Dames, Ik ben op zoek naar ervaringen. Ik ben nu bijna 20 weken zwanger en heel erg gelukkig. We hebben lang op de zwangerschap moeten wachten maar nu is het zover en tot nu toe gaat alles goed. Ik ben aan het lezen en probeer zoals iedere aanstaande moeder goede en verantwoorde keuzes te maken en stuit daarbij op een probleem... Borstvoeding! Zolang ik me kan herinneren heeft het hele idee mij enorm tegengestaan. Het idee alleen al, ik weet niet waar het vandaan komt maar het roept zo'n weerstand op. Nu ben ik van mening dat je nooit dingen tegen je gevoel in moet doen maar hiermee heb ik het toch erg lastig. Voor de duidelijkheid, ik weet dat borstvoeding het beste is voor ons kind. Daar hoeft geen discussie over te ontstaan. Ik ben ook niet zo zeer op zoek naar overtuigende meningen. Ik zie het belang echt en ik lees de aanbevolen sites en ga naar een voorlichtingsbijeenkomst. Ik ben meer op zoek naar ervaringen van vrouwen die hetzelfde gevoel hadden en uiteindelijk bewust voor flesvoeding hebben gekozen. Hebben jullie last gehad van een schuldgevoel na die tijd? Of zijn er vrouwen die uiteindelijk toch vol overgave borstvoeding hebben gegeven? Misschien zijn er ook wel vrouwen die heel bewust maar 2 weken borstvoeding hebben gegeven? Ik heb veel steun aan mijn vk en schoonmoeder die mij vrij laten en mij het gevoel geven dat ik geen foute keuze kan maken. Dat haalt de druk wel wat van de ketel maar het blijft aan mij knagen en begint nu een ding te worden.. Alvast heel erg bedankt!
Vorige x borstontsteking gekregen toen riep ik, ik doe het nooit meer ! Nu sta ik weer op hetzelfde punt maar ik vindt het niet eerlijk tegenover m'n kindje het niet te proberen. Borstvoeding is zeker wat meer investeren en wat meer werk maar zoals je zegt wel het beste. Je kan altijnog overstappen op fv, terug naar bv gaat nooit meer.
Bij mijn dochter ben ik begonnen met bv. Meteen al gigantische kloven, dochter dronk ook niet goed en na 3 borstontstekingen verder heb ik besloten om over te gaan op flesvoeding. Mijn dochter dronk toen meteen een stuk beter en een hele opluchting voor mij. Nu zwanger van de 2e en ik heb besloten om meteen met flesvoeding te starten omdat ik niet weer zo'n heel drama wil. Als mijn dochter gewoon goed dronk dan had ik wel gewoon doorgegaan met bv omdat dat het beste is. Maar bij fv voel ik mij ook wel prettig
Ik zag het mezelf ook helemaal niet doen. Heb wel gezegd dat ik het zou proberen maar wilde er geen "drama" van maken. Ik heb 11 maanden gevoed. Was het met 9 maanden wel heel erg zat, en met 11 maanden was het op. Ik vond het heel erg mooi om te doen. Nooit verwacht.. Mensen reageerde ook altijd een beetje geshockeerd als ik vertelde borstvoeding te geven, best raar, maar waarschijnlijk hadden zijn het ook niet verwacht. Ik zou het proberen en dan zie je wel.
Heb je dat gevoel ook bij kolven? Want je kan ook meteen na de bevalling beginnen met kolven met een gehuurde goede kolf uit het ziekenhuis. Dan kan je je kindje wel het goede van borstvoeding geven, zonder wellicht dat gevoel.
Heel erg bedankt voor jullie reacties. De insteek is nu dat ik het ga proberen, vandaar ook de voorlichting etc. Maar elke keer dat ik er aan denk knijpt mijn maag samen. Vandaar dat het me zo bezighoudt. @Dippertje: die optie had ik nog niet bedacht! Bedankt, ik ga me er eens in verdiepen.
