Mijn vriend en ik zijn ook donor. Ze mogen van ons zo'n beetje alles gebruiken, als we er nog maar wel een beetje fatsoenlijk uit zien in de kist.
waar ik voor zou kiezen als ik straks kinderen heb weet ik nog niet. hoop het zo ie zo niet mee te hoeven maken en anders zou ik het op dat moment moeten zien. als ik met zijn./haar hart een ander kindje in leven kan houden zou ik het denk wel doen maar ligt ook aan de tijd, omstandigheden en wat mijn vriend er van vind. Liefs kaatje85
Ja, ik ben donor. Al vanaf mijn 11e ofzo. Was me al jong bewust van het feit dat donor zijn andere mensen kan helpen. Wel heb ik mijn ogen en huid uitgezonderd, gewoon omdat dit voor mijn gevoel toch de buitenkant is, het aangezicht. Voor de rest mogen ze alles gebruiken! Elma
Ik ben ook al vanaf dat ik heel jong was donor. Wat is er nou nog mooier dan verder leven? Ze mogen alleen niets voor puur cosmetische doeleinden gebruiken. Ben er trouwens een groot voorstander van (en waarschijnlijk ga ik nu mensen tegen mij in het harnasje jagen) dat als je geen donor wil zijn ook geen ontvanger kan zijn.
Met dit doort uispraken ben ik het niet eens. Ik geef bijv. bloed. Een vriendin van mij deed dat ook, maar ging iedere keer van haar stokje. Dus vondd e bloedbank het in haar geval niet verantwoord en gaf aan dat ze beter geen bloeddonor kon zijn. En nu geeft ze niet meer. Zou ik dan wel bloed mogen ontvangen en zij niet? Het is niet zo zwart-wit...
Heb het over donaties na het overlijden. Niet over bloedgeven. Als je het zo bekijkt is het idd zwart/wit. Dat is niet de bedoeling van mijn uitspraak.
ik zie het heel simpel. ik geloof niet dat je je organen na je dood nog nodig hebt dus als ik er een ander het leven mee kan redden graag... Als ik nu een nier ofzo nodig zou hebben zou ik ook heel blij zijn dat iemand die is overleden zijn nier aan mij afstaat. Mijn moeder wil absoluut niet dat er in haar gesneden wordt. vind dat ieder recht op zijn eigen mening heeft en daar heb ik ook respect voor. Liefs kaatje
Als ik iemand z'n leven kan redden met mijn organen na mijn dood dan doe ik dat. Omdat ik ook heel graag gered zou willen worden als iemand anders zijn orgaan afstaat aan mij als ik dat nodig zou hebben!
Ok, ik rekende bloeddonatie er ook onder... Trouewns goed om weer even te lezen, ik moet nog steeds een beslissing maken...
Zo denk ik dus ook Misschien dat in de toekomst het veranderd maar op dit moment wil ik geen donor zijn. Mijn vriend wel en we hebben ook al avonden lang discussies gevoerd over dit onderwerp. Hij is ook van mening dat als je geen donor bent je ook niets mag ontvangen. Ik dus ook niet... Maargoed, dat is een mening en blijft een discussie waar wij op dit moment niet uit zullen komen. De toekomst zal uitwijzen of hier verandering in gaat komen, maar voorlopig nog niet
Ik ben ook al heel bewust jong donor geworden. In de eerste plaats, als je iemand anders zijn/haar leven ermee kunt verbeteren/verlengen, is er in mijn optiek geen enkele reden om het niet te doen. Ten tweede, bij mijn overlijden hoeft mijn familie geen keus te maken, die beslissing heb ik voor hen genomen dus daar kunnen geen misverstanden over bestaan. Het blijft moeilijke materie, ik moet eerlijk zeggen, ik zou er wel moeite mee hebben, als ik van te voren zou weten dat iemand zelf GEEN donor is, daar dan mijn organen naar toe zouden gaan, daarom is het maar goed dat je dat niet weet. Iemand die b.v. gedurende zijn/haar leven excessief gedronken heeft en daardoor een levertransplantatie nodig heeft, en mijn lever zou de enige donor zijn.... rationeel en emotioneel zou ik daar heel veel moeite mee hebben. Daarom is het maar goed dat ik dat soort dingen van te voren niet weet. Als mijn kindje ooit wat overkomt..... ik denk dat ik alleen maar dankbaar kan zijn als andere ouders de beslissing kunnen maken om akkoord te gaan met donatie.
