proberen er deze maand niet zo veel mee bezig te zijn. Ik hoop dat bij 'jullie' alles goed is? Groetjes, Nati
Hm wat vervelend dat het zo veel pijn gedaan heeft.. Succes deze ronde!! Hopelijk mag het nu raak zijn! Hier gaat ie goed, nog 1.5 week tot de echo... is wel heel spannend. hopelijk blijft alles goed gaan!
Ik heb er ook anderhalf jaar over gedaan met mijn man.. we hadden verwacht gewoon vruchtbaar te zijn. Beide ouders waren ook zo zwanger van ons. Maar ja mijn man is niet zo vruchtbaar. Als je je zo'n zorgen maakt klop dan eerder aan bij de huisarts.. misschien kan ie eerst het zaad testen, het scheelt weer als dat gewoon goed is!
Ik heb een cyclus van ongeveer 5 weken. Het lukt mij steeds 3 weken om niet met zwanger-worden bezig te zijn. Dan weet ik; NU zijn de vruchtbare dagen en dan heb ik vervolgens twee weken van ups en downs. Zal ik nu wel...? Bijna zes weken geleden was het (na ruim een jaar 'oefenen') eindelijk raak, maar 4 dagen na de postieve test ging het alsnog mis. Dat kan dus ook nog. Nu heb ik geen idee waanneer ik weer ongesteld moet worden, maar ik voel vanalles; misselijk, boertjes laten, moe, ongi-krampjes. Allemaal dingen die ik zes weken geleden ook voelde. Zit mezelf dus weer helemaal gek te maken hiero. Waarschijnlijk houdt m'n lijf me voor de gek. Of het zijn gewoon symptonen van vermoeidheid. (Vanmiddag is mijn vakantie eindelijk begonnen, maar die laatste loodjes wegen altijd zo zwaar. Zeker na die mk.) Ik herken je gevoel van hoop en teleurstelling heel goed. En voorlopig zullen we er nog wel even last van houden. Ook als je wel positief test, blijft het spannend. Niet alleen tijdens de zwangerschap, maar wat dacht je van daarna... Baby huilt, wordt ziek, krijgt tandjes, gaat voor het eerst op schoolreis, moet afzwemmen, doet CITO-toets, krijgt een eerste vriendje / vriendinnetje, eindexamen, gaat uit huis... Haha, waar beginnen we eigenlijk aan??
Hihi aan iets heeel moois! Enne ik herken het hoor! Ik heb een paar dagen verder als dat ik nu ben ook een mk gehad 3 maanden geleden... Dus tis allemaal best eng. Maar ik heb er vertrouwen in en heb gewoon in mijn achterhoofd dat de kans dat het nu goed gaat, veel groter is als de kans dat het weer mis gaat. Positive thinking! Ik hoop dat het raak is bij jou meis!
Nee, helaas. Net toch maar een testje gedaan, anders blijf ik malen. Eerst maar m;n menstruatie afwachten en dan doen we weer een poging.