De truc zit hem in het loslaten, maar dat zit bij vele niet in het aard van het beestje zegmaar. Zeker in jullie situatie als het al die tijd niet wil lukken en het dan toch ineens raak is, kan ik me goed voorstellen dat je daar best onzeker van wordt. Maar voor nu gaat alles goed en is er niets behalve dan komen en gaan van kwalen (wat erbij hoort) waardoor je je zorgen zou moeten maken. Ik doe het makkelijk klinken hoor, maar weet dat het absoluut anders voelt voor je. HCG prikken is hier nooit gedaan. Heb het een keer geopperd, maar de gynaecoloog zei dat dat niet nodig was gezien de mooie oploop van de testen. In het kader van loslaten en een niet al te grote controlfreak zijn/blijven zei ze dat gaan we dus niet doen want zwanger is zwanger! Zelfs toen ik bijna een week zat te hyperventileren (paniekstoornis) wilde ze er niet aan. Ze zei me steeds het komt goed, geloof erin. Tja ehh, makkelijker gezegd dan gedaan
Ja daar heb je wel gelijk in het is ook het beste om het los te laten en ervan te genieten. Hoe moeilijk het soms ook is met de onzekerheid ik heb contact gehad met de verloskundige en 1 april heb ik me eerste afspraak en echo. Nog even geduld hcg hoeft ik niet te prikken volgens de huisarts, het mag wel maar ze zei dat het wel kan schommelen en dan maak je je weer onzeker . Dus laat het hierbij, is het beste , anders ga je je helemaal gek maken denk ik haha