Nee helaas heeft opa de melding gedaan (vader van de moeder) omdat de kleine meid een levendige fantasie heeft en hij een minderwaardigheids complex over gebrek aan opvoeding bij zijn eigen kinderen. Zijn andere kleinkinderen zien hem al niet meer door soortgelijke situatie en dat gaat nu ook gebeuren. Wij hebben hem afgeraden contact te zoeken met een instantie omdat wij echt verbetering zagen en zien in de situatie bij moeder thuis (moeder is manisch depressief) en de kleine gaat er ook altijd met plezier naar toe. Maar had verteld bij opa dat ze geen eten kreeg, en geen speelgoed op haar kamer mocht 1. ze krijgt echt wel eten, dat is aan haar te zien Ook bij mama thuis, alleen mama is vegetarisch (dat mag) en ze lust dan de helft niet. 2. ze heeft daar een piepklein kamertje en mag wel speelgoed op haar kamer maar dat zit in bakken en staat op de gang, als ze dan wil spelen kan ze een bak pakken en meenemen (helaas is ze soms wat lui aangelegd)
Niet bang zijn. Bureau jeugdzorg is echt niet alleen maar kommer en kwel. Ik heb een hele goede ervaring met ze met betrekking tot de voogdij van mijn zussen. Wij hebben een hele lieve casemanager. Je krijgt waarschijnlijk ook een rapport wat je uiteindelijk gaat ondertekenen. Lees goed en als er iets niet klopt maak dan een nieuwe afspraak en laat ze "herschrijven" totdat het voor jou klopt.
Dank jullie wel. Ben erg benieuwd wat er allemaal besproken wordt. Enkel verblijf ik nu bij mijn familie omdat ik het psychigische geweld niet meer aankom en hij begon te dreigen met geweld. En dus voor onze eigen veiligheid letterlijk het huis heb gevlucht toen hij er niet was met hulp van familie. De kleine slaapt nu in een geleende camping bedje. Hopelijk hebben ze begrip voor mijn situatie en gaan ze niet moeilijk doen over de voorzieningen van de kleine.
Heb je aangifte gedaan van de fysieke bedreiging of een melding. Dat had ik ook nl met mijn ex, als je een melding doet. Mocht hij dan voor de deur staan om geweld te gebruiken. Dan komt de politie sneller. Bovendien sta je zo sterker in je verhaal. En spreek ze nooit alleen. Zorg ervoor dat er altijd iemand bij je is, die het voor jou opneemt. En kan bevestigen dat hij je hebt mishandeld. Ben je getrouwd? En heeft hij haar officieel erkend?
En geef gewoon borstvoeding als ze er zijn. Dan toon je dat ze niet zonder je kan. En heleboel mamaliefde. Zeg maar dat ze een flesweigeraar is. Ze is niet de enige..hier beiden dochters, wat we ook probeerde. Alle soorten flesjes geprobeerd. Mama niet thuis, nou papa en oma kwamen gewoon op me werk. En op de crèche werd ik gebeld. (Ligt niet aan de opvoeding)
Als je niets te verbergen hebt, heb je niets te vrezen. En gesprekken alleen met een kind, gebeuren vaak genoeg door bjz. Afgaan op de negatieve verhalen is te makkelijk. De goede verhalen zet namelijk niemand op internet/er is geen boekje van/ het komt niet in het nieuws. Maar denk je werkelijk dat bjz bestaat wanneer het vaker mis gaat dan goed.......? Ouders moeten eerlijk naar zichzelf durven kijken en egoïsme loslaten en dat is een hele lastige want vaak lijkt het alsof je het voor je kind doet maar doe je het voor jezelf (of om vader een hak te zetten of buiten spel te houden). Ps. dit is gewoon een algemene reactie dus ik zeg niet dat degene die dit topic is gestart zo is, ff voor de duidelijkheid