Ik herken je helemaal. Ik vond het zo'n enorm raar idee dat je baby dan aan je borst moest drinken. Ik kon me niet voorstellen hoe dat zou voelen en wat ik ervan vond. Ik zag wat op tegen onhandigheid en of ik het wel echt wat vond. Toch had ik wel de keuze gemaakt het gewoon te proberen en dan maximaal een half jaar bv te geven, omdat het nou eenmaal beter is. Ik begon en het koste me echt moeite om het goed te doen. Ik had van te voren een borstvoedingscursus gedaan en heb na 4 dagen de lacatiekundige laten komen. Maar wat is het mooi en een heerlijk momentje even alleen samen met je kindje wat niemand van je af kan nemen. Ik voed nog steeds en we vinden het allebei echt super gezellig en m'n dochtertje geniet enorm. Als ik je een advies mag geven; probeer het gewoon in de kraamtijd bijvoorbeeld en zeg tegen jezelf dat je stopt als je het niets vind. Pas als je het probeert kun je weten of het wel of niet wat voor jou is. Alhoewel; bij mij waren de eerste weken heel pijnlijk vanwege spruw. Het genieten begon pas later. Dus als het niet meteen van een leien dakje gaat weet je nog niet of het wat voor je is. Succes met beslissen. Jou keuze is altijd goed! Als je er maar achter staat.
Ik had datzelfde gevoel als jij. Daardoor heel lang getwijfeld wat ik wilde doen en pas een uur na de geboorte definitief gekozen om toch gelijk met flesvoeding te starten. Ik had het idee dat als ik er niet 100% achter zou staan dat ik ik en mijn dochter er allebei niet bij gebaat zouden zijn. Na een paar dagen wel last gekregen van schuldgevoel maar dit was ook na een paar dagen weer over. Later toen ze enorm allergisch bleek nog een keer wat schuldgevoel gehad. Nu sta ik zeker achter mijn keuze, maar goed het gevoel uitleggen kan ik eigenlijk nog steeds niet. bij een eventuele volgende zou ik denk ik weer twijfelen. Wat je ook kiest zorg dat jij er zelf achterstaat. Succes en geniet van je zwangerschap!
Bij mijn oudste had ik er nooit zo over nagedacht, het leek me volkomen normaal om bv te geven. Maar toen ie er eenmaal was begon het drama. Hij dronk slecht, hij viel keihard af, ik had weinig melk en lastige tepels. Bovendien vond ik het zeer doen. Nog een tijdje met kolven geprobeerd, maar in een sessie van 2x kolven had ik amper een halve portie. En de kleine was allang aan de bijvoeding via flessen. Dus wat was ik aan het doen? Stoppen was een opluchting en flessen een feest! Nu bij de tweede denk ik toch weer, moet ik het niet even een kans geven... terwijl ik er eerst stellig van overtuigd was geen bv meer te doen. Maar dat was eerlijk gezegd ook voordat ik hoorde dat de 'wonderpil' die je bv meteen stillegt zoveel enge bijwerkingen heeft, dat ie niet eens meer voorgeschreven wordt. Tsja, misschien een eerste portie bv dus.. Maar zodra het weer niet blijkt te gaan dan stop ik meteen en ga ik vrolijk verder op flessen! Nooit meer kolven in elk geval. En mijn oudste is ook een prima ventje geworden zonder bv. Mijn advies aan jou zou zijn: het is je eerste kindje toch? Je weet dus niet hoe jouw bv gaat lopen... misschien gaat het wel vanzelf en vind je het toch bijzonder tegen die tijd. Of misschien is het net zo'n drama als bij mij, dan niet gaan tobben en gewoon stoppen. Kijk het gewoon aan. En zeker geen schuldgevoel hoor!
Mocht je het willen proberen, dan kan ik je één ding aanraden: koop een tube Bepanthen! Ik kreeg al snel tepelkloven, waardoor bv geven erg pijnlijk werd. Maar toen ik na een paar dagen Bepanthen had ontdekt, gingen de kloven snel over en ging de pijn weg. Ik smeerde gewoon na elke voeding wat van dat spul op. Ik denk dat iemand die al twijfelt over het geven van bv bij tepelkloven snel onnodig kan afhaken
Meiden heel erg bedankt voor jullie reacties en het delen van jullie ervaringen! Het is fijn om te merken dat veel meer vrouwen hier tegenaan lopen/liepen.
