Dag dames, Ik wacht sinds 2 juli op een miskraam omdat het hartje niet klopte. Vorige week heb ik cytotec gebruikt zonder resultaat helaas. Nu heb ik sinds 2 dagen wat last van rood/bruin slijm en soms wat krampen. Herkent iemand dit? Groetjes Lindsey
Hoi Lindsey, Hoe gaat het nu met je? Het is moeilijk te zeggen, gezien elke mk anders is. Je zou denken dat het nu op gang aan het komen is, maar dan is nog niet te zeggen hoe snel het doorzet. Succes.
Hoi lindsey, Mijn miskraam is zo wel begonnen.. Afgelopen vrijdag wat bruinverlies, dit had ik zaterdag ook en zaterdag op zondag nacht wat kramp. Toen mocht ik komen voor een extra echo waarop bleek dat het hartje was gestopt.. Maandag werden de krampen erger en eind van de dag waren ze een uur lang echt heftig, hierna voelde ik een knapje en de krampen namen af. De echte miskraam is toen begonnen en 's avonds ben ik het vruchtje verloren.. Meid heel veel sterkte het is niet niks allemaal.. Je hele toekomstplan moet toch ineens weer veranderen.. Hoe ben je er zelf onder? En hoe gaat het nu?
Lindsey sterkte... Ik heb geen ervaring met cytotec dus daar kan ik je niet mee helpen. Vind t wel ontzettend knap dat je al 2 weken verder bent en dat volhoudt.. Mijn miskraam kwam spontaan op gang maar vond de week bloedverlies mentaal erg zwaar, iedere keer die confrontatie. Jij zit nu juist hierop te wachten en wachten duurt al zo lang.. Wensje88 je verwoord het perfect; je toekomstplan moet je weer veranderen. Ik merk aan mezelf dat het redelijk gaat maar met momenten waarop ik opeens weer erg verdrietig ben. Vast herkenbaar. Hoe is t met jou?
Hoi Lindsey, Ik leef met je mee, dit is zo'n verdrietige nare tijd nu... Helaas weet ik wat je mee maakt. Bij mij is de mk ook zo begonnen maar dit heeft nog wel ruim n week geduurd. Iedere mk is anders en niemand kan je vertellen hoe het zal gaan. Ik had met 8 wk+ 2 dg de eerste echo met kloppend hartje. Met 9wk + 3 dgn vervolg gesprek en toen klopte het niet meer. Met 8 wk en 4 dg is het gestopt dus ondertussen was ik al bijna een week op weg. Ik dacht te voelen dat er wat op gang kwam en wilde wachten omdat me verteld was dat na een spontane mk het herstel beter en sneller is. Ik heb nog een week gewacht en toen wilde ik actie ondernemen omdat ik het niet meer trok. De dag erna kwam het toch spontaan. Ervaring met cytotec heb ik dus niet, maar ook afwachten is enorm zwaar. 5 juli heb ik de mk gehad en heb dit ook als heftig ervaren. Anders was ik toen bijna 11 weken geweest en nu vandaag 12 wk en 1 dg. Ik hoop voor je dat het door zet en dat je dit achter de rug hebt. Ik wil je heel veel sterkte wensen de komende tijd. Neem de tijd om emotioneel alles een plekje te geven. De andere dames hebben het al heel goed verwoord, je plannen wordt ineens abrupt gewijzigd. Het gevoel weer opnieuw te moeten beginnen en dan al die zwangere dames om mij heen... Sterkte!
Met mij gaat het redelijk.. Men lichaa, is echt wel van slag, zelf ben ik momenten ook nog best verdrietig en helemaal als ik denk aan volgend jaar.. Had bij bepaalde momenten steeds: ohh dan is de baby er.. En nu: de baby is er dan toch niet.. Heel confronteren Verder hoop ik dan mijn cyclus snel weer zelf op gang komt, want wij willen er eigenlijk ook meteen weer voor gaan.. Hoe doen jullie dat? Gaan jullie er al weer voor of wachten jullie nog even? Mir15 lastig hè al die zwangere om je heen, ik zag vanmorgen op Facebook een zwangerschapsaankondiging op mijn oorspronkelijke uitgerekende datum dat is dan echt even slikken.. Waarom ik niet en zij wel.. Pfff hopen op hele mooie en dit keer ook blijvende zwangerschappen!!
Inderdaad Wensje88! Die confrontatie de hele tijd. Je wordt flink op de proef gesteld iedere dag opnieuw. Een van mijn beste vriendinnen is ook zwanger, we scheelden 2 weken. We wisten het van elkaar vanaf het begin en hebben veel gedeeld. Gelukkig gaat bij haar alles goed en ik ben heel blij voor haar, maar het voelt heel dubbel... Zij gaat de zwangerschap doorlopen die we samen hadden moeten delen. Ze houd gelukkig heel goed rekening met mij, maar ik ben benieuwd hoe ik de komende maanden hiermee om zal gaan. Het voelt soms zo oneerlijk... Wij willen trouwens wel snel weer proberen of het lukt, maar nu even het lichaam rust geven...