Ik dacht dat het over bloed-donor ging! Bloed geef ik namelijk niet (reden: broekpoepen!) maar als ik ga dan mogen ze alles van mij hebben (reden: ik kan er dan toch niks meer mee)
JA! Omdat ik zelf ook hoop dat men voor mij donor zal zijn als er ooit iets met mij (of iemand waar ik van hou) gebeurt. Als ik dood ben, heb ik toch niets meer aan die onderdelen.
ik ben ook donor, ook al vind ik het een akelig idee maar ik doe het wel omdat als ik ziek wordt ik ook graag een orgaan zou willen ontvangen en ik vind het niet kunnen dat je geen orgaandonor zou zijn maar wel orgaanontvanger. en ik geloof meteen dat chirurgen er niet mee omgaan op een ok zoals de meesten dat zouden willen, maar voor die mensen is het vaak een vorm van omgaan met..... heel veel mensen die in de zorg werken en vaak veel doffe ellende zien hebben een bepaalde "zwarte humor" die buitenstaanders niet begrijpen, maar zo houden we het hoofd boven water zeg maar.
Hoi allemaal Interessante topic geworden dit. In ieder geval een kleine meerderheid die wel donor is, das mooi Nu ben ik toch nog steeds nieuwsgierig. Pienie schreef Dat is dus precies wat ik niet begrijp. Bij orgaandonatie zijn twee mensen betrokken: de overledene en de ontvanger. Als ze in het hiernamaals, de hemel, in een volgend leven of wat je ook gelooft, het niet eens zijn met orgaandonatie..... waarom zouden ze daar dan een onderscheid maken in geven of ontvangen? Als ze het niet eens zijn met hoe wij met leven en dood omgaan... Dan zijn ze het er niet mee eens. En dat betekent dan dat je er met een donorhart toch net zo goed niet inkomt? Dat begrijp ik niet aan de hele redenatie. Het is goed of het is fout of het is onduidelijk of het goed of fout is. Maar het kan toch niet zo zijn dat ontvangen wel okay is en geven niet. Voor jou zou in die redenatie dan iemand voor jou naar de hel gaan? Dat kan toch ook de poorten niet openen... Overigens ben ik het er wel mee eens dat er onderscheid gemaakt zou mogen worden tussen wel of geen donoren. Puur omdat er een zwaar tekort is aan donoren. Hoe dat tekort er komt? Omdat er dus zoals eerder al uitgelegd alleen in bijzonder gunstige omstandigheden gebruik kan worden gemaakt van donororganen en omdat er maar nét een match moet zijn op dat moment. En omdat vrijwel iedereen donororganen wil ontvangen, maar nog lang niet iedereen ook donor is. Overigens is het in mijn geval nog extra ingewikkeld. Omdat er heel veel onduidelijkheid is over de oorzaak van multiple sclerose. Waarschijnlijk ben ik voor Jan Doedel donor, want gebruiken ze niets van mij vanuit veiligheidsoverwegingen... Ik laat mijn donorschap wel gewoon staan, want je weet nooit wanneer ze de oorzaak wél ontdekken en ze mij toch wel willen hebben Maar ik weet wel dat veel MS-patiënten om die reden het donorschap hebben opgezegd danwel geen donor zijn geworden... Groetjes Kirsten
ik ben donor vanaf mijn 16de met toestemming van mijn ouders toen nog, ik heb zoiets ik verteer of verband toch nieemand heeft er wat aan en een ziek iemand kan nog een heel mooi(er) leven hebben.