Mijn verhaal kan best heftig zijn..... Toen ik zwanger was van Darryl* was ik er echt van overtuigd bv is niks voor mij. zag t niet zitten om mijn kind te pas en onpas te gaan voeden. ben erg verlegen en heb een giga schaamte gevoel en minderwaardigheidscomplex omtrent mijn lichaam. Darryl* kwam toen in groningen met spoed en bleek een hartafwijking te hebben.... We zaten in t rmd huis en ik stapte de douche uit en de melk lekte tot aan de knieen. toen ben ik gaan kolven. en werd de bv via de sonde aan hem gegeven. toen is darryl* overleden en had ik zo veel spijt van dat ik geen bv had gegegeven en dat gevoel wilde ik nooit meer..... toen kwam DYlano en die heb ik 6 week bv gegeven, helaas door reflux kon en mocht ik geen bv meer geven. wist toen niet dat ik t kon kolven en via fles kon geven. kreeg medicatie om de bv te stoppen. Toen kwam Dylarius en heb ik met veel strijd 18 maanden bv mogen geven. en nu hoop ik ook bv te mogen gaan geven. zo mijn heftige verhaal al zou je er misschien niks aan hebben. toch wel eens fijn om het zo te kunnen delen/
Hier zelfs 4 borst ontstekingen gehad (vond t veel erger dan bevallen) en alsnog de drang om door te gaan Voelde voor mij als een plicht En wat makkelijker dan onbeperkt je kleintje onbeperkt te kunnen troosten met voeding waarvan je nooit teveel of te vaak kan geven
@Mamajanneke: wat verdrietig.. Ik ben blij voor jou dat het toch gelukt is en hoop van harte met je mee dat het nu weer mag lukken. @Mams1: bedankt voor je reactie. Dit is nou precies zoals ik het niet wil zien maar ik vind het wel fijn om te lezen dat jij op basis van dat gevoel bent doorgegaan.
Herkenbaar. Ik had en heb er niks mee: borstvoeding. En ja, ook ik weet donders goed dat borstvoeding het beste is voor je kind. Toch heb ik bewust voor flesvoeding gekozen en daarbij heb ik puur naar mezelf gekeken. Ik heb welgeteld 1 nacht borstvoeding gegeven om wellicht het 'wow' gevoel te krijgen. Maar mijn weerstand werd alleen maar groter en ben toen gelijk over gegaan op de fles. Daar voel ik me 100% prettig bij. Ik heb respect voor vrouwen die doorzetten...maar meestal is dit dan op het gebied van 'pijn', 'afzien snachts' etc. Dit is dus iets anders dan mijn weerstand tegen bv...wat ik overigens alleen bij mezelf heb...bij andere vrouwen vind ik het prachtig! En of ik spijt heb gehad...ach...ik ben gestopt om artikelen te lezen die natuurlijk pro borstvoeding zijn...daar kreeg ik een klein beetje een schuldgevoel van. Ik denk dat mijn baby's er vooral baat bij hebben gehad dat ik lekker in mijn vel zat door het geven van flesvoeding. Dat is ook wat waard. Trouwens...mijn kids hebben geen allergie, overgewicht etc etc...al die dingen die het gevolg zouden kunnen zijn van flesvoeding. Ze zijn allemaal kerngezond. Erg blij mee
Borstvoeding heeft mij ook altijd tegen gestaan en had er eigenlijk geen reden voor het is meer dat 'koe' gevoel denk ik haha. Bij de eerste heb ik meteen fv gegeven en dat ging hartstikke goed hoor. Zo kon papa ons zoontje ook voeden. Nu ga ik het wel proberen, omdat ons tweede zoontje nu in de winter geboren gaat worden en wil ik hem wat extra weerstand meegeven. In eerste instantie ga ik alleen de colustrum geven, dus alleen de eerst 4-5 dagen bv en daarna fv. Als ik wist dat het zo kon had ik dit ook bij mijn eerste zoontje zo gedaan.. Maar wie weet gaat het super goed en vind ik het geweldig dan ga ik ermee door.. We zullen het wel zien
Het gevoel dat het je echt tegenstaat heb ik nooit gehad, maar ik wilde ook niet per se borstvoeding gaan geven in het begin. Ik dacht gewoon: ik zie wel hoe het loopt. Toen de kleine man er eenmaal was vond ik het eigenlijk heel mooi om te zien hoe graag hij bij mij wilde drinken. Borstvoeding kwam vanaf het begin goed op gang, maar heb wel de eerste drie weken pijnlijke tepels gehad. Nu na drie maanden ben ik heel blij dat ik heb doorgezet, want ik kan nu echt enorm genieten van ons momentje samen. Het is toch iets intiems en speciaals en voor mij versterkt het de band met mijn kindje echt. Maja, misschien heb jij dat wel minder, ik kan natuurlijk niet voorspellen hoe dat gevoel bij jou zal zijn. Wat ik zelf meer 'praktische' voordelen van borstvoeding vindt: - je kunt makkelijker spontaan je plannen wijzigen en bijvoorbeeld wat langer ergens op visite of in de stad blijven, want je hebt altijd genoeg voeding bij je. - 's nachts hoef je niet in de weer met flesjes opwarmen etc., het is ff aanleggen en gelijk weer lekker doorslapen. - als je baby veel huilt of niet goed in zijn vel zit kan het heel erg helpen om hem aan de borst te leggen voor troost. Ik ben nog steeds regelmatig erg blij hiermee . - als je bijv. op een verjaardag bent die niet zo heel gezellig is heb je een mooi excuus om je even terug te trekken met je baby in een andere ruimte. Flesvoeding heeft natuurlijk weer andere voordelen, maar misschien toch handig om nog even over na te denken. Succes met je keuze! En als je het niet zeker weet, dan zou ik sowieso beginnen met borstvoeding. Mocht je het dan toch helemaal niks vinden, dan kun je altijd nog overstappen naar de fles. Andersom kan dat niet. En je kindje heeft dan in ieder geval colostrum gekregen en zijn eerste shotje antistoffen in ieder geval binnen
Bij nummer 1 was bv een groot drama maar ik ga het toch weer proberen!! Vind het gewoon het beste voor ons meisje. Heb wel gezegd haal wel een bus HA voor de zekerheid. Vind het ook niet meer als normaal dat ik het probeer. Maar dat is je vraag niet. Ik ken je gevoelens daarin zeer zeker. Ik heb ook heel lang getwijfeld bij alle 2 de kindjes. Maar wil gewoon de beste start en dat heeft mij over de streep getrokken.
Ik wilde heel graag bv geven. Het liefst een half jaar (minimaal). Maar ik kwam met kloven het ziekenhuis uit. Ik heb het geprobeerd, eerst nog met zo'n Tepelhoedje en daarna ben ik gaan kolven. Na een maand gekolfd te hebben was Ik er helemaal klaar mee. Ik was totaal uitgeput. De lactatiedeskundige had me nog aangeraden om na 2 weken weer bv te proberen, maar dat wilde ik niet meer, het was Zo pijnlijk de eerste week. Achteraf heb ik er best wel van gebaald, maar mijn dochter is prima gegroeid met de fles. Nu ben ik zwanger van de tweede, en ondanks dat het met de oudste niet is uitgelopen op wat ik voor ogen had, ga ik het toch weer proberen. Mocht het niet okee voelen, dan stap ik over op de fles. Dan heb ik het wel geprobeerd iig. Ik Denk dat je vooral moet luisteren naar je eigen gevoel. Als het niet goed voelt om een kindje aan je borst te hebben, dan moet je daar ook niet aan beginnen. En daar hoef je je echt niet schuldig over te voelen. Als je twijfeld zou je wel kunnen proberen, dan merk je vanzelf of het wel of niet fijn voor jullie beiden is. Onthoud: een blije moeder is een blij kindje (werd mij verteld, ik Denk wel dat dat waar is)
Ik had niet hetzelfde gevoel als jij tijdens de zwangerschap. Maar viel wel even tegen borstvoeding. Nu 6 weken verder ben ik blij dat we toch hebben doorgezet. Het gaat nu beter en wen er langzaam aan. Moet zeggen wil nou niet meer anders. Maar wel heel erg sterk getwijfeld.