Zuid-Afrikaanse baby gered uit uitwerpselenput Uitgegeven: 30 mei 2007 13:55 JOHANNESBURG - De Zuid-Afrikaanse politie heeft een pasgeboren jongetje gered uit een anderhalve diepe meter put vol uitwerpsel in een latrine in Pietermaritzburg. Het kind werd volgens Zuid-Afrikaanse media direct na de geboorte in het gat gegooid. Het verbleef er een hele dag voordat het jongetje -onder de maden- kon worden gered. Het incident is door Zuid-Afrikaanse media omschreven als "horror" en "beschamend". De 23-jarige moeder van het kind is achterhaald. Ze is aangeklaagd wegens poging tot moord.
Afschuwelijk, en een wonder dat zo'n kindje nog leeft... terwijl een ander kindje overlijdt in een auto... Ik kan maar niet begrijpen dat mensen zoiets kunnen doen, dan moet je wel of heel erg ziek zijn, of heel erg in de war
jeetje zeg het is ook overal wat he is het niet in de auto dan is het wel in een put waarom doen mensen toch zoiets geef het dan ter adoptie op dan maak je er nog andere blij mee
Ja idd. ik kan hier ook niet met mijn hoofd bij. is zeker een wonder dat het kindje het heeft overleefd. Liefs kaatje
Ik zit hier gewoon met tranen in mijn ogen van al die nare berichten. Hoe halen mensen het in hun hoofd, zo'n onschuldig babietje, ben normaal heel vredelievend maar voor zulke mensen...grrrrrrr (zo dat gaat goed met die hormoontjes, krijg er moord neigingen van )
word hier zo gruwelijk boos van. Er lopen zoveel mensen rond die ontzettend graag een kindje willen, maar niet kunnen krijgen. En daar loopt zo'n mafkees die haar kind gewoon "weg gooit". Afmaken die vrouw!
Stel je voor... Je bent 23 en je woont in een wijk die is opgebouwd uit golfplaat en stukken hout. Er is zelfs geen riolering. Je ouders zijn al lang geleden overleden en je twee zussen hebben aids. Zelf ben je het afgelopen jaar een keer door drie mannen tegelijk verkracht, en sindsdien leef je in angst: Zou jij ook aids krijgen? Je kunt het niet testen, want de dokter heeft geld en geen tijd om zich met jou bezig te houden terwijl er om je heen dagelijks mensen overlijden, jonge mensen. En dan blijk je ook nog eens zwanger te zijn. Je hebt geen idee wie de vader is, en gedurende de hele zwangerschap spookt het door je hoofd: Als ik maar niet ziek word. Als ik maar niet ziek word. En als dan eindelijk je kind geboren wordt, in een hutje, met de hulp van je doodzieke zus, dan schrik je zo verschrikkelijk van het bloed, dat je niet weet wat je moet doen. Je strompelt naar de latrines met het bebloede kind onder je arm... Ik zeg niet dat het zo gegaan is, lieve vrouwen, maar zo zou het kunnen gaan. Zuid-Afrika is een land in chaos en vooral de arme, zwarte bevolking leeft er nog veel te vaak onder erbarmelijke omstandigheden. En dan kun je vreselijk boos worden omdat er misschien soms eens een moeder in paniek haar kind weggooit, maar word liever boos omdat het zo oneerlijk verdeeld is in de wereld. Belle, zelf ongewenst kinderloos, maar wil het toch even voor die moeder opnemen.
ZELFS in zo'n gevallen kun je (als je een redelijk verstandig mens bent) toch zeker wel andere dingen bedenken als je kind in een berg stront te gooien.
Net als aan iedere medaille zit ook aan dit verhaal een andere kant. Na de eerste primaire reacties te hebben gelezen vond ik dit wel een goeie. Tuurlijk, een berg stront is niet de plek om zo'n kindje achter te laten, maar als ze inderdaad in een township woont dan is het maar de vraag waar dan wel? Aan de andere kant, wellicht leest madonna dit krantenartikel en adopteerd het arme kind. Komt het tohc nog